Eefz

Op Schiphol zit er eentje, vertelde mijn zus. We hebben al enorm zitten fantaseren over een smokkelhandel van de Starbucks (die na de douane zit) naar de "buitenwereld" met natuurlijk koffie en ook witte chocolademelk (dat leek m'n zus wel wat). Lol!

Praktisch vraagje: ik ga 17 november trouwen en wil van te voren met "de Pil" beginnen. Moet ik dan naar m'n huisarts en daar een bepaald type "pil" laten voorschrijven? En zijn er bepaalde pillen die een abortieve werking hebben (wil ik niet!) en andere die dat niet hebben? Groetjes, Eva

Ik ga een tijdje werken en dan 17/11 trouwen en daarna reizen met mijn dan echtgenoot! (Erg leuk om mensen te vertellen, men verwacht kennelijk niet gauw zo'n antwoord van een 18-jarige die net haar VWO af heeft gerond )

Ik wilde even mijn toevoeging doen aan deze discussie. Volgens mij is het nut van belijdenisgeschriften, dat ze je richtingaanwijzingen geven bij bepaalde onderwerpen van het geloof. Er staan Bijbelteksten bij die over dat onderwerp zouden gaan, en het geeft weer wat de visie van de kerk op dat onderwerp is. Volgens mij is het gevaarlijk als niet wordt erkend dat ze slechts een menselijke interpretatie zijn, terwijl de Bijbel zelf geïnspireerd is door GOD. In een discussie ("toevallig" ook over de doop) ben ik vaak tegengekomen dat mensen niet in eerste instantie de Bijbel erbij pakten,

Ik ben ook met badminton gestopt vanwege m'n knieën (al heel lang geleden hoor, maar wel toen ik net clubkampioene was geworden ) Daarna nog van alles geprobeerd, zwemmen is dan inderdaad wel goed! En nu skeeler ik af en toe met mijn vrie.. uh.. verloofde

Bedankt voor de reactie, maar dat is een beetje een dooddoener. Dan zou je dus niet meer over na hoeven te denken over wat GOD van je zou willen, welke keuze Hij goed vindt voor jou? Tuurlijk: er verloopt niets buiten GODs wil en plan. Maar daarbinnen is nog heel wat keuzevrijheid voor ons mensen. En daar heb ik het over. Dat wat ik in mijn eigen leven/omgeving kan kiezen en veranderen...

Er zullen ongetwijfeld al topics/discussies over dit onderwerp zijn. Maar ik kon het zo snel niet vinden, vandaar dat ik dit topic open. De centrale vraag die ik in dit topic wil stellen is: > Hoe maak je keuzes samen met GOD? Ik wil heel graag GODs wil doen. Ik zoek zijn wil in mijn leven. Nu specifiek met bepaalde (toekomstbepalende) keuzes. Voor die keuzes bid ik veel. Maar hoe weet je nou wat GOD antwoordt? Ik geloof dat Hij me de weg wil wijzen, maar hoe zie ik dat Hij het is Die me die kant op stuurt en niet ikzelf? Hoe weet je wat je eigen wil is, en wat die van GOD? In hoever

Quote: Op zaterdag 09 juni 2007 09:32:45 schreef h-a-n-n-a het volgende: in de lekkerste broodjeszaak van zwolle Daar wil ik meer van weten! Oh nee, toch niet. Ik kom niet meer zo vaak in Zwolle.. Wordt wel wennen, heb er de afgelopen 4 jaar op school gezeten!

Vrijdagavond/nacht: oppassen op buurkindertjes, gezellig samen met verloofde Zaterdag: vanaf 12:00 werken in de horeca in Giethoorn, lekker consumpties verzorgen bij de BBQ's enzo... 's avonds eigenlijk 18+jeugd van de kerk, maar dat ga ik niet redden. Zondag: lekker vrij! D.w.z. noch ik noch mijn vriend heeft 's ochtends in de dienst een taak, dus we kunnen gewoon lekker de dienst over ons heen laten komen. 's Middags is hier thuis een BBQ, maar weet nog niet of ik hier ben of bij m'n vriend z'n ouders thuis...

Maar ik heb juist het idee dat ik eerst mijn gaven moet ontwikkelen, het vak moet leren waar ik me al zolang op gericht heb. Omdat het anders niet meer kan, en ik mijn talenten dan in de grond stop zeg maar...

Ik denk van wel. En daarom denk ik ook dat scheiden niet goed is. Wat GOD heeft samengebracht mag de mens niet scheiden..... (Er zijn ook hier weer uitzonderingsgevallen, zoals bij mishandeling enzo.. denk ik...)

Ik denk eigenlijk dat er geen ideale psychologische leeftijd is. Wanneer ben je ergens klaar voor? Je kunt je nooit totaal voorbereiden op zoiets ingrijpends. Er zitten altijd onverwachte dingen aan waar je geen rekening mee hebt gehouden. Maar ik denk dat ik nu in ieder geval nog een tijdje moet wachten. Denk ik. Maar ja, waarom eigenlijk?

Hm, interessant topic. Ik ben pas 18 en moet nog aan m'n studie beginnen, maar ga wel trouwen over 5 1/2 maand. Ik zit hier eigenlijk ook net wat dieper over na te denken. Ik wil zeker graag kinderen, mijn aanstaande ook. Het liefst een huwelijksnacht-baby'tje Maar met mijn studie kan dat dus echt niet, al aan de kinderen. En ik ben nog erg jong, dus uitstellen zou ook niet het 'gevaar' met zich meebrengen dat ik dan al gauw niet meer vruchtbaar ben. Bovendien denk ik dat GOD mij gaven heeft gegeven die ik eerst moet ontwikkelen, en dat zouden kinderen tegenhouden denk ik. Zucht... Maar ik zo

Ik speel al ruim 10 jaar piano. Genieten is dat! Het is ook meteen "mijn" vorm van aanbidding. Heerlijk... Ik speel trouwens ook mee in het muziekteam van onze gemeente, om de week oefenen en in de dienst spelen. We zingen vooral Opwekking. En in de jeugddiensten (met een supergaaf jeugdmuziekteam ) ook nog wel eens wat andere nummers, Life@Opwekking bijvoorbeeld. En verder heb ik nog steeds les, maar dan vooral in klassiek...

Ik denk ook dat het niet móet, maar het getuigt wel van respect. Reken maar dat mijn vader het leuk vindt dat hem om toestemming gevraagd werd (flesje wijn viel ook in de smaak )...

Wij hebben ons ook eerst verloofd, we hadden nog niet in de planning liggen dat we binnenkort zouden gaan trouwen. Ondertussen zijn we wel actief bezig met de bruiloft, hij kwam eerder dan we hadden gedacht Anyway, bij ons ging het zo: hij vroeg mij ten verloving. Had de ringen al geregeld, mijn vader officieel gevraagd of het mocht, een aankondiging laten plaatsen op een vriendenforum... Romantisch toch?!