[Algemeen] Getuigenissen

[ArjanH. 0]

@Jip, gaaf! Mooi dat je zo ook kracht van het gebed ziet.

AMEN

[Gast Anon_phpbb]

Is het klooster voor jou de ultieme manier om de Heer te dienen ?

Die vraag werd mij gister gesteld door een hyver, en ik moest daar ff serieus over na denken en de H.Geest om hulp vragen

& het antwoord wil ik graag met jullie delen.

Ps voor meer info over roeping voor het religieuze leven verwijs ik naar de site van de Karmelietessen van het Goddelijk Hart van Jezus.

Een geweldig lid van onze grote Karmelfamilie, met een super kandidaten-postulanten meesteres, 3 super kandidaat-postulanten & goede uitleg over het woord roeping:

www.carmeldcj.nlwww.carmeldcj.nl

Is het klooster voor jou de ultieme manier om de Heer te dienen?

Tja, ehm, ik weet het niet. Want het is niet zo dat mensen die geen roeping hebben tot het religieuze leven de Heer niet op hun ultieme manier kunnen dienen.

Iedereen heeft een roeping, dat is het mooie van het Christendom.

Het huwelijk is een roeping, alleenstaand leven ook, Priesterschap, leven als leek zijn ook roepingen, je volledig kunnen inzetten voor je Job die je met liefde doet en daarmee ook probeert in Zijn liefde te leven en Zijn liefde door te geven is ook een roeping.

Ik weet niet waarom Hij me geroepen heeft om Hem van meer nabij te volgen in het religieuze leven, dat is namelijk een vraag waar ik tot op heden geen antwoord op krijg.

Maar Hij weet waarom, en ik ben ingegaan op Zijn roepstem, dat zou dus voldoende moeten zijn.

Ik denk, om terug te komen op je vraag, dat iedereen de Heer op zijn ultieme manier kan dienen, en dat dat niet perce in een klooster hoeft.

Ik kan wel zeggen dat ik heel trots ben dat Hij mij heeft uitverkoren om Zijn nederige dienares te zijn, Zijn bruidje(Bruidje van Christus *zucht* )

De Karmel blijft voor mij het ideaal van Eenzaamheid&stilte, Intens gebedsleven & de verwezenlijking van mijn diepste verlangen om Christus te volgen in de nederigheid van het geloof en van absolute liefde.

Dus ik accepteer Zijn wil, leg me neer bij Zijn beslissing en geef alles op om Hem te volgen en vervul zo mijn verlangen om Dicht bij God, in dienst van de Kerk, de communiteit, Zijn liefde en helemaal voor Hem te leven.

Dus ik denk dat mijn ultieme beleving van het catholicisme in het klooster zal liggen..

Kunnen jullie het nog volgen?

GBY

Euny, totally in with The Lord

[LodewijkNapoleon 0]

Ik vind het geweldig Eunice!

[Annatar 0]

Prachtige getuigenis KarmelKuikentje. Het is een zegen dat er nog steeds jonge moderne mensen zoals jijzelf zijn die niet bang zijn om gehoor te geven aan Gods roeping. Je bent letterlijk de verhoring van vele gebeden.

[gewoon Paul 8]

En ik heb weer een getuigenis. Vandaag moest ik weer stage lopen. Aangezien ik het de afgelopen dagen verknalt heb daar, heb ik vanmorgen tot God gebeden of hij me bij wou staan vandaag. Nou, dat heb ik geweten: Ik had vandaag een top dag mensuuhh!!!

[gewoon Paul 8]

Ben ik weer met een getuigenis. Ik ben afgelopen weekend naar een conferentie geweest. De eerste 3 sessies vond ik het niet echt geweldig. God was er wel en genas wel mensen, maar kon niet in mijn aanbidding komen. De 4 sessie, zaterdag avond, was er een Firenight, een soort van nacht waarin de Heilige Geest aanwezig is. Wat er met me gebeurd is weet ik niet, maar ik heb daar de keuze gemaakt om over mijn grootste probleem te praten.

Zondag ochtend was er geen sessie, maar ben ik in een andere kerk geweest als waar ik normaal naartoe ga. Daar was een gastspreker, Ken Campbell. Ik zat toen te bidden, en hij zei op een gegeven moment: 'Ik heb een woord van Gog ontvangen vor deze jongen hier vooraan'. Ik deeed mijn ogen open, en zag dat hij MIJ bij mijn arm pakte en meenam naar voren. Hij zei dat God me mijn visie in mijn hart gaf, dat die visie dieper en dieper mijn hart in zonk. Ik had er toen niet zo een twee drie iets van gevoeld, maar ik heb zo het idee dat ik de eerste stappen ervan in een van de volgende dagen zal nemen. Ik viel; in de Geest, na een poosje stond ik op en ging ik weer zitten bidden. Na een poosje biddenvoelde ik dat ik op mijn knieen moest gaan. Ik deed het en ik begon bijna spontaan te huilen. Ik heb toen een ontmoeting met God gehad, en Hij heeft een juk van me afgehaald. meer schrijf ik er een andere keer over ik moet nu weg.

[ikbenjeroen 0]

Hoi,

Ik ben Jeroen L. Ben 16 jaar en ongeveer een jaar gelovig (sins bijna een week gedoopt).

Ik wil graag mijn getuigennis geven.

Mijn geloof begon in ongeveer mei 2006, waar ik tijdens een tiener weekend van de kerk (Square)tot geloof ben gekomen (ik ging toen al 6 jaar naar de Bethel).

De week na Square liep ik stage in de kerk.

'K liep door de Voorhof (De grote zaal) waar ik zag dat iets, een soort van schaduw/schim, mij achtervolgde. Ook thuis in m'n kamer zag ik ze en voelde ik ze. Ik wist toen nog niet wat het was, maar wist wel dat het niet van God kwam.

Na die eerste stage dag ben ik nog één of twee keer achtervolgt in de kerk. Daarna is het een hele tijd rustig geweest en is mijn geloof afgezakt. Was God niet helemaal kwijt, maar deed nog weinig met het geloof en ging eigenlijk alleen nog maar voor m'n vrienden en de techniek naar de kerk.

Tijdens een X-STREAM dienst (Tienerdienst) ben ik weer aangeraakt door God. Heb sins dien afstand gedaan van ''verkeerde muziek'' (zoals Rammstein, AC/DC (wat Anti Christ/ Dead Christ betekend, heb ik gehoord) enz..)

Heb toen een heletijd in rust met Jezus geleeft en ben een goede vriend gaan helpen. Hij is verslaafd aan drugs en heeft het heel moeilijk met het geloof. Is ook gedoopt, maar na de doop is het ver achteruit gegaan met hem, lichamelijk en geestelijk. Hij dacht dat wanneer hij gedoopt zou zijn alles vanzelf zou gaan en hij met rust gelaten zou worden. Dat is absoluut niet zo! Hij is in aanraking gekomen met demonen (dezelfde zwarte schimmen en schaduwen als bij mij...).

Ik ging regelmatig bij hem langs, omdat ik eigenlijk nog de enigste link tussen hem en God was.

Op een vrijdag avond ging het zo slecht met hem. Hij aanbad bijna z'n radio met daarin een marilyn manson cd. Hij gaf God de schuld van al zijn problemen. Op gegeven moment kwamen we bij het onderwerp demonen en vertelde ik mijn verhaal dat ik werd achtervolgt, kort daarna voelde ik weer de aanwezigheid van demonen en werd doods bang. Op gegeven moment begon hij ze op te roepen en probeerde aangevallen te worden. Toen ben ik naar huis gegaan en gaan bidden.

Achteraf kon ik daar beter blijven en gaan bidden, maar was bijna verstijfd van de angst en kon niks anders meer dan naar huis gaan.

Toch was ik thuis er nog niet vanaf en voelde ze weer in m'n kamer. 'K heb die nacht slecht geslapen en was dagen lang doods bang, waar ook maar iets was waar geen licht was zorgde ik wel dat er licht was (wat eigenlijk helemaal geen zin heeft, maar op een of andere manier voel ik me dan veiliger).

Tijdens een bemoedigings avond van het jeugdwerk ben ik compleet vrijgesproken van al het duister. dat was zo bijzonder. Vanaf die avond (die ik eigenlijk niet zo gepland had, ben gewoon naar de kerk gegaan en zou daar wel zien wat er te doen was) is alle angst weg en kan ik weer gewoon in het donker lopen!

Die avond had ik ook de keuze gemaakt om me te laten dopen! Wat echt de beste keuze is van je leven!

op zondag 25 Maart 2007 ben ik, samen met twee zeer goede vrienden, gestorven in het water graf en opgestaan met Jezus!

Ik wil nu mijn leven 100% inrichten naar Gods wil en wil me 100% aan hem geven! Want God is het waard, Hij heeft zijn enige zoon naar aarde gestuurd om voor ons aan het kruis te gaan! Daar ben ik Hem zo dankbaar voor dat ik mijn leven aan Hem terug wil geven!

Lang verhaal, maar we zijn bij het einde!

Ik wil nog één ding kwijt:

Ookal heb je, je leven 100% aan de Heer gegeven, satan zal alles op het spel zetten om je bij Hem weg te halen. Hij zal zelf Gods huis betreden en je overal achtervolgen, MAAR weet dat God je zal beschermen. Hij zal jouw niks laten overkomen!

[Eli7 0]

Cool verhaal!

En gefeliciteerd met je keuze om je te laten dopen.

[ikbenjeroen 0]

Thanks !! Ben zo blij dat ik het gedaan heb!!

[Jeffrey-Boot 0]

Hallo allemaal.

Ik ben Jeffrey Schipper geboren op 8 mei 1990 in Rotterdam. De geboorte verliep moeizaam. Met een pomp op mijn hoofd gedrukt kwam ik er uiteindelijk uit. Mijn moeder, Patricia, raakte in psychose, waardoor ze werd opgenomen in een inrichting. Het leek zelfs zo ver de verkeerde kant op te gaan dat ze dacht dat ze het niet zou overleven. Maar God wilde dat zij voor mij zou zorgen, en daardoor kwam ze er weer bovenop. Op mijn derde jaar verhuisden we naar het Het Zeeuwse Oud-Vossemeer, daar werden we lid van de Hervormde kerk. Na negen jaar hadden we het wel gezien in het dorp en besloten even verderop naar Tholen te gaan. Ook daar werden we lid van de Hervormde gemeente in de Grote kerk. Daar ben ik echter nooit met plezier naar toegegaan, het was meer een plicht. God bestond voor mij alleen op zondag, en de andere zes dagen veel minder. Na iedere dienst had ik het gevoel dat ik er niks aan heb gehad, hoe hard het ook klinkt. Op de Reformatorische school in Tholen, het Calvijn College, voelde ik me soms eenzaam in het begin doordat ik in een ander soort cultuur leefde, leef en ook zal blijven leven. Maar langzamerhand raakte ik gewend aan de Reformatorische gewoontes op school. Rond mijn 15e jaar moest mijn moeder op een dag hard huilen van ongelukkigheid. Het ging minutenlang door en ik dacht dat er een nieuwe psychose zat aan te komen. Ik besloot op mijn knieën te bidden tot God, toen ik Amen zei werd ze direct rustiger. Sindsdien wist ik zeker dat God daadwerkelijk bestaat. In de derde klas kreeg in last van faalangst, door preken tijdens catechesaties zag ik dat ik erg veel zondigde en mijn zelfvertrouwen daalde tot de bodem. In 2006 besloten mijn ouders te gaan scheiden. In de zomer van dat jaar ging ik een week lang naar Athletes in Action (een groep jongeren die met jongelui sporten en vertelden over Jezus Christus). We baden in een grote kring en voor mijn gevoel stond Jezus in het midden te luisteren naar de gebeden. Door gesprekken met leden van de Christengemeente Tholen kreeg ik mijn zelfvertrouwen terug, zo'n slecht persoon bleek ik helemaal niet te zijn. Ik raakte op den duur zelfs mijn faalangst kwijt. Ik ben ontzettend gelukkig dat we in de Christengemeente terecht zijn gekomen. Sindsdien moest ik geen Christen meer zijn, maar ik wilde een Christen zijn. Ik leerde dat je een relatie met God kunt hebben en hem altijd kon aanspreken, niet alleen bij het slapengaan en het eten. Hierdoor spreek ik Hem nu altijd in de bus naar school bijvoorbeeld. Ik wil Jezus dolgraag voor de rest van mijn leven volgen en aanbidden en daarom wil ik mij laten dopen (op 1 april).

[Eric 0]

Vanavond tijdens de paaswake kreeg ik dat aparte overweldigende blije gevoel dat Jezus ook van mij houdt. Voornamelijk tijdens de "Verzaking en geloofsbelijdenis"

Wil je de Heer, jouw God, dienen en naar zijn stem alleen horen? Wil je je verzetten tegen alle machten die als goeden over ons willen heersen? Wil je ieder slavenjuk afwerpen en leven in de vrijheid van Gods kinderen?

Schaam je dan niet om Jezus Christus te belijden als Heer, want het evangelie is een kracht Gods tot behoud van een ieder die gelooft, en antwoord in gemeenschap met de kerk van alle eeuwen:

Geloof je in God de Vader, de Almachtige, Schepper van hemel en aarde? Geloof je in Jezus Christus, zijn eniggeboren Zoon, onze Heer, die ontvangen is van de Heilige Geest, geboren uit de maagd Maria, die geleden heeft onder Pontius Pilatus, is gekruisigd, gestorven en begraven, nedergedaald in het rijk van de dood, op de derde dag is opgestaan van de doden, opgevaren naar de hemel, en zit aan de rechterhand van God, de almachtige Vader, vanwaar Hij komen zal om te oordelen de levenden en de doden? Geloof je in de Heilige Geest; geloof je de heilige algemene Christelijke Kerk, de gemeenschap der heiligen; de vergeving van de zonden, de opstanding van het lichaam en het eeuwige leven?

Hierna was er de mogelijkheid om een kruis te laten slaan op het voorhoofd, om zo de dag van jou doop te herdenken.

Geweldige dienst.

[Yvette 0]

Ik heb ook iets moois (kleins) meegemaakt!

Ik heb altijd in God geloofd, vanaf dat ik me kan herinneren, maar ben lang niet met geloven bezig geweest.

Sinds een jaar ben ik actiever gaan zoeken en ben ik veel over geloof gaan lezen. Twee weken geleden was ik bezig met één van de thema's van een cursus Christelijk geloof, toen ik me eindelijk voor de eerste keer écht besefte wat Jezus voor mij gedaan heeft. Om tot dit besef te komen was echt geweldig, ik sprak met mezelf op dat moment af dit nooit meer uit het oog te verliezen!

De dagen erna als ik wakker werd, voelde ik steeds gelijk al een geweldig gevoel (alsof het Kerst, of je verjaardag is!).

En steeds als ik eraan denk, voel ik het weer.

[ArjanH. 0]

Wat een mooie getuigenissen Super om te lezen Jeroen dat je tot geloof bent gekomen, ik was vorig jaar zelf ook op Square als jeugdleider. Gaaf dat je Hem gehoorzaamd.

Jeffrey, mooi dat God dingen veranderd heeft in je leven

Eric en Yvette mooi om te lezen allemaal, God is goed

Ik heb ook wel een klein iets eigenlijk Vandaag hield ik mijn stille tijd aan de kust lekker op de dijk. Zat tussen de schapen bijbel te lezen. En ik liep later weer terug naar m'n auto met bijbel in de hand. Kom ik een man tegen die daar ook rond liep en raak er zo mee aan de praat. Zegt hij; wat voor boek is dat? Ik laat hem mijn bijbel zo zien, en begin te lachen Zegt die man ben je zwaarmoedig? Nee zeg ik, juist blij dat ik kon lezen uit God's woord, en heb zo een heel gesprek met deze man over Jezus. En dat vind ik zo bijzonder dat God weer dingen geeft waar je om vraagt, en dat terwijl je het niet verwacht

Blessings, Arjan

[ikbenjeroen 0]

Cool!!

Dus er zijn hier meerdere Bethel gangers!!

Dit jaar weer Square!! Heb er echt super veel zin in!!

[Maximeee 0]

Ik ben niet gelovig opgevoed, maar heb altijd geweten dat er meer was. Als ik nu terugkijk, zie ik alle tekens, maar toendertijd negeerde ik die. Tot die ene avond.

Ik zou uitgaan met m'n beste vriend. We waren bij hem thuis en ik had al gedouched, me opgemaakt en was klaar om weg te gaan. We trokken onze jassen aan en liepen naar de bus. Uit het niets kreeg ik zo'n raar gevoel over me heen en ik ik wist opeens dat ik niet moest gaan. Ik vertelde het aan m'n beste vriend. Ik zei:"Er gaat iets slechts gebeuren, ik voel het." Hij geloofde me en we gingen weer naar huis. Zodra ik binnen was, was ik weer kalm. We kozen een paar DVD's uit en gingen die kijken. Zijn moeder slaapt slecht en luistert altijd naar de politiescanner als ze niet kan slapen. Op een gegeven moment, rond een uur of 6, kwam ze naar boven en vertelde ons dat bij de discotheek waar we naartoe zouden gaan een schietpartij was geweest. Iets van 7 mensen waren gewond geraakt en grote kans dat ook wij daar hadden gestaan. Het was namelijk net sluitingstijd en iedereen stond buiten. Wij hadden daar ook gestaan. Ik weet zeker dat God mij die dag heeft gered. En niet alleen vanwege die schietpartij, maar op alle mogelijke manieren.

[Ka 0]

Bizar... Gelukkig maar zeg...

[Asteraceae 0]

anders misschien dan de andere getuigenissen en misschien ook wel een beetje vaag, maar ik plaats hem hier toch.

ik lag donderdagavond in mijn bed en ik had het moeilijk, ik voelde gewoon rot en moest een beslissing nemen, iets wat ik niet kan. En ik lag als elke avond te bidden, te vragen om kracht en of Hij mij de juiste weg wilde laten zien en meer van dat soort dingen. En toen had ik ineens het gevoel alsof er een arm om me heen werd geslagen en ik die hand als het ware op mijn bovenarm voelde. Het was echt heel erg mooi.

misschien een betere manier om het onder woorden te brengen:

een knuffel van God

die heb ik gevoeld

en het was zo mooi

ik voelde een arm

toen ik hem nodig had

en Hij was er

Hij steunde mij

toen ik het moeilijk had

ik het niet meer wist

en ik toen bad

alles voor hem neer legde

toen kreeg ik een knuffel

en die knuffel draag ik

elke dag met me mee

daar put ik kracht uit

en troost al zit het niet mee

door die knuffel

ben ik al dagen blij

[Gast Anon_phpbb]

mooi om te lezen zeg

[jeffrey_1989 0]

Geen echte woorden voor eigenlijk. Echt mooi om te lezen!

[Asteraceae 0]

nee, dat was het probleem ook met het hier neer zetten, maar het was zo ontzettend mooi, ik teer er nu nog op. Ik ben er echt zo ontzettend blij mee

[Gast Anon_phpbb]

Gister kwamen we (ons gezin) terug van een feestje en vertelde m'n zus dat iemand die ze kende (genaamd Hilde) al sinds lange tijd reuma had en in een rolstoel zat. (ik bleek dat als enigste van 't gezin nog nie te weten, maar goed klein detail) Hilde woonde/woont op 3 hoog in een flat ZONDER lift en ze zat dus in een rolstoel en had erge pijn.

Kom ik vanochtend beneden, ligt er een briefje op tafel van m'n vader (die was al lang naar z'n werk, maar wilde dit natuurlijk wel vertellen aan ons, we gaan hem zo nog wel ff belle) stond er op dat briefje: Hilde is gisteravond genezen!! (in een dienst van Jan Zijlstra) Praise the Lord!!

m'n mond viel open, hoe gaaf...

[Gast Anon_phpbb]

getuigenis 1

Bekeerd vanaf zijn 15e leeftijd, door iemand die zaad strooide in zijn gedachten door het woord en te getuigen van diens ervaringen met God.maar hij toonde geen interesse

Die zelfde middag viel hij in slaap en kreeg een droom.

Hij bevond zich in een woning en vijf engelen waren in een gangpad dansend aan het zingen. Prijs de naam van Jezus

Cream stond te kijken in een deuropening en via een andere deuropening voor hem, welke naar de lucht leidde vlogen de engelen lucht in.

Brian ging een andere ruimte in en bij de deuropening van deze ruimte was een kinderbox met christelijke magazines en hij bukte voorover en pakte deze en zei Hosanna. Hij begon te studeren in het woord en reed een steile hoge berg op. En hij werd wakker en vroeg zich af wat deze droom betekende.

Aangezien hij het lied niet kende dat de engelen zongen (prijs de naam van Jezus) en de naam Hosanna niet (hoewel het hem toch ergens bekend voorkwam). vroeg hij degene die hem over Jezus vertelde wat Hosanna betekende. En die vertelde hem dat het een van de namen van God was en zo is hij tot bekering gekomen.

---

Samengevoegd:

deel 2 Wonderen en tekenen

Een van de wonderen tijdens zijn bediening!

Op weg naar een campagne was er pech met de truck en brian ging op de drumstel in de bakwagen liggen om even wat te dutten, totdat er iets gebeurd, een manifestatie voltrok zich. Hij voelde iets gebeuren in zich en om zich en bevond zichzelf precies op het punt van wakker zijn en net in slaap vallen in een omgeving.

Hij ademde niet met mond of neus, maar ademde wel. Hij was in een ander atmosfeer met alleen licht en stralen. verschillende kleuren, glittering en schittering het was letterlijk en figuurlijk adembenemend. Aangezien hij ademde door de aanwezigheid van al dit licht en glorie.

En Hij zag iemand aan het begin van het licht en dat als een zon scheen en al deze stralen opwekte. En Hij kwam gelopen op de stralen, wetende dat het Jezus was en zo in beslag genomen door de glorie van de Heer stond hij met mond open niets kunnen doen, verlamd van de schoonheid. En Jezus kwam dichter bij en gaf hem een gouden hart, zeggende dat Brian dit nodig had en verdween. Brian bijkomend van wat was gebeurd, in verbazing rondlopend pobeerde hij te delen wat er was gebeurd met een broeder.

Die dag bracht de Heer een aantal jongeren tot bekering door evangelisatie.

---

Samengevoegd:

deel 3 internationaal uitstrekken

In Hongarije was hij gevraagd om aan een festival mee te werken en te bedienen voor duizenden toeschouwers en leden die uit heel europa daar verzameld waren in P'tofi Sziget.

van turkse christenen tot zweedse christenen, van amerikanen tot russen.

Brian ging op stap en nam drie personen mee en ging evangeliseren.

een Hongaarse gids en vertaalster en twee Roemeense broeders en de stad ingegaand zijnde evangeliserende

kwam hij langs een trap van een katholieke kerk en zag daar een man liggen op die trap. bewogen liep hij verder totdat weer de stem tot hem kwam om terug te gaan. Wetende dat het de Heilige Geest was, liep hij terug en vroeg deze man (via de Hongaarse vertaalster) wat er met hem was en waarom hij daar lag.

Hij vertelde Brian dat hij daar lag omdat hij verlamd was aan een kant van zijn lichaam en dat elke keer als die kerkdeuren open gingen hij kwam bidden voor zijn genezing.

Brian vroeg deze man of hij geloofde in God en of hij geloofde dat Jezus voor hem was gestorven en opgestaan. Hij zei ja.

Hij vroeg verder of deze man geloofde dat Jezus nog steeds dezelfde dingen kon doen die Hij vroeger deed en ook hem wilde genezen en hij zei ja, Brian vroeg om voor hem te bidden.

Hij zei ja, dus Brian ging samen met de drie anderen bidden en de verlamming binden in de naam van Jezus en terwijl hij aan het binden was, kwamen er mensen langs gelopen, toekijken en zelfs uit de kerk een mensen en lachend om wat er gebeurde, maar Brian ging door.

Toen nam hij de hand van deze man en zei, sta op want Jezus heeft je genezen. En hij gaf hem een hand en richtte hem op en hij struikelde, Brian zei toen tegen hem, geloof dat jezus je genezen heeft, en zeg het tegen jezelf. End man begon te herhalen dat hij was genezen in Jezus naam. En Brian en zijn broeders in geloof en zuster trokken hem op en ondersteunde hem tijdens zijn lopen. en hij nam voorzichtig een stap, toen hij merkte dat hij de tweede stap nam en begon te lopen. En begon te juichen en te dansen van blijdschap. en vroeg ook om voor zijn duim te bidden die een stalen pin had, welke hij ook later begon te bewegen.

Brian moest dienen met hiphop en bracht deze man mede en vertelde wat er was gebeurd en vroeg de leiding van Ywam of de man zelf zijn getuigenis kon geven aan de duizenden toeschouwers hij vertelde zelf op het podium het verhaal hoe Jezus hem genas.

De hele festival was gezegend door de vele bekeerlingen.

Het mooie was dat tijdens een evangelisatie campagne een maand later in Kroatië en Joegoslavië, ging hij naar een kerk en begon het getuigenis te vertellen over de genezing en iemand uit die gemeente stond op om te beamen dat hij deze man kende en hem pas nog op het station in Hongarije had gesproken. Zo bevestigde de Heer het werk wat Hij had gedaan in een ander land. God is goed.

shalom

[Jipperd 0]

* Jipke is zojuist figuurlijk van haar stoel gevallen van verbazing *

Zoals sommigen wel weten was ik zondag nogal upset over de kerk en financiën enzo. Grote reden voor mij was vooral dat mijn ouders hun laatste kans op vakantie hadden gegevn aan de kerk, i.p.v een weekje op de veluwe te gaan staan ofzo () zouden we nu al helemáál niets doen. Ze hadden precies €500,- overgemaakt aan de kerk. Logisch dus, dat ik boos was, vond ik toen. Toch zat het me niet helemaal lekker, en dinsdag tijdens mijn stille tijd heb ik het gewoon bij God gebracht, als het moest, dan moest het wel.

Daarnet kwam de post, met een kaart van mijn oma: "Na een druk jaar niet eens op vakantie kunnen is niet leuk, daarom krijgen jullie €500,-, dan kunnen jullie toch nog wat doen".

Toevallig, of niet, ik vind het supergaaf!

[Mark1987 0]

Gaaf zeg

[desi112 0]

een vriendin van mij kwam is een keer met een heel mooi verhaal dat ze had gehoord van haar moeder en zij had het weer ergens anders gehoord.

meschien hebben jullie dit verhaal wel eens gehoord maar ik zet het toch hier neer.

in een arabisch land woonde een man en vrouw en 2 kinderen het ging al een lange tijd niet goed en die vrouw wou scheiden. die man acepteerde dat niet en besloot daarom om zijn vrouw maar van het leven te beroven. die kinderen waren dus van haar en moesten dus ook maar gedood worden maar dat deed hij niet. hij begraafde z'n overleden vrouw en LEVENDE kinderen in een familiegraf. 2 weken later overlijdt er weer iemand in die familie en maken ze het graf open. wat blijkt nou. die 2 kinderen leefde nog. het was een baby en nog een kindje. die kinderen hadden nog nooit van Jezus gehoord daarom beschreven ze hem als volgt en wat er was gebeurd. die kinderen zaten dus in dat graf maar het mooie van dit verhaal is , is dat Jezus dus iedere avond naar hun toe kwam om de kinderen eten te geven. hij maakte de vrouw wakker zodat de baby bij haar kon drinken. het oudste kind zei dat die man die elke avond kwam in iedere hand een gat/wond had zitten. het was gewoon Jezus die die kinderen in leven hield. ik vond dit zo'n mooi verhaal dat ik het gewoon met jullie moest delen.