WonderfulStar

Hm.. Het werd gedoogd, oke. Hij had een relatie en dat werd toegestaan. Maar toen hij daar open over was, en ook zijn kritiek op het celibaat uitte (was al lang bekend moest zijn, gezien het feit dat hij het celibaat aan zijn laars lapte en de bisdom daar van wist) werd er ingegrepen. "Je hoeft niet achter het celibaat te staan en je er ook niet aan te houden, zolang niemand het maar weet" (even vrij vertaald) Sorry, de redenering achter het ontslag geeft mij het idee dat het imago van de bisdom in kwestie belangrijker is dan de moraal waar ze voor staan. Nergens in die 46 jaar heeft het

Je zegt dat je er zelf spijt van hebt. Wat God er precies van vindt (hoe hij tegen deze situatie aan kijkt) kan niemand met zekerheid zeggen. Maar jouw geweten speelt op. En ik denk dat dat veel zegt.

Ehm.. Illusionist, je weet wel, van het woord illusie.

Dat is zeker waar, Robert. Ook iets wat door mijn achterhoofd speelde toen ik mijn bericht typte. Kinderen zijn ook nog eens heel beïnvloedbaar, en dat kan alle kanten op gaan. Want wat is de reden dat een lief, aardig, behulpzaam maar niet hip gekleed en te dik kind gepest zou worden? Dat kinderen (bedoeld of onbedoeld) geleerd hebben, dat dikke mensen lelijk zijn. Of dat je wel merkkleding / mode moet dragen, anders zie je er stom uit. En bij dat soort dingen hebben veel factoren invloed, óók de ouders. Wat voor kleding trek je je kind aan? Wat draag je zelf? Hoe laat je je mening o

Kinderen zijn vaak prachtig eerlijk. (Natuurlijk, niet altijd en niet over alles) Ze nuanceren minder, verzachten minder. En kinderen onder elkaar kunnen deze eerlijkheid ook goed accepteren. Buurvrouw komt binnen: "Wat vind je van mijn nieuwe trui?" Kind: "Die is echt lelijk!" --- Volwassene: "Ach, ik zou hem zelf niet kopen, maar hij staat je wel goed." --- (Zomaar een praktijkvoorbeeld ) Het kind lijkt tactloos. De volwassene wil niet kwetsen en is niet helemaal eerlijk. Daarentegen kunnen kinderen onder elkaar vaak prima met hun plompverloren eerlijkheid omgaan. Ook al ontstaan

Excuse me.. Ik las '5 Joodse trolfeesten'...

Misschien is dit een heel dom bericht, maar... Wat zijn de overeenkomsten in jullie religies, en waar is het totaal tegenstrijdig? En wat kunnen jullie daar mee? Hoe zie jij de Islam? Voorbeeld: Jullie aanbidden allebei 'een God' (voor zover er te spreken is van 'een God'). Is dit dezelfde God? Bestaat Allah niet? Of is dit misschien van origine het zelfde, God is God, Allah is God, God is Allah, en is de religie er omheen misschien (voor een deel) anders? Zijn dit sowieso twee verschillende religies, of is de basis eigenlijk het zelfde, maar door taal en cultuur anders ontwikkeld?

Ik geloof dat ik echt een gigantisch deel van het verhaal gemist heb.. Maar gefeliciteerd!

Pinkûrt... Heb je een nieuwe brommeeert?

Het huwelijk is eerlijk onder allen, en het bed onbevlekt; maar hoereerders en overspelers zal God oordelen. [statenvertaling] Het huwelijk zij in ere bij allen en het bed onbezoedeld, want hoereerders en echtbrekers zal God oordelen. [NBG-vertaling 1951] Het huwelijk moet door iedereen in ere worden gehouden, en het echtelijke bed moet onbezoedeld blijven. Gods oordeel zal komen over ontuchtigen en echtbrekers. [Willibrordvertaling 1995] Houd in alle omstandigheden het huwelijk in ere en bewaar de huwelijkstrouw ongeschonden. Wie in ontucht leven en wie overspel plegen, zullen door God

[flauw] Dan doe je het toch op de bank... [/flauw]

Ik gebruik sensodyne, vanwege mijn ontzettend gevoelige gebit. Zo heel af en toe een keertje Pearl Drops, tussendoor. Om het weer wat witter te krijgen. Is niet erg goed voor je tanden, dus daarom alleen heel af en toe tussendoor een keer. Verder heb ik een waardeloos gebit. (Al valt dat zo snel niet op)

Woohooooooooooo!!!!! |P Gefeliciteerd!!!

Ja, die uitleg heb ik vaker gehoord. En ik heb daar eens over zitten denken, een man en een vrouw die een kind krijgen, zij worden letterlijk één vlees: hun kind. En ik ben absoluut geen deskundige, en zeker weten wat er nu precies bedoelt wordt kan toch niemand op aarde. Niet dat de gangbare uitleg vs mijn wazige ondeskundige theorie nu veel verandering brengt in wel of niet voor het huwelijk, gezien het feit dat geslachtsgemeenschap in die tijd vrijwel altijd tot nageslacht leidde.

Tot één vlees worden. Ja, en hoe leg je dat uit? Ik vraag me al heel lang af of dat het 'maken' en krijgen van een baby is. En hoe dan ook, waar ligt die grens?

Met deze twee 'vertalingen' naast elkaar kan ik er eindelijk wat van maken! De populaire woorden zeggen me vrij weinig, maar dat dan weer te ontcijferen door het andere. Maar door de doodsimpele spreektaal ipv ehm... de gemiddelde bijbel-taal leest het niet zo zwaar (en blijft het ook nog hangen) Maar vooral, best humor

Hem vergeten: gaat je niet lukken. Tenzij je spontaan geheugenverlies ontwikkelt ofzo. Sta jezelf toe verdrietig te zijn. Ook al heb je met hem iets gedaan waar je nu spijt van hebt, je hebt zeker om hem gegeven, maak van hem geen boosdoener. Je mag hem missen, je mag verdrietig zijn omdat de relatie voorbij is. 'Vergeten en verdergaan' is op meerdere vlakken te kort door de bocht. A: Je ontkent en negeert je verdriet, terwijl het niet meer dan logisch is. Struisvogelpolitiek B: Je hebt van deze relatie kunnen leren dat, hoe stapelgek je ook op iemand bent, je een intieme lichamelijke rela

Als je weet dat je hem echt erg leuk vind, veel leuker dan alleen een vriendschap, dan zou ik hem dat zeggen. Als je zulke gevoelens voor hem hebt zit een gewone vriendschap er ook niet in. Ja, het kan wel zo door gaan, maar jij kijkt er heel anders tegenaan, zal (of je nou wil of niet) toch anders reageren dan anders (je beschrijft bijvoorbeeld al jaloezie), ook al lijk je het nu nog te kunnen verbergen. De vriendschap die jullie hadden is nu voor jou al niet meer het zelfde, dat ben je al 'kwijt'. Je kunt, als je pech hebt, nog wel het fijne contact wat jullie nu hebben kwijtraken, of het

Toeval of niet, het hoeft niet te betekenen dat jij hem daardoor bij God zal brengen. Andersom ook: Is het toeval dat jullie relatie stukloopt nadat jij weer voor God ging? Laat het los, voel je niet degene die hem moet bekeren.

Sowieso, als je steevast overtuigt bent dat je niet in paniek zal raken, zal je ook vrijwel geen aanleiding zien om in paniek te raken. De angst dat het je nog eens overkomt is vaak de grootste boosdoener. Omdat je zo bang bent voor een nieuwe paniekaanval ga je ook overal potentiële 'gevaren' zien. Je bent er dan -bewust of minder bewust- zo mee bezig, probeert dingen te ontwijken die eventueel tot een paniekaanval kunnen leiden, dat je ook steeds meer dingen gáát zien, en daar dan ook weer steeds banger van wordt. Dat zorgt juist vaak dát het vaker gebeurt.

Blijf niet wachten op hem tot hij zich bekeert. Misschien gebeurt dit wel nooit. Jullie zijn uit elkaar omdat jullie qua geloof de toekomst niet op een lijn konden krijgen. Jij zag dit als de hulp van God, dat hij deze beslissing maakte. Waarom wacht je dan nu tot hij hem terugdraait? Hij gelooft niet. Jullie zijn hier een aardige tijd doorheen gegaan, en hij gelooft nog steeds niet. Zelfs niet een paar weken nadat hij bij je weg is gegaan, daarom. En natuurlijk kun je hem vertellen wat jij denkt dat Gods plan is, maar ik vraag me af in hoeverre hij daar wat mee kan, gezien het feit dat

Het ergste wat er kan gebeuren is dat jouw kinderen eventueel geen getrouwde vader en moeder zouden hebben. Ze kunnen wel degelijk een vader en moeder kunnen hebben, maar in dit scenario is het geen getrouwd stel. Waarom vind jij dat dat hoort? En waarom zou het anders niet kunnen? "Een raar idee" als je ook gevoelens voor vrouwen zou hebben. Maar je hoeft er niets mee te doen, als je geen relatie met een vrouw wilt. Ook deze gaan over. En je "interesse" in mannen verdwijnt niet spontaan. Het is dus alleen een raar idee.

In de eerste instantie denk ik dat de kans heel groot is dat je hetero bent. Als je walgt van het idee om met een meid te zoenen lijkt het me niet zo aannemelijk dat je op vrouwen zal vallen. Maar dat is niet de oplossing, zeggen dat het niet zo is. Je weet dat je sowieso gevoelens voor jongens kan hebben. Wát is er erg aan als tóch blijkt dat je ook gevoelens voor meiden kan hebben? Waarom raak je daar zo van in paniek? Wat is het ergste dat er dan kan gebeuren? Ik denk dat het belangrijker is om te kijken waarom je daar zo van in paniek raakt, in plaats van het proberen weg te dru

Je kerk? Indien je nog geen kerk bezoekt: Begin daar eens mee. Er zijn er genoeg in Rotterdam.

Al moet je dan wel ongelooflijk vaak het toilet schoonmaken, en waarschijnlijk, als enige vrouw, dan ook zelf. Daarentegen leveren 4 mannen 4 inkomens en kun je ook gewoon een schoonmaakster inhuren. [/stomme argumenten] Ben ik trouwens de enige die zich ergert aan het woord 'Moslimse'?