Aviator

Op dinsdag 28 december 2010 17:43:35 schreef Bonaventura het volgende: Alle vrouwen hier willen afvallen.

Misschien is dat wel een goed voornemen: niet afvallen... alleen wat sporten om in model te zijn

Gefeliciteerd! Hieperdepiep.... HOERA!

Voor mijn adminnetje

Misschien is dat ook wel eens goed, waarom zouden we eigenlijk goede voornemens hebben?

Hmmm ik denk dat er wel meerdere zijn, maar ik zie bij jeugdsentiment het oranje windzijl voor me op het strand. Mijn vader zit op een handdoek en ik zit naast hem met een handdoek om mij heen, brood te eten met zand!

hehe ik dacht toch echt dat ik al eerder in dit topic had gereageerd, blijkbaar niet... Mijn reactie is dus ook een tikkeltje veel te laat!

Hoi Druid_Donagh, welkom op credible!

Zo'n vragenlijst is een leuke start, zo weten we gelijk meer van je

De eennalaatste vraag heb je nog open staan, ik zou daar zelf ook niet zo 1 2 3 een antwoord op weten denk ik...

Heeft dat niet ook te maken met acceptatie van het verschil in beleving?

Verder een interessant onderwerp, ik moet daar eerst nog eens over nadenken om op te reageren

Hmmm eigenlijk doe ik nooit zo aan voornemens en gaat elk jaar voorbij als alle jaren (klinkt misschien wat saai, zo bedoel ik het niet). Elk jaar heeft zijn uitdagingen en mogelijkheden waar ik dan keuzes in moet maken

Misschien is een goed voornemen voor mij om mijn activiteiten eens in kaart te brengen en op de gebieden waar ik een verantwoordelijkheid heb, die ook nemen

Het meest ideale vond ik de kerk die ik in Canada bezocht: een vroege morgen dienst en een dienst aan het einde van de morgen. Zo had je de keus, maar je moet daarvoor wel een volle kerk hebben om twee diensten te kunnen vullen...

10.00 uur vind ik een fijne tijd, ergens vind ik de wisseling in de zomer naar 9.30 uur irritant, maar blijkbaar zijn er mensen die het wel op prijs stellen

Eigenlijk maakt het mij vrij weinig uit...

@ TBM: gezien de huidige situatie, grotendeels buiten credible om, lijkt het mij verstandig dat er geen mensen bij naam of nickname genoemd worden in dit topic dat voor iedereen leesbaar is.

Moet je om het te menen je boodschap maar op een manier brengen die weinig opbouwens in zich heeft? Dat valt naar mijn idee niet onder feedback.

Hoe hoog het ook zit, we zijn allemaal mensen en het zou fijn zijn als daar ook rekening mee gehouden zou kunnen worden. Wanneer je dan feedback geeft, is het ook prettig voor de ontvanger wanneer deze daadwerkelijk feedback krijgt waar degene iets mee kan doen.

Graag wil ik op dit stukje reageren, omdat ik twijfel of het waar is wat je zegt.

Als vrouw ga ik anders om met kinderen dan een man, dat denk ik in ieder geval wel dat hier verschil in zit. Of het echter ook het aanvoelen van een kind fijner is, betwijfel ik.

Ik denk dat ik jongetjes net zo kan aanvoelen, dat ik er alleen anders mee omga en op reageer dan wellicht mijn mannelijke collega.

Zo heb ik wel ervaren dat sommige jongetjes, waarvan de ouders gescheiden zijn of om een andere reden de vader minder zien, bepaalde omgangsbehoeften hebben, die mijn mannelijke collega beter kan geven dan ik.

Ik denk dat het aanvoelen op zichzelf vaak niet minder is van de een of de ander, maar de manier waarop ermee omgegaan wordt wel.

wanneer ik met mijn mannelijke collega het gedrag van een kind bespreek, heb ik niet het idee meer inzicht in het meisje te hebben en hij in de jongen. We constateren vaak hetzelfde met het zicht op de behoefte van het kind. Wel vershild vaak de manier waarop we het aan zouden pakken.

Pfff deze hele zaak heeft mijn werk week op zijn kop gezet!

Sinds 2000 ben ik werkzaam in de kinderopvang, met vrouwen en met mannen...

Ik heb over de zaak van Amsterdam best wel een uitgesproken mening, waarbij ik weet dat ik op moet passen dat ik oordeeel aangezien ik niet de hele zaak ken.

Wij hebben momenteel een man in dienst, een geweldige collega, sterker nog, als hij zou weggaan denk ik zelfs dat ik op de locatie waar ik werk, het een stuk minder leuk zal vinden. Niet alleen op collegiaal gebied, maar juist de extra toevoeging die hij als man heeft. Er zijn collega's die het raar vinden als hij op de babygroep een dagje invalt (hij werkt normaal vast op een peutergroep). Ik heb vaak met hem samengewerkt, zowel op de babygroep als de peutergroep en ik vind hem echt een kanjer!

Het beeld van mannen die niet met baby's zouden kunnen werken vind ik onzin, het ligt je of het ligt je niet, dat geld net zo goed voor vrouwen.

Daarnaast onderschatten de mensen hoeveel verkeerde praktijken er plaats vinden met vrouwen, op de een of andere manier komen die minder in beeld in de media. Na 10 jaar kinderopvang kan ik zeggen dat ik van heel wat schrijnende zaken heb meegekregen met betrekking tot vrouwen. Dan zijn het wellicht geen zaken zoals nu speelde in Amdersterdam, maar wat dacht je van kindermishandeling? Kinderen die met hun hoofd onder water worden geduwd omdat ze niet "lief" zijn? Ik kan er zat voorbeelden van geven, helaas....

Wat mij het meest raakt naast de slachtoffertjes en hun familie, is het management en de instanties die hierin een rol hebben gespeeld.

Dat de politie toendertijd geen onderbouwing vonden voor de klachten van de ouders in 2008, vind ik geen reden om als management achterover te gaan leunen. Als er op mijn dagverblijf een klacht zou zijn geweest, wat na politie onderzoek op niets heeft uitgedraaid, weet ik zeker dat mijn manager en ik (als manager in opleiding) er aandacht aan waren blijven besteden.

Juist doordat je weet dat de kinderen kwetsbaar zijn, is een extra controle naar mijn idee nooit misplaatst. Waarbij ik het waanzin vind dat die persoon na deze situatie uren alleen op de groep heeft gestaan.

Sowieso vind ik het vaag dat een invaller zoveel uren alleen stond, waarbij het argument "personeels tekort" het zwakste excuus is geweest wat ik in deze hele situatie gehoord heb.

Daarbij vind ik dan ook dat de instanties behoorlijk te kort schoten, Als een KDV zoveel klachten van de GGD kregen, hoe in ******* kon dit KDV gewoon doordraaien en mocht het open blijven? Wanneer een KDV een terug kerend personeelsprobleem hebben, vind ik niet dat zij de veiligheid kunnen waarborgen die nodig is in de kinderopvang.

Sowieso heb ik moeite met het GGD, het hangt er maar net vanaf in welke plaats je als KDV bent, in de strenge mate waarin je beoordeelt wordt. Zo is het GGD in Utrecht heel strikt en weet ik vrijwel zeker dat zij hardere maatregelen hadden genomen.

Hoe kan het mogelijk zijn dat een KDV in een aantal jaar tijd meer dan 1000 verbeterpunten hadden van het GGD en toch konden doorgaan met het opvangen van kinderen? Wat voor meerwaarde heeft het GGD dan gehad? Ik vind dit echt schokkend! Het gaat om kinderen, dan zou je toch op zijn minst verwachten dat een controlerende instantie, op komt voor de kinderen die dat zelf niet kunnen.

Het idee van camera's zou mij niets kunnen schelen, hoewel ik weet dat veel mensen in de kinderopvang het te ver vinden gaan. Gelukkig is ons kinderdagverblijf opgebouwd uit veel glas wanden, je hebt dus nooit een moment dat je alleen met een kind bent, zonder gezien te worden. Elke groep kan bij twee andere groepen naar binnen kijken en andersom. Dit is niet gedaan om elkaar te controleren, maar vanuit de pedagogisch medewerk(st)ers om zo makkelijker hulp in te kunnen schakelen van je collega's in bepaalde situaties.

Op mijn werk zijn mensen geschokt, zelf heb ik met kippenvel berichten gevolgd en ouders te woord gestaan die niet meer wisten wat ze van de kinderopvang moesten denken. Ondanks dat je er vanalles van denkt, voel ik toch eigenlijk ook een stukje machteloosheid dat zoiets heeft kunnen gebeuren...

sssst! Ik zit nu even te kijken op uitzending gemist, kan ik straks ook meekletsen

Naar mijn idee gaat dit topic niet over welke leerkrachten er wel of niet bevoegd zijn en of de scholen van je kinderen wel voldoen aan de eisen die je stelt aan een school/ studie.

Dit topic is bedoeld voor studenten/ scholieren om hun ei kwijt te kunnen (lees frustraties). Voor het uiten van je frustraties omtrent het onderwijssysteem en de invulling hiervan, worden in dit topic als off topic gezien.

Kortom: Back on topic

Overstappen vind ik altijd een hoop gedoe, dan moet het mij een hoop opleveren.

Met een colletititeitskorting via mijn werk vind ik het prima zo, hoewel ik vanaf januari uitgebreider verzekerd ben dan voorheen...

@ Robert: Je hebt helemaal gelijk! Sorry, heb je post verkeerd, waarschijnlijk te snel, gelezen...

@ Robert: Of ik achter je stukje sta of niet, maakt denk ik niet zoveel uit. Dit topic ging volgens mij nu juist niet over de reden van abortus en wanneer die nu wel of niet gerechtvaardigd zou zijn.

Volgens mij is de strekking van MC wat je doet wanneer abortus niet meegenomen wordt als optie...

@ MC: Heb ik de strekking van topic nu goed begrepen?

Verder begrijp ik het volgende stukje dat je schrijft niet:

Wil je dit verder uitleggen?

Misschien begrijp ik het wel goed hoor, maar ik twijfel...

Wat ik zelf weet over adoptie, is dat je de ouders die adopteren vaak erg blij maakt en komt het kind in een liefdevol gezin. Mijn ouders waren pleeg ouders, anders dan adoptie, maar ik heb daar wel een positieve kant gezien van het plaatsen van een kind in een andere situatie.

Verder vraag ik mij of er iemand is die wat meer weet van adoptie, ik dacht namelijk dat er twee vormen waren. Enerzijds anonieme adoptie en anderszijds adoptie waarbij de biologische moeder min of meer betrokken blijft.

leuk topic!

Aan de ene kant ben ik het met Eli7 eens, aan de andere kant vraag ik me af in hoeverre teksten invloed op je hebben.

We luisteren vandaag de dag veel muziek in het engels, ik denk dat we lang niet altijd weten wat er nu eigenlijk gezongen wordt. Ik vroeg mezelf eens af wanneer een bepaalde muziek in het Nederlands was, of ik het dan nog steeds zo tof zou vinden om de muziek te luisteren...

Sinds ik in Vancouver gewoont heb, ben ik hier ook wel een beetje anders naar gaan kijken. De liedjes die wij hier in Nederland helemaal top vinden, waren dat bij de engelstaligen lang niet altijd. Zij stoorden zich soms aan de teksten, omdat die denk ik toch anders zijn wanneer die in je moerstaal zijn.

Ik realiseerde mij dat het soms voor hen best raar was als ik een liedje in mijn hoofd had (en dus liet horen via de melodie of wat ook), een liedje dat wij in Nederland heel normaal vinden en dat zij toch echt een beetje te ver vonden gaan.

Los van de teksten, kan muziek je helemaal liggen, dan denk je niet bij elk nummer na over wat er nu precies gezongen wordt. Dat heb ik zelf ook vaak en daar ga ik mij ook echt niet bij elk nummer in verdiepen, maar ik ben mij wel meer bewust geworden, dat die teksten soms best vaag zijn als je de betekenis overdenkt....

Happy Birthday!

@ Machiavelli: Hopelijk interpreteer ik je post verkeerd, maar hoe bedoel je het stukje "net zoals JoostG het tegenovergestelde doet...".

Op woensdag 20 oktober 2010 19:47:47 schreef Liset het volgende: Maar de grootste groep verslaafden moeten gewoon echt geholpen worden in plaats van de gevolgen aan te pakken. Ze moeten de oorzaak aanpakken, maar blijkbaar wordt daar niet aan gedacht door een organisatie die blijkbaar vrij weinig verstand heeft van verslaving.

Heb je zelf enige ervaring met verslaafden of met mensen die problemen hebben?

Ik zou nogal gaan protesteren als mijn belastingcenten op die manier uitgegeven zouden gaan worden...

Met alle respect, maar iemand kan pas geholpen worden op het moment dat iemand dit zelf wil. Verslaafden kun je in een opvang zetten en af laten kicken, maar als diegene niet wil, vervalt diegene vroeg of laat weer in hetzelfde patroon.

Wanneer mensen echt hulp willen, vind ik het uiteraard alleen maar goed als er iets geboden wordt. Uit ervaring weet ik dat wanneer een verslaafde zijn/ haar leven niet wil veranderen, de hele opvang geen zin heeft, hoe hard dit ook voor de omstanders is...

Je kan het aan Michiel vragen?

Hihihihihi

Ik vind die muisprinter leuk

hihihihihi

Mijn oma stak in een reflex haar breinaald door een muis die langs glipte...

Bah, een man die zijn borsthaar scheert...