Plume

Als E-werker in de GGZ, OPS-lijder, moet je al heel veel hoop hebben om nog verder te willen leven, wat niet het geval is voor veel van m’n lotgenoten die vroegtijdig afscheid nemen, de pijn ondraaglijk. Het passeert allemaal als zoete broodjes, met beleg dat we niet lusten omdat het ethisch gezien wel eens tot enige schaamte zou kunnen leiden, wat het nog minder bespreekbaar maakt, het averechtse effect om redenen die we misschien amper geloven, doch menselijk en kinderlijk speels te begrijpen. Gelukkig ben ik niet alleen, een ware troost in deze wereld, tussen de bommen en de granaten door.

Ken je die onderhand al niet van buiten? Kunnen ook een binnenweg nemen uiteraard, dan blijken al die religies exact hetzelfde te zeggen en ontstaat er verwarring door geen rekening te houden met alle lagen en de zich spontaan ontvouwende inzichten naar steeds meer bewustwording, wat ieder individueel doorloopt maar wel een rode draad laat opmerken. 

Het ondoorgrondelijke doorgronden is moeilijk, zoniet onmogelijk omdat het altijd overal is maar niet gezien kan worden. En logischerwijs kan over niets ook niets gezegd worden, aangezien het dan weer iets zou worden, wat ons weer doet dwalen en speculeren, wat verwarring sticht.

Als hoopvol naar de toekomst kijken taboe wordt, zullen we ons ook geen beter begrip kunnen vormen over de talrijke oplossingen die al eeuwen oud zijn. En als plots blijkt dat die oplossingen ook als overweldigend en onrealistisch kunnen ervaren worden, ligt misschien in het feit dat we ze niet kennen of vergeten zijn, niet omdat ze er niet zijn. Maar sowieso, en dat is ook maar een mening van een E-werker in de GGZ, hoe langer we zoeken naar schuldigen, hoe minder tijd om ons met de toekomst bezig te houden, die eigenlijk in het verleden ligt door wat we vergeten zijn.  

Boer Jan dacht er nog aan iets simpels te willen zeggen, maar de geesten zijn op hol geslagen. 

Het voordeel van de twijfel gebied ons te zeggen dat we niet weten of politici op de hoogte zijn van die specifieke bijzonderheden die een aantal E-werkers in de GGZ tot hun toevallige dan wel ontnuchterende verbazing heeft opgemerkt, wat hen dan ook bedachtzaam hulpvragen doet stellen aan GGZ-experten, uit morele overweging en ter preventie van erger wanneer dit waar moest blijken.

Dat niet alleen, het veroorzaakt ook griepachtige verschijnselen. Velen noemen dat het coronavirus, maar is zeer mogelijk, maar onbespreekbaar (censuur) een lichamelijke reactie op de stralingswerking van 5G; vergiftigde cellen door elektrosmog stoten 1000x kleinere deeltjes af dan bacterieën groot zijn.
Het vaccin, wat een gifspuit is direct in de bloedbaan, met stoffen die de natuurlijke reactie van de mens willen 'helpen' door het niet bestaande virus te bestrijden. ?
Het vaccin wordt zodanig klaargemaakt dat er nanochips in verwerkt worden die de mens kunnen 'polsen op het virus' maar ondertussen de mensheid digitaal afhankelijk maken van het systeem; het teken van het beest; kopen en verkopen, reizen en verplaatsen zonder dit 'paspoort' of 'virusvrijpas' oftewel de vaccinatie, zal men vogelvrij verklaard zijn.
Er worden 20.000 satellieten in de dampkring gestationeerd voor sneller internet. 
Oké zegt de mensheid. Goed zo. Dream on.
 

Een interessante video gezien, net, over het omgaan met virussen, en wil deze voor de geïnteresseerden graag doorgeven.
Waar het over gaat, zie je als je de video opent en bekijkt. 1uur22min. Maar kijken gaat sneller dan dagen praten over iets wat niet bekeken wil worden.
Dus bij deze.
 
 
https://stichtingvaccinvrij.nl/del-bigtree-interviewt-dr-zach-bush-14-miljoen-keer-bekeken-in-drie-weken/
Greep Hij in bij de kruisiging?
Het is een proces waar de mens(heid) doorheen moet. Zo zie ik het; de schepping zucht..

Beschouwend de acht wereldbeelden, de verschillende zwaartepunten, de dominantie van ideologieën die het volledige systeem verzwaren, de derde veranderingen zoals geambieerd door de nieuwe GGZ, het technische potentieel met betrekking tot hedendaagse financiële systemen, de reeks vlindereffecten die systeemwetenschappers aanleveren, kunnen we wellicht niet zonder de GGZ om een fluweelzachte paradigmashift deskundig te begeleiden. Maar het mag niet overweldigend zijn, het enige dat we in deze fase kunnen hopen is dat liefde, verbondenheid en vreedzaamheid mag zegevieren, en educatie zodat mensen op z’n minst weten waar het over gaat en pas dan een nuchter oordeel vellen, in alle bedachtzaamheid en respect voor menselijke waarden, en bijhorende ethiek. Maar of dit nu de taak en verantwoordelijkheid is van een aantal E-werkers in de GGZ die nog slechts angstig, bezorgd en overprikkeld kunnen toekijken en hierover koortsachtig hulpvragen blijven stellen, twijfelachtig. Eenvoud en een plekje om rustig en sereen te leven, dat zoeken we, niet al dit gedreun dat ons elke dag de stuipen in verbijstering en verschrikking op het lijf jaagt, kinderlijke speelsheid, normaal. Plons, de gekke kikker, de zon schijnt, bloemen groeien, mensen die lachen, de boer ploegt, laat het een zoete droom zijn, een feest, wie weet.

Mensen die interesse tonen in het verborgen gebied van het Johari-venster, komen vaak zeer bedrogen uit. Niet omwille van wat ze daarin ontdekken en hoop biedt, maar omwille van de weinige aandacht dat hiervoor bestaat. En zo worden ze machteloos getuige van een wereld waar iedereen dan wel over dezelfde informatie kan beschikken maar toch niet weet, en net hierdoor strijd levert tegen problemen die in werkelijkheid al opgelost zijn. En dat heeft niets te maken met slim of dom, het is zelfs kinderlijk eenvoudig, zegt een onbegrepen en vooral vergeten minderheid.

Het grote probleem van oplossingen is dat ze tot problemen kunnen leiden, daarom dat we ons liever vastklampen aan de gekende problemen die we als een slepende ziekte voor ons uitduwen en een stropdas genoodzaakt om dat verkocht te krijgen.

Die geambieerde co-creatieve en mensvriendelijker wereld van de nieuwe GGZ ligt volgens mij net achter de ruis, of er middenin waardoor we er ook af en toe een glimp van kunnen opvangen en ons wakker schudt voor de destructie die binnen de ruis, beter gekend als de waan van de dag, niet altijd opgemerkt wordt. Voor doorwinterde OPS-lijders geldt dat ze zich hier extreem bewust van zijn, met alle gevolgen van dien, voor hen een nachtmerrie, niet voor anderen die op deze kwetsbaarheid maar al te vaak onbewust stigmatiserend reageren, niet wetend wat het betekent. Paradoxaal genoeg zitten OPS-lijders tegelijk ook boordevol hoop, het contrast dat zich laat opmerken wanneer je met ze in vertrouwen en veiligheid praat, zij het in angst voor afwijzing en aanvallen op de integriteit.

Zoals ik al schreef; wanneer een ander iets niet wil horen, maar toch blijft vragen, is het zwaar kersen eten.
Of met andere woorden; niet meer slepen aan een dood paard, en ik plaats wat ik wil.

Chaos creëren is begonnen. En de AD kopte gisteren dat het in Europa ook grond krijgt. Maar in het artikel niets daarover dus; massamanipulatie om het hier ook te laten escaleren; iedereen de straat op om te gaan rellen.
En het leger met hun 5G wapens voor 'crowd control' kan ingezet worden, je ziet het op de video's en foto's. Het net sluit zich ''mooi'' zo, want de mensen die geraakt worden door die straling vertonen corona/griep verschijnselen juist dóór die straling. En dat is weer de reden de mensen op te sluiten in hun huizen want.. corona uitraak slaat weer toe.
 
Red, als er een opstapje wordt gegeven om door een venster te kunnen kijken, en er wordt alleen over dat opstapje gemijmerd zónder te willen zien wat ik zie, en wat ik steeds poog uit te leggen, dan is dat interview het venster met wat ik zie, en het reageren daarop als geleuter over het opstapje.
Mijn waarheid is wat ik zie door het venstertje, nuchter denkende mens die dan het gelijk willen hebben, praten over het opstapje.
Begrijp je mijn positie?
 

Nuchter denkende mensen.. ?

Vanuit het perspectief van de homo ludens lijken veel gelovigen hun speelsheid kwijt, alsof ze vergeten zijn dat relativiteit niet enkel op tijd en ruimte van toepassing is maar ook soelaas kan bieden op wat ze zeggen sociaal duurzaam en in liefde te willen onderhouden. Verder is het aantal deskundige bronnen van die orde dat het zelfs overweldigend wordt voor wie hier niet mee vertrouwd is, zelfs het menselijke hart dermate diep beroeren kan dat professionele begeleiding genoodzaakt.
We kunnen ook gewoon de drie guna's nemen, dat is hetzelfde als het christendom. 

Leunt sterk aan bij een transcendente ervaring, kan enige tijd kosten om dit op een gezonde manier te verwerken. 
Had je nog wat interessants te vertellen? Of gewoon steeds dezelfde volwassenheid die je zo typeert? 

Ik denk dat heimwee naar de toekomst zich ontvouwt in de tijdloze manifestatie van onvoorwaardelijke liefde en wijsheid, als een wereldbeeld dat zich in een glimp laat opmerken en het individuele zelf overrompeld op een manier dat in woorden niet te omschrijven valt, als een gelukzalig feest waarna de afwas volgt. Het hart beroert, het potentieel kristalhelder, verlaten en onbegrepen, zoekend naar bondgenoten om in alle rust en sereniteit bruggen te bouwen en het feest voor te bereiden, in de toekomst, hoopvol.

Het diepere denkwerk laat zich opmerken wanneer geopperd wordt dat zijn zich in elk atoom bevindt, met de bijkomende vraag waar het denkende zich dan precies bevindt. Mag interessant zijn wanneer dat ook een pragmatische invulling zou kunnen krijgen, met oog voor het maatschappelijke welzijn, met oog voor onze kinderen die wat wij bedacht hebben mogen verder zetten, of misschien liever heel anders zien. Het innerlijke kind, speels en frivool, scheppend.

Het op het spoor komen van epistemologische obstakels mag nuchter doordacht dan wel enige euforie opwekken en toelaten, het element van de omgekeerde effectiviteit laat zich echter snel opmerken in z’n volledig tegengestelde, in marginalisatie en onbegrip, in onwetendheid. Maar los hiervan, de stelling ‘het zit in kleine dingen’ krijgt hiermee een overweldigend karakter, net zoals de hoop en inspiratie die we hieruit kunnen ventileren, in liefde, respect en grensverleggende verbondenheid die zich pragmatisch laat vertalen naar oprecht co-creatieve samenwerking, middels kennisdeling en gedreven door objectieve wetenschappelijkheid, ethisch verantwoord.

Bedelen en bedelen zijn ook twee verschillende woorden.

Religie is dan ook een werkwoord, een proces dat we ten individuele titel doorlopen, met vele gezichten en facetten. 

In een waarachtig co-creatieve economie hebben we zelfs geen geld nodig, ook inflatie en deflatie dus niet. Biflatie is in deze zin een middel tot herstel en onthechting van geld, het is ook een tijdloos concept waarvan we weten dat het niet zo goed strookt met het hedendaagse door inflatie gedomineerde denken. Dit alles behoort tot het idee van een paradigmashift en wat Einstein probeerde te zeggen, en simpele gelovigen die hulpvragen stellen aan hun leiders maar niet gehoord worden, zelfs verrot gescholden worden. 

Het domino-effect zal iedereen wel gekend zijn, vergelijk het met vlindereffecten waarbij een minieme fluctuatie finaal leidt tot een heel andere uitkomst die ook overweldigend kan zijn, wat beslist niet wil zeggen zonder hoop. Dit kan zich ook in iemands hoofd afspelen zonder dat de omgeving dat in de gaten heeft, een innerlijk weten dat beslag legt op het individuele zelf dat finaal ondraaglijk wordt, in schuld en schaamte jegens anderen, minderwaardig wegens het gebrek aan competenties om een en ander te delen.

Omdenken is radicaal in benadering maar vol liefde, bedachtzaamheid en integriteit in uitvoering, sterk afhankelijk van hoe een en ander verteerd wordt door het individuele zelf. Hiertussen ligt een periode met een enorme betekenisdiepte die voor het individuele zelf beslist verrijkend is maar geen garantie biedt op succes, dit kan ertoe leiden dat het zelf vast komt te zitten tussen twee werelden en schijnbaar geen hulp meer mogelijk is, met alle gevolgen van dien. Het idee van een paradigmashift maakt binnen deze context veel transparanter, zij het onmogelijk wanneer daar geen vreedzaam draagvlak voor gevonden kan worden, als een domper op de feestvreugde. Maar dat heeft Einstein ons eerder al laten weten, geen nieuws onder de zon, net zoals dit, in volledige tegenstelling tot wat gedacht kan worden, op een kinderlijk speelse manier beredeneerd kan worden, beslist geen raketwetenschap.