anastasia

Ik denk dit of dat en zo en zo is dat gekomen....Dat is een stelling. Dat is "ik zie bij jou wat jezelf niet ziet" Mijn reactie zou ook zijn (in gedachten)"Waar bemoeit ie zich mee. Als ik een therapeut wil dan zoek ik er wel eentje op" Verder zal iemadn het vervelend vinden dat je een in hun ogen verkeerd beeld hebt. Dat jij het zo ziet, en meer niet, is niet acceptabel. Het is immers niet zo. Zo wil die persoon niet gezien worden. De formulering "ik zie het gewoon" heeft al in zich dat jij het goed ziet en dat de ander er niet aan wil. De ander zal je altijd willen corrigeren en je vert

Zo, reacties van protestantse hoek (leeg), katholieke hoek (met gekruisigde Jezus) en Jehova's Getuigen (niet doen). Hoe denk ik erover? Is het afgoderij, dat was de laatste vraag. Jezus kun je afbeelden. Hij is als mens op de aarde gekomen en hij was gewoon zichtbaar. Dat hij één is met God doet daar niet aan af. Daarnaast is het aanbidden van het beeld een mogelijk obstakel, zolang je dat niet doet, is er volgens mij ook weinig mis mee. Maar goed, ik heb dan ook rustig in mijn carport een Ganesha beeld en een Buddha beeld staan respectievelijk hangen. Een russich icoon hangt in de kame

Ik heb nooit beweerd dat u vulgair bent, maar u laat u voorstaan op het "geestelijk kunnen lezen" en dan zegt u wel dat uw discussiegnoten niet dom zijn, maar u acht duidelijk het "geestelijk lezen" hoger en beter en uit uw woorden maak ik op dat u van mening bent dat uw manier van verstaan van Paulus de enig juiste is en de weerstand die Paulus ondervond vergelijkt u met de weerstand die u ondervindt, daarmee nogmaals implicerend dat uw manier van lezen de juiste is. Een fenomeen dat ik bij veel soorten van anderslezende aanhangers van Jezus tegenkomt. Hoe meer weerstand hoe duidelijker het t

Ik geef meneer Strootman geen gelijk. Vanuit zijn perspectief is het zo dat wij "niet horen" en vanuit zijn perspectief zou hij moeten beseffen dat hij paarlen voor de zwijnen aan het gooien is. Vanuit zijn perspectief. Vanuit mijn perspectief probeert meneer Strootman mij er van te overtuigen dat als er staat "niet rood" dat dit moet betekenen dat het dus groen is, omdat ergens anders groen genoemd wordt, met voorbijgaan aan teksten waar ook paars en oranje genoemd wordt. De manier waarop hij mij daarvan probeert te overtuigen is door herhaling van de boodschap, als een kapotte grammofoon

"horen"hier meer in de betekenis van aanvaarden

Je bedoelt dat meneer Strootman communicatief nog veel te leren heeft Een gesprek met meneer Strootman is idd een moeizaam gebeuren. Zijn boodschap wordt niet gehoord en hij blijft hem herhalen, hetgeen ook de reden is dat ik hem bezinning aanraadt.

Quote: Op vrijdag 21 november 2008 21:28:46 schreef Sacerdos het volgende: Het is weer lachen met strootman op veel forums is hij actief de meeste forumleden vande anderen reageren niet meer,en waarom zouden in discussie gaan met een godlochenaar.Het is alleen strootman geloof en nogmaals dit gaat tegen de 12 Artikelen van het Geloof in.Het Christendom is de enige ware godsdient tot eeuwig behoudenis en meer niet. Vanuit jouw perspectief is meneer Strootman een godsloochenaar, vanuit mijn perspectief heeft meneer Strootman een oprecht geloof en probeert hij in zijn leven de ler

Wat Nynthe zegt, lijkt me een punt uit en klaar. Dat is het enige wat je kunt doen. De anapak t.a.v. het symptoom lijkt hard, maaris uiterst zinnig. En het tweede, de persoon zien, een uitstekende, maar vooral ook: je eigen grenzen kennen. Neemt niet weg, dat ik er bij blijf, dat als iemand op wegis naar herstel, het ook zinnig is te zeggen dat een keer terugvallen niet het begin van het einde is.

OMG weer een poll om te negeren wegens al te simpele antwoorden. Een relatie begint met een hoop hormonaal gedonder, verliefdheid, groeit die verliefdheid dan wordt het liefde. Na een jaar of 7 nog steeds bij elkaar, gefeliciteerd. Als je dan vol kunt houden, ook als door allerlei omstandigheden de aandacht voor elkaar een beetje vermindert of helemaal weg lijkt, en er toch weer aandacht aan besteedt, al was het maar door terug te denken aan de kwaliteiten waar je toen zo van hield, dan hou je het ook een leven lang vol.

Quote: Op donderdag 20 november 2008 13:03:54 schreef Karin het volgende: Waarom is aandacht vragen een slechter motief ervoor dan enig ander iets? Is het niet juist erg dat iemand op die manier aandacht moet vragen, omdat ie het misschien anders wel niet krijgt? Het probleem zit er in dat ze de gedachte hebben dat ze het anders niet krijgen.

Mijn reactie meestal: Ah, ik zie dat je een terugvalletje had.Geen ramp. Zoek uit waarom en begin opnieuw, elke dag niet gedaan is een complimentje waard. Je doet het al steeds minder, dat is winst. Ga zo door. Dus eigenlijk bijna geen aandacht voor het gebeurde, behalve het opmerken (negeren heeft ook geen zin)en hup, verder met je leven.

Quote: Op woensdag 19 november 2008 23:28:57 schreef Sacerdos het volgende: Samenleven een 70e jaren uitvinding een relevante bevrijding toen,maar nu----------------nu maar hopen dat het 24 uurs samen zijn echt kans van slagen zal hebben . Gelukkig is er altijd nog de afleiding van werk, studie, uitgaan, familie bezoek De aanleiding is minder leuk, maar ik wens jullie veel succes.

Grenzen stellen? welnee. Je laat zien dat je om de persoon geeft. Je negeert de verwondignen niet, maar je maakt er ook geen heisa over. Je veroordeelt het niet. Erkent dat het angstig kan zijn om het op te geven (het is een verslaving) Sta open voor een gesprek. Het onderwerp is altijd bespreekbaar. Moedig iemand aan om (door een dagboek o.,i.d.) te leren herkeen wanneer en waarom het gebeurt en draag andere vormen van uiting aan, waarnodig, bemoedig ze professionele hulp te zoeken. Angst om zelfmoord te plegen kan leiden tot automutilatie, de angst voor de ene uitingsvorm wordt vervangen d

Manlief heeft zo vreselijk vaak van het werk al uitjes, als hij het zou wagen een uitje met mij te verzieken door een andere afspraak te maken dan wurg ik hem

Volgend jaar zit er al weer 20 jaar op Gewoon een kwestie van blijven ademhalen. Met veel kindertjes heb je ook geen tijd om ruzie te maken, hooguit over wat nu de beste aanpak is om een tijdelijk uit het gareel lopend pubertje weer op het juiste spoor te krijgen. Af en toe even tijd voor saampjes lekker eten. Kiddo's thuis met een patatje Die zorgen dan heel lief voor een opgeruimde kamer, flesje wijn, zachte lampjes en wij bellen vlak voordat we weer op huis aan gaan, kunnen zij braaf doen of ze op tijd naar bed zijn gegaan. Wat tegenvalt is 4 kinderen en 1 echtgenoot allemaalop dezelf

1. Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid - trots) 2. Avaritia (hebzucht - gierigheid) 3. Luxuria (onkuisheid - lust - wellust) 4. Invidia (nijd - gramschap - jaloezie - afgunst) 5. Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht) 6. Ira (woede - toorn - wraak) 7. Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid) Eerste Chakra, lichaam, aardse genoegens...onmatigheid, maar ook traagheid,luiheid, hebzucht, angst niet genoeg te hebben. Tweede chakra, emoties .....lust Derde Chakra, wil, onverzettelijkheid,woede toorn, wraak Vierde Chakra, liefde, hart...jaloezie, af

Hm, hij verzoent zich met ons door het bloed van Jezus, maar elke keer dat we de rechtvaardiging, het gerechtvaardigd zijn, beschamen, dan zullen we toch echt zelf wat moeten doen. Hij wil ons als van hem zien, maar elke keer als wij de rechtvaardiging, het gerechtvaardigd zijn weer schenden, dan moeten we opnieuw naar hem toe. God is uiterst goed, maar niet gek. Het is niet voor niets dat Jezus waarschuwt dat er velen zullen zijn die zeggen dat ze hem hebben gevolgd,maar die hij zal verwerpen. Als we gerechtvaardigd zijn, dan heeft God ons recht gedaan. Maar God is ook onze rechter, als w

Verzoenen is dat de vijandschap wordt beeindigd. Gerechtvaardigd ben je als je binnen het recht bent/handelt Door Jezus is de vijandschap weg, we kunnen weer een vriendschappelijke relatie met God aangaan, maar rechtvaardig zijn we als we, ons weer tot God wendend, ook binnen zijn bestel leven. Verzoend zijn, en vervolgens af en toe je gezicht laten zien is niet direct echt eenvriendschappelijke relatie hebben. Maar het is een begin. Rechtvaardig zijn we als we inderdaad recht varen op de weg die God ons wijst, in ons handelen dus. Nu zullen we allemaal wel eens zwalken op onze koers,

verzoend zijn met God is wel wat anders dan rechtvaardig zijn. Als je ruzie hebt met je vader en je gaat niet meer langs.Hij neemt het initiatief om zich met je te verzoenen door je broer te laten bemiddelen. "Pa wil zo graag weer contact, het verleden laten voor wat het is, hij heeft je nodig, je zorg, je liefde." Vervolgens ga je elke zondag op bezoek voor een kopje koffie en een koekje en met hoogtijdagen als verjaardagen, trouwdagen en de sterfdag van je moeder ga je extra uitgebreid op visite en vier je feest of herdenk je. Misschien dat je af en toe nog eens belt. Zou je vader dan n

Misschien verwar je het sociale spel meespelen met liegen? Ik heb geen idee waar je op het nogal brede spectrum zit. Ik heb het ook niet gepost om te ontmoedigen, maar meer als een verhaal wat ik wel eens vaker heb gehoord in minder erge varianten tot net zo erge. Alleen om aan te geven dat het van beide kanten veel energie zal vragen om een relatie te doen slagen. In dit stuk heb ik soms wel het idee dat deze ex heel vaak vergat om zijn best te doen (wat ook wel weer voorstelbaar is, want het kost veel energie) en dan wordt een relatie wel een eenzaam gebeuren. Als je de energie op kunt

Quote: Op zondag 16 november 2008 22:20:49 schreef Barbapapa het volgende: Nog grotere stortvloed aan occultisme en de dijken breken door en verkiezingen zijn niet meer nodig Ah, maar gelukkig ben jij gered Enne ik durf wel, ik woon in Drenthe

Quote: Op zondag 16 november 2008 21:33:48 schreef Pius_XII het volgende: [...] Je hebt volkomen gelijk. Vooruit, ik zal met behulp van m'n natte vinger, of desnoods Anastasia's wichelroede, eens een grappig partijtje aanvinken. Ik wil wel een tarotje voor je leggen, obstakel kaartjes, engelenkaartjes, wijsheidspreuken kaartjes en andere orakeltjes loslaten, maar een wichelroede heb ik niet, heb je wat aan een pendel?

Nou, het was ook niet bedoeld om jou te troosten, maar om de "normale" mensen even met hun neus op de feiten te drukken dat zij in veel gevallen de onduidelijke communicatoren zijn. Maar troostend: jij bent voor mij niet moeilijk om mee om te gaan, goed, we miscommuniceren wel, maar dat komt tussen iedereen voor en jij bent altijd bereid te luisteren, te verteren en commentaar te geven en te besluiten dat dat waar we het over oneens zijn niet wezenlijk is voor onze relatie. Je snapt en doet je best om te snappen waar ik behoefte aan heb, wat ik wel en wat ik niet wil en heel vaak pik je sub

Ja, dat is het. Iemand met een autistiforme hersenstructuur en iemand met een andere structuur verstaan elkaar heel moeilijk. Het kost iemand met een vorm van autisme onnoemelijk veel energie om goed te verstaan en goed verstaan te worden, en andersom geldt dat ook. Het is sterk afhankelijk van de mate waarin de hersenen autistisch gevormd zijn, van de intelligentie van de personen in kwestie (van beide kanten) en van de bereidheid om de ander te laten zijn wie hij is. Maar het is niet een volledig irreeel beeld. Ik heb veel varianten van deze verhalen gehoord. De nood aan structuur, gehecht

Wellicht heb je hier wat aan, de ervaringen van iemand die een relatie heeft gehad met een autistisch persoon. (derde antwoord) wil natuurlijk niet zeggen dat het altijd zo gaat. Ook iemand met een autistiforme storing is een individu. Maar ik kan me voorstellen dat het voor de partner een stevige belasting is en dat je, als je ooit aan een relatie begint, een stevige en psychisch zeer solide vrouw nodig hebt die goed is in het grenzen bewaken. link Als iemand met een autisme stoornis zul je zelf ook ontzettend je best moeten doen in een relatie, dat vergt heel veel energie. Mocht je l