Ken Yehuwdiy

Hoe leg je dan dit vers uit?

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:22 Ik heb hen laten delen in de grootheid die u mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals wij: 23 ik in hen en u in mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad.

M.i. spreekt de tekst meer over een gezindheid of verbondenheid dan om een letterlijk een zijn. Tenminste, als ik vers 22 letterlijk moet nemen, krijg ik rare ideeen.

Voor mij is dit zo helder dat ik neig naar een DFTT.

(ja mijn leestekens doen het niet op het moment..)

Waarom krijg je vreemde ideeën? Volgens Nunc zijn Vader en Zoon twee verschillende personen en vanuit dat licht bekeken snap ik je probleem. Echter schuif je mij nu de consequentie van Nunc zijn bewering in de schoot.

Leg mij eerst eens uit waarom Jesaja de Zoon de Eeuwige Vader noemde (Jes 9,5) terwijl jij zegt dat de Zoon de Vader niet is.

Leg mij eerst maar eens uit, waarom Isaak toch echt niet dacht dat zijn pa God was:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:7 ‘Vader,’ zei Isaak. ‘Wat wil je me zeggen, mijn jongen?’ antwoordde Abraham. ‘We hebben vuur en hout,’ zei Isaak, ‘maar waar is het lam voor het offer?’

Of waarom God zelf op dit punt een klein foutje (in jouw interpretatie dan) maakt, door via Mozes op te dragen:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:4 Als de priester de mand in ontvangst heeft genomen en die voor het altaar van de HEER, uw God, heeft neergezet, 5 moet u het volgende voor de HEER belijden: ‘Mijn vader was een zwervende Arameeër. Hij trok naar Egypte en woonde daar als vreemdeling met een handvol mensen, maar ze groeiden uit tot een zeer groot en machtig volk. 6 De Egyptenaren begonnen ons slecht te behandelen:

Of natuurlijk hoe Jonathan koning Saul 'mijn vader' noemt, of hoe talloze andere personen in het oude testament dat doen.

Oh... of natuurlijk, hoe Jezus (die volgens jou nota bene zelf de Vader is) ietswat de mist in gaat in het volgende gedeelte:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:38 Ik spreek over wat ik gezien heb bij mijn Vader, u doet wat u gehoord hebt van uw vader.’

Jezus moet zeker jouw regel even vergeten zijn, dat als je iemand "Vader" noemt, je het altijd specifiek over "die Vader" in de hemel hebt. Jezus moet zeker zijn eigen regel uit Mattheus 23 even vergeten zijn:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:En noem niemand op aarde vader, want jullie hebben maar één vader, de Vader in de hemel.

.

Al met al moet je wellicht pas wat stelliger spreken, als je argumenten dat ook kunnen ondersteunen. Anders wordt het voornamelijk heel vermakelijk.

Context!

In Mattheus 23 gaat het over Rabbijnen die Rabbi genoemd wilden worden door het volk en in die context zei Jezus tegen zijn eigen discipelen:

8 Maar u mag zich geen rabbi laten noemen, want Eén is uw Meester, namelijk Christus; en u bent allen broeders.

9 En u mag niemand op de aarde uw vader noemen, want Eén is uw Vader, namelijk Hij Die in de hemelen is.

10 En u mag niet meesters genoemd worden, want Eén is uw Meester, namelijk Christus.

Denk je niet dat Degene die voor Eeuwig Vader is hier bedoeld wordt? In dat geval denk ik niet dat je een volgeling van Christus kan zijn, want had hij het ooit over een andere?

Kijk Eclammers, als je onderscheid maakt tussen Jezus en de Vader, maar vervolgens beweert dat Jezus toch God is, than you want to have your cake and eat it too.

Een interessantere vraag lijkt me eigenlijk of een vaste, officiële canon wel zo nodig is.

Wat mij betreft niet.

Jezus zei ook wat in Johannes 8 staat, je weet wel, het stukje dat je structureel negeert. Daar zegt Jezus dat Hij en de Vader als twee getuigen tellen. Dat is vrij lastig als je één persoon bent.

Ik ben er meerdere malen op ingegaan, twee getuigen hoeven niet twee personen te zijn, dat is een denkfout die je maakt.

Degene die hier de feiten negeert ben je zelf.

Ik en de Vader zijn één. (Joh 10,30)

Door jouw bril bekeken staat daar twee en je maakt je er fijn van af door mij daar de schuld van te geven. Helaas voor jou heb ik de Bijbel niet geschreven en ook staat er geen twee maar één, wat de helft minder is. Het is net alsof je een wanhopig verkooppraatje wilt houden voor een product wat reeds is afgekeurd. Ga gerust je gang, maar ik ruik de rook en hoor het geknetter.

Hoe leg je dan dit vers uit?

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:22 Ik heb hen laten delen in de grootheid die u mij gegeven hebt, opdat zij één zijn zoals wij: 23 ik in hen en u in mij. Dan zullen zij volkomen één zijn en zal de wereld begrijpen dat u mij hebt gezonden, en dat u hen liefhad zoals u mij liefhad.

M.i. spreekt de tekst meer over een gezindheid of verbondenheid dan om een letterlijk een zijn. Tenminste, als ik vers 22 letterlijk moet nemen, krijg ik rare ideeen.

Voor mij is dit zo helder dat ik neig naar een DFTT.

(ja mijn leestekens doen het niet op het moment..)

Waarom krijg je vreemde ideeën? Volgens Nunc zijn Vader en Zoon twee verschillende personen en vanuit dat licht bekeken snap ik je probleem. Echter schuif je mij nu de consequentie van Nunc zijn bewering in de schoot.

Leg mij eerst eens uit waarom Jesaja de Zoon de Eeuwige Vader noemde (Jes 9,5) terwijl jij zegt dat de Zoon de Vader niet is.

Ik schreef namelijk helemaal niet dat het een "onterechte mogelijke interpretatie" was, maar dat het een mogelijke interpretatie was (als je puur naar Jes.9:5) zou kijken maar dat ik denk dat deze niet "noodzakelijk" is (als in: de enige optie) en dat je je er onterecht op vastpint, doende alsof het wel de enige optie is.

Er staat letterlijk dat de Zoon o.a. de Eeuwige Vader genoemd zal worden, dat heeft met interpretaties niks van doen. Wat jij bedoelt is dat Jesaja zijn profetie niet te combineren is met jouw interpretatie van Johannes 8 en aangezien jij bij de enige juiste kerk zit vergistte de profeet zich. Jezus is immers absoluut niet de Vader volgens jou dus al helemaal niet de Eeuwige.

Jezus zei ook wat in Johannes 8 staat, je weet wel, het stukje dat je structureel negeert. Daar zegt Jezus dat Hij en de Vader als twee getuigen tellen. Dat is vrij lastig als je één persoon bent.

Ik ben er meerdere malen op ingegaan, twee getuigen hoeven niet twee personen te zijn, dat is een denkfout die je maakt.

Degene die hier de feiten negeert ben je zelf.

Ik en de Vader zijn één. (Joh 10,30)

Door jouw bril bekeken staat daar twee en je maakt je er fijn van af door mij daar de schuld van te geven. Helaas voor jou heb ik de Bijbel niet geschreven en ook staat er geen twee maar één, wat de helft minder is. Het is net alsof je een wanhopig verkooppraatje wilt houden voor een product wat reeds is afgekeurd. Ga gerust je gang, maar ik ruik de rook en hoor het geknetter.

Uiteraard is dit allemaal nogal hypothetisch, want het is vrij evident (al zo'n 2000 jaar lang) dat de Vader ongelijk is aan Jezus. Maar ik kan me voorstellen dat ik op een ander punt ooit een andere mening zou kunnen krijgen.

Jesaja zei dat Zoon die ons gegeven is de Eeuwige Vader is (Jes 9,5) en Jezus zei tegen zijn discipelen:

'En u mag niemand op de aarde uw vader noemen, want Eén is uw Vader, namelijk Hij Die in de hemelen is.' (Mat 23,9)

Leerde hij hen soms dat Jesaja zich vergistte? Neen, Jezus leerde dat de Schrift niet gebroken kan worden (Joh 10,35) dus als jij gelijk zou hebben schoot Christus zichzelf in de voet. Met jouw bewering dat Christus en de Vader ongelijk zijn kun je geen discipel van Christus zijn in mijn overtuiging, want hij zei het tegenovergestelde van wat jij beweert:

Ik en de Vader zijn één. (Joh 10,30)

Om het maar even kort samen te vatten, een echte jood zou weglopen bij zo'n meningsverschil.

En daar beginnen we weer met een nieuw rondje. Jezus zei ook wat in Johannes 8 staat, je weet wel, het stukje dat je structureel negeert. Daar zegt Jezus dat Hij en de Vader als twee getuigen tellen. Dat is vrij lastig als je één persoon bent.

Verder hebben de discipelen Jezus op aarde ook nooit "Vader" genoemd. En Jezus deed ook heel erg z'n best om te laten merken dat Hij iemand anders was dan de Vader (bv. Johannes 8, en talloze andere plekken). Kennelijk pin je je ten onrechte op één mogelijke (maar niet noodzakelijke) interpretatie van Jesaja 9:5 vast (en wellicht ook op een karikatuur van de Drie-eenheid). Het "eeuwige vader" kan heel goed slaan op het feit dat Jezus (Hebr.1:10-12) Jahweh de Schepper is (en dus "vader" van de schepping) zonder dat het op de persoon van de Vader slaat. Dat woord "Vader" is een term die met name t.o.v. Jezus, in die specifieke relatie, een rol speelt.

Ja, ik houd het 'ten onrechte' bij één interpretatie maar jij staat natuurlijk in je volste recht als je zondags slechts één kerk bezoekt waar toevallig de enige juiste interpretatie van de drie-eenheid wordt geleerd.

Jesaja noemt de Zoon de Eeuwige Vader (Jes 9,5) en iemand die Vader voor eeuwig is is dat te alle tijde, dus ook in de tijd van Jezus. Dat jij iets wat er letterlijk staat een onterechte mogelijke interpretatie noemt neigt in mijn wereld naar lastering van de Geest.

Toevallig vandaag aan mijn laatste begonnen.

Daarover verschillen we van mening en bovendien schreef Paulus dat zij toen nog in een wazige spiegel keken, maar straks oog in oog. Nu overdrijf jij nogal met de tijdsbepalingen. Vergelijk dat eens met 1 Johannes 3,2:

Geliefden, nu zijn wij kinderen van God, en het is nog niet geopenbaard wat wij zullen zijn. Maar wij weten dat, als Hij geopenbaard zal worden, wij Hem gelijk zullen zijn; want wij zullen Hem zien zoals Hij is.

Er is duidelijk sprake van een innerlijke verandering en dat is ook niet vreemd, want de nieuwe mens vernieuwd van dag tot dag (2 Kor 4,16) en ik geloof er niks van dat de apostelen tweeduizend jaar nodig hadden om tot de volle rijkdom van allesomvattend inzicht (Kol 2,2) te komen.

Ken... Nu overdrijf je toch wel een beetje...

Klopt Hendrik-NG, maar ik meen serieus dat we niet dogmatisch over de canon kunnen noch mogen zijn.

Uiteraard is dit allemaal nogal hypothetisch, want het is vrij evident (al zo'n 2000 jaar lang) dat de Vader ongelijk is aan Jezus. Maar ik kan me voorstellen dat ik op een ander punt ooit een andere mening zou kunnen krijgen.

Jesaja zei dat Zoon die ons gegeven is de Eeuwige Vader is (Jes 9,5) en Jezus zei tegen zijn discipelen:

'En u mag niemand op de aarde uw vader noemen, want Eén is uw Vader, namelijk Hij Die in de hemelen is.' (Mat 23,9)

Leerde hij hen soms dat Jesaja zich vergistte? Neen, Jezus leerde dat de Schrift niet gebroken kan worden (Joh 10,35) dus als jij gelijk zou hebben schoot Christus zichzelf in de voet. Met jouw bewering dat Christus en de Vader ongelijk zijn kun je geen discipel van Christus zijn in mijn overtuiging, want hij zei het tegenovergestelde van wat jij beweert:

Ik en de Vader zijn één. (Joh 10,30)

Om het maar even kort samen te vatten, een echte jood zou weglopen bij zo'n meningsverschil.

Ik zou het wel handig vinden om wat meer achtergrond info over de schrijvers te krijgen die geciteerd worden in de Bijbel. Misschien is opgenomen worden in de canon wat veel, maar deuterocannoniek vind ik ook prima.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:28 Want in Hem leven wij, bewegen wij ons en bestaan wij; zoals ook enkele van uw dichters gezegd hebben: Want wij zijn ook van Zijn geslacht.

Eerste gedeelte ("want in hem ...") is van Epimenides (Kreta, c.a. 600 v.Christus) en "want wij zijn ..." is zelfs van diverse dichters (Aratus, 300 v.Chr. en Cleanthes, ongeveer uit dezelfde tijd). Cleanthes gebruikte zijn "want wij zijn van zijn geslacht" in een ode aan Zeus.

Het gedeelte 'want wij zijn' wordt ook gebruikt door de 'dichters' van het OT.

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:Dwaal niet: slecht gezelschap bederft goede zeden.

Een citaat van Menander uit een komedie.

Dat acht men niet bewezen, het kan net zo goed een bekend spreekwoord uit die tijd zijn.

En natuurlijk de uitspraak over Kretenzers (Titus 1:12) die ook van Epimenides is.

Op dezelfde manier wordt in bv. het Oude Testament zo nu en dan een 'wijsheid' of 'spreuk' of 'gezegde' geciteerd, denk maar aan:

Bijbelcitaat {SIMPLETEXT}:2 Wat is er met u dat u dit spreekwoord gebruikt over het land van Israël: De vaders eten onrijpe druiven, en de tanden van de kinderen worden stomp?

Ik neem aan dat je nu ook een pleidooi gaat houden voor toevoegen van een 'spreekwoorden en gezegden'-boek uit het oude Israel?

Nou als dat zou kunnen had ik dat boek graag ter inzage erbij gehad. Nu moet ik jou maar geloven op je blauwe ogen want ik ken dat hele boek niet. Noem het gezonde scepsis, maar onderzoek alles en behoud het goede is ook een gezegde. Het bevreemdt me dat protestanten zo dogmatisch zijn over de canon, ik zou alleen al daarom zeggen: weg ermee, weg met die hele canon.

* Leest dit een dag later en krijgt meteen zin om Brabbeldasje in slaap te zingen

Slaap Brabje, slaap, daar buiten loopt een schaap

Een schaap dat is een fenomeen, die sabbelt aan je kleine teen

Slaap Brabje, slaap, daar buiten loopt een schaap

Ik dacht dat dergelijke rijmpjes hier niet mochten van je Paul.

Meer van dergelijke rijmpjes mag je in het gedichtentopic posten, Ken;)

Ebbeloe, inmiddels je kamer ingericht?

Hoe heb ik het nou met je?

Is het een punt waar ik een kernpunt van de leer van mijn kerk mee tegenspreek, dan moet ik weg. Is het een 'minder' punt waarover meningsverschil kan bestaan, dan is er niks aan de hand.

Waarom moet je weg? Kan je niet beter je kerk gewoon aantonen dat Jezus de vader is en blijven?

Je citeerde hem zelf al:

Ja, de brief van Judas waarin hij Henoch citeert staat in de canon, zo ver waren we al.

Het boek waaruit apostel Judas citeerde echter niet en dat is een indicatie dat het OT er in de tijd van Jezus anders uitzag als nu. Ja, het impliceert duidelijk dat de canon niet compleet is en als het echte boek van Henoch nog eens bovenwater komt moet het toegevoegd worden!

Dat is één van de mogelijke opties: "Judas citeert uit een profetenboek"...

Een andere optie is: "Judas herkent specifiek dit woord van Henoch als profetisch"...

Welke optie ligt meer voor de hand? Hoe staat het er in de grondtaal?

Ï€Ïοεφήτευσεν Ἑνὼχ λέγων Ἰδοὺ (profeteusen Henoch legoon idou)... Henoch profeteerde, zeggende: "Zie..."

Judas isoleert met zijn manier van spreken een uitspraak uit de woorden van Henoch en duidt deze aan als profetisch...

En daarmee wordt Henoch op een andere manier aangeduid als b.v. Jesaja in Mat 4:14, waar staat "διὰ Ἠσαίου τοῦ Ï€Ïοφήτου λέγοντος" (dia Jesajou tou profetou legontos - door de profeet Jesaja, zeggende)...

Henoch's uitspraak herkent als profetie vs. Jesaja herkent als profeet...

Als nu enkel deze uitspraak van Henoch aangewezen wordt als profetie, waarom zouden we dan de andere woorden uit dat boek per se als profetisch moeten aannemen? Ik zie dat niet zo... Dit profetenwoord staat in de canon en daarmee zou de canon heel wel compleet kunnen zijn... In ieder geval: dit tekstgedeelte pleit niet voor opname van de boeken van Henoch in de canon... (Ze maken wel nieuwsgierig - mij ook - en zo komt het dat ik die boeken, in verschillende vertalingen, in mijn kast heb staan...)

Laten we wel wezen, de voornaamste reden dat Henoch niet in de canon is opgenomen is omdat men twijfelt aan de echtheid van het beschikbare manuscript. Het oorspronkelijke Boek van de Oprechte (Jozua 10,13; 2 Samuël 1,18) hoorde er gewoon in en daar citeerde Judas uit. Om precies te zijn citeerde hij 1 Henoch 1,9:

Ziet, de Heere is gekomen met Zijn vele duizenden heiligen; Om gericht te houden tegen allen, en te straffen alle goddelozen onder hen, vanwege al hun goddeloze werken, die zij goddelooslijk gedaan hebben, en vanwege al de harde woorden, die de goddeloze zondaars tegen Hem gesproken hebben.

Ik zou het wel handig vinden om wat meer achtergrond info over de schrijvers te krijgen die geciteerd worden in de Bijbel. Misschien is opgenomen worden in de canon wat veel, maar deuterocannoniek vind ik ook prima.

Nunc,

Ik probeer op elk argument antwoord te geven.

Ik ben niet het WTG of zoiets, ik ben er alleen van overtuigd dat Jehovah de ware God is en ik aanbidt Hem. Geloof me ik ben onder zijn aanbidders ook redelijk uniek in mijn uitspraken etc. ik houd gewoon van studeren en zeker de Waarheid uit Zijn Bijbel. Noem mij aub bij mijn naam en niet als een WTG-er.

(...)

Ed

Ik ben nu wel nieuwsgierig geworden eigenlijk. Als ik het goed begrijp ben je wel lid van het WTG, maar kennelijk ben je een vreemde eend in de bijt? Hoe verhoudt dat studeren zich tot de (ongeschreven?) regel dat je als WTG-lid met name (of alleen maar?) WTG materiaal dient te gebruiken voor studie? Gebeurt het wel eens, dat je na bijbelstudie iets ontdekt, waarover het WTG anders denkt?

Hallo Ed. Hoe zit dat nu met die vraag die Nunc je stelde? Gebeurt het wel eens, dat je na bijbelstudie iets ontdekt, waarover het WTG anders denkt?

Die vraag kan ik jou net zo goed stellen. Het is toch ook de leer van de NGK waarbinnen jij blijft en niet van afwijkt? Waarom zou je hem dan iets verwijten wat je zelf ook doet?

Ja, als hun boeken aan de canon toegevoegd kunnen worden heb je mijn zegen. Elk boek waar de schrijvers van de Bijbel uit citeerden behoort tot de canon in mijn optiek. Welk citaat van Cleanthes?

Hoezo? Die profetie van Henoch staat toch gewoon in de canon???

Waar dan?

Je citeerde hem zelf al:

...Judas hoofdstuk 1 vers 14-15?

Ook over hen heeft Henoch, de zevende vanaf Adam, geprofeteerd, toen hij zei: Zie, de Heere is gekomen met Zijn tienduizenden heiligen, om over allen het oordeel te vellen en alle goddelozen onder hen terecht te wijzen voor al hun goddeloze daden, die zij op goddeloze wijze bedreven hebben, en voor al de harde woorden die zij, goddeloze zondaars, tegen Hem gesproken hebben.

Ja, de brief van Judas waarin hij Henoch citeert staat in de canon, zo ver waren we al.

Het boek waaruit apostel Judas citeerde echter niet en dat is een indicatie dat het OT er in de tijd van Jezus anders uitzag als nu. Ja, het impliceert duidelijk dat de canon niet compleet is en als het echte boek van Henoch nog eens bovenwater komt moet het toegevoegd worden!

Hoezo? Die profetie van Henoch staat toch gewoon in de canon???

Waar dan?

Je citeerde hem zelf al:

...Judas hoofdstuk 1 vers 14-15?

Ook over hen heeft Henoch, de zevende vanaf Adam, geprofeteerd, toen hij zei: Zie, de Heere is gekomen met Zijn tienduizenden heiligen, om over allen het oordeel te vellen en alle goddelozen onder hen terecht te wijzen voor al hun goddeloze daden, die zij op goddeloze wijze bedreven hebben, en voor al de harde woorden die zij, goddeloze zondaars, tegen Hem gesproken hebben.

Ja, de brief van Judas waarin hij Henoch citeert staat in de canon, zo ver waren we al.

Voorts wordt van Henoch gezegd dat hij profeteerde en een profeet die spreekt van Godswege is niet te vergelijken met een dichter. Kortom, de huidige canon is incompleet.

Hoezo? Die profetie van Henoch staat toch gewoon in de canon???

Waar dan?

Aangezien Bijbelschrijvers door God zijn geïnspireerd is het erg onwaarschijnlijk dat hij niet de hele bijbel bedoeld zou kunnen hebben. Door de eeuwen heen heeft God alle Bijbelschrijvers geïnspireerd om de 66 boeken tot een geheel te vormen.

Hoe kan het dan dat er uit Henoch wordt geciteerd door Judas hoofdstuk 1 vers 14-15?

Ook over hen heeft Henoch, de zevende vanaf Adam, geprofeteerd, toen hij zei: Zie, de Heere is gekomen met Zijn tienduizenden heiligen, om over allen het oordeel te vellen en alle goddelozen onder hen terecht te wijzen voor al hun goddeloze daden, die zij op goddeloze wijze bedreven hebben, en voor al de harde woorden die zij, goddeloze zondaars, tegen Hem gesproken hebben.

Er worden ook Griekse dichters geciteerd in het Nieuwe Testament. Dat een boek geciteerd wordt zegt dus vrij weinig over of een boek tot de canon behoort.

Welke dichters bedoel je precies en welke citaten?

Voorts wordt van Henoch gezegd dat hij profeteerde en een profeet die spreekt van Godswege is niet te vergelijken met een dichter. Kortom, de huidige canon is incompleet.

Aangezien Bijbelschrijvers door God zijn geïnspireerd is het erg onwaarschijnlijk dat hij niet de hele bijbel bedoeld zou kunnen hebben. Door de eeuwen heen heeft God alle Bijbelschrijvers geïnspireerd om de 66 boeken tot een geheel te vormen.

Hoe kan het dan dat er uit Henoch wordt geciteerd door Judas hoofdstuk 1 vers 14-15?

Ook over hen heeft Henoch, de zevende vanaf Adam, geprofeteerd, toen hij zei: Zie, de Heere is gekomen met Zijn tienduizenden heiligen, om over allen het oordeel te vellen en alle goddelozen onder hen terecht te wijzen voor al hun goddeloze daden, die zij op goddeloze wijze bedreven hebben, en voor al de harde woorden die zij, goddeloze zondaars, tegen Hem gesproken hebben.

Dank Hendrik,

Een straf kan ook de dood betekenen, toch!

In 2Petrus wordt 'Kolasis' ook gebruikt en je moet je in heel wat bochten wringen om tot iets anders dan eeuwige (aionios) straf=eeuwige dood (geen pijniging in een hel) te komen.

Aangezien de dag van het oordeel een definitief einde zal zijn van alle goddeloze mensen op aarde en het binnenleiden van rechtvaardigen in de 1000-jarige koninkrijk van Jezus.

Zie citaat:.....

2 Petrus 2:9: οἶδεν κÏÏιος εá½ÏƒÎµÎ²Îµá¿–Ï‚ á¼Îº πειÏασμοῦ á¿¥Ïεσθαι, ἀδίκους δὲ εἰς ἡμέÏαν κÏίσεως κολαζομένους τηÏεῖν

Dit betekent: De Heer weet de vromen uit de verleiding te trekken, maar de onrechtvaardigen tot de dag van het oordeel te bewaren, om gestraft te worden.

groet,

Ed

Nogmaals: hoe plaats jij dat "in de buitenste duisternis geworpen worden waar het geween is en het knarsen van tanden" naast die "eeuwige dood"??

(En hoe doet een mens dat, eeuwig dood zijn??? Je kan net zo min eeuwig dood zijn als een beetje dood...)

Alhoewel je reageerde op Ed wil ik hier toch eventjes op ingaan. Het tandengeknars (knersing van tanden, niet knarsing) lijkt mij een evenement aan deze zijde van het graf, zie ook Psalm 112,10 en Klaagliederen 2,16.

En op zich hoeft men zich niet "in bochten te wringen" om tot iets anders te komen dan een eeuwige (in de betekenis van oneindige) straf te komen... Het Hebreeuwse "le-olam" dat in het Grieks wordt weergegeven in termen als εἰς τοὺς αἰῶνας of εἰς τὸν αἰῶνα (eis ton aioona) kan zowel "eeuwig" als "heel erg lang" (= 'tot ver voorbij de "horizon" die we kunnen waarnemen') betekenen...

Point taken. Dat geldt dan ook voor Mat 25,46:

'En dezen zullen gaan in de eeuwige pijn; maar de rechtvaardigen in het eeuwige leven.' (...)

In beide gevallen is eeuwig overgezet van het Griekse woord aiÅnios dus als de pijn tijdelijk is dan ook het leven.

Zoals de kerk de Bijbel interpreteert voor de katholiek, zo interpreteert het WTG de Bijbel voor de getuige van Jehova.