HJW

En dan claimt iedereen vervolgens dat hij/zij  wel geïnspireerd zijn en anderen niet. En dat die anderen dan dus door satan zijn geïnspireerd. Dus iedereen die niet zo denkt als jij wordt geïnspireerd door satan. En begrijpen er niets van.
Zie hier de grond voor religie twisten.

Kan iemand mij uitleggen waarom mensen die allemaal beweren de Heilige Geest te hebben om de bijbel te begrijpen, toch tot zulke verschillende uitleggen kunnen komen ?

Kan iemand mij uitleggen waarom mensen die allemaal beweren de Heilige Geest te hebben om de bijbel te begrijpen, toch tot zulke verschillende uitleggen kunnen komen ?

Wat ontzettend jammer dat dit soort gesprekken toch altijd zo ontsporen. Binnen 1 dag roeren de zgn. Getuigen van Jehova en andere antitrinitariers zich al weer om het onderwerp om te buigen naar de eigen stokpaardjes...

Die stelling kwam van jouw kant. Ik ben het met je eens: zo stellig kun je dat niet stellen.
De tweede zin vind ik wel mooi: je zegt iets positiefs over je niet-gelovige medemens (doen toch goed) en het lijkt wel of je daar van schrikt, gezien het tweede deel van de zin.
Maar als ik het goed begrijp zeg je het volgende: een atheïstische arts die voor Artsen zonder Grenzen in oorlogsgebied werkt doet misschien in menselijke ogen wel iets goed, maar in Gods ogen niet ?
Je hebt wel een redelijk roze bril als het gaat om christenen. Alle christenen leven zoals Christus dat wil ? Nou, er zijn genoeg voorbeelden dat wederom je antwoord in de praktijk niet standhoudt. In de woorden van Gandhi: I like your christ. I do not like you christians, but I do like your christ,
 
Mensen doen veel kwade dingen. Christenen zijn daar, ook na bekering, ook niet vrij van. Ik zie geen onderscheid.

Je stelling klopt: dat is wat jij gelooft.
Maar staat de bijbel ook vol met dit gegeven? Paar feiten:
1. de joden geloven het niet. Zij halen het niet uit hun Tenach
2. De discipelen wisten van niets, ook niet na een aantal jaren met Jezus opgetrokken te zijn. Lees maar hoe het bij het lijdensverhaal gaat. Ze geven geen enkele blijk dat ze weten wat er gebeurt.
3. Paulus moet zich beroepen op een goddelijke openbaring. Het was kennis die niet naar voren gebracht mocht worden. Met andere woorden: in de Tenach staat het inderdaad niet
4. De boodschap van Jezus is duidelijk een andere, namelijk: wees een goed mens. Als Johannes hem vraagt of hij degene is die men verwachtte, zegt Jezus niets over zijn lijden en de reden daarvan.
5. In de apostolische geloofsbelijdenis (ongeveer van 150 jaar n. Chr.) staat niet vermeld dat Jezus is gestorven voor onze zonden en dat je dat moet geloven om gered te worden
 
Het staat je uiteraard vrij om iets anders te geloven, maar ook de bijbel spreekt je tegen. Het is een thema dat bij Paulus opgang heeft gevonden en pas veel later het centrale thema binnen het christendom is geworden.
Het enige wat hij ons vraagt ? De Bergrede wel eens gelezen ? Jezus vraagt iets heel anders.

De geest van het goddelijke werkt zeer positief. Daar zijn we het volledig over eens. Waar we in verschillen is dat jij denkt dat de geest van God alleen binnen het christendom werkt en ik zie het op allerlei plekken werken. Ik probeer het goddelijke niet in mijn visie te beperken.
God kijkt inderdaad met andere ogen. Je hoeft niet gered te worden. Een band met God krijgen......ik zal het anders interpreteren, maar deels kan ik hier wel in mee gaan. Het is het herstel van de eenheid, dus herstel van je bewustzijn. Het herinneren van de band die er al altijd al was.
Je hoeft geen goede dingen doen om gered te worden. Ik hoef niet gered te worden. Ik wil goede dingen doen omdat het goed is om goed te zijn. Zonder beloning.
Vrij geven omdat het mooi is om te geven.
Ik zie het bij veel mensen gebeuren. Het goddelijke laat zich niet beperken door visies. Het goddelijke is veel breder dan een geloof.

Ik sjoemel niet. Ik erken expliciet dat die teksten er staan en dat je dus een negatief beeld van de mens kunt hebben, gebaseerd op de bijbel.
Wat ik stel is dat er ook positieve teksten staan. En dat er dus een keuze is hoe je naar de mens kijkt.
Ik constateer dat je de Paulus lijn volgt, en niet de Jezus lijn. Paulus (ondanks mooie teksten als 1 Cor 13) is ernstig negatief over de mens. Jezus daarentegen heeft een heel andere insteek (wees een goed mens).
Ik merk dat je veel moeite hebt met positieve teksten.
Jezus stelt expliciet dat het niet gaat om het geloof (niet hij die roept Here, Here) maar dat het gaat om menselijkheid, je medemens zien (maar hij die doet de wil mijns Vaders).
Maar die tekst negeer je. Jammer.

Ik snap je insteek en dat je bij het onderwerp wilt blijven.
Wat mij opvalt is je timing: zodra er positieve teksten komen, dan probeer je die weg te moffelen. Je gaat niet op de teksten in, maar benadrukt nogmaals dat de mens van nature slecht is.
En dan denk ik: dat is dus een keuze die je maakt. Want er zijn dus ook andere teksten. Maar blijkbaar kun je daar niet zo goed mee overweg. Is je goed recht. Valt alleen op. Je koestert de negativiteit en persoonlijk vind ik dat jammer. Je laat dan veel moois liggen.

@HJW Paulus schreef ook zeer mooie brieven; mijn favoriete Bijbelgedeelte 1 Cor 13.  
https://www.bijbelgenootschap.nl/nbv/1-korintiers/13/

Ook dit is een visie. Je kunt het positieve en het negatieve pakken. Jij kiest voor het negatieve. Dat is een persoonlijke keuze. De bijbel geeft ruimte voor beide interpretaties.
Vraag is dan natuurlijk waarom je voor het negatieve kiest. Blijkbaar past dat bij jou.
Ik voel mij veel meer geïnspireerd door positiviteit en mogelijkheden zoals Jezus die meerdere keren uit.

Met je eens, dat wat we kunnen vergeten, kunnen we ook terug in herinnering brengen maar is in essentie nooit weggeweest. Inherent aan deze dynamiek bestaat er dan ook zoiets als dwalen, vervreemding of slapen, dit met alle gevolgen van dien. De bron of het causale blijft 'van nature' hetzelfde, logischerwijs.

Dat klopt. Het was ook geen zoenoffer.
Maar dat is niet gevaarlijk......voor mij was het bevrijdend.

Wat mij opvalt is dat veel christenen rechtvaardigheid boven liefde plaatsen.
Liefde rekent het kwade toch niet toe ? Liefde is belangrijker dan geloof en hoop.
En toch komt daar altijd weer die rechtvaardigheid om de hoek kijken. Blijkbaar willen mensen graag dat er geoordeeld wordt.
Zelf geloof ik in onvoorwaardelijke liefde. Inderdaad, zonder voorwaarden, zonder oordeel.
Als de scheppende kracht de mens een vrije wil heeft gegeven, dan mag de mens daar toch gebruik van maken ?
Is er sprake van een vrije wil als er gedreigd wordt als je een bepaalde keuze maakt ?
Zo van: je mag vrij kiezen tussen links en rechts. Maar als je voor rechts kiest, dan wacht je een eeuwig oordeel. Dat is geen vrije keuze.
 
Ik zie het totaal anders: wij zijn vertrokken van huis en bij dat vertrek hebben we meegedeeld gekregen: wat er ook gebeurt en waar je ook bent, je kunt altijd terugkeren.
Lees het verhaal van de verloren zoon. Geen oordeel, geen offer.
De zoon ging naar huis toen hij het zelf slecht had. Dat leverde hem geen verwijt op. Er was vreugde over zijn thuiskomst.
 
We hebben het onszelf moeilijk gemaakt door te vertrekken. Daar zal geen oordeel op volgen. De vraag die gesteld wordt is veeleer deze:
hoe lang gaan we het onszelf nog zo moeilijk maken en wanneer gaan we weer eens op weg naar huis ?

Ik vond het altijd een mooi ritueel, maar deed het zelf niet. Tot we vier jaar geleden in Rovinj waren, en we de behoefte hadden om voor ons zieke (schoon)zusje een kaarsjes aan te steken. Nu doe ik het altijd wanneer ik in een rooms-katholieke kerk (meestal in het buitenland) ben.

Kaarsen bidden verder waar woorden ophouden of tekortschieten. 

Vanuit een gereformeerde achtergrond heeft het branden van kaarsen mij lang tegengestaan.
Gelukkig is dat verleden tijd. Het branden van een kaars voor een ander geeft aan dat je aan de ander denkt en dat je graag wilt dat het die ander beter gaat.
Voor mij is dat een essentieel onderdeel van geloven/spiritualiteit.
Als ik in een katholieke kerk ben brand ik een kaars of meerdere. Ik ben het gaan waarderen.

Vanuit een gereformeerde achtergrond heeft het branden van kaarsen mij lang tegengestaan.
Gelukkig is dat verleden tijd. Het branden van een kaars voor een ander geeft aan dat je aan de ander denkt en dat je graag wilt dat het die ander beter gaat.
Voor mij is dat een essentieel onderdeel van geloven/spiritualiteit.
Als ik in een katholieke kerk ben brand ik een kaars of meerdere. Ik ben het gaan waarderen.