TTC

Wetenschap claimt ook geen waarheden, maar begeeft zich weg van foutieve aannames.

Ockhams scheermes, ook bekend als de wet van de spaarzaamheid, is de stelling dat wanneer er verschillende hypotheses zijn die een verschijnsel in nagenoeg dezelfde mate kunnen verklaren, die hypothese gekozen moet worden die de minste aannames bevat.

Het kan niet uitblijven, zo gaat het.

We wachten geduldig af, het zou iets met onderscheidingsvermogen te maken hebben. Er zijn ook teksten over geschreven.

Geen idee, psychologen hebben het over 3F4B5G, vereenvoudigd weliswaar.

AI is een machine, geen mens.

Wat we nog amper voor mogelijk houden, zijn we elke dag getuige van.

In het simpele zit het complexe, het complexe in het simpele.

Zie je nog ergens een gaatje voor fundamentele waarden, vergeten we niet iets?

Koude oorlog, in dewelke jij?

3F = fight, flight, freeze 4B = blij, bedroefd, boos, bang 5G = gebeurtenis, gedachten, gevoelens, goede bedoeling, gevolgen

Vakmanschap is 3F4B5G, alsof we elkaar dan wel gaan begrijpen.

Herinner nog dat bij die val destijds de slinger ook is doorgeslagen, er is geen houden aan.

Eenmaal opgelost kan je terecht bij die andere elementen, kristalhelder is dat.

Het wordt sneller begrepen bij een toepassing, staat allemaal beschreven.

Tegenstrijdig is de logica waarop paraconsistente logica volgt, anders zouden we niet kunnen spreken over herstel.

Wanneer we de axiomatische methode aanvullen met paraconsistente logica zegt dat meer over hoe a-logische stellingen de conformiteit vorm geven dan dat zoiets onbegrijpelijk zou zijn. Tenzij, en dan beginnen we terug vooraan, eindeloos.

Kunnen de kloof opvullen met zoveel woorden dat we niet meer zien wat er gezegd wordt, dat is de standaard.

Ja, paradoxaal genoeg is het allemaal gebaseerd op dezelfde beginselen, die op zich onveranderlijk zijn.

Op het citaat gaan we niet al te diep in, het is eerder een stilzwijgend instemmen dat onder lotgenoten geen verder betoog behoeft. We pikken de draad terug op met enkele schrijfoefeningen, een drietal.

Horizonversmelting vormt de paradox binnen de hermeneutiek.

Het logicisme is een van de scholen van denken in de filosofie van de wiskunde. Het logicisme stelt dat de wiskunde een uitbreiding van de logica is en dat daarom (een deel van) de wiskunde reduceerbaar is tot logica. Bertrand Russell en Alfred North Whitehead maakten zich sterk voor deze theorie, waarvan Gottlob Frege de geestelijke vader was. Frege gaf het project op, nadat Russell een paradox had gevonden die een inconsistentie in de naïeve verzamelingenleer aan het licht bracht.

Om te denken dat in een vat vol paradoxen dialoog in milde overreding mogelijk is, heb je geen bijzondere gaven nodig.

Soms de indruk dat regressietherapie ons terug naar de lagere school brengt, zodat herstel nog maar bitter weinig met leeftijd te maken heeft.

De onvolledigheid van het formele systeem van de Principia Mathematica en aanverwante systemen, aangetoond door Kurt Gödel in 1931, betekende vrijwel het einde van het logicisme. Het einddoel van een volledig en bewijsbaar consistent formeel systeem dat de gehele wiskunde beschrijft, bleek onmogelijk te realiseren.