Spring naar bijdragen

Timon

Members
  • Aantal bijdragen

    2.430
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

    Nooit

Berichten geplaatst door Timon

  1. Quote:

    Voor een tweede preek was het zeker heel goed, dat wil ik niet ontkennen! Hij spreekt inderdaad heel rustig en duidelijk. Maar bij een aantal passages miste ik zelf wat intonatie. Maar natuurlijk, ik was er ook niet bij, je kan humor bvb ook overbrengen door de manier waarop je kijkt ofzo.

    Klopt. Vorige keer dat ik preekte was de intonatie echt heel ver te zoeken, nu was ik daar op zich best wel tevreden mee, omdat het al stukken beter ging knipoog_dicht.gif Maar ik zal er nog verder mee moeten oefenen knipoog_dicht.gif

    Quote:

    En nu mijn korte bespreking/punten:

    - structuur is duidelijk;

    Dank je

    Quote:
    - preek is (vanuit katholiek oogpunt) aan de lange kant en (niet alleen daardoor) voor mij duidelijk herkenbaar als een protestants-christelijke preek. Beide punten zijn voor een protestants-christelijke gemeente natuurlijk geen bezwaar maar juist goed;

    Bij ons is 20 minuten gebruikelijk en komt het vaker voor dat een predikant uitloopt dan daarbinnen blijft knipoog_dicht.gif

    Quote:
    - de 'preektruc' nooit meer gebruiken
    :-)
    ;

    Ik merk het aan de reacties hier smile.gif Was iig niet van plan hem volgende preek meteen weer uit de kast te trekken, maar vond het wel toepasselijk bij dit onderwerp knipoog_dicht.gif

    Quote:
    - niet teveel 'ik' en 'voorbeelden uit het persoonlijke leven' gebruiken. Ik zou bijv. de twee opeenvolgende alinea's waarin je je kersverse echtgenote vernoemt eruit laten, door de (m.i.) goede opbouw blijft het geheel dan nog steeds duidelijk. In de toekomst bijv. ook niet de kinderen -als die jullie gegeven mogen worden- laten 'meedoen' in de preek. Ze zullen er ongetwijfeld dankbaar voor zijn;

    ^_^ Ik heb het in ieder geval wel overlegd met mijn vrouw, uiteindelijk 2 verschillende versies van een voorbeeld geschreven en haar laten kiezen. Maar ik zal haar er zeker niet elke keer bij slepen en mijn kinderen (vanaf een bepaalde leeftijd althans) ook niet knipoog_dicht.gif Maar als de predikant van de gemeente iets zei over zijn kinderen vond ik dat altijd juist wel heel sterk, al ligt dat ook aan de geniale manier waarop hij dat dan deed smile.gif

    Quote:

    - sommigen vinden het handig om alleen de opbouw en wat steekwoorden op papier te zetten en daaromheen te (s)preken. Maar dat zal zeker in het begin niet 'veilig' aanvoelen;

    Heb ik vorige keer geprobeerd en ook bij het oefenen van deze preek, maar het werd er een minder compact en helder verhaal van. Als ik dat onder de knie heb, is dat een heel goede manier, maar nu komt het mijn preken nog niet bepaald ten goede smile.gif

    Quote:
    - als ik protestants-christelijk zou zijn geweest en in opleiding voor predikant zou ik met deze preek vertrouwvol hopen op een gunstige beoordeling van mijn stagebegeleider.

    Dank je knipoog_dicht.gif Die kreeg ik inderdaad ook smile.gif

  2. Quote:

    -Het valt me op dat je direct begint met het benoemen van sommige zonden (pornografie, roddelen). Daarmee vul je direct het gewetensonderzoek van de mensen in. Ik denk dat je daarmee op moet passen. Daarbij vind ik je formulering m.b.t. de pornografie ook opmerkelijk. "Veel mannen buiten deze kerk". Bedoel je daarmee dat mannen die naar die kerk gaan geen porno kijken en mannen die er niet naartoe gaan wel? Of dat ze geen porno kijken terwijl ze in de kerk zitten? Dat laatste lijkt me nogal logisch. Dat eerste vind ik een vreemde opmerking.

    Zie mijn eerdere opmerkingen daarover of de reactie van Computoon smile.gif

    Quote:
    -Je gebruikt erg veel persoonlijke voorbeelden. Op zich kan dat natuurlijk werken om een bepaalde perikoop te actualiseren maar er zit ook een risico aan vast. Ik ken ook priesters die de neiging hebben om dat te doen. Maar soms hoor ik als gelovige meer dan me lief is. M.a.w. ik ga niet naar de kerk om meer over het privé-leven van de celebrant te leren. In de homilie hoop ik ook uitleg te krijgen over de betekenis van de Schrift en praktische toepassing ervan. Bij voorkeur hoor ik niet teveel over het privé-leven van de predikant want dat kan (zeg niet dat het bij jou zo is) genant worden.

    De preek is zelfs nog meer persoonlijk doorleefd dan dat ik direct vertel... Ik heb geprobeerd me wel kwetsbaar op te stellen, maar de genante details achterwege te laten. Maar ik zal er in het vervolg ook (extra) op letten

    Quote:

    -Ik vraag me af hoe de bijbelteksten worden gekozen. Is er een objectief criterium of kies je ze zelf? Ik vind het ook interessant dat er weinig referenties zijn aan de "bredere traditie". Wellicht is dat een katholieke opmerking maar in de uitleg van de Schrift lijkt het me logisch om terug te grijpen naar de grote bijbelcommentatoren van de christelijke geschiedenis. In hoeverre bestudeer je de commentaren van een Ambrosius of Augustinus voor je met de bijbel aan de slag gaat? Dit voorkomt inlegkunde en al te fantastische interpretaties van bijbelteksten. Zomaar wat gedachten.
    smile.gif

    In dit geval begon ik met het aanvullen en verbeteren van mijn vorige preek die ging over de vreugde der wet. Maar met die aanvullingen had ik eigenlijk twee onderwerpen en moest ik kiezen voor één. Nu had ik voor die aanvullingen die eigenlijk een onderwerp op zich vormden met name geput uit Rom 7 en daarnaast wat zijdelingse teksten. Nu nam ik dus Rom 7 als hoofdtekst voor de preek. Uiteindelijk na feedback ook een stukje uit hoofdstuk 8 gepakt (v1-6) omdat ik het ook over de "oplossing" wilde hebben. Bij mijn exegese heb ik gebruik gemaakt van commentaren. Daarmee was de preek al zo vol, dat ik geen kerkvaders meer heb geraadpleegd, maar volgens mij heb ik ook geen hele rare dingen gezegd in mijn preek. Heb ook feedback op mijn preek gevraagd door 4 orthodoxe theologen, dus daar maakte ik me niet zo druk om knipoog_dicht.gif Neemt niet weg dat de Kerkvaders heel zinnige en bruikbare dingen hebben gezegd, waar ook nu nog heel goed uit te putten is knipoog_dicht.gif

    Quote:

    Predikanten die ik vaak hoor hebben het vaak over *zonde zus en zonde zo die natúúrlijk niet in deze kerk voorkomen* Of *ik herken verleiding X bij mijzelf, maar hier heeft gelúkkig daar last van*. Met een dikke knipoog dus.
    knipoog_dicht.gif

    Moet ik dat 'zonde buiten de kerk' ook op die manier opvatten?
    smile.gif

    Jep knipoog_dicht.gif

    Quote:

    Ik vind het knap dat er zo'n rust van je stem uitgaat terwijl het pas je tweede preek is! Mijn complimenten!

    Dank je knipoog_dicht.gif Ik vond het ook echt ontzettend leuk om te doen

  3. Quote:

    Op zich is het geen slechte preek. Ik vond alleen twee dingen een beetje storend. Allereerst dat je niet begon met de bijbel, voor mij is dat een uitgangspunt en niet iets om halverwege op terug te grijpen, maar dit kan ook komen door een verschil in achtergrond.

    Grappig om zo te zien dat verschillende mensen er weer op verschillende manieren tegen aan kijken. Dat komt denk ik ook deels door hoe je het gewend bent. In de reformatorische hoek begint de preek doorgaans met een Schriftlezing, op zich een mooie en waardevolle traditie. In mijn stagegemeente hoeft dat niet persé. De tekst moet wel recht gedaan worden en de Bijbel is natuurlijk de primaire bron waaruit je put, maar vaak wordt gekozen om die eerst in te leiden. Mijn doel met het deel voor de Schriftlezing was juist om de relevantie van het Schriftgedeelte alvast te laten zien (het is niet "zomaar" een tekst, maar het zegt iets wezenlijks over onze actuele worsteling met de zonde) en deze daardoor juist meer tot zijn recht te laten komen. Dat heb ik volgens mij bij "mijn" publiek wel bereikt, maar zou ik in jouw kerk preken, dan zou ik een hoop mensen kwijtraken.

    Quote:
    Ten tweede de hoeveelheid 'ik', houd een preek algemeen, ik denk ook dat dat meer aansprekend.

    Ik heb geprobeerd me daarmee ook kwetsbaar op te stellen. Mensen kunnen torenhoge verwachtingen hebben van het geestelijk leven van een predikant (in wording). Door dan mezelf kwetsbaar op te stellen, kunnen gemeenteleden makkelijker het onderwerp op zichzelf betrekken. En persoonlijke voorbeelden geven persoonlijke betrokkenheid weer en kunnen de gemeenteleden helpen om zich ermee te identificeren. Uit de gemeente heb ik daarover ook alleen positieve reacties gehoord. Maar dat jij het anders opvat, geeft al aan dat ik er wel mee moet oppassen omdat er mensen zijn die zich eraan kunnen storen knipoog_dicht.gif

    Quote:
    Maar ik las geloof ik ergens dat dit pas je tweede preek was en zeker met dat in het achterhoofd is het een redelijk goede preek (en heel anders dan ik gewend ben
    knipoog_dicht.gif
    )
    sjoerule.gif

    Klopt, dit was mijn tweede preek ooit. En dank je knipoog_dicht.gif

    Quote:

    Was het je eerste preek?

    Best goed hoor!
    yes.gif

    Dank je. Wel in deze gemeente, de tweede in totaal.

    Quote:

    Als ik eerlijk ben, het is niet echt een preek toch? Er is weinig bijbeluitleg bij en dergelijke. Het lijkt mij meer een lange inleiding met veel voorbeelden (uit eigen leven) die leiden tot een wens die je in de laatste alinea uitspreekt.

    Het is in ieder geval wel bedoeld als preek knipoog_dicht.gif Ik heb natuurlijk één tekst waar ik wat dieper op in ga en waarvan ik de achtergrond belicht, maar daarnaast zit de preek vol verborgen Bijbelteksten. Er zitten verwijzingen in naar Jakobus, 1 Johannes, Filippenzen etc maar die worden lang niet allemaal heel expliciet benoemd, omdat sommige gemeenteleden zich zouden storen aan het "smijten met Bijbelteksten". Maar door ze er zo in op te nemen is het geheel wel Bijbels verankerd.

    Quote:

    Doet me afvragen, wat was precies het doel van je preek? Wat wilde je de kerkgangers leren? Ik dnek dat je dat aspect een beetje vergeten bent
    smile.gif
    Ik vind het wel goed dat je mensen aanspoort tot iets wat hun verder kan helpen in het geloof en wat ook de gemeente op kan bouwen.

    Mijn hoofdboodschap (focus) was als volgt: "We mogen ons laten leiden door de Heilige Geest om te groeien in liefde naar God en elkaar om zo meer te leven naar Gods wil en de zonde steeds meer achter ons te laten"

    Wat ik wilde bereiken bij de toehoorders (functie) was dit: "Ik hoop dat de gemeenteleden door de preek meer zullen durven eerlijk te zijn naar elkaar over de zonden waar ze mee worstelen en elkaar daarbij zullen bijstaan om tot een stuk innerlijke bevrijding en levensheiliging te komen"

    Quote:
    Verder ben ik het met Zvnna eens. Een bijbeltekst moet mijns inziens de basis zijn van je preek en niet iets wat je er even bijhaalt halfweg. Waarom is het erg om een vrij lang stuk te lezen? Je kunt dat ook bijvoorbeeld in twee stappen doen, met een lied tussendoor zodat mensen bij beide stukken goed op blijven letten. (tussen het lezen dus, niet halfweg je preek een lied
    knipoog_dicht.gif
    ) Ik denk dat het heel belangrijk is dat de bijbelse basis voor je preek ook duidelijk is voor de kerkgangers.

    Zie mijn uitleg aan Zvnna knipoog_dicht.gif Je tip om de tekst in tweeën te knippen is in mijn stagegemeente niet heel gebruikelijk, maar zou ik op zich hebben kunnen toepassen en die neem ik mee als optie in het vervolg.

    Quote:

    ik hoop dat ik niet te kritisch ben btw, ik redeneer natuurlijk ook vanuit een heel ander perspectief op kerkdiensten en preken, maar misschien heb je er wat aan
    smile.gif

    Is helemaal goed, daar leer ik alleen van knipoog_dicht.gif Het is wel interessant om zo vanuit andere perspectieven naar de preek te kijken. Dat maakt dat niet elke tip ook bij mijn stagegemeente zou aanslaan, vandaar dat ik soms mijn keuzes "verdedig". Maar ik vind het wel heel leuk om te zien hoe je vanuit verschillende denominaties anders kan kijken naar zo'n preek. Dat is juist de meerwaarde van Credible, lijkt me.

  4. Quote:

    ach Timon, porno is niet echt een mannenzonde hoor, je had ook kunnen zeggen dat in deze moderne tijden er ook vrouwenporno is, de sensuele damesroman bijvoorbeeld, maar ook echte porno op het internet
    puh2.gif
    trekt dames genoeg.

    Ik weet dat er ook vrouwen zijn die zich ermee bezig houden, maar dat percentage ligt doorgaans toch zoveel lager dan bij mannen dat het lang niet voor iedereen in de kerk een herkenbaar voorbeeld was. Terwijl toch minimaal zo'n 99,9% van de mannen er toch wel ervaring mee heeft... smile.gif

  5. Allemaal bedankt voor de reacties knipoog_dicht.gif Ik zal proberen te reageren waar er nog vragen open liggen...

    Quote:

    Het is een wat ander soort preek dan wat "wij" leren natuurlijk, dus ik kan niet helemaal goed de context plaatsen. [...] Ik vind het al met al een prima verhaal.

    Dank je smile.gif

    Quote:
    Als je
    wil
    (maar alleen als je wil!) wil ik wel nog wat close-reading doen en reageren op details. Maar de ervaring leert dat dat nog wel eens overkomt als overdreven kritisch, en dat wil ik niet zijn.

    Lijkt me interessant. Als je daarbij erg op details in gaat kan het wel slim zijn het over de mail te doen, maar sowieso ben ik er wel in geïnteresseerd. Ik zit natuurlijk nog in een leerproces en elke feedback kan helpen knipoog_dicht.gif

    Quote:

    17 minuten en 36 seconden gok ik zo..

    ^_^

    Quote:

    Timon, je hebt een erg prettige stem om naar te luisteren!

    Wederom, dank je knipoog_dicht.gif

    Quote:

    maar deze dingetjes vielen mij op;

    'En waarschijnlijk hebben jullie er helemaal geen moeite mee, maar ik vond -en vind- het soms ontzettend moeilijk om te leven zoals God het bedoelt heeft.'

    en ' Neem nou porno, voor veel mannen buiten deze kerk is dat toch wel één van de meest verleidelijke zonden'

    Zoals Computoon terecht opmerkt is het een 'preektruc' waarmee je sommige mensen prikkelt zonder dat ze zich beledigd voelen. Als ik beweer dat zij met zonde worstelen, haken ze af onder het motto van een splinter en een balk. Door te stellen dat zij er geen problemen mee hebben, komen ze zelf wel tot de conclusie dat ze dat wel doen, zonder dat ik die beschuldiging heb neergelegd. Althans, dat is het idee erachter. En natuurlijk dat ik mezelf kwetsbaar opstel en me niet boven de gemeente verhef.

    Quote:
    En persoonlijk zou ik ook nooit zeggen dat je iets uit de bijbel niet hebt gelezen en het wel citeren..
    smile.gif

    Is ook zeker niet ideaal. Lastig was dat het vers waar ik op teruggrijp (Rom 7:9) vrij aan het begin van Romeinen 7 staat. Voor de preek wilde ik het eind van hoofdstuk 7 pakken om die worsteling te laten zien, maar ook het begin van hoofdstuk 8 om toch ook bij de "oplossing" uit te komen. Dat is al geen kort stuk tekst, maar als vanaf vers 9 erbij had gehouden, was dit helemaal groot. Normaal gesproken zou ik het niet doen, nu leek dit me de minst slechte optie.

    Quote:

    Ik vond het ook een van de zwakkere punten uit de preek eerlijk gezegd. Ik vraag me af of het nodig is, het is imho iets te doorzichtig. En inderdaad, het lijkt me een wat te traditioneel schema. Mannen, dus sex gerelateerd.

    Maar goed, ik denk dat het een typisch verschijnsel van de 19e eeuwse europese burgerlijkheid is, dat altijd maar aan sex denken als we het over zonde hebben
    smile.gif

    Klopt, we denken er heel vaak aan, maar ik hoor het niet vaak concreet benoemd in de preek, er lijkt toch nog wel een taboe op te liggen in prediking. Mannen en porno is cliché, maar veel cliché's zijn wel waar... En het is wel een zonde bij uitstek die aantrekkingskracht heeft, iig op (bijna?) alle mannen.

    En omdat ik echt een "mannenzonde" had genoemd, "moest" ik de vrouwen ook wel aanspreken, maar dat is inderdaad pas echt cliché...

  6. Allemaal een gelukkig en gezegend Nieuwjaar. Nieuwjaar is voor veel mensen een aanleiding om goede voornemens te maken. Dat ze dingen die in het afgelopen jaar niet zo goed gingen, dit jaar beter willen doen. Misschien zijn er onder jullie wel die aan goede voornemens doen?

    De afgelopen jaren deed ik vaak wel aan goede voornemens, ik nam me voor om bepaalde zonden waar ik mee worstelde in het komende jaar dan niet meer te doen. En waarschijnlijk hebben jullie er helemaal geen moeite mee, maar ik vond -en vind- het soms ontzettend moeilijk om te leven zoals God het bedoelt heeft. Ik wil heel graag de wil van God doen en Hem gehoorzamen, maar het lukt me lang niet altijd, want de zonde houdt iets aantrekkelijks.

    En dat terwijl ik wéét dat ik niet echt gelukkig kan worden in de zonde. Neem nou porno, voor veel mannen buiten deze kerk is dat toch wel één van de meest verleidelijke zonden. De beelden prikkelen je zintuigen en even kan je ervan genieten. Maar naderhand voel je je weer schuldig dat je niet de verleiding hebt weerstaan. Of om ook de vrouwen aan te spreken: roddelen kan heerlijk zijn op het moment dat je het doet. Even lekker praten achter iemands rug om, je gal spuien, iemand belachelijk maken om er zelf beter uit te zien… Maar achteraf blijft de leegte over.

    De reden daarvoor is dat als wij ons leven aan God overgeven, de Heilige Geest in ons komt wonen om ons te helpen ons leven te leiden op een manier dat God er van kan genieten. Hij wil ons op Gods rechte pad leiden en als wij daarvan afwijken, trekt Hij als ons als het ware terug en dat voelt lang niet altijd fijn. Dat maakt ook dat we niet gelukkig in de drek van de zonde kunnen ronddobberen. Als we ervoor kiezen om God ongehoorzaam te zijn, wringt dat en doordat we diep van binnen weten dat God een beter plan voor ons heeft kunnen we er niet gelukkig van worden.

    Als kind was er één ding waar ik met geen mogelijkheid bij kon. Ik heb het wel eens geprobeerd te begrijpen, maar het is me nooit gelukt. Zo ontzettend bizar vond ik het. Dat er mensen zijn die aan de drugs gaan, daar snapte ik echt geen hout van.

    Zeker als kind is het zo ontzettend duidelijk; drugs zijn verslavend, ze kosten veel geld en maken je lichaam kapot. En ze geven dan wel een kortstondige kick, maar daarna voel je jezelf doorgaans nog slechter en echte rust en voldoening geeft het niet. Iedereen weet dat en tóch zijn er mensen die drugs gaan gebruiken. Dat gaat zo tegen het verstand in, ik kon daar echt niet bij met mijn gedachten.

    Totdat ik laatst bedacht dat wij eigenlijk allemaal op een bepaalde manier drugsverslaafden zijn. Als het gaat om de zonde dan. We weten van binnen best dat we niet echt gelukkig kunnen worden als we in de zonde blijven leven. We weten dat de zonde ons aan zich bindt, ons het gevoel geeft van God verwijderd te zijn en ons uiteindelijk kapot maakt en tóch kiezen we zo vaak voor die tijdelijke kick in plaats van het volmaakte geluk.

    Paulus schrijft hierover het één en ander. Laten we Romeinen 7:14-8:6 erbij pakken.

    Dit is soms ontzettend herkenbaar, omdat wij soms zondigen, terwijl we echt willen leven zoals God het bedoeld heeft. Juist wat niet mag, trekt ons aan. We lijken soms wel verslaafd aan de zonde. Als iemand ons vertelt dat we iets niet mogen doen, ontstaat ineens het verlangen om dat juist wel te doen. Waarschijnlijk kennen jullie het voorbeeld wel van een moeder die tegen haar zoontje zegt “Ik ga even 5 minuten naar de buurvrouw, blijf maar lekker spelen, doe wat je wilt. Er is alleen één ding dat niet mag. In de kast staat een rode doos en wat je ook doet, die mag je niet openen.†Je kan al raden wat er gebeurt op het moment dat de moeder de deur achter haar dicht trekt…

    Voordat het werd gezegd hadden het jongetje geen enkele reden om het te doen, maar juist omdat het niet mag, trekt het aan. En, zo zegt Paulus, dat is precies wat de wet met de mens doet. Juist wat we niet mogen doen, trekt ons aan en we hebben juist geen zin in wat we moeten doen. Dat betekent niet dat Gods geboden daardoor slecht zijn, die blijven goed. Maar de wet kan ons niet van de zonde verlossen.

    Toch heeft Paulus het in deze tekst niet over zichzelf als christen. Dat lijkt wel zo, omdat hij in de ik-vorm en in de tegenwoordige tijd spreekt, maar een aantal zaken geven aan dat hij eigenlijk de hele geschiedenis van de houding van de mens ten opzichte van God schetst. In vers 9 van hoofdstuk 7, een stuk dat ik omwille van de tijd niet heb gelezen, zegt Paulus dat hij eens de wet niet kende. Maar als hij het over zichzelf zou hebben, zou hij daar liegen. Paulus was een geboren Jood, een Farizeeër. De wet is er bij hem met de paplepel ingegoten. Hij kon bij wijze van spreken de wet reciteren voor hij “papa†of “mama†kon zeggen. En elk jaar vierde hij het simchat Thora, het feest van de vreugde der wet. En ook voor hij Jezus volgde, was hij al lyrisch over de wet. Maar toch faalde ook hij om de wet te houden. Want wat hij beschrijft in hoofdstuk 7 is de manier waarop een mens vanuit eigen kracht met de wet om gaat. Je kan wel weten dat de wet goed is en dat je niet gelukkig wordt van de zonde, maar toch blijft de zonde zijn aantrekkingskracht hebben.

    Paulus heeft het daar niet over hoe het nieuwe leven met God is bedoeld. Want daarin is het juist niet de bedoeling dat we uit onze eigen kracht vechten tegen de zonde. Paulus laat hier zien dat we het juist uit eigen kracht niet redden. Dan doen we wat we niet willen en doen we juist niet wat we wel willen. En dat blijft herkenbaar, omdat ik soms toch probeer me uit eigen kracht aan Gods regels te houden en dan telkens op mijn bek ga.

    Maar juist doordat we falen ons aan Gods leefregels te houden, leren we hoe goed deze eigenlijk zijn. Als ik heb gezondigd, walg ik er meestal van dat ik me ermee heb ingelaten en zie ik des te meer hoe goed Gods leefregels zijn. En wat ik ook bijzonder vind, is dat Jezus zijn hele leven lang zonder zonde is gebleven. Als ik dan kijk waar ik allemaal tekort schiet, zie ik des te duidelijker hoe bijzonder Zijn prestatie is. Wat een volharding, wat een liefde voor God en ons… Dat is nogal een contrast met mij als ik toch weer struikel.

    Gelukkig is onze redding niet afhankelijk van hoe goed wij ons aan de wet houden. God gebruikt niet een weegschaal met aan de ene kant onze goede daden en aan de andere kant onze slechte. Dat je een enkeltje hel krijgt als je slechte daden zwaarder wegen en toch wel goed terecht kan komen als je genoeg goeds hebt gedaan. We worden gered door ons geloof in Jezus Christus. Maar dat maakt de wet niet minder belangrijk. Het geloof moet wel handen en voeten krijgen. Als het geloof zich niet bewijst is het een dood geloof, staat in het Bijbelboek Jakobus. En de apostel Johannes stelt wetteloosheid gelijk met liefdeloosheid.

    Als christen zijn we niet bedoeld om een slaaf van de zonde te zijn, maar om in vrijheid te leven. Dat is niet een vrijheid zonder regels en in bandeloosheid, maar juist een vrijheid dóór regels. Dan laten we ons niet meer leiden door de zonde, maar door de Heilige Geest.

    Uiteindelijk is de wet samen te vatten in het Grote Gebod, God liefhebben boven alles en de naaste als jezelf. De hele wet wordt vervuld in de liefde. Liefde is het doel van de wet. Zo moeten we de 10 geboden ook lezen, want doodslaan, stelen, overspel en jaloezie getuigen niet bepaald van liefde en geven zo richtlijnen om dat Grote Gebod te houden. Het is dan ook niet Gods bedoeling dat we ons aan de wet houden omdat het nu eenmaal moet. Het is ten diepste Zijn bedoeling dat we de wet houden uit liefde voor Hem en voor onze naaste. Anders slaan we de plank eigenlijk heel erg mis.

    Ik ben ongeveer een half jaar gelukkig getrouwd met Lydia. En net als in elk ander huwelijk zijn er een aantal dingen die je doet voor elkaar en dingen die je juist niet doet vanwege de ander. Eigenlijk scoor ik op dit punt helemaal niet zo goed. Het is nog steeds meer uitzondering dan regel dat ik uit mezelf huishoudelijk taken op pak. En bij de dingen die ik nu niet doe, omdat ik weet dat ze het niet fijn vindt of die haar zelfs pijn doen, had ik eerst ook een schop onder mijn kont van haar nodig.

    Maar gelukkig is ons huwelijk veel meer dan die optelsom van dingetjes die we voor elkaar doen of laten. Er zijn wel dingen die je voor de ander doet of laat, maar dat is niet waar de relatie om draait. Het draait om de liefde die we hebben voor elkaar, dat we ondanks onze gebreken (en dan heb ik het meer over mezelf dan over haar) van elkaar houden. Dat ik soms toch probeer om wel een keer die was op te hangen of iets dergelijks is niet in de eerste plaats omdat het moet. Het is ook niet omdat Lydia heeft gedreigd dat ze anders wil scheiden. De reden dat ik zulke dingen wil doen, is omdat ik van haar houd. En laten we wel wezen, natuurlijk ook omdat het simpelweg moet gebeuren

    Het gaat dus om een verandering van binnenuit. Dat we niet de regels houden om de regels op zich, maar dat we ze houden uit liefde voor God en onze naasten. Dat kunnen we niet zelf, althans, ik niet. Om ons aan de regels te houden uit liefde voor God en onze naasten moeten we steeds meer van binnenuit veranderd worden. De Heilige Geest verandert ons zodat we zelf steeds meer het verlangen krijgen om Gods wetten te houden en Hij geeft ons de kracht om dat ook te doen.

    Maar dat betekent niet dat we passief kunnen afwachten tot God ons verandert. We hebben zelf de verantwoordelijkheid om Hem in ieder geval de ruimte te geven om ons te veranderen. Dat betekent dat we actief de omgang met God zullen moeten opzoeken door bijvoorbeeld gebed, Bijbel lezen, gesprekken met medechristenen, het bezoeken van de diensten en nog veel meer. Dat bedoel ik niet als strakke regels, maar als handvatten. Het is een greep uit de vele manieren om God te ontmoeten en iedereen zal daar zijn of haar eigen weg in moeten vinden.

    Gelukkig staan we daarin niet alleen, maar vormen we samen een gemeenschap van struikelende heiligen. Niemand van ons is zonder zonde, we maken allemaal fouten en door deze te durven toegeven kunnen we elkaar helpen en hoeven we niet allemaal met hetzelfde te worstelen alsof we daar alleen in staan. We hoeven ons niet beter voor te doen dan we zijn, maar kunnen beter eerlijk zijn over onze zwaktes en deze in het licht brengen zodat we samen met elkaar en met God kunnen strijden tegen de zonde.

    Dan hoeven we helemaal niet vanaf het podium onze grootste worstelingen te delen, maar als we het durven te delen in vertrouwde kring is dat al een belangrijke stap. Ik kan niet genoeg benadrukken hoe belangrijk het is om mensen om mensen om je heen te hebben met wie je eerlijk over je geloofsleven en ook de hindernissen daarin kan praten. Een kring in de gemeente kan zo’n groep zijn waar je mensen ontmoet bij wie je eerlijk kan zijn. Zeker als je nog niet zo’n groep hebt waarbij je dat kan, geef je dan op voor een kring. Als je zo je eigen strubbelingen deelt met anderen en met God schept dit al een hoop ruimte. Ruimte waarin Gods Geest ons kan aanraken en veranderen.

    Ik bid dat we God die ruimte geven, om ons van binnenuit te veranderen. Dat we eerlijk durven te zijn naar elkaar over onze zwakheden en elkaar daarin bij zullen staan. En ik bid dat we meer gericht mogen raken op elkaar en op God en dat we uit liefde ons aan Zijn wetten mogen houden. Amen

  7. Jammer genoeg kan ik niet aan die hoop voldoen. Ik ben eigenlijk niet heel erg op de hoogte van hoe het er nu aan toe gaat daar, het bericht dat Eulogia heeft geplaatst geeft mij net zo goed een update.

    Ik vind het gaaf om te lezen dat inderdaad het grootste deel van de mensen die een kaart hebben ingeleverd nu naar christelijke gemeenten gaan. Persoonlijk snap ik ook vrij weinig van die regeling met de traditionele kerken en vind ik dat (met de beperkte informatie die ik heb) een beetje jammer. Dus een gemengd gevoel. Hoofdzakelijk ben ik blij met de vele mensen die daar tot geloof zijn gekomen en de voortzetting die daaraan is gegeven. Maar de regeling rondom de traditionele kerken ben ik niet erg enthousiast over

  8. Welke kinderen worden er niet agressief en vijanig als hun vader door de media door het slijk wordt gehaald...

    Ik zeg niet dat die gast een goede vader is, dat weet ik gewoon niet. Maar ik vraag me echt af hoe objectief zo'n onderzoek zal zijn gedaan

  9. Jezus was (en is) God en Jezus was inderdaad een man. En als man heeft hij meteen een voorbeeld/standaard neergezet voor alle mannen (die indien getrouwd hun vrouw moeten liefhebben zoals Christus Zijn gemeente met onzelfzuchtige gevende liefde). Jezus was inderdaad voluit God. Maar Hij was ook voluit mens en legde Zijn Godheid ook af om echt mens te worden. Zo was Hij niet alwetend en kon Hij niet uit eigen kracht wonderen verrichten. Niet omdat Hij daar de kracht niet voor had, maar omdat Hij koos zichzelf te beperken als mens. En aangezien hij als man op deze aarde is geweest, is hij ook voluit man geweest, de perfecte Man.

    Maar ook al kunnen we door Jezus zien hoe God is, we kunnen niet elk detail 100% doortrekken. Want Jezus was ook mens. Waar Hij niet alwetend was als mens, is God dat in alle eeuwigheid. Waar Hij niet uit eigen kracht wonderen kon verrichten, heeft God de generaties door wonderen verricht en zelfs met name door Zijn Zoon Jezus.

    Als ik dat doortrek, kom ik ook tot de conclusie dat Jezus "beperkte" mannelijkheid inherent was aan Zijn menswording. Maar in alle beperkingen die Hij zichzelf oplegde, was Hij wel volmaakt. Hij was niet alwetend, maar leefde zo dicht bij God dat hij precies alles wist wat Hij moest weten. Hij kon niet uit eigen kracht wonderen verrichten, maar verrichtte vele wonderen door de kracht van de Heilige Geest. Hij was "beperkt" tot het mannelijke geslacht, maar was als man zijnde wel de perfecte man, de standaard voor elke man.

    Dat betekent dus niet bij voorbaat dat God in Zijn Drie-eenheid puur mannelijk van geslacht is. Door Hem zijn zowel man als vrouw naar Zijn evenbeeld gemaakt. Het typisch mannelijke kwam uit God voort, maar ook het typisch vrouwelijke is door God geschapen naar Zijn evenbeeld. En in de Bijbel worden ook "vrouwelijke" eigenschappen aan God toegedicht die niet direct in Jezus' leven terug te zien zijn. Maar ik geloof dat het niet komt omdat God mannelijk is, maar omdat Jezus als mens zich heeft "beperkt" tot het mannelijke geslacht en daarin het ultieme voorbeeld is geworden voor elke man.

    Trouwens, dat je op basis van het voorbeeld van Jezus de conclusie trekt dat God mannelijk is, is helemaal niet gek. Veel theologen hebben dat ook gedaan. Ik denk alleen dat het nog iets subtieler ligt en uiteindelijk een mysterie is voor ons mensen

  10. Misschien dat nu je dat punt van me doorhebt, je ook nog een keer kan kijken naar wat ik eerder schreef over Jezus, die God met Vader aan sprak

    Quote:

    Dat Jezus God Vader noemde, is omdat God ook Zijn Vader was. Hij is gebaard door Maria die zwanger was geraakt door de Heilige Geest, God zelf. En Jezus liet zich in alles leiden door Gods "vaderlijke" leiding. Naast Jezus waren er ook gelovigen die het hadden over God de Vader, maar niemand van hen die God zo consequent aansprak met juist díe titel.

    Dat betekent mi niet dat God een man moet zijn, maar in het leven van Jezus kwam nu eenmaal Zijn Vaderlijke "rol" (als degene die Jezus leidde) meer naar voren. En Jezus was geboren uit een vrouw, Maria maar verwekt door de Heilige Geest, dus God was ook letterlijk Zijn Vader.

    Dat betekent niet dat God daarmee is te vangen in het geslacht "mannelijk". Menselijk is het al zo dat de vrouw de man ontzettend aanvult, hem als het ware compleet maakt. Waarom zou God dan te vangen moeten zijn in één van die -op zichzelfstaand- beperkte geslachten?

  11. Quote:

    Jij betoogt dat God vrouwelijk is en dan moeten er ook verzen zijn die dat onmiskenbaar aantonen. Ik loochen daarmee overigens niet Gods moederlijke liefde, ik beperk me slechts tot de feiten en de feiten zijn dat de vrouw (de Kerk) om de man geschapen is en niet andersom.
    smile.gif

    Misschien neem je het wel aan van iemand die wat hoger geplaatst is in de katholieke kerk als ik, want we hoeven er wat mij betreft geen woorden over te hebben, daar de zaak helder is. Wil iemand hem misschien vanuit een catechismus aantonen hoe het zit?
    knipoog_dicht.gif

    Zucht... Wáár betoog ik dat God vrouwelijk is? Constant geef ik aan dat God karaktereigenschappen heeft die typisch mannelijk zijn en andere die typisch vrouwelijk zijn. De reden daarvoor is dat de mens (man én vrouw) naar Gods beeld is gemaakt. God heeft "moeder"liefde, "vaderlijke" wijsheid etc maar is daardoor niet mannelijk noch vrouwelijk. En toch blijf je beweren dat ik ergens stel dat God vrouwelijk is. Dat bedoel ik met praten tegen een muur, je leest niet wat ik typ en verdraait mijn woorden keer op keer.

    Ik ontken niet dat de verhouding van de Kerk ten opzichte van God te vergelijken is met die van een vrouw tov haar man. Ik zeg alleen dat al die beelden, vergelijkingen ons niet vertellen dat God mannelijk of vrouwelijk is. Ze leren ons een hoop over het karakter van God, maar ze leren ons niet dat God een man is.

  12. Het lijkt wel alsof ik tegen een muur aan praat. Ik zeg twee keer dat God juist nergens met de titel "Moeder" wordt aangesproken. Ik kan wel veel teksten opnoemen waar karaktereigenschappen van God worden genoemd die typisch "moederlijk" of "vrouwelijk" zijn. En ik heb al voorbeelden daarvan zonder directe tekstverwijzing genoemd.

    Maar die hoef je niet te horen volgens mij, want dan reageer je er toch mee dat die niet teksten niet zeggen dat God in wezen een vrouw ís. En dat klopt, dat zeggen die teksten niet, net zo min als dat de titel "Vader" en Jezus' mannelijkheid bewijzen dat God mannelijk is.

    En dat je mijn beschuldiging dan terugkaatst is volledig onterecht en ongegrond. Ik kon eenvoudig met de context van de door jou aangehaalde tekst laten zien dat je door gebrek aan zicht op die context de tekst verkeerd uitlegde. Maar mij heb je nergens horen zeggen dat God direct met de titel "moeder" wordt aangesproken, terwijl je me daar wel van beschuldigt in je laatste post.

    Beter lezen Piebe, beter lezen

  13. Dat Jezus God Vader noemde, is omdat God ook Zijn Vader was. Hij is gebaard door Maria die zwanger was geraakt door de Heilige Geest, God zelf. En Jezus liet zich in alles leiden door Gods "vaderlijke" leiding. Naast Jezus waren er ook gelovigen die het hadden over God de Vader, maar niemand van hen die God zo consequent aansprak met juist díe titel.

    En ik zeg al, God krijgt nergens de titel "moeder" aangemeten, maar Hij laat wel zien dat Hij als Vader karaktereigenschappen heeft die wij als "moederlijk" of "vrouwelijk" zouden typeren. Als je God dus al als man zou willen zien, moet je hem minimaal zien als een Man met een heleboel "vrouwelijke" eigenschappen. Daarom zeg ik, God is mannelijk noch vrouwelijk. Maar in Zijn rijke karakter zijn wel eigenschappen te ontdekken die wij typeren als "mannelijk" of "vrouwelijk".

    En ik hoop dat je zelf door hebt dat je die tekst uit Mat 12 best wel uit zijn verband rukt. Laten we voor het gemak de paar verzen ervoor en erna erbij pakken en het wordt allemaal duidelijk.

    Quote:

    Iemand zei tegen Hem: 'Uw moeder en uw broers staan buiten, ze willen u spreken.' Hij antwoordde: 'Wie is mijn moeder en wie zijn mijn broers?' Hij maakte een gebaar naar zijn leerlingen en zei: 'Zij zijn mijn moeder en mijn broers. Want ieder die de wil van mijn Vader in de hemel doet, is mijn broer en zuster en moeder.'

    Sowieso noemt Hij dus Zijn discipelen al niet alleen "moeder", maar ook "broers". Dat maakt al dat Hij zijn discipelen niet alleen een vrouwelijke "titel" mee gaf, maar zeker ook een mannelijke. Als je quote, doe het dan in het vervolg volledig en trek dingen niet zo uit de context dat het de Schriften geweld aan doet alsjeblieft.

    Maar dat is uiteindelijk nieteens het punt in de tekst. Jezus laat hier zien dat een ieder die Hem volgt, dicht bij hem staat als Zijn moeder en Zijn broers. Niet de titel is van belang, maar wat deze uitdrukt, namelijk een hechte verbondenheid met Jezus. Daarmee dwalen we af van het onderwerp, maar dat lijkt me beter dan te dwalen in onjuist Schriftgebruik

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid