Hobble-Frank

Daar voldoen de evangeliën wel degelijk aan. En in de Grieks-Romeinse wereld leefden geen Joden? Als je de evangelisten als midrasjvertellers beschouwt heb je helemaal geen hypothetische bron nodig. Overigens is Q niet onomstreden in de wetenschappelijke wereld al doe je dat wel zo voorkomen. Marcus en Matteüs is al meer dan één. Ik was van plan een uitgebreid voorbeeld te plaatsen waarom Q onnodig is bij een midrasjbenadering maar ik vind het wel goed zo. De aantijging van racisme die je deed vind ik beneden alle peil en ontneemt me de lust om er veel tijd in te

Je begrijpt me nu ook dus blijkbaar was ik toch communicatief genoeg voor je.

Cat Stevens vind ik mooi. Boudewijn de Groot's Eva kende ik niet en bevalt me ook niet zo. Is geen tekst van Lennart Nijgh of wel? Curtis Mayfield's Move On Up is leuk. Ik ken het van Paul Weller. Volgens mij vind je Bob Dylan goed of niet @Willempie? Dus voor jou een nummer van hem vertolkt door Peter, Paul & Mary:

Ik interpreteer de evangeliën duidelijk anders dan jij doet. Ze zijn voor mij geen letterlijke waarheid. Aangezien we ons hier in levensbeschouwing bevinden mag ik dat hier ook uiten.

Pete Seeger zette Prediker 3:1-8 op muziek. Er zijn vele versies van het nummer (The Byrds hadden er een grote hit mee) maar hier is de componist zelf ook te horen en te zien.

Als je uitgaat van een Joodse manier van verhalen vertellen dan bestaat het hele synoptische vraagstuk niet en hoef je er ook geen bronnen bij te verzinnen om dat vraagstuk te beantwoorden. Dat is slechts een stijlmiddel. Een Nederlandse versie van Q kun je hier aanschaffen.

Ik vind het wel zeer verhelderend want, zoals ik eerder al zei, geeft een midrasj benadering een verklaring voor de aanzienlijke verschillen tussen de evangeliën onderling en de vele historische vraagtekens. Als je de evangeliën ziet als een vorm van antieke biografieën dan kies je voor een historisch-kritische benadering. Afgezien van de vele historische inconsistenties in de evangeliën die dan eigenlijk niet te verklaren zijn, heb je dan om de verschillen (en ook overeenkomsten) tussen de teksten te verklaren, bronnen nodig die nooit zijn gevonden en nergens worden genoemd in de historische

? Nu je steeds meer inziet dat je mij niet serieus hoeft te nemen kun je de tijd die je zou verspillen aan het verder ingaan op de onzin die ik uitkraam, ook gaan gebruiken om je bijvoorbeeld verder te bekwamen in het in praktijk brengen van de wijsheden van Q-lite. Is dat nou niet mooi en positief?

Liefde, vrede, hoop, licht, leven, hart en ziel. “A prayer and personal statement between me, the Lord, and whoever likes it" zei George Harrison over dit nummer.

Is dat zo? Ik weet weinig van oudheidkunde maar dacht dat het in geschiedschrijving in het algemeen toch gaat om het doorgeven van op feiten gebaseerde historische kennis. Dat is bij midrasj niet het geval. Historische feiten worden juist naar believen aangepast (of verzonnen) door de verteller om zijn didactische of polemische punt te maken. Als je de evangeliën als midrasj benadert zijn het niet langer historische documenten die een verslag van feitelijke gebeurtenissen pretenderen te geven maar bij Tenach aansluitende verhalen met een leer- of polemische functie. Dan ga je er vanuit

Hier rijd je in ieder geval niet op de automatische piloot. ?

Dat is nogal logisch. Zoals ik zei: "Verschillende vertellers, die misschien wel geestverwant zijn zoals de evangelisten, kunnen in een midrasj een zelfde onderwerp op geheel verschillende wijze en met een geheel verschillende visie behandelen. En dat zie je terug in de evangeliën en geeft een verklaring voor de aanzienlijke verschillen tussen de evangeliën onderling en de vele historische vraagtekens." Hoe je het ook wendt of keert en ongeacht wat je er allemaal bij verzint, Q en Q-lite blijven hypotheses. Net zo als mijn midrasj verhaal uiteraard een hypothese is. Of je me hi

Dan zul je toch echt eerst moeten bewijzen dat de evangelieschrijvers de gezegden hebben bewerkt en dat kun je niet zonder een historische Q-lite (d.w.z. een daadwerkelijk gevonden tekst die precies zegt wat Q-lite zegt). Daarnaast zijn Jezus gezegden en wat de evangelisten er omheen schreven prima verklaarbaar als onderwijs in de Tenach, of als polemiek tegen de Sadduceeën, de Zeloten, of één van de farizeesche scholen uit die tijd (Hillel vs Sjammai)

Afhankelijk van het vervoer kan de reis zelf misschien wel mooier zijn dan het einddoel. Als ik naar Zwitserland zou reizen met de auto zou ik mijn TomTom in ieder geval instellen op het vermijden van snelwegen, points of interest aanzetten en af en toe eens uitstappen en simpelweg genieten van al het moois dat er onderweg al te zien is.

Midrasj is breder dan louter een commentaar op de Joodse heilige geschriften zoals de wiki ook aangeeft. Er zijn b.v. ook midrasj op andere midrasjiem. Ze zijn wel altijd op een of andere manier verbonden met Tenach. Een midrasj wil geen feitelijke historie vertellen en is didactisch en/of polemisch van aard. Het is onderwijs in verhaalvorm, althans, de aggadische midrasj. Het is een toepassing van Tenach door de verteller op eigentijdse personen en situaties. Verschillende vertellers, die misschien wel geestverwant zijn zoals de evangelisten, kunnen in een midrasj een zelfde onderwerp op