Michiel

Ja en dus is daar de zonde van een man waarover Paulus schrijft. Adam had Eva moeten tegenhouden om de vrucht te eten en ook om daar zelf van te eten. Het niet tegenhouden van Eva is de zonde van een man.

Het is avond en ochtend de zesde dag. Daarna is er dus de zevende dag, dat is in lijn met de opbouw in Genesis 1. Avond > ochten > een dag. Bij dag zes gebeurd dat ook, dus dag zeven is aangebroken, waarop God rust. Deze dag wordt dus wel begonnen, maar niet beeindigd. Daar komt deze gedachte vandaan, wat gegeven de tekst, niet onlogisch is.

Adam had wel kennis van wat God tegen hem gezegd had over de boom van kennis van goed en kwaad.

De overtreding van Adam zit erin dat hij erbij staat en Eva niet waarschuwt.

De meningen zijn enigsinds verdeeld over hoe dit te interpreteren. De goddelijkheid van Christus hangt gelukkig niet af van een enkel vers in Hebreeën. De vraag is waarom de auteur van de brief aan de Hebreeën Psalm 45:8 citeert in deze context.

Prima, dan kunnen we een gesprek voeren. Ik zal proberen het een en ander wat secuurder te omschrijven, maar dat lukt niet altijd als je iets tussendoor doet. We begonnen het topic met de vraag of de scheppingsdagen 24 uur zijn of niet. De vraag die jij mij stelde op basis waarvan ik dan bepaalde dat de aarde niet ontstaan is 4000 jaar voor Christus. Dus een oudere aarde zie dan ~6500 jaar. Daar gaf ik een aantal voorbeelden van. Ik heb er geen enkel probleem mee om te accepteren dat de aarde ouder is dan ~6500 jaar. Ik kan om mij heen op basis van betrekkelijk 'eenvoudige' waarne

Daar geef je dan geen blijk van. In een inhoudelijk gesprek diskwalificeer je niet de persoon waarmee je in gesprek bent. Ik kan prima met feiten omgaan. Jammer dat jij conclusies moet trekken die niet kloppen.

Het is goed DBI. Dan is het gesprek bij deze klaar.

Aan de Sumerianen wordt toegeschreven dat zij het begin van 'moderne' beschaving zijn met de uitvinding van schrift. Het spijkerschrift zou om en nabij 4000 jaar voor Christus zijn ontstaan. In Sumeriaans geschriften is ook een vloed verhaal beschikbaar, wat behoorlijk overeenkomt met het verhaal van Noach. Als echter de Sumerianen als eerste schrift hadden en zij ook een vloed verhaal hebben, dan zou het kunnen zijn dat zij dit eerst via mondelinge overdracht hebben geleerd. Pas daarna is het op schrift gesteld. Zoals ook de Schrift later is ontstaan tijdens de Babylonische ballingschap. De t

Waaruit blijkt dat? Het staat duidelijk niet in Genesis 1. Wat we vanuit Genesis 1:1-2 kunnen opmaken is dat de aarde woest en ledig was. De aarde was er dus al in het begin (bə·rê·šîṯ , בְּרֵאשִׁ֖ית ). Het exacte moment wanneer de aarde is geschapen wordt niet benoemd. Het begin is er en het was woest ledig en donker. Dan komt God en schept de wereld. Door de komst van God komt het licht al in vers 3. Zoals Dat Beloof Ik schrijft, aionen wordt vertaald met eeuwigheid. De Naardense vertaalt het gewoon mee. Nee, we weten niet hoe oud de aarde is, het zijn aannames en invullingen v

Genesis 1 en 2 zijn hetzelfde scheppingsverhaal, maar verschillende perspectieven. Zeker ook als je kijkt naar waar Genesis 2 mee begint (ja hoofdstukken en nummer indeling is van latere tijd), maar Genesis 2 begint met afronding van de schepping het geeft de rustdag, de Sabbath. In Genesis 2:4 staat zowel Elohim als Yahweh, wat vertaald wordt met HEERE God. Dat volgt door geheel Genesis 2, er wordt dus niet plots geen gebruik meer gemaakt van Elohim en vervangen door Yahweh, het word continu gezamenlijk gebruikt. In vers 4 draait het perspectief ook om, dan gaat het eerst om de aarde en dan d

Komen in de naam van Yahweh is wat anders dan dat Yahweh zelf kwam. In het gedeelte uit Genesis blijkt dat het gaat om Yahweh zelf en niet om een engel, zoals we lezen in Rechters. Het zijn hier duidelijk twee verschillende dingen. Wat me opvalt is dat je God lijkt te beperken in hoe Hij zich kan tonen aan mensen. Net als binnen het Judaism, daar wordt geleerd dat het niet mogelijk is dat Yahweh als mens naar de aarde komt. Mozes heeft de achterzijde van Yahweh gezien en het resultaat was dat zijn gezicht straalde. Kan je nagaan wat een verschijning God wel niet is, dat als je God van

Ik heb het niet over Johannes, ik heb het over Genesis. Daar wilde jij het over hebben, over het OT. Dan moet je niet met teksten uit het NT komen aanzetten, want dan leidt je de discussie af. Ja. Een enkele verwijzing naar Numeri en de rest komt uit het NT wat je geplakt hebt van een andere site.

Laten we eerst eens kijken naar het gedeelte van Abraham, voordat we doorgaan met een ander voorbeeld. Dat maakt het gesprek wel zo helder. Wat lezen we in Genesis 18:3? En hij zeide: Heere! heb ik nu genade gevonden in Uw ogen, zo gaat toch niet aan Uw knecht voorbij." Abraham noemt de drie mannen die op bezoek komen Heere (adonai, אֲדֹנָ֗י). Wie valt deze eer toe om Heere (adonai) genoemd te worden? Alleeen God! Het was dus God zelf die bij Abraham op bezoek kwam. Ook de NWV (die jij hanteert) gebruikt Jehovah hier als vertaling. Dat het God betreft wordt nog eens extra bevestigd in ver

Wat doe je nu Sjako? Je vraagt om teksten uit het OT en haalt dan vervolgens zelf het NT aan. Laten we even terug gaan naar je eigen vraag en dan graag daarop reactie ook op basis van het OT. Abraham werd bezocht door God, dat wist Abraham: "En hij hief zijn ogen op en zag; en ziet, daar stonden drie mannen tegenover hem; als hij hen zag, zo liep hij hun tegemoet van de deur der tent, en boog zich ter aarde. En hij zeide: Heere! heb ik nu genade gevonden in Uw ogen, zo gaat toch niet aan Uw knecht voorbij." (Genesis 18:2,3). Abraham boog zich neer en noemde de man Heere. Engelen mogen di

Het probleem zit en de benaming "persoon". We kunnen uit het OT eenvoudig halen dat de Geest een aparte verschijningsvorm ("essence") is van God. Dat begint al in Genesis 1:2 "De aarde nu was woest en ledig, en duisternis was op den afgrond; en de Geest Gods zweefde op de wateren.". We lezen ook regelmatig in het OT dat iemand vervult was met de Geest Gods. Jozua bijvoorbeeld: "Toen zei de Heer tegen Mozes: "Laat Jozua komen, de zoon van Nun. Hij is vol van mijn Geest." (Numeri 27:18) en David was vol van de Geest nadat Samuel hem gezalfd had: "Toen liet Isaï hem halen. De jongste zoon had roo

Je ziet in vers drie het centrale thema, van duister naar licht. Wie brengt dat licht? Het is God die het licht brengt. Pas daarna schept God de zon en de maan als permanente bronnen voor licht op aarde. Maar de aanwezigheid van God alleen brengt al licht in de wereld. Zoals we dat ook kunnen lezen in Jesaja 60:1 "Sta op, word verlicht, want uw licht komt en de heerlijkheid van de HEERE gaat over u op.". Wie leeft in het licht leeft niet in het duister, Johannes 12:46 "Ik ben een licht, in de wereld gekomen opdat ieder die in Mij gelooft, niet in de duisternis blijft.". Het licht is een crucia

Dit is niet een reactie die je van een moderator mag verwachten in een feedback topic. Feedback wordt gegeven op het (niet) ingrijpen van de crew in topics. Feedback gaat over de (niet) gedane actie. Vanuit de crew mag je dan verwachten dat zij ook wel degelijk hier als zodanig mee omgaat en niet in leerstellingen en verwijten vervalt. Van de crew mag je verwachten dat zij beleid bewaakt en toepast. Maar ik wacht ook al een half jaar op antwoord waarom Nicea, tussen neus en lippen door, uit de FAQ is gehaald. Dit topic illustreert direct de gevolgen van de keuze van de crew om dat te wijz

Als je evolutietheorie toepast op de openbaring in Genesis, dan gaat het hele evangelie verloren. De openbaring van de schepping is een vertelling die continue doorloopt. Elke scheppingsdag spreekt over "een dag". Een dag wordt gemarkeerd door een avond en een morgen. Wat daarin opvalt is dat er eerst een avond is en dan een morgen voordat een dag besloten is. Dat zie je terug komen in de hele scheppingsopenbaring van donker naar licht. God brengt het licht. De lengte van een dag is vastgesteld op 24 uur. Maar dat hadden er ook 12 kunnen zijn. In 19de eeuw is geprobee

Tegen wie spreekt God dan in Genesis 1?

Het concept van 24-uur komt ook uit veel latere tijd, dat is nu in ons denkmodel vastgelegd.

Daar was ik niet van op de hoogte, weer wat geleerd. Bedankt voor de link Peter, erg informatief en uitgebreid!

Het concillie van Laodecia heeft uiteindelijk bepaalt dat de sabbath vervangen moest worden door de zondag. (Canon 29, concillie Loadicea 364) Constantijn heeft het grondwerk verricht, wat 40 jaar later werd vastgelegd door middel van bovenstaande canon.

Constantijn verschoof de Sabbatsdag naar de zondag. Er was al geruime tijd discussie over het houden van de sabbat en op welke dag dat zou moeten zijn. Er zijn ook documenten die het gebruik van "de dag genaamd zondag" als dag van bijeenkomst rapporteren uit de eerste eeuw. Constanijn dwong af dat er een vast ritme kwam in de dagen van de week en dat dit binnen het Christendom gelijk werd voor iedereen. Effectief daarmee een langlopende discussie beëindigend. Resultaat van het concillie van Nicea is dat er een scheiding gemaakt werd tussen Judaisme en Christendom.

Precies mijn punt. Zondag werd aangewezen, 7 dagen ingesteld als week en tenzij je boer was was de zondag de rustdag. Waar trekken we de grens met een politiek gedreven argument (zie de zondag redenering) en Gods voorzienigheid. Dat is het punt waar ik mijn gedachten over laat gaan momenteel.