Bumblebee

Uit deze tekst blijkt mijns inziens dat vaders kennelijk de verantwoodelijkheid hebben over de opvoeding van hun kinderen, het zegt niks over de vaardigheden. Sterker nog, het feit dat er blijkbaar ook een waarschuwing nodig is (verbittert uw kinderen niet!) vertelt ons dat vaders die vaardigheden kennelijk ook kunnen ontberen.

In verreweg de meeste gevallen wordt het opiumlijstspul gegeven aan zieke mensen met veel pijn, wat helemaal niet slecht voor ze is.

Sterker, pijnstillers die als veel onschuldiger worden ervaren (NSAIDs) en die je gewoon over de toonbank bij de drogist kunt kopen, zijn veel gevaarlijker.

Drugsgebruik: matig. Alcohol: binnen sociale perken, roken: één keer, wiet: twee keer, koffie: dagelijks, slaapmiddelen: bij lange vliegreizen, opiaten: nog nooit, synthetische genotmiddelen (ghb, xtc): nog nooit.

Interessante en terechte vraag. Dat denk ik eerlijk gezegd niet. Ik las vandaag de column van Youp van 't Hek die ging over de Duitse herder van de Roomse kerk en daar maakte ik me voornamelijk kwaad over (omdat Youp volgens mij slim genoeg is om beter te kunnen weten).

Volgens mij zit 't 'm erin dat ik me toch op één of andere manier verbonden voel met christenen die idiote dingen doen, meer dan met niet-christenen die idiote dingen doen, en dan vooral omdat de buitenwereld vaak van mening is dat je op grond van een keuze, voorkeur of smaak met die mensen zit "opgescheept".

Hoe zal ik het zeggen? Ik baal ook als mijn broer z'n vrouw blijkt te slaan, om maar iets te noemen, maar ik schaam me daarvoor niet omdat ik geen schuld draag voor wat hij doet.

Puntje is dat iemand niet je broer is omdat je diegene zo graag mag, of omdat je je broers uitkiest, iemand is je broer omdat hij toevallig dezelfde ouders heeft als jij. Zo is het met je broeders en zusters in Christus ook: ze zijn je broeders of je dat nou leuk vindt of niet.

Toch wordt het vaak gezien alsof je, door bij een club te horen waar ook mensen bij horen die idiote dingen zeggen, instemt met die idiote dingen. Er wordt aan voorbijgegaan dat je om heel andere redenen bij die club zit en ook dat het niet bepaald een keus is om bij die club te horen, je hoort er gewoon bij, punt.

Maar kennelijk trek ik me dit alles toch aan omdat bijvoorbeeld mijn ouders die houding ook hebben en ik toch niet graag wordt gezien als iemand die geen problemen heeft met nare holocaust uitlatingen. Zo wordt het namelijk opgevat als je niet onmiddellijk úit de club stapt die iemand in haar gelederen gedoogt met die mening. Dat ze mij ook gedogen met alles wat ik misdoe is voor hén geen argument.

Pfff wat een verhaal

Schaamte als in, dat het mijn fout is wat andere christenen doen, lijkt me niet zo zinnig. Het gebeurt wel dat ik soms BAAL van wat andere christenen doen (creationistische folders uitdelen, rondlopen met "God hates fags" spandoeken, de holocaust ontkennen) omdat daarmee Christus, of in elk geval de kerk, in een kwaad daglicht wordt gesteld.

Uiteraard is het zo dat ik misschien wel net zo hard Christus en/of de kerk in een kwaad daglicht stel door mijn gedrag. En inderdaad moet ik over die anderen niet oordelen - dat doet Christus wel. Misschien maakt het daglicht waarin de kerk staat in de hoofden van anderen wel helemaal niet zo heel veel uit.

Allemaal rationele overwegingen, maar het gevoel van "o nee toch, en volgende week is mijn vader jarig en dan gáán we weer" (mijn familie is nogal anti-kerk ) is niet altijd te onderdrukken

Een korte bespiegeling over spiegels!

Spiegels zijn confronterend. Soms valt het mee, soms valt het tegen wat je ziet.

Sommige spiegels zijn gevaarlijk, ze laten je dingen zien die je wenst maar die geen werkelijkheid zijn.

Neem de Mirror of Erised:

Of het beeld dat een vrouw met anorexia ziet in een spiegel:

Sommige spiegels geven rechtstreeks de werkelijkheid weer en dat is vaak erg nuttig.

Maar de allerbeste spiegel:

laat je zien hoe bespottelijk je soms eigenlijk doet. En "bespottelijk" dan niet in vernederende zin. Eens lekker hartelijk om jezelf en als je moeilijkdoenerij lachen is het bevrijdendste en heilzaamste wat er is!

Daarom een bloemetje:

Voor de credible-spiegel Cornelius van Wijck.

Spiegel-zijn is niet makkelijk omdat het ook niet makkelijk is om jezelf ineens te zien, daar kan ik over meepraten. Wie echter eerlijk, rustig en zonder meteen in de verdediging te schieten, kíjkt in die spiegel, kan wel eens heel veel wijzer worden. En ook dáár kan ik over meepraten.

(en ik weet niet of je van zonnebloemen houdt, maar het zijn in ieder geval MIJN lievelingsbloemen )

En paarse druiven heten blauwe druiven, geen rode.

"Priestesses in the Church". staat in de paarse essaybundel.

Volgens mij gaat het ook op voor de grote reformatiekerken? De dominee c.q. de ambtsdragers vertegenwoordigen daar toch ook Christus tegenover de gemeente, bijvoorbeeld bij het zegenen enzo? En de dominee breekt altijd het brood bij het Avondmaal. Lewis is zelf trouwens ook geen katholiek (zegt hij) dus wat dat betreft...

Nee, Jane Austen!

Waar het om gaat is dat het weliswaar op rationele gronden nonsens is om vrouwen van het priesterambt uit te sluiten als je puur kijkt naar een aantal de functies ervan: pastoraal werk, preken, de gemeente vertegenwoordigen tegenover God. "Vrouwen" in zijn algemeenheid kunnen dit wellicht net zo goed als "mannen" als je groepen vergelijkt, en zelfs al is dit op groepsniveau niet zo dan nog kan "een vrouw" er net zo goed (of beter) in zijn dan "een man" op individueel niveau.

Dit hele verhaal lijkt me in een seculier bedrijf prima opgaan, dan nog zul je misschien hebben dat "vrouwen" minder goed zijn in leiding geven, of misschien beter in hulpverlening, of andersom, en dat individuele vrouwen net zo goed of minder goed of beter zijn dan individuele mannen, en binnen zo'n bedrijf moet je dus lijkt me kijken naar de eigenschappen van een persoon op louter dat gebied.

Als het gaat om het representeren van God tegenover mensen, wat de kern van het verhaal is, lijkt 't me echter geen optie. Dat is namelijk ten diepste zeggen dat je de mystieke bruiloft kunt omdraaien, dat Christus de Bruid kan zijn en wij de Bruidegom, dat, in andere woorden, sekse geen verschil maakt in de Kerk.

Het is dus misschien "much more rational" om van vrouwen priesteressen te maken, maar het zou wel "much less like a Church" zijn. Caroline mist hier precies het centrale punt: bij een bal gáát het om dansen, in de Kerk gáát het om het mystieke huwelijk van Christus met ons. Dan kan de rest nog zoveel meer rationeel zijn, je vergeet dan de kern.

(deze ideeën zijn voor het grootste deel ontleend aan een essay van Lewis, overigens, voor ik van plagiaat wordt beschuldigd )

Op woensdag 28 januari 2009 19:14:21 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Hoe dan ook, ja, ik heb een persoonlijke mening: op de dag dat de katholieke Kerk (ja, die met HQ Rome ) vrouwen wijdt (wat dus theorie is, want het gaat niet gebeuren) verlaat ik de Kerk. Ik ben bang dat ik daarvoor geen argumenten kan geven die voor iemand die er anders over denkt hout snijden, of zelfs betekenis hebben, dus dat zal ik niet doen.

"I should like Balls infinitely better," said Caroline Bingley, "if they were carried on in a different matter. It would surely be much more rational if conversation instead of dancing made the order of the day."

"Much more rational I dare say," replied her brother, "but it would not be near so much like a Ball."

Doet me eraan denken, mijn man had een keer een condoleancegesprek, in dezelfde kamer als waar vader lag opgebaard, (gelukkig was vader in de 80 geworden dus de stemming was niet in- en indroevig) ging de telefoon van één van de dochters: Alfred Jodocus Kwak - "ik ben vandaag zo vrolijk, zo vrolijk, zo vrolijk..."

Olorin: Herkenbaar zo heb ik na het kijken van "American History X" een aantal dagen "The white man marches on" lopen neuriën... uitermate genant.

Voor wie het niet kennen (op de wijs van "glory glory hallelujah"):

My eyes have seen the glory of the tramplin at the zoo,

We washed ourselves in niggers blood and all the mongrals too,

We're taking out the zog machine jew by jew by jew,

The white man marches on

Scène uit de film

Bruine maillot, geruit rokje in herfstkleuren, bruin shirt met lange mouwen, ronde hals en een paar knoopjes, paardenstaartje, dun gouden kettinkje met hangertje van drie kleuren goud, qua make-up alleen een klein beetje mascara, en spaanse sloffen.

Statement: gewoon thuis.

Op maandag 26 januari 2009 16:46:30 schreef Cornelius van Wijck het volgende: Waarmee maar is aangetoond dat Paulus gereformeerd was, en Jezus katholiek!

En aangezien de bijbel één is, je Paulus daarom niet kunt lezen zonder Jezus en Jezus niet zonder Paulus, kun je niet anders concluderen dan dat Paulus Jezus' bedoelingen verduidelijkt of in ieder geval spreekt met "instemming" van de Heer.

Anders had de Heilige Geest, die door mensen heen de eigenlijke Auteur is van de bijbel, wel gezorgd dat 't niet zo in de bijbel terecht was gekomen.

Dat lukt je heel goed en ik neem nergens aanstoot aan!

Ik merk alleen dat ik het soms moeilijk laveren vindt tussen de rotsblokken van neo-schap, integriteit, oprechtheid, inhoudelijk correct formuleren op gebieden waar kennis onvolledig is enzovoort... dat maakt dat ik me soms zorgen maak over postings zal me wat minder snel druk maken.

jaja, dat klopt, dat is Paulus. DAT is nog eens een regelneef

Bij een theologie die de bijbel als fundament heeft kun je niet zo makkelijk om Paulus heen, ik denk ook dat Paulus best populair is in het gereformeerde denken. Hij is één van de weinige die met concrete regelgeving komt, biedt houvast. Jezus geeft nou nooit eens rechtstreeks antwoord op een vraag

For the record: ik probeer integer onder woorden te brengen wat volgens mij de gereformeerde leer is (waar ik trouwens best naast kan zitten) maar het is niet mijn overtuiging.

God is geen regelneef maar verwacht gehoorzaamheid in leer en leven. Ergens in de bijbel staat dat je iemand die zich misdraagt moet buitengooien (nadat je die eerst hebt vermaand etc.) en dat misdragen doe je nogal makkelijk als het aankom op dwaalleer.

Op maandag 26 januari 2009 16:21:53 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...]Ik geloof dat je geen idee hebt hoe moeilijk te verteren veel van die poppenkast is voor katholieken de echte vraag is dan: maar kan je je daar overheen zetten?

Ik denk dat het toch in het hart van veel gereformeerden zit, dat een ware kerk een kerk is waar de ware zaken omtrent God, Christus en onze verlossing worden geleerd en waar de sacramenten op de juiste wijze worden bediend. Staat ergens in de NGB.

Zolang de katholieke kerk zaken leert die niet overeenkomen met de gereformeerde leer en sacramenten bedient die gereformeerden niet erkennen is het DUS geen ware kerk en ben je als christen verkeerd bezig je erbij aan te sluiten, ZELFS als die kerk je dan vervolgens toestemming geeft je eigen weg te gaan.

Sterker, een échte gereformeerde zal juist aan die ruimhartigheid aanstoot nemen: hoe kun je nou in je gelederen tolereren dat er een club dwarsliggers iets totaal anders belijdt en de sacramenten anders bedient dan je in je leer voorschrijft?

@Cornelius (sorry stond ineens een reactie tussen)

Ik ben bang dat je dan wel een beetje te kort door de bocht redeneert voor een echte gereformeerde

Als je als grefo, met toestemming, Maria mag negeren om maar iets te noemen, maar de officiële kerkleer van de Kerk waar je dan toe behoort zegt toch iets heel anders, dan is het geen ware Kerk van Christus.

Ik zeg het nu ook vrij kort door de bocht hoor, maar lid zijn van een kerk die zaken belijdt waar je niet achter kan staan, zelfs als je van die kerk officieel toestemming krijgt er anders over te denken, is voor gereformeerden toch nogal moeilijk te verteren.

Vijf jaar geleden is er nog een scheurinkje geweest binnen de vrijgemaakte kerk, juist omdat officieel is vastgelegd dat pluriformiteit werd toegestaan op een bepaald gebied. Ik geloof (maar weet het niet zeker) dat het door de synode van Zuidhorn is toegestaan, te denken, dat de zondagsrust geen goddelijk gebod is. Dat was voor een heel aantal gereformeerden een flinke brug te ver, omdat dat in de hand zou werken dat alle mensen hun eigen waarheid en mening betreft de zondag mogen aanhangen in plaats van dat we met z'n allen aanhangen wat God heeft gewild met de zondag.

Maar ik heb die kwestie destijds niet zo heel goed gevolgd, dus corrigeer waar nodig (Nunc?)

LOL, briljant!

Op zich heb ik er wat voor over om dat eens live te zien

Zwaar offtopic:

Kun je niet een paar topics linken van die periode? Ik begin ontzettend nieuwsgierig te worden.

*weerspreekt oorzaak*

Dat ik jouw redenering begrijp, zegt niet dat ik 't eens ben met de aanleiding. Ik ben behoorlijk nieuw op credible maar jouw eigen analyse over de levensloop van fora in het algemeen lijkt me een plausibeler verklaring voor het verzakte huis dan de te grote RK aanwezigheid.

Waarbij ik even wil aantekenen dat ik 't huis er nog zo belabberd niet vind bijstaan, maar goed, ik ben niet zo bekend met de goede oude tijd.

Wat ik ervan begrijp is het volgende:

Mensen hebben aangegeven te vinden dat de verhouding RK - nietRK teveel naar links ligt. Iedereen zegt dat ze 't liefste zouden zien dat er meer nietRK bijdragen zouden komen om het evenwicht meer naar rechts te laten liggen.

Jouw argument is: ik kan geen nietRK-ers veranderen dus probeer ik het evenwicht op een andere manier te beïnvloeden, namelijk door de RK-kant te dempen. Hierdoor verandert de verhouding óók.

Klopt op zich

Ik vind de verhouding NIET storend en zie dus niets in je plan, wel zie ik je punt: ALS je de verhouding wilt veranderen, kan het verminderen van de RK-inbreng net zo effectief zijn als het vermeerderen van de nietRK-inbreng.

Echter, voor het verminderen van de RK-inbreng geldt hetzelfde als voor het vraagstuk in z'n geheel: je kunt alleen jezelf veranderen en geen anderen. De ENIGE oplossing is dan, zelf vertrekken. Vind ik slecht idee.

Tot zover mijn "analyse" van het probleem, maar ik ben een credible-newbie en vind dus dat mijn opinie niet hoeft mee te tellen.

Let op, puur even als gedachtenspinsel:

Hier zat ik laatst over na te denken: is het niet als een vorm van onkuisheid te beschouwen als je, in plaats van je lusten in bedwang te houden, maar gewoon doorfokt tot je 15 kinderen hebt wat je misschien psychisch, fysiek of financieel (ja, ik weet dat dat in Nederland niet speelt) helemaal niet aankan?

Daarmee wil ik niet zeggen dat je dan maar naar pil of condoom moet grijpen - "gewoon" geen seks hebben kan natuurlijk ook, maar wat ik bedoel is eigenlijk: er is vrijwel niemand in Nederland die niet weet dat je van seks kindjes kan krijgen, in zekere zin hebben de meeste mensen met 15 koters ze dus zelf gemaakt. Heb je dan ook niet de verantwoordelijkheid bij 8 op te houden als de kans aanzienlijk is dat je je hele gezin bepaald een naar leven bezorgt als je er nog 7 broertjes en zusjes bijmaakt?

Ja, maar dat is dan het idee dat men zo veel (en zo weinig) kinderen wil als men zelf wel, en tegelijkertijd net zoveel seks als men zelf wil of op die tijdstippen dat men het wil. Dat gaat niet samen zonder anticonceptie. Ik vraag me dus af of het als egoïstisch beschouwd moet worden als je besluit je van seks te onthouden omdat je leven en dat van je kinderen er niet leuker op wordt als je met z'n dertienen bent thuis.

Voor sommige ouders geldt dit zeker niet, maar als ik even heel eerlijk naar mezelf kijk, 13 kinderen zou ik véél moeite mee hebben. Ik zou het heus wel aankunnen, fysiek vast wel (ik ben sterk en gezond), financieel heus wel, psychisch als ik mezelf bij de lurven grijp wellicht ook, maar ik zou denk ik liever een poosje met een stuk minder seks doen dan 13 kinderen krijgen. (Ik kan me trouwens zo voorstellen dat je na nummer 5 eerder moeite moet doen om 't er nog eens van te laten komen, dan moeite moet doen om je in te houden, maar dat terzijde )

En ik ken ook mensen die het NIET aan zouden kunnen, 13 kinderen.

Waarom alleen vrouwelijke? Als vrouwelijke seksualiteit en huwelijk automatisch gekoppeld zijn, dan de mannelijke lijkt mij ook.

Mwah, dat vind ik dan weer niet zo... als een chirurg, die niks blijkt te weten van de boeken van Jane Austen (om maar eens een dwarsstraat te noemen) mij vertelt dat ik een blindedarmontsteking heb en geopereerd dien te worden, dan neem ik hem als specialist op dat gebied toch maar serieus.

Nou is dat natuurlijk z'n vak, maar op het gebied van hobby-interesses geldt dat net zo goed. Ik ken wel iemand die bijzonder geïnteresseerd is in oude auto's maar vrijwel niks te vertellen heeft op het gebied van bloemschikken - dat doet bij mij niet af aan het vertrouwen dat ik in 'm heb als hij me iets vertelt over één of andere oldtimer die langsrijdt.

Maar iets zegt me dat je het zo niet bedoelt dus verklaar u nader, o breed-geïnteresseerde.

Maar hoe gaat zo'n gesprek dan, bij zo'n schilderij?

"Kijk, deze wordt in het vuurtje gegooid!"

Ik zie mezelf nog niet zo snel zoiets doen met m'n kinderen, ben benieuwd hoe zoiets verloopt.

Wat bedoel je met de heerschappij van de dood? Wat is die angel?