Jyoti

Mooie meid. Oh wauw, die eerste man waarvan ik de link daarnet plaatste is gewoon echt té mooi. Die ogen, die haren, die lippen. Zo'n mooie mannen zie ik eigenlijk heel zelden. Hij verdient eigenlijk wel een plaatje ipv enkel een linkje.

Wauw, staan heel erg mooie mensen tussen! link link link

Quote: Op donderdag 22 juli 2010 12:04:31 schreef Morphogenesis het volgende: [...] 1. Word ik Ik ben trots op je!!!!

Een rotgevoel, zo onzeker zijn. Ik herken het wel uit eerdere relaties, zeker toen ik nog wat jonger was was ik gruwelijk onzeker. Het hielp ook niet dat iemand waarmee ik ruim 2 jaar een relatie had, mij bleek te bedriegen (en niet als in een keer een dronken zoen, maar als in maandenlang achter mijn rug met haar naar bed gaan) en dat hakte er behoorlijk in, daarna vond ik het ontzettend moeilijk om er nog vertrouwen in te kunnen hebben dat iemand mij gewoon leuk genoeg vond. Ik merk ook bij mezelf dat ik aandacht van mannen heel lang gebruikt heb als een stukje zelfbevestiging, als ik sjans

Pooka - Spinning I dreamt I felt you breathing warm against my skin the birds were singing lullabies and you were sleeping silent has your voice been I have not heard one word I'm coming to take you my love and throw you in the sea I'll drag you through the rose bushes and thorns will pierce your skin You'll bleed from every artery the pain may wake you they're coming to take you my love and throw you in the pit they'll cover you from head to toe they'll take you for dead I'll give you pain I'll watch you weeping I don't let you die while you are sleeping

Bij mij scrobbelt hij wel het meeste aangezien ik mijn cd's meestal afspeel op mijn laptop bij gebrek aan goede cd-speler, en ik geen mp3speler oid heb.

Nuja, een langdurige relatie gaan als "hulpmiddel" om niet meer in het rond te willen n*uken, dat vind ik nu als vrouw ook niet zo fijn overkomen eigenlijk. Als je zo nodig je zaad ergens in kwijt moet, neem dan maar een vaste vriendin.

Wat is vrouwenpower? Mirt, misschien zit dat er wel in, zo had ik het nog niet bekeken, dankje voor die invalshoek!

Niet alleen dat, maar het kan er ook een aspect van zijn. Ik kan in jouw (jullie) reactie komen, maar ook in die van je moeder denk ik. Een man die je verlaat omdat je niet altijd even flatteus gekleed bent, is je inderdaad niet waard. Maar dat wil niet zeggen dat het niet goed is om die moeite alsnog te doen. Ik weet zeker dat Olorin ook van me houdt wanneer ik met ongeschoren benen en een versleten shirt met hem afspreek, maar desondanks zou ik me daar toch voor schamen en sta ik liever een uur in de badkamer voor ik hem van het station ga halen. En dat kun je ook doortrekken naar andere v

Ik heb het er even met mijn liefste over gehad en een sleutelbegrip is denk ik schroom, beschaamdheid, misschien verlegenheid. Vroeger vond ik het altijd een goed teken om dat in een relatie totaal kwijt te zijn maar daar ben ik intussen van teruggekomen. Kunnen jullie daar iets mee, of maakt dat het geen sikkepit duidelijker?

Ik heb, eigenlijk voornamelijk uit verveling, last.fm eens terug bovengehaald en wat blijft het toch leuk speelgoed! Eigen chartjes bijhouden is leuk, ook zien in hoeverre mijn oude chartjes nog overeenkomen met wat ik de laatste tijd speel enzo, maar vooral de chartjes van (muzikaal interessante) vrienden en kennissen doorspitten! En natuurlijk kijken hoe compatible ik ben met anderen. Wie gebruikt het nog?

Hmmm, ik ga moeilijk doen denk ik, sorry alvast. Ook al waardeer ik jullie reacties enorm, ik heb ergens het idee dat ze net een beetje het punt missen. Dat ligt niet aan jullie, maar aan mijn onvermogen om duidelijk te maken wat ik bedoel. Ik broed er nog even op, misschien komt er wel wat uit als mijn hoofd wat minder dof is.

De ander sneu noemen is niet nodig, als je vindt dat Bonaventura dingen zegt die nergens op slaan kan je dat ook gewoon inhoudelijk aantonen.

@nath: Maar dan kom ik weer uit bij de vraag in hoeverre je slechte kanten "jezelf" zijn. Ik heb wel eens het idee dat mensen bepaalde (goede of niet zo goede) gedragingen en denkwijzen te snel toeschrijven als iets wat deel uitmaakt van hun wezen, terwijl dat misschien een tikkeltje overtrokken is. Volgens mij klink ik ontzettend vaag nu, sorry, ik krijg helemaal niet zo goed onder woorden gebracht wat ik bedoel.

Ja, ik weet het niet, dat vraag ik me dus af he, in hoeverre dat je inderdaad eenmaal je elkaar wat beter kent alle kanten moet laten zien. Dat je niet krampachtig dingen moet tegenhouden ben ik met je eens, maar ik vraag me meer en meer af of het niet goed is voor jezelf en voor je relatie om gewoon terwille van je partner toch een beetje "de schijn op te houden", je beter voor te doen dan je zelf vreest dat je bent. Ik heb wel eens de indruk dat slechte kanten de neiging hebben te groeien als je ze zonder "zelfcensuur" naar buiten laat komen, terwijl ze eerder minder prominent worden als je

Hoi allemaal, Gisternacht kon ik niet slapen en heb ik wat liggen nadenken hierover, ik heb geen grote theorie of vaststaande conclusie ofzo, gewoon wat gedachten waarmee ik zit te spelen en waarvan ik benieuwd ben wat jullie eraan toe te voegen hebben. Ik ben met name benieuwd naar ervaringen van mensen die al wat langer een relatie hebben, ook om te kijken of en hoe zoiets verandert in het verloop van een relatie, of voor de gehuwden, of er verschil zit in voor en na je getrouwd bent, maar ook mensen die niet in die situatie zitten mogen natuurlijk mee in gesprek gaan. Dus, jezelf zijn.

Stukje eigen ervaring: verschillen in cultuur en achtergrond kunnen erg moeilijk zijn en komen vaak pas na een tijdje naar boven. Als jij uit een klassiek gelovig milieu komt en je partner helemaal niet, kan dat soms erg lastig zijn, zelfs als je inhoudelijk best goede compromissen kunt maken. Ik merk dat het bij mijzelf ook best lastig is, terwijl we allebei geloven, terwijl ik bij mijn ex-vriend die niet geloofde dan weer niet dat probleem had omdat we meer uit een gelijkaardig milieu afkomstig waren op religieus vlak.

Wat de vertalers van de WV allemaal geloven weet ik niet, maar op zich is het idee dat niet alles in de Bijbel historisch gebeurd is, niet bepaald nieuw in de katholieke kerk. Wat concreet geleerd wordt over dat ene verhaal, zou ik je niet kunnen zeggen.

Wat bedoel je met het vallen van de Geest? Ik vind het trouwens een vrij vreemde redenering dat alle mensen die lid zijn van een pinksterkerk bezig zouden zijn met die gaven waar jij het over hebt. In de pinkstergemeente waar ik wel eens kom heb ik geen zaken als spreken in tongen en wonderlijke genezingen gezien, en de mensen in die gemeente die ik goed genoeg ken om wel eens persoonlijk met hen in gesprek te gaan over zulke zaken hebben een (in mijn ogen zeer gezonde) sceptische houding en zouden de uitspraken die jij hier doet zeer twijfelachtig vinden.

Interessant aangezien ik net vaak het omgekeerde idee heb bij mensen die de Bijbel historisch-letterlijk lezen. Ik heb overigens nergens gezegd dat Hij het niet zou kunnen, wel dat het blijkbaar niet zo gebeurd is.

Ik zou het misschien niet op die manier verwoord hebben, maar ach, zo'n probleem vind ik het nu ook niet eigenlijk. Om op de vraag van de TS te antwoorden: ik geloof dat de Bijbel waar is, maar niet in de betekenis van historisch zo gebeurd. Schepping in zeven dagen en de aarde die helemaal onder water staat enzo doe ik niet aan mee.

Even nagekeken en ja, inderdaad. Dit is de bewuste passage: "Het is een verzonnen verhaal, dus historisch niet echt gebeurd. Maar dat hoeft ook niet. Ook verzonnen en symbolische verhalen kunnen grote waarheden en een rijke boodschap verkondigen."

Dat doen ze zeker. En ja, ik ben wel nogal het kopje-onder-in-de-Ganges/yoga-doen-in-een-ashram-type vrees ik, dus aan mij zal je weinig hebben qua reistips die jou aanspreken.

Als ik dat programma zie vraag ik me toch ook wel eens af of mensen echt zo dom zijn hoor, je zou hopen van niet.

Oooh, ja, dat heb ik wel eens gezien geloof ik! Leuk ja.