tucker

Dus ik ben niet de enige met een familie die niet gelovig is? Apart

Soms wil dat nog wel op je afschrift staan? Als je monuta nodig hebt is het meestal nie goed...

Helaas, study only stops after exams:)

@Chealder, bij ons eigenlijk altijd maar wij zijn een beetje een vreemde parochie. Bij welke kerk laat je je dopen? (Sorry, nieuwsgierig by nature:P)

Amen! Zij die gedoopt zijn, gefeliciteerd!

Dank je

Heej Chealder, Go for it:) Maar waarom niet met Pasen? Of wil je zolang niet meer wachten? (Goede reden overigens, daar niet van..)

@ ...me...

Wat vond je familie er eigenlijk van? En waren die ook aanwezig omdat het toch een grote gebeurtenis was voor jou?

Dan schoppen we de vraag nog eens de lucht in

Waar ben je benieuwd naar Ol Moth?

Ik huppel hier ook nog niet zo lang rond, wees welkom. Ze kunnen soms wat minder lief naar elkaar typen, maar volgens mij zijn het diep van binnen allemaal goede mensen. Ik hoop dat je je daardoor niet laat afschrikken. Ook een vaste godsdienst/religie is hier niet vereist, er huppelen ook moslims en atheïsten rond die ons Christenen af en toe eens tot een stevig potje nadenken overhalen:)

Als je sommige dingen met een korreltje (zakje/baal/strooiwagen) zout neemt, dan komt het allemaal wel goed:)

Ik vind het eigenlijk wel hip om het hier te laten staan, dan blijft het chronologisch en weet ik het te vinden. Maar als je de posts verplaatst, even goede vrienden. Delen van het forum hebben ook wel geholpen om bepaalde vraagstukken op te lossen, dus ook een grote thankyou naar de crew en alle leden voor de verleende hulp:)

Mijn dank is één meter zeventig (ongeveer )

Huiswerk kan inderdaad wachten tot morgen. De Paasmis heb ik vanochtend niet meegemaakt, ik was pas om 03:00 am thuis. Mijn parochie ligt ver van het adres van mijn ouders, dus vandaar.

Dat landen is inderdaad een hele goede..

Hier staat het in LOL

Ik twijfel nog of ik er na ga kijken...

Ik vind het mooi als mensen uit andere culturen/religies etc. daar vragen over stellen. Al is het maar om er een keer bij stil te staan waarom het (zou kunnen)/kan.

Persoonlijk droeg ik tot gisterennacht een Paaskruisje. Deze heb ik vlak voor m'n doopsel aan Maria toevertrouwd en afgelegd. Momenteel heb ik alleen het medaillon van Maria om mijn nek hangen, omdat ik dat bij mijn geboorte van mijn grootmoeder gekregen heb. Gisteren na de dienst, kreeg ik het van mijn moeder.

Aan m'n scoutsdas hangt een Taizé kruisje. Het herinnerd mij aan de waarden waarvoor ik gekozen heb, aan de rust die gebeden in die trand mij kan geven en aan de mildheid die het Christelijke leven opteerd.

Gisteren was een uitputtende dag. Het was bloedheet, maar ik was heel blij dat zo'n beetje iedereen die ik had uitgenodigd er aanwezig was. De dienst begon prachtig, we hebben met twee dopelingen de Paaskaars aangestoken en die werd toen door de priester de kerk in gedragen. Met onze kaarsjes staken we vervolgens de kaarsjes van de mensen in de kerk aan. En het werd licht in de kerk (alleen kaarslicht).

Vervolgens een reeks aan lezingen, waar ik alleen nog maar flarden van herinner. Zenuwen waarschijnlijk. Toen lazen we onze getuigenissen voor en deden we onze doopbelofte. Op het podium waar het altaar staat, met heel de gemeenschap er rond. Toen kwam het moment waarop we beiden gedoopt en gevormd werden . Alles verliep zoals we het hadden doorgesproken. Toen ik terug bij m'n vrienden en familie kon gaan staan volgden de echte emoties pas.

Het was heel speciaal om voor het eerst ter communie te mogen gaan. De grote druk was er af, de zenuwen konden door de deuren naar buiten.

De receptie erna was prachtig, nog voor ik überhaupt naar de zijbeuk kon gaan stond er een meute mensen om me heen om me te feliciteren. Het meest bijzondere moment was toen m'n moeder mij het medaillon wat ik van m'n grootmoeder had gekregen bij mijn geboorte overhandigde.

Het was een prachtige dag.

*nerveus* vanavond doopsel en zo te lezen ben ik niet de enige:D

Tsja, deze Goede Week is ietsiepietsiebestwel speciaal voor mij. Waarom:

1. Ik bereid me voor op het doopsel van morgen,

2. Het is de eerste keer dat ik de Goede Week zo intens beleef.

Zondag begonnen met Palmpasen, de eerste keer dat ik dat meemaakte. Het moment van de communie de zegen ontvangen, was heel erg speciaal voor mij.

Gisteren de viering van Witte Donderdag in de parochie van wijlen mijn grootouders. Mooie kerk, niet echt mijn dienst. (Staan, zitten, staan zitten, staan zitten, hoofd schouders, nah ja je snapt me wel.)

Het idee van gewoon in stilte in de kerk aanwezig zijn met slechts een aantal mensen zint mij enorm. Wel moet er dan een verwarmde plek zijn, kerken hebben de neiging voor koelkast te spelen in de zomer. Ik kan er uren doorbrengen, moest het er niet zo koud zijn en moest er naast bidden ook een plaats zijn waar je op je gemak kunt lezen.

(In mijn parochiekapel kan dat eigenlijk altijd.. heerlijk:)

@audacity, your point beeing? Ik begrijp niet helemaal waar je met die opmerking naar toe wil.

Het maakt mij niet zoveel uit waar de dienst is. Het mooiste vind ik ze in een kapel, of in een mega-klooster-kerk. Ik kan intens genieten van middaggebeden, maar ook van de uitgebreide-alles-erop-en-eraan-abtiale-hoogfeestmissen. Het is erg van mijn gemoedstoestand afhankelijk. Het ene moment beleef ik alles van de dienst, het ander moment zit ik met m'n hoofd ergens anders. Vast staat voor mij wel:

*sacrale stilte op gepaste momenten

*liederen die mee te zingen zijn en op muziek staan

*mensen waar ik me vertrouwd voel, of ik ze ken of niet is van minder belang.

Dat klopt inderdaad en je krijgt alleen maar een ok of een niet ok door, verder niets.

Absoluut. Scouting Nederland eist het ook van al haar vrijwilligers. Het nut is meermaal betwijfeld, maar omdat je absoluut alles wil doen om misbruik te voorkomen is het geen verkeerde maatregel. Buiten de kosten en de administratie dan. Het is in ieder geval een gebaar dat de Kerk serieus bezig is met haar vrijwilligers en de kinderen die Zij onder Haar hoede heeft.

Binnen Scouting Nederland is de richtlijn alsvolgt:

'eenieder die zich voor de eerste maal op een niveau aanmeld als vrijwilliger dient een VOG te overleggen. Dit geld echter niet voor jeugdleden die doorstromen naar leiding binnen de eigen groep als het jeugdlid voor tenminste 3(?! memoryfaal) jaar aaneengesloten lid is geweest bij dezelfde groep. Gaat dit jeugdlid echter voor het eerst buiten de eigen groep als vrijwilliger aan de slag (regionaal / landelijk) dan dient alsnog een VOG te worden aangevraagd.

Het scheppen van een klimaat waarin dit soort zaken bespreekbaar zijn, duidelijke afspraken maken over alleen zijn met kinderen enzoverder zijn altijd een stap in de goede richting.

Ik vind sommige muziek van WT gewoon goed. Heb nog niet echt een tekst gevonden die me absoluut tegen de borst stuit.

Tsja, ik was er vrij in. Maar wij staan op heel andere voet met de priesters denk ik. Zo'n grote parochie zijn we niet, althans met de vaste 'klanten'. Het merendeel zit wel voor ergens tussen: organisatie van Taizégebed, broederlijkdelen etc.

Het is best bijzonder om daar eens over na te denken, de tekst van marcus raakt mij niet speciaal ik gebruik hem als kapstok voor de rest van mijn verhaal. De kunst van het weglaten overheerst, de priester heeft het stukje wel bijgesteld qua lengte maar de inhoud dezelfde gelaten, puur een tijdskwestie.

Als ik alle momenten moest opschrijven waar ik God ervaar dan was ik morgen nog niet klaar, en het gekke is als men er direct naar vraag zijn voorbeelden zo moeilijk te noemen. Er zit bij mij een complete historie aan vast, welke vast hier ergens op het forum zwerft. Een bekeringsverhaal? Niet echt misschien, wel een overtuigingsverhaal.

Beste mensen,

het begint voor mij nu toch wel ernstig dichtbij te komen. De priester die mij gaat dopen heeft mij gevraagd een korte getuigenis op te stellen. Maar wat vertel je dan? Ik heb geen engel zien vliegen, geen maria zien huilen en Jezus niet over het water zien wandelen. Hij heeft me zogezegd geen 'voicemail' achtergelaten.

Ik wilde de kern raken. En de kern raakt ons in Marcus 13:28-31. Het woord uit de Schrift redde mij voor de zoveelste keer uit de penarie. En het was Zijn belofte die mij in al de afgelopen ellende op de been heeft gehouden.

Volgende zaterdag spreek ik de getuigenis uit, ik zal hem daarna (als ik er aan denk) voor een deel hier posten. Hij eindigt in ieder geval met:

Lieve mensen, zusters en broeders. Velen van jullie zijn mij tot steun geweest in de afgelopen jaren. Ik dank God bovenal voor zoveel prachtige, lieve en sterke mensen. Dank U wel Heer. Dankjewel lieve mensen.

Ik wil ook de mensen hier bedanken, voor hun heerlijke kritische blik, hun al dan niet ongenuanceerd commentaar en de eye-opener dat er nog meer is dan de Katholieke Kerk.

Ik heb toevallig gisteren nog een aflevering zitten kijken en ik vind het enerzijds een goed programma en anderzijds irriteer ik me er een heel klein beetje aan. Weet niet precies hoe dat komt.

het geeft wel een redelijk beeld van de problemen waar je als homo mee worstelt. Wat ik bij mij gemerkt heb is dat het iets is van zodra je besloten hebt dat de wereld van je geheim mag weten je een periode ingaat waarin het leven daar tijdelijk volledig om draait. Zoals mensen over verliefdheid totaal in de ban van kunnen zijn. Ik kan me wel indenken dat je dat als directe omgeving na een tijdje beu gehoord bent. Overigens realiseerde ik me dat later pas.

Wat ze goed in beeld brengen is de bevrijding uit het eigen opgesloten zitten. Ze doen dat met een uch-weken later beeld, waarin ze laten zien hoe het na de CO verlopen is.

U mag in ieder geval van mij aannemen, dat als het nu eenmaal zo is, door wat voor oorzaak dan ook, het heel bedrijvend is als de omgeving niet te moeilijk doet. Dat je anders denkt over homoseksualiteit vind ik prima, maar zeg me dat en we houden er over op. (Overigens geen oproep om dat nu te doen, maar het is meer een if-then-else situatie.) Ik voel niet de noodzaak om te evangeliseren op dat vlak, ik ben toch bevooroordeeld. Liever spreek ik over de Liefde Gods. Om met de woorden van Van Kilsdonk te spreken:

Als je in alle culturen ziet dat er vrouwen van vrouwen en mannen van mannen houden, kan ik als gelovige niet zeggen dat het toeval is, en nog minder een ongeval. Als gelovige zeg ik dan dat homoseksualiteit een vondst van de Schepper is. Daar zit ook God achter.