Borkdude

Christelijk nieuws:

- Nederlands Dagblad

- IKON RTV Kerknieuws

- GoedBericht.nl

- Credible

Wat bedoel je precies met ontspannend nieuws?

Ik ben te vinden onder de nickname Borkdude.

Ik zou misschien wel weer in een band willen zingen (omgeving Amersfoort), maar dan meer rock/metal \m/

Vandaag in Zoetermeer (bijeenkomst van www.goedbericht.nl) ging het over Prediker 12, het laatste woord. De aanleiding was het einde van het jaar, maar Prediker 12 schrijft over een veel breder slotwoord. Het bleek dat het in Prediker 12 zowel over de dood, de aftakeling van de mens als over het toekomstperspectief van de mens, dat God door het oordeel waarin Hij alles recht zet, zal bewerken dat hij God zal vrezen. Aan het werk van God kan de mens niets toedoen of afdoen en juist dát inzicht brengt je tot ontzag voor God en vrede in je hart.

Volgens mij staat het nergens symbool voor. De vrijgemaakte kerk doet niet zo aan symbolen, behalve de sacramenten.

Wij zaten een keer in een GKV waar de dominee nogal af gaf op evangelischen. Zij zouden namelijk nooit het OT lezen. We spraken de dominee na de dienst aan om te vertellen dat in onze kerk (toentertijd was dat een evangelische kerk) we net bezig waren met een prekenserie over Exodus (door een Joodse voorganger die zich al tijdens zijn jeugd had bekeerd tot het christendom trouwens). Toen brak hem het zweet uit, hij had namelijk niet verwacht dat er in die GKV ook mensen van 'vreemde denominaties' zouden zijn. Was wel lachen, maar tegelijkertijd ook triest dat hij kritiek gaf zonder dat die groep zich kon verweren. Ik beschouw mezelf niet als evangelisch (eerder een mix van gereformeerd en evangelisch) en herken wel wat je zegt over bedelingen. Maar ook gereformeerden denken stiekem in minstens twee bedelingen: het oude en nieuwe verbond, wet en genade. Messiaanse joden zien hier minder een tegenstelling in en benadrukken nog meer de eenheid van de Bijbel, wellicht kunnen evangelischen én gereformeerden hier nog wat van leren.

Hallo wateengedoe2, nu word ik toch wel benieuwd wat het boekje daar precies over zegt. Kun je een paar voorbeelden noemen waarin het lezen van de bijbel hemelsbreed verschilt?

Hehe, sorry. Foutje.

Op woensdag 10 december 2008 21:27:21 schreef Dostojevski het volgende: [...] Klinkt lichtelijk incestueus, maar dan alleen als je de betekenis weet.

Kan, maar sinds kort ben ik oom en in mij bevind zich de tederheid die een oom kenmerkt. Zo las ik het meer. Het is maar waar je in je hoofd zoal mee bezig bent, Dostojevski .

Het woord voor tederheid kan trouwens ook zwakte betekenen.

Als oom hoef je niet zo opvoedkundig en streng te zijn als een ouder. Het klopt gewoon helemaal, die naam .

Met een beetje fantasie: Bo rak dod.

In hem is tederheid van een oom.

Hmm... lastig.

Ik ben het eens met Harm-Jan: minder groot probleem dan christen-moslim. Misschien zelfs wel interessant, omdat christenen denk ik veel van hun joodse oorsprong kunnen leren. Maar lijkt me ook wel moeilijk, omdat je niet alles kunt delen zoals de liefde voor (maar vooral van) Jezus.

Hoi BookerT, ik heb wel vóór de bibliotheekwereld gewerkt in de vorm van de Aquabrowser (www.aquabrowser.com). Daarbij kwam ik regelmatig in aanraking met bibliothecarissen. Lijkt me best lachen om eens in een bibliotheek te werken, maar ik kom er ook graag als klant. Misschien ooit nog eens.

Op mijn bijbelkring zijn we nu bezig om de ouwe bekende kinderbijbelverhalen eens door te lezen in diverse kinderbijbels (waaronder die van Anne de Vries). Dit proberen we dan naast de échte bijbel te zetten en proberen we te analyseren welke vooroordelen of misvattingen er soms in die bekende vertellingen zitten. Bij de opvoeding worden sommige verhalen op een bepaalde manier gepresenteerd wat soms nog tot in je volwassen leven in je hoofd kan blijven zitten. Zo zat ik bijvoorbeeld met het idee dat toen Noach de ark bouwde 1) de mensen hem uitlachten en 2) dat Noach ze in feite een oproep tot bekering presenteerde aan de toenmalige bevolking. Maar niets van dat alles kom je in die geschiedenis tegen. Zo zijn er nog tal van zaken die in kinderbijbels worden voorgesteld die niet naar de Schriften zijn. Als ik zelf kinderen zou hebben weet ik niet of ik ze die verhalen op die manier bij zou willen brengen...

Maar wat je zegt, naarmate je mensen meer kunt accepteren zoals ze zijn en niet zoals ze zouden moeten zijn, lees: als schepsel van God kunt zien in plaats van 'iemand die nog niet bekeerd is' bijvoorbeeld, dat het wel makkelijker is. Die ervaring heb ik zelf ook wel.

In de bijbel wordt zelfs geleerd om te geven zonder er iets voor terug te verwachten. Dat is eigenlijk werkelijke liefde. Maar ik denk dat het bij mensen slechts incidenteel voorkomt. In elk geval lijkt mij het vrij onwerkelijk als je een leven lang aan iemand kunt geven zonder dat er een reactie van dankbaarheid op komt.

Het is de vraag of dit zo is. Al in het paradijs krijgt Adam de opdracht om de aarde te onderwerpen (bewerken, onderhouden). Deze opdracht geldt nog steeds. Het gevolg van de zondeval is dat de aarde wat meer tegenwerkt, echter werk (de aarde onderhouden, tot ontplooing brengen, eruit halen wat erin zit) was er al voor de zondeval.

Zomaar een paar gedachten. Het lijkt wel alsof de zee als symbool voor dood én tegelijkertijd te maken heeft met de volkeren.

Jona verblijft in de diepte van de zee (in een vis, drie dagen en drie nachten) wat hij ook met de dood associeert. Tegelijkertijd wordt Jona via de zee naar de volkeren (in dit geval Nineve) gestuurd.

Het volk Israël werd ook door de (doods)zee temidden vanuit de volkeren (in dat geval Egypte) naar het land Kanaän geleid. God zorgt ervoor dat de zee (de dood) het volk Israël niet verdelgt.

In Markus 4:35 en vervolg spreekt Jezus de storm toe (hierbij valt ook weer te denken aan het verhaal van Jona) en gehoorzaamt de 'zee' (het meer van Galilea) aan Jezus. Als ze het meer overgestoken zijn komen ze bij de heidenen (varkens -> volkeren) terecht.

Weet iemand ook wanneer de zee symbool staat voor de dood en wanneer voor de volken? Of is dit te offtopic?

Wat mij betreft niet, vind het een interessante vraag waarop ik ook graag het antwoord zou willen weten. En wellicht werpt het op een of andere manier wel licht op de oorspronkelijke vraag, al gaat het in Genesis 1:2 strikt genomen niet om een zee. Een zee is een samenbrengen van wateren, zodat er als tegenstelling land zichtbaar wordt (Genesis 1:10 'En God noemde het droge aarde, en de vergadering der wateren noemde Hij zeeen; en God zag, dat het goed was.').

Graag een beetje on-topic in plaats van die flauw reacties. Ok, het is weekend en iedereen zit bier achter zijn PC te drinken... ik begrijp het. Maar daar zijn al andere topics voor .

Nee, dat kan ook niet, anders zou het geen vertaling (overzetten van het ene in het andere) zijn. Daar gaat hoe dan ook iets van het oorspronkelijke verloren of er wordt iets aan toegevoegd. Btw, ik ben ook geen taalkundige hoor . De tekst die jij van mij citeerde had ik inmiddels al aangepast omdat ik het niet goed had geformuleerd. Een vertaling geeft namelijk vaak wel een bepaalde bedoeling weer, maar probeert tegelijkertijd wel dichtbij de oorsprong te blijven. De NBV heeft dat geclaimd te doen, maar dit is weer zo'n voorbeeld waaraan je kunt zien dat je de NBV als vertaling moet wantrouwen, zoals alle vertalingen uiteraard . Zoals Pieter Oussoren, vertaler van de Naardense Bijbel schreef in een interview in het blad Volzin, je zou eigenlijk een bijbel moeten hebben met zes vertalingen naast elkaar, omdat ze allemaal hun eigen kant van het origineel belichten (of verduisteren).

Dat heb ik ook vaak gehoord. Ook staat de zee soms symbool voor de volkeren (als in: Israël en de volkeren). Echter het woord voor zee komt pas kijken in Genesis 1:10. Het woord in Genesis 1:2 is 'wateren'. Of hier een systematisch onderscheid tussen is te vinden qua symbolische betekenis is misschien wel een onderzoekje waard.

Dat klopt, dat is dus het nadeel van vertalen. Dat er soms iets afgedaan wordt aan wat er staat door een interpretatie te kiezen.

Er is trouwens ook een uitleg die zegt dat in Genesis 1:2 de aarde woest en leeg wérd (die vertaling is puur taalkundig gezien wel mogelijk), doordat God een oordeel velde over de aarde. Men vertaalt dan 'grondlegging der wereld' met 'nederwerping der wereld'. Het oordeel bestond eruit dat de toenmalige wereld die uit water bestond door het water werd verzwolgen (2 Petrus 3:5-6). Ook merkwaardig trouwens... iets wat uit water bestond wordt door water verzwolgen. Men gaat er dan vanuit dat die tekst niet slaat op het zondvloedverhaal, maar dus op een eerder oordeel. Op zich kan ik daar wel wat mee aangezien het verklaart waarom de aarde woest en leeg (daarvoor bestonden er wel dingen, die nu weggevaagd zijn door het oordeel en daarom de term 'leeg') genoemd worden. Men ziet Genesis 1:2 dan dus als een intermezzo, waarin ruimte is voor een periode tussen het absolute begin (Genesis 1:1) en Genesis 1:3 en vervolg.

@Barbapapa: die uitleg zou dan ook mooi aansluiten bij wat jij noemt over vloek op het land.

Misschien dat er bedoeld wordt dat de aarde leeg was in de zin zoals de maan nu leeg is?

Dat klopt, voordeel is dat als ik een netbook (minilaptop, subnotebook) koop het altijd bij me kan hebben .

Het Strongnummer voor dit woord is H922. Daar heb ik de volgende informatie over.

H922 bohuw bo'-hoo

from an unused root (meaning to be empty);

a vacuity, i.e. (superficially) an undistinguishable ruin:--emptiness, void.

Het woord komt ook nog op de volgende plaatsen voor:

Jeremia 4:23

Jesaja 34:11.

(Hierbij heb ik gebruik gemaakt van ISA2 van www.scripture4all.org).

Het 'doods' van NBV is een interpretatie lijkt mij. Het woord betekent an sich namelijk niets anders dan leegte. In Jesaja 34:11 zie je wel een doods beeld (de raaf is een symbool van de dood), dus de associatie komt niet uit de lucht vallen. Toch vind ik het geen goede vertaling van de NBV, maar meer een parafrase.