pyro

Mijns inziens heeft het altijd met je eigen geweten te maken, want je geweten heeft het hoogste gezag en zal je, met hulp van het Evangelie en eventueel je geestelijk leidsman, daarin de weg wijzen. Je kunt je natuurlijk willen baseren op bronnen als de Schrift, maar alleen de Schrift al is op meerdere manieren te lezen, dus je zult toch je eigen weg daarin moeten zien te vinden.

Je maakt onderscheid tussen Evangelie en Schrift, wat voor mij niet heel duidelijk is. Immers de vier evangelieen in de bijbel maken deel uit van de Schrift. Het kan zijn dat je Evangelie bedoelt als Goed Nieuws, maar dan nog: als je de Schrift op meerdere manieren kunt lezen, kun je dan niet ook het Evangelie op verschillende manieren verstaan?

En hoe ik dat verschil zie? Eenvoudig. Het ene verdiept je relatie met Christus en is deel van de christelijke traditie en het andere niet. Meestal is het ook niet zo dat iemand zomaar een ritueel van een andere godsdienst overneemt en kerstent. Het is meer dat hij (of zij) op zijn weg met Christus een vorm van bidden ontwikkelt die uiterlijk gelijkenissen blijkt te hebben met gebedsvormen of meditatievormen uit andere godsdiensten. Soms gebeurde dat eerste wel; zo heeft de Kerk wel degelijk heidense gebruiken gekerstend om zo in die talen het Evangelie te verspreiden en het de mensen te vergemakkelijken het christelijke geloof over te nemen. Maar dat ging dan ook niet van de één op de andere dag. Ook waren niet alle gelovigen het eens met een dergelijke werkwijze; er waren ook kerkvaderen die deze godsdiensten als duivels zagen.

Die kerkvaderen lieten zich wellicht inspireren door de bijbelse beschrijving van de manier waarop de Israelieten omgingen met invloeden uit andere culturen. Vermenging werd tegengegaan en dan formuleer ik het voorzichtig.

Trouwens in het licht van je vorige opmerking: het geweten met hulp van het Evangelie heeft dus niet iedere kerkvader dezelfde weg gewezen?

Het Jezus-gebed en een oosterse mantra kunnen uiterlijk dus heel veel op elkaar lijken, maar zijn inhoudelijk toch wezenlijk verschillend en kennen uiterlijk ook enige verschillen. Net zoals de offercultus van het bijbelse jodendom uiterlijk veel op de offerdiensten van omringende godsdiensten leek, maar daar toch wezenlijk van verschilde en men zich met deze offercultus zelfs wilde onderscheiden van de andere godsdiensten. Je hoeft dus geen problemen te hebben met deze godsdienstige talen, omdat de Geest nu eenmaal alle talen spreekt, dus ook de talen die verder gaan dan enkel woorden. Het is echter wel iets om met je eigen geweten te bespreken. Huivert deze (nog) een beetje bij dergelijke tradities, dan is het goed om haar daarin te gehoorzamen. Bedenk dan wel dat het een eigen overweging is en het christendom dergelijke tradities dus niet per se verbied.

Het heeft niet zo direct iets met het geweten te maken denk ik, als je terughoudend bent met dit soort vergelijken en toepassen van verschillende godsdienstige 'talen'. Het gaat er wat mij betreft meer om dat je die talen goed leert verstaan, zo goed dat je de inhoudelijk wezenlijk verschillen waar jij het over hebt kunt onderscheiden. Ook als er allerlei treffende overeenkomsten zijn of lijken te zijn, en ook als de wens tot menselijke broederschap, respect en begrip je ertoe wil brengen over grenzen heen te stappen.

Dit gezegd hebbend, hoe zie jij dat wezenlijke verschil tussen (christelijk) gebed en (oosterse) mantra, Robert Frans?

Pyro,

Er zijn geen andere buitenaardse wezens dan God en zijn engelen.

Big Bang=onrealistisch want alles is door God geschapen, dat is te zien aan intelligent ontwerp in alles en de grote orde.

Big bang=grote wanorde.

The chaos theorie is not an option.

Hoi Ed (het was toch Ed of herinner ik me dat verkeerd? )

Men kan wat betreft bijbel interpretatie grofweg drie kanten op denk ik:

1. je leest in de bijbel dat er geen buitenaardse wezens elders in het heelal bestaan

2. je leest in diverse visioenen en andere informatie uit de bijbel een verwijzing naar buitenaardse wezens die de aarde bezoeken

3. je leest de bijbel zo, dat de bedoeling van de schrijvers is over God en geestelijke zaken te vertellen

Jij bent richting 1 toegedaan zo te zien. Richting 2 vind je o.a. bij schrijvers als Von Daniken. Zelf vind ik het wel leuk als gedachten experiment, maar nooit waar het wezenlijk om gaat in bijbel en geloof. Wat je in verband met de bijbel over aliens zou kunnen zeggen, blijft louter speculatief.

Richting 3 ben ik zelf toegedaan, het gaat in de bijbel niet over aliens dus is het ook niet relevant om het zo te interpreteren. Al zou het op zich best kunnen dat er aliens bestaan. De bijbel gaat er gewoon niet over en doet er daarom ook geen uitspraak over.

Goedemiddag,

Allereerst lijkt het me wel zo netjes om voor te stellen als nieuw lid

Mijn gebruikersnaam is dus Aer, ben 20 jaar en HBO student. Ook al ben ik niet christelijk opgevoed, ik heb altijd wel met veel interesse dingen gelezen over het christelijk geloof.

Er zijn paar gebeurtenissen in mijn leven die veel indruk op mij hebben gemaakt, deze gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat mijn interesse in het christelijk geloof een bepaalde hoogte heeft bereikt

Ik wil dus beginnen om de Bijbel te lezen en te bestuderen en zag dat op vele sites de Groot Nieuws Bijbel wordt aangeraden. Zouden jullie mij deze ook aanraden?

Alvast bedankt

Aer

Misschien een handig tipje:

op internet vind je een verzameling nederlandse bijbel vertalingen op

http://www.biblija.net/biblija.cgi

Dit hoeft natuurlijk niet in plaats van een papieren bijbel te komen, maar het kan je wel helpen kiezen welke vertaling je het meest aanspreekt, wat je het prettigst vindt lezen. Alle vertalingen op die site zijn overigens betrouwbaar. Het gaat meer om de verwoording of die een beetje toegankelijk is, dat soort dingen.

De Groot Nieuws bijbel die jij noemt is bijvoorbeeld een van de meest toegankelijke en dus geschikt voor mensen met weinig tot geen achtergrond kennis.

Een vertaling die naast de genoemde op biblija nog interessant is: de Naardense.

Die staat van alle NL vertalingen het dichtst bij de grondtekst, maar is qua toegankelijkheid dan weer het tegenovergestelde van de Groot Nieuws bijbel. Hij staat echter ook online dus je kan altijd even kijken

http://naardensebijbel.nl/zoek.php

Het belangrijkste is dat je Christus navolgt, dat je zoveel mogelijk met Hem verbonden blijft en daarvoor zijn verschillende (eenvoudige) hulpmiddelen en leefwijzen te vinden binnen de christelijke traditie.

De vraag rijst een beetje waar de christelijke traditie ophoudt cq de hindoestaanse traditie begint. Als het al op die manier af te bakenen is natuurlijk, mogelijk is er een grijs gebied. Bij een mantra zit je bijvoorbeeld al snel in het vaarwater van de klank yoga waarbij aan vibraties die je met je stem opwekt energetische eigenschappen worden toegedicht. ma-ra-na-tha meditatie zou dan de christelijke variant van een in wezen hindoestaanse praktijk zijn die je volgens de hindoe traditie dichter bij God brengt. Zie bijvoorbeeld

Ook wat betreft meditatie op de naam van Jezus kun je op een kruispunt (hmmm... apart woord in dit verband, maar dat terzijde) terechtkomen tussen christendom en hindoeisme, wat bijv. te denken van de mantra 'om nama christaaya' ('eenheid met de kosmische christus') volgens Bede Griffiths

http://dombedegriffiths.blogspot.nl/2013/08/the-om-nama-christaaya-mantra-communion.html

Niet dat ik nou meteen een allergische reactie krijg van bovengenoemde overeenkomsten / invloeden met / vanuit andere religies hoor. Ik vraag me alleen wel af of er onderscheidingen liggen, en hoe jullie die zien.

Oftewel: Here, kom.

Een beetje browsen op deze term levert al snel resultaten zoals de volgende:

In de Christelijke Encyclopaedie (dl. VI) schreef dr. C.N. Impeta een artikel over de Maranatha-beweging, waarin hij onder meer zegt:

We moeten niet lezen: ‘Maran-atha’ (‘Onze Here is gekomen’), maar: ‘Marana-tha’ (‘Onze Here, kom!’). De gedachte aan hen die de vrede verstoorden en de gemeente bedierven, vestigde, evenals de gedachte aan de ongeschikte arbeiders en de aanmatigende rechters, Paulus’ blik op de dag des oordeels (1Kor.3:13-20; 4: 5), en dan roept hij het uit (16: 22): Here kom, en maak aan alle twist en aan alle werken van de verderfelijke machten in uw Gemeente een einde!

De verwachting dat de Here Jezus terugkomen zal, wordt niet alleen roerend uitgesproken door de Bruidkerk in het laatste hoofdstuk van het laatste Bijbelboek (Openb.22:20), maar is door en door nieuwtestamentisch, ontvangt voedsel uit de gehele nieuwtestamentische Godsopenbaring en uit verscheidene van de meest op de voorgrond tredende uitspraken en verzekeringen, bijvoorbeeld uit die welke de Heiland van de lippen kwamen in een van de spannendste ogenblikken van zijn vernederd leven, toen Hij, na opzettelijk zwijgen, ging spreken tot het Sanhedrin (Matt.26:64).

Over de wederkomst gedachte is vanuit bijbels christelijke optiek het nodige interessants te zeggen. Ik zet dit onderwerp in levensbeschouwing omdat 'maranatha' ook wel als mantra wordt opgevat, die door de vroege Christenen - kluizenaars in de woestijn enzo - zou zijn gebruikt om op te mediteren. Zie bijvoorbeeld http://www.wccm.org/content/what-meditation

wat vinden jullie ervan?

Is mediteren op 'maranatha' Christelijk? Is er een verband tussen zulk een meditatie en de wederkomst verwachting? Of begeven wij ons toch meer op dwaalwegen als we ons met een dergelijke praktijk inlaten?

dit bericht kan ook weg

deze kan weg

Zoals Robert-Frans al terecht schreef zijn de aliens (buitenaardse wezens) waarover hier gesproken wordt Jehovah God, zijn zoon Jezus en alle goede engelen met hen, serafs, cherubs etc. etc, misschien wel miljarden.

Ik ben er niet zeker van of wij daar ook satan en zijn demonen bij moeten rekenen.

Openb.12 zegt dat zij naar de aarde zijn geslingerd, dus misschien ook niet.

greetz,

Ed

Een gemiddelde alien verstaan we iets materieels onder.

De geestelijke wereld ook zo beschouwen is minder gebruikelijk, zo'n redenatie van mwah, Jezus is een alien en de satan aardebewoner want die is als een bliksem uit de hemel komen vallen, vind ik toch een beetje raar

Ik heb 't er persoonlijk erg moeilijk mee, al het leed in deze wereld. Ik vind dat zeer moeilijk te verkroppen, ook theologisch gezien.

Theologisch gezien: de bijbel staat vol met oproepen tot sociale rechtvaardigheid. Omzien naar mensen die iets nodig hebben alsof we het zelf nodig zouden hebben, en dienovereenkomstig handelen. En een goed rentmeesterschap voeren over alles wat God ons heeft toevertrouwd.

Trouwens er zijn ontelbaar veel werelden zoals de aarde in het heelal, hoe groot is dan de kans dat er niet zoiets als bij ons aan de gang is zo hier en daar?

Nou vertel eens: hoe groot is die kans? En hoe groot is de kans dat het wel zo is?

Persoonlijk kan ik me niet voorstellen dat het verschijnsel leven beperkt zou zijn tot deze ene planeet, een inschatting die alles te maken heeft met wat we tegenwoordig weten over de grootte en samenstelling van het heelal.

Natuurlijk kan iedereen denken wat 'ie wil, bewezen is er bij mijn weten niets.

Maar vertel eens Annatar, heb jij ook een mening?

Hypocriet zijn is naar mijn weten A zeggen en B doen. Schijnheilig.

Iets onwaarschijnlijks niet willen verklaren met God (want: makkelijk antwoord), maar vervolgens iets wonderbaarlijks verklaren door (onwaarschijnlijk, maar makkelijk antwoord) aliens.

Hypocriet en schijnheilig betekenen: deugdzaam in schijn, huichelachtig vroom (vgls online van dale). sceptisch geeft te kennen dat hij dwalend is in het geloof in god, als je zoiets van jezelf zegt dan ben je dus niet schijnvroom.

Trouwens er zijn ontelbaar veel werelden zoals de aarde in het heelal, hoe groot is dan de kans dat er niet zoiets als bij ons aan de gang is zo hier en daar? Wat vind jij onwaarschijnlijk aan aliens, humanist?

Ok, als verklaring voor van alles en nog wat heb je er verder niet veel aan, maar dat heeft niks met hypocrisie te maken. Hooguit dat je een beetje moet opletten dat je fantasie niet op hol slaat.

Hi,

Her en der heb ik veel gelezen over aliens, nou ben ik erg benieuwd naar hoe christenen naar dit onderwerp kijken. Ik kan begrijpen dat onderstaande vragen/beweringen beledigend opgevat kunnen worden, wat uiteraard niet mijn bedoeling is. Ik schrijf dit puur uit oprechte leergierigheid, omdat ik merk dat ik dwalend ben in het geloof in God.

Ten eerste:

Doordat niemand ooit kan bedenken hoe God eruit ziet, wat voor vorm het heeft (als het uberhaupt fysiek waarneembaar is) en onze technologieen in de oude tijd niet zo verontwikkeld zijn als hedendaags kom ik tot de vraag: Hetgeen dat zich verkondigt als God, is dat daadwerkelijk ook God: Kan het niet zo zijn dat door onze onwetendheid wij een ander wezen/organisme/alien/robot/geest etc etc zien als god?

Ja daar zijn wel gevallen van bekend, bijv. de indianen die voor het eerst ruiters zagen en dachten dat het goden waren. Betreffende 'primitieve' volkeren hadden door het gedrag van deze 'goden' al snel in de gaten dat hun status toch wat lager moest worden ingeschat.

-> dit heeft mij geleid tot de volgende vraag: al is het een ander `bestaand iets', als dat iets volmaaktgoed is en ons daadwerkelijk heeft gecreerd en tot de almacht over ons wereld beschikt, maakt dat toch niet uit wat het is? Want om het voor de mensen begrijpelijker te maken koppelen we de naam God eraan.

Dat perspectief sluit niet echt aan bij mijn geloofsbeleving. Het idee 'schepper' is kenbaar aan creativiteit, want wij mensen zijn ook creatief, kunnen dingen bedenken en maken: scheppen. Kijken we op die manier naar de wereld, als schepping, is het iets dat ongelooflijk knap in elkaar zit. Zoveel over het verband tussen begrijpelijk zijn van creativiteit en geloofsbeleving.

Ten tweede heb ik mij verdiept in de ontmoeting van mozes en God op de berg sinai. (Had ik me er maar niet in verdiept, want nu 'dwaal' ik nog verder af, of juist niet?) mij is opgevallen dat er in dit verhaal wordt gesproken over godsschip die landde op de berg sinai, mozes werd vervolgens opgeroepen om de berg te beklimmen. Dit deed mozes samen met nog 2 anderen (kan nu even niet op de naam komen) vervolgens werd de toegang tot de berg alleen verleend aan mozes, de anderen die samen met mozes de berg opwouden was de poort tot de berg gesloten. Het joodse volk keek naar de berg sinai en zag dat het bedekt was onder grote rookwolken. Toen mozes eenmaal op de top van de berg sinai was, sprak hij van aangezicht tot aangezicht met God en reikte Hij de 10 geboden aan Mozes.

U snapt waarschijnlijk al waar ik met dit verhaal heen wil gaan: zal er sprake zijn van een ruimteschip/alien 'godsschip, rook wolken, aangezicht met god, poort tot de berg alleen geopend voor mozes'?

We weten het niet. Als gedachten experiment vind ik het best wel leuk, dit soort overwegingen, maar we schieten er weinig mee op. Immers, alles wat we niet snappen zou je kunnen verklaren door aliens te veronderstellen. Maar dan weet je nog niets, het mysterie is slechts naar een ander niveau verplaatst.

Ik zou bijv. ook kunnen stellen dat de ster van Bethlehem een ufo was (kerstmis nadert alweer, tenslotte) en hemelvaart een typisch gevalletje 'beam me up scotty'.

Leuk allemaal, maar ook niet meer dan dat.

Men beschikte in die tijd eenmaal niet over woorden, kennis, te technologieen zoals wij dat nu doen en interpreteerde zulke 'wonderen' (ongekende/onerkende technologie)misschien als godswerk?

Ik kan wel nog een paar voorbeelden noemen, maar goed wellicht als ik hier een rationeel antwoord op kan krijgen ik mijn vervolg vragen niet meer hoef te stellen.

Nogmaals, ik open deze topic met alle respect naar jullie en de christendom toe en mocht het beledigend of dom klinken vanuit een ander perspectief is het dus niet mijn bedoeling dat het dan zo opgevat zou worden.

Tja, een rationeel antwoord... De meeste ideeen over aliens vind ik behoorlijk irrationeel. En zoals gezegd, het verplaatst het mysterie alleen maar. Als wij door aliens zijn geschapen, wie heeft die aliens dan weer geschapen?

ik denk dat je dan kiest voor een soort algeheel relativisme. Ghandi kon ook beslist boos worden en Hitler was lief voor dieren. Toch bestaat er wel goed en fout...

We zien dat waar er in de Wereld nu ook islamieten zijn, er oorlog is. Waar die niet zijn is er geen oorlog. Dat zegt, herhaal ik niets over alle indivuduele moslims, maar wel over een flink deel.

De problemen in het Midden-Oosten komen meerdendeels niet door het westen, vooral omdat ze zelf opvliegend, hypochriet en corrupt zijn. Ze geven het westen en Israel wel graag de schuld voor hun eigen falen.

Zo blijft het gesprek toch hangen in een zwart - wit 'zij fout, wij goed' stramien wat aan de, zoals je zelf ook lijkt in te zien, zeer complexe werkelijkheid geen recht doet. Zodra er nuancering wordt aangedragen, ga je daar inhoudelijk niet op in maar doe je een plakkertje 'algeheel relativisme' erop.

Jammer.

Ik denk dat je zowel naar de leer als naar de praktijk kan gaan kijken:

bij de Islam zijn beide nogal dubbelzinnig, aan de ene kant wordt bijvoorbeeld geweld tegen ongelovigen afgekeurd, even verderop wordt het goedgekeurd. Die dubbelheid koppelt zich naar de praktijk. Dat maakt een algemeen oordeel geven zeer complex.

Mensen die beweren dat de Islam vreedzaam is, vertellen net zo'n onzin als zeggen dat het een geweldadig geloof is. Het is gewoon beiden.

Ik denk dat dit wel voor alle geloofstradities geldt. De leer vertaalt zich naar de praktijk op een zeer complexe manier, wat zich aan ons toont als een dubbelheid. Naast idealen zoals mensvriendelijkheid en verdraagzaamheid, worden harde maatregelen tot overleving gelegitimeerd.

Kijk je naar de huidige situatie met geweldpleging en de Islam, dan kom je als voedingsbodem daarvan al snel uit bij sociaal onrecht als gevolg van geopolitieke spelletjes uit het zogenaamd 'verlichte' westen. Zoals iemand anders in deze draad ook al heeft opgemerkt...

Voor alle duidelijkheid, ik praat geen geweld goed. Ik zie alleen niet dat we het in het westen beter doen.

Doet de leer er iets toe als het gaat om wat mensen in de praktijk doen?

Als je een leer - welke dan ook - gaat afmeten aan wat mensen er zoal mee doen, kan je wel inpakken. Dan kun je je net zo goed bij de Aanklagers voegen, van die mensen die vanuit hun ivoren toren op alles en iedereen kritiek hebben.

nouja, dat geen dwang, dat is natuurlijk je reinste onzin, Islam verspreidt zich voornamelijk door geweld en verovering. Het staat je daarna vrij je te bekeren of daarvan af te zien, maar in dat laatste geval volgen er wel flinke sancties (hoge belastingen en vernederingen of de doodstraf) Islam is best wel hypochriet op zijn tijd.

Maar puur omdat hun geloof op zijn tijd wat zuigt, is dat geen reden ze af te wijzen.

Geen dwang je reinste onzin? Het staat in de koran, dus het letterlijke woord van allah zelf volgens de moslims.

Of islamieten op z'n tijd best wel hypocriet zijn als je het in dat licht beschouwt, tja dat zal best. Maar dat zie je ook wel buiten de Islam hoor. Allerhande hypocrisie.

tja, tja, tja... onderstaand een koranstudie over verdraagzaamheid.

http://www.islam-koran.net/page/islam-verdraagzaamheid-en-geen-dwang-in-het-geloof

Let wel, ik ben er geen expert in, weet er zelfs nauwelijks iets van. Daarbij: worden genoemde koran teksten die verdraagzaamheid prediken ook in de praktijk gebracht in islamitische landen? Want dat is dan weer vers twee natuurlijk

biblija.net ziet er wel goed uit

De maya kalender had gelijk, wereld is vergaan in 2012. Hoe kan het dat jullie dat nu nog niet hebben gemerkt?

Ik vind prediker mooi om te lezen. Controversieel, diepzinnig, zet je aan het denken.

Vrij kortzichtig allemaal...

Magie bestaat niet, wel de genezingen van God en Jezus. Maar dat is geen magie.

Leg eens het verschil uit tussen deze beide zaken. Het zit enkel in de naam.

Die vermeende genezingen uit de bijbel zijn niets anders dan uitingen van magie, hoe je het ook wendt of keert.

Dat is de stelling, die hij zegt dat we aannemen;) Hij spreekt zichzelf niet tegen.

Ah, op die fiets

Een magier gelooft dat hij uit zichzelf krachten laat werken. Een Christen gelooft dat hij verlost is en dat niet hij, maar God werkt door de Heilige Geest. Een principieel onderscheid voor wie gelooft, maar een atheist zal het wel niet zien, vermoed ik.

Overigens meen ik JohanT te herkennen in die zin dat ik net zoals hij in evangelische kringen heb verkeerd en daar ook ontluisterende dingen heb meegemaakt op het gebied van genezing.

Naast hele bemoedigende dingen overigens.

Vrij kortzichtig allemaal...

Magie bestaat niet, wel de genezingen van God en Jezus. Maar dat is geen magie.

Leg eens het verschil uit tussen deze beide zaken. Het zit enkel in de naam.

Die vermeende genezingen uit de bijbel zijn niets anders dan uitingen van magie, hoe je het ook went of keer.

Ik snap je niet zo goed. Aan de ene kant zeg je dat de genezingen van God en Jezus bestaan, maar dat het geen magie is.

Aan de andere kant zeg je dat de vermeende genezingen uit de bijbel (naar ik toch mag aannemen hetzelfde als de genezingen van God en Jezus, omdat die in de bijbel worden beschreven), nu juist weer wel uitingen van magie zijn.

Je lijkt jezelf hier tegen te spreken.

Magie, wit al dan zwart, schijnt(ik heb er geen ervaringen mee, en kan het op een andere manier ook niet hard maken) niet zo goed te zijn voor je geest. Hoe langer je ermee bezig bent, hoe meer schade het aan kan richten.

Ik kan wel proberen iets te zeggen over de gevaren van magie voor zover ik het snap.

Een magier probeert krachten te beheersen om ze voor eigen doeleinden te laten werken. De vraag is dan in de eerste plaats: zijn we ons bewust van de geestelijke machten die achter zulke krachten zitten die ons schijnbaar gehoorzamen? Zijn we wijs genoeg om onze eigen doeleinden te snappen, of wat we willen voor onszelf en anderen wel echt het beste voor ons is? Natuurlijk zijn onzelfzuchtige en liefdevolle motieven (-> 'witte' magie) beter dan zelfzucht, vergelding en dergelijke (-> 'zwarte' magie). Maar het punt blijft dat we als onvolmaakte mensen verkeerde inzichten kunnen hebben, en dat we dus met onze magie eigenmachtig gaan ingrijpen in dingen waar we ons niet mee te bemoeien hebben.

Een ander gevaar is dat het 'beheersen' van veel kracht ook grotere verantwoordelijkheid met zich meebrengt. Als je denkt dat je in je recht staat, dat een ander ingetoomd moet worden, dat je je moet verdedigen als je wordt aangevallen - ik noem een paar willekeurige voorbeelden - kan de verleiding groot zijn om magie in de strijd te werpen. Als een magier boos wordt kunnen er vreemde dingen gebeuren - die ook hij zelf niet eens bewust bedoelde.

Dus veel kracht kan een last worden, en wat je denkt te beheersen kan uiteindelijk iets blijken te zijn waar je zelf juist steeds dieper in verstrikt bent geraakt.

Het is beter onze noden en behoeften bij God te brengen en te vertrouwen op de Almachtige die boven bidden en denken voorziet, dan te vertrouwen op ons eigen inzicht en van daaruit krachten voor ons aan het werk te zetten.

Naar mijn bescheiden mening

Die enkele keer dat ik magie zou gebruiken, dan is dat niet voor persoonlijk gewin. Het is dan altijd ten bate van mijn medemens die er dan behoefte aan heeft EN met medeweten en toestemming van de medemens. Persoonlijk gewin, is in de door mij gevolgde traditie uit den boze en er kwaad mee doen al helemaal. Binnen de OBOD, heb ik geleerd dat magie neutraal is en dat de gebruiker er zijn intenties aan geeft en dat magie niets te maken heeft met het aanroepen of dwingen van hogere machten. Magie is de energie opwekken, die een intentie meegeven en dan naar het doel sturen. Als er hogere machten aan te pas komen, dan wordt er gebeden, of een ritueel uitgevoerd waar dat gebed in is verwerkt. In dat ritueel wordt de hogere macht ook met alle respect behandeld. Het eerste wat we leren is: Wie zijn wij om Goden en Godinnen te dwingen iets te doen?

Voor zover ik kan beoordelen is het proces dat jij beschrijft: het opwekken van magische energie (in de wetenschappelijke zin van het woord is 'energie' in dit verband overigens niet bewezen, maar dat terzijde, ik ga omwille van de discussie even mee met de benaming), het meegeven van intentie en het sturen naar het doel, altijd een vorm van samenwerken met geestelijke machten. Mogelijk ben je je niet bewust dat dit gebeurt.

Als Christenen werken we alleen met de allerhoogste Macht, om precies te zijn: het gebed tot God. Daar ligt een besef van afhankelijkheid aan ten grondslag. Alles wat we hebben, al wat we zijn hebben we ontvangen van God de Vader. De aard van die afhankelijkheid is mooi verwoord in Mattheus 6:33, waar Christus zegt: "Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan krijg je dat alles erbij. Maak je dus niet bezorgd over de dag van morgen, want de dag van morgen zal zich wel bezorgd maken over zichzelf. Iedere dag heeft genoeg aan zijn eigen kwaad."

Daarom gaan we ook niet op eigen kracht en naar eigen inzicht energie opwekken. Maar we richten ons op God die de bron van alle kracht is, en wiens wijsheid ons verstand te boven gaat. En God zendt de Heilige Geest om ons te helpen. Dat is ook een Kracht, maar één die alles te boven gaat. Het is zeker niet iets wat wij zelf opwekken of sturen.

En hier hebben we ook een fundamenteel verschil tussen bidden en magie: bij dat laatste staat de mens en zijn behoeften centraal, wekt hij naar eigen besef zelf de energie op om te zorgen voor wat hij denkt nodig te hebben. Een Christen zoekt in de eerste plaats God zoals een kind zijn vader te hulp vraagt.