Floes

... de pluim die ik heb gekregen van de directie van de school waar ik nu werk.

Nja het zit nogal ingewikkeld in elkaar, ook dat spijt-deel. Maar dat hou ik liever privé.

Er zwemmen meer vissen in de zee. Op zich lijkt het me een eenvoudige situatie waarbij dat hele maagdelijkheidsissue niet eens de kern van het probleem lijkt te zijn. Nu ja, zij is in elk geval duidelijk dat het hier stopt voor jullie. Verder is de situatie voor mij herkenbaar, maar van de andere kant. Ik heb enorme angst gehad dat mijn vriend me niet zou gewild hebben omwille van dit. Ik ben er wel steeds eerlijk over geweesr voor de relatie begon. Mijn geschiedenis zit op dit vlak ook behoorlijk complex in elkaar, zonder te veel in detail te treden, maar ik voelde me zo door hem geliefd, wa

De waardevolle vriendschappen die ik op mijn vorig werk heb opgebouwd, mensen die zo blij voor me zijn dat ik een fijne nieuwe job heb.

Hw, alvast smakelijk dan! Mijn taartenbakspulletjes (fondant, verschillende mixen, tylosepoeder, tools, kleurstoffen...) komen volgende week binnen! Als ik m'n eerste taart heb gemaakt, zal ik het resultaat tonen

Als je zo zwaar depressief bent dat je geen uitweg meer ziet en er een einde aan wilt maken... Als je in zo'n ver stadium zit, gaat een psychiater daar nog weinig aan kunnen veranderen. Want dan neem je ook niet meer aan dat er nog verbetering kan zijn. En ook gelovigen kunnen depressief zijn. Soms willen zij net het einde versnellen om dan eindelijk gelukkig te kunnen zijn bij de Heer omdat ze het in dit leven niet meer kunnen. Dat is ook geen uitzondering.

Depressie kan chronisch zijn.

Ik kan me wel vinden in de mening van RK diaken. Ook ik heb het meegemaakt, een oude vriendin van mijn moeder. Niet opgehanden, maar wel zoutzuur gedronken. En idd, dan denk ik ook: beter een "georganiseerd einde", en ook zeker voor de nabestaanden die dan tenminste afscheid kunnen nemen als iemand zijn besluit toch vaststaat. Maar het blijft een heel moeilijk punt.

Om te beginnen hebben we twee katten. Loesje is nu 14 en Vince is 3. Dan de drie honden. Sultan is een mini-malthezer, een luie sok van 13 jaar. Echt eentje om dood te knuffelen. Dan is er Twinkle, een totaal geschifte boomer van 4. Echt een vreemd beestje, al is ze wel superschattig. En ook Julio is er nog, een Spaanse waterhond van 3 jaar. Ook nog twee ezels, Basiel en Fideel, twee neefjes van elk 15 jaar. En mijn Arabische volbloed Falco (niet zijn officiële naam) en hij wordt er 9.

Yes! Aardbei-macarons en limoen-macarons! Eerste keer ooit en ze zijn goed!!!

Ik ga namiddag eens proberen om macarons te maken. Ben benieuwd...

Bij mij is het net zo: katholiek opgevoed en nu naar een evangelische gemeente Waarom zou dat een zeldzaamheid zijn?

Die angst om een blauwtje te lopen is natuurlijk doodnormaal, maar als je niets doet, tja... Dan loop je de kans dat er helemaal niets gebeurt. Een nee heb je, een ja kan je krijgen

Ik denk persoonlijk dat je met zo'n verschil veel meer kans hebt op grote problemen dan op een gelukkige relatie voor het leven. Nu weet ik natuurlijk niet wat jij verwacht van een relatie. Maar een 16-jarige die bij haar partner blijft van dat moment.. Dat komt al amper voor, laat staan met zo'n leeftijdsverschil. Bovendien had je haar vader kunnen zijn. Ik wil niet zeggen dat je slechte bedoelingen hebt, maar erg gezond kan zo'n relatie niet zijn, denk ik. Verder ben ik het eens met Ken.

Ik denk dat noch samenwonen noch dadelijk trouwen garanties geven op een goed huwelijk. Anders zou het eenvoudig zijn.

Dadelijk trouwen binnen een redelijke termijn kan nogal wat druk geven. Ik denk dat een koppel beter dit wel kan uitproberen, wel met zicht op trouwen. Als het dan mislukt, wat daarom niet wil zeggen dat iemand heeft gefaald, vind ik het een minder grote ramp dan als er getrouwd werd. Vriend heeft trouwens ook gezegd dat hij op deze manier waarschijnlijk ook eerder zal durven trouwen, dan als alles in een keer gedaan zou worden. We willen beide ook trouwen, dus het is geen keuze tussen het ene of het ander.

Komt dit topic naar aanleiding van mijn mededeling? Ik voel me nl. aangesproken In realiteit is het gewoon niet voor iedereen even makkelijk om die stap van a naar c zo te zetten. Daarom maken we een tussenstop op b, met zeker c als uiteindelijk doel.

Zeker en vast. Hij aanvankelijk niet zo, maar nu stelde hij het zelf voor. Eerst trouwen was ideaal geweest, maar voor zijn gevoel een nog te grote stap. Dus hij meet me halfway

Nou ik heb nieuws. We gaan het nog niet van de daken schreeuwen, maar vriendje heeft voorgesteld om te gaan samenwonen binnen dit en een half jaar. Niet de meest christelijke weg, maar dat is gelukkig ons probleem Het vertellen aan zijn moeder gaat wel een lastige opdracht worden...

Naar het huwelijk van mijn nicht. Ik wil ook trouwen

Ik ben pannenkoeken aan het maken... Heb net de 50ste uit de pan gehaald. Zo'n rugpijn en ik moet nog zo veel doen, maar denk dat ik er nog een aantal bij ga maken...

Tom van Landuyt, een acteur, heeft drie dochters: Bloem, Mensje en Zus. Je moet maar net zo'n naam hebben...

Net gaan paardrijden, was wel heel fijn, ondanks de kou. Net een goeie warme douche genomen, nu wat voor het werk doen. Namiddag komt vriendje en gaan we naar de stad, beetje rondlopen. En we gaan samen een pannenkoek eten, maar ik hoop daar nog een bezoek aan de Pizzahut bij te doen en misschien naar de bioscoop...

Naar de dokter deel 2.

Zaterdagochtend heb ik om 9u paardrijles, dus ik ben van half 8 tot half 11 in de weer met het paard. Dan doe ik meestal m'n voorbereidend werk voor school voor de komende week. Rond 15u is m'n vriend hier en dan gaan we meestal naar de stad: beetje shoppen, beetje eten, beetje rondlopen. We eten dan in de stad of bij mijn familie. Als we 's zondags naar de dienst gaan, blijft hij hier slapen, anders soms ook of gaat hij naar huis 's avonds laat. 's Zondags dus de dienst of niet, daarna ga ik (mee) naar hem thuis en eten we met zijn familie. Dan blijf ik de hele dag bij hem tot 's avonds, dan