Hoekje

Hee TS, ik vind het goed van je dat je de stap hebt gemaakt/gaat maken om naar de kerk te gaan, ongeacht wat anderen erover zeggen of denken. Zelf vind ik het namelijk heel moeilijk en durf ik het ook niet zo goed. En dan vooral tegenover mn ouders (mn vader gelooft niet, en kan soms nogal felle opmerkingen erover maken, niet alleen daarover hoor, maar die doen me wel het meeste zeer). Bovendien weet ik ook niet naar welke kerk ik wil. Ik durf sowieso niet zo goed alleen. Ik ga dan ook maar heel weinig, het moet net zo uitkomen dat ik bij iemand ben die naar de kerk gaat of dat ik bij een sp

Quote: Op dinsdag 15 december 2009 14:35:45 schreef Eulogía het volgende: [...]Hij wil dat mensen qua lichaam, ziel en geest gezond zijn. Maar dan blijft het toch een cirkelredenering? Oke, het is dan God's wil dat mensen gezond zijn. God kan én wil mensen genezen, en dat die genezing beschikbaar is voor Zijn kinderen. Waarom gaan die mensen (Zijn kinderen) die ziek zijn dan dood die om genezing bidden?

Het feit dat God mensen niet lichamelijk geneest, wil nog niet zeggen dat Hij diegene die geestelijk geneest, als men om genezing bidt, toch?

Ik vind het niet kunnen dat men je daarvoor kan ontslaan. Wat maakt het uit of er aan een ketting een hartje, bloemetje, kruisje of weet ik veel wat hangt? Je bent toch vrij in wat je draagt? De één wil een kruisje, de ander een ander figuurtje, boeiend. Bovendien kan je het niet verbieden als uiting van je geloof, want sommige mensen dragen het niet eens als teken van christen zijn, maar met een andere reden. Dan zou het oneerlijk zijn als mensen die christen zijn én een kruisje dragen ontslagen worden, en mensen die het om een andere reden dragen wel mogen blijven. Logisch. Als je, z

Bij het lezen van de topictitel rende ik bijna gillend weg. Niet vanwege de verkeerde spelling(), maar omdat ik er iedere les economie mee wordt doodgegooid. Die leraar heeft echt over veel dingen een andere theorie dan in het boek. Allemaal leuk en aardig, maar het is niet wat ik volgens het boek moet leren, en wat dus ook fout wordt gerekend op mn examen. Soms behoorlijk frustrerende lessen, maar ik dwaal af. Enkele ideeën van hem: - De wereld vergaat niet in 2012, slechts het economisch/financieel systeem valt. Hierna zal een oneindig lange wereldoorlog komen tegen terroristen (ik heb

Ook maar even gedaan, hoewel ik nog niet zolang lid ben.

Quote: Op maandag 16 november 2009 08:15:46 schreef Mr. Emilio het volgende: lekker aktueel: Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Ik wil een broertje, en een mooie rooie fiets En een hele grote teddybeer maar meestal krijg ik niets Ik wil een racebaan en een nieuwe toverdoos Hoewel ik snel tevreden ben wordt m'n vader altijd boos En hij wordt rood, en hij wordt rooier, hij spat bijna uit elkaar Ik ben toch zeker Sinterklaas niet Er staat geen geldboom in m'n tuin 'k Ben Sinterklaas niet Ik heb een negatief fortuin Als er straks bankbiljetten groeien op

Ik herken dat zeker. Ik trek meer met jongens op dan met meiden, en mn vriendengroep bestaat dan ook meer uit jongens dan uit meiden. Kan vaak ook beter overweg met jongens dan met meiden (niet altijd, maar met sommige meiden kan ik écht niet overweg, vooral niet op school). Maar zodra er dan een jongen is waarbij ik denk; Hmm, wat een leuke jongen! sla ik helemaal dicht, weet ik niks meer te zeggen etc. Dan slaat de verlegenheid, waar ik al voor een deel 'vanaf' ben, ongenadig weer toe. Lastig is dat. Maar ik zal me er toch overheen moeten zetten ooit. Wie wil, moet wat. Maar, mn tijd k

Quote: Op zondag 08 november 2009 19:23:07 schreef Think het volgende: Samengevoegd: [...]Ik heb ook wel eens van die avonden en ook dat ik dan denk aan voorbestaan na de dood. Het begint dan met de vraag, of het zou kunnen, wat sommige andere mensen zeggen, dat de mens meer is dan zijn lichaam en de gedachte dat de geest los van het lichaam zou kunnen bestaan. Maar hoe dan? In een hemel? Opnieuw gereïncarneerd? Op een nieuwe aarde? Dat laatste zou dan een enorm overbevolkte aarde zijn, een hel nog groter dan deze aarde, waar nu al 4 miljard mensen te veel leven om duurzaam

Er is geen definitie van God, wat dat betreft kan niemand een juist antwoord geven op je eerste vraag. Als iemand vertelt hoe hij God ziet, is dat slechts zijn visie op het bestaan van God er hoe hij eruitziet. Iedereen gelooft anders in God, 'maakt' in feite zijn eigen God. Ik zeg niet dat ik daarmee bedoel dat niemand in dezelfde God gelooft, dat denk ik namelijk wel. Maar iedereen heeft een ander beeld bij Hem. God is alles en in alles. Zelf stel ik hem me voor als een man met een baard en hele grote liefdevolle armen, die je omarmen als je dat nodig hebt. Waarom? Omdat als ik me ergens gee

Over een paar maanden word ik 18 en zal ik ook vast een papiertje thuis krijgen. Maar ik weet het nog niet. Aan de ene kant wil ik mensen graag helpen op het moment dat ik zelf iets niet meer nodig heb. Aan de andere kant zou ik het een raar en vreemd idee vinden om te beseffen dat m'n hart zou kloppen in het lichaam van een ander mens. Dat hoort niet, dat lijkt zo onnatuurlijk. Ik wil dan ook sowieso niet mn hart en longen doneren. En voor de rest weet ik het nog niet. Ik wil wel zelf de keus maken en laat dat niet mn nabestaanden doen. Het is mijn lichaam en bovendien zullen ze het al moei

Quote: Op donderdag 22 oktober 2009 15:33:14 schreef Raido het volgende: De enige belangrijke, boeiende en gezonde vraag (niet gemeen bedoeld) is de vraag waarom we niet gewoon allemaal in de hemel blijven en waar die nieuwe aarde voor nodig is. Ik weet dat ik het daarboven niet altijd op een rijtje heb. Vandaar ook mijn rare verwoordingen soms. Het is gewoon niet voor te stellen en dat zal ik moeten accepteren. Quote: Ik denk dat het relatief makkelijk te beantwoorden is: God heeft nooit de 'bedoeling' gehad om mensen op te nemen in de Hemel tot in aller eeuwigheid.

Ik kijk niet superveel tv. Volg alleen ONM en GTST. Ja ik weet, soaps kijken is 'slecht', maarja, het is gewoon mn kleine verslaving geworden zoals ik het soms noem. Vind de soaps niet eens altijd boeiend, maar ik ben als het afgelopen is altijd zó benieuwd wat er nou gebeurd, dat ik toch de volgende dag -als het even kan- weer kijk. Alhoewel, als ik het een dag niet zie maakt me dat ook niet uit hoor. Verder volg ik nog wel eens een aflevering van Jong of Praatjesmakers als dat seizoen er is, en op zaterdagavond één of ander programma, en heeeeel af en toe het journaal. Ik kan het simp

Ik ga niet 'vast' naar een kerk. Maar als ik ga is dat naar een NGK/CGK (in Apeldoorn) en ik ben ook wel eens naar een evangelische gemeente geweest. Kan mezelf ook niet plaatsen in een 'stroming' of kerk waar ik heen zou moeten omdat die zich zo noemt. Ik moet me gewoon ergens goed voelen. En soms ben ik het eens met een dienst, en soms spreekt het me ook totaal niet aan. Maar dat is dan maar zo.

Je hebt wel eens van die avonden waarbij je in bed ligt en niet kan slapen. Allerlei gedachten tollen door je hoofd. Ik had zondagavond ook weer eens zo'n avond. Soms bedenk ik dan allerlei leuke dingen zodat ik in slaap val. (Ik geloof er dan ook niet in dat dromen die je zelf verzint uitkomen, maar dat terzijde.) Die avond kwam het woord hemel ineens bij me op. Heb je dat ook wel eens? Dat je zo ontzettend naar God verlangt dat niets je meer kan schelen en je alleen maar naar Hem wil? De hemel wordt altijd voorgesteld als zo'n mooi iets, maar ik zou niet weten hoe eigenlijk, hoe ziet het eru

Aaah de basisschooltijd, die goeie oude tijd. (oke, ik ben er 'pas' 5 jaar vanaf, maargoed) Ik zat op zo'n echt boerenschooltje van zo'n 110 leerlingen en waar iedereen elkaar echt kende (merk het verschil qua denken/doen en normen en waarden echt wel met de stadse school waar m'n zusje op zit) en een supergroot schoolplein waar we trots op waren. Juffen en meesters spraken we aan met de achternaam. Kleuterschool weet ik niet heel veel meer van. Alleen dat ik een keer gestoken was door een wesp, wat heel zeer deed. En dat iedereen altijd op dezelfde kar buiten wou. Groep 3 was spannend

Aangezien ik niet iedere zondag naar de kerk ga, is de zondag voor mij een gewone vrije dag. Alhoewel, gewoon..Het is in zekere zin wel belangrijk voor me omdat de zondag voor mij altijd een familiedag is. Proberen thuis altijd 3x met elkaar aan tafel te zitten (terwijl we door de week alleen maar savonds met elkaar eten) en ik ga vaak naar mn oma, of naar een verjaardag van één van de familie. Op zondag werken vind ik persoonlijk geen ramp, ik zou het niet zelf doen en ook niet naar de stad op koopzondag om te shoppen, maar zolang mensen die op zondag werken een andere dag hun rust nemen,

Not done natuurlijk. Onder geen voorwaarde. En of je vriend/vriendin nou in Afghanistan zit of niet maakt niks uit. Je zou de situatie eens om moeten draaien en bedenken wat je er zélf van zou vinden als je daar zat en je vriend/vriendin in Nederland ook gewoon met iedere jongen/meisje vreemd zou gaan. Echter, het 'lastige' is waar de grens van het vreemdgaan ligt. Is dat al bij een knuffel, een zoen of pas bij het moment waarop je vriend/vriendin met het goede been uit het verkeerde bed stapt? En misschien dat dat bij ieder stel anders ligt, maar je zult er wel op de hoogte van moeten

Ik heb ook op het punt gestaan om een relatie aan te gaan met iemand van een christelijk forum (en zelf ook christelijk was), maar dat is niks geworden uiteindelijk. Toch werd toen wel steeds duidelijker dat ik toch graag wel een christelijke vriend wil. Er is dan toch een soort van binding. Ik ben het met je eens TS dat het 'lastig' is om iemand te vinden die christelijk is en natuurlijk is niet het eerste wat je vraagt aan iemand 'Ben je christelijk?'. Aangezien ik niet standaard iedere zondag naar de kerk ga, is er daar ook geen kans om iemand te vinden. Ik vind het ook best lastig soms,

Ik denk wel dat er een stukje van God in je zit. (niet God zelf dus) Het christendom is oa gebaseerd op naastenliefde toch? Ik denk dat één van mijn doelen hier op aarde is dat ik een stukje liefde die ik van God ontvang doorgeef aan mijn naasten. Tuurlijk zal je Gods liefde nooit kunnen evenaren, maar ik denk dat je er goed aan doet als je aan anderen laat zien dat je om ze geeft.

Ben bezig in Het huis van de moskee - Kader Abdolah, voor Nederlands literatuur. En ook in Moderne Wetenschap in de Bijbel, van een aantal professoren dacht ik. Interessant boek!