Hoe is de relatie met je ouders?

[Corientje123 0]

Hoe vaak spreek je je ouders?

Als ik thuis ben s`avonds dan spreek ik me moeder vaak wel eventjes. Meestal praat ze tegen mij en ik luister

Ouders zijn gescheiden, me vader bel ik ongeveer 1 keer per week. In de meeste gevallen hebben we dan wel goede gesprekken. En hem zie ik ongeveer om het weekend.

Ben je open tegen ze?

Nee, Tegen mijn moeder ben ik absoluut niet open, de gesprekken die ik met haar voer zijn vrij oppervlakkig en gaan in de meeste gevallen nergens over. Ze is zelf alleen open tegen mij, als we ruzie hebben en dan heb ik vaak dat ze minder open tegen me is..

Ja, Tegen me vader en mijn stiefmoeder ben ik wel vrij open, zij vragen ook vaak hoe het met me gaat en met hen is de band een stuk beter. Ik weet ook dat ik tegen hen echt alles kan zeggen zonder dat ze iets raar vinden.

Zijn er typische dingen die je met je ouders hebt?

Als ik me vader boodschappen ga halen nemen we altijd (veel te veel) lekkere dingen mee (o.a. chocolade, chips). Verder kijken we bij me vader heel vaak films

Hoe zou je je ouders omschrijven?

Me moeder wil vaak de aandacht hebben in een groep mensen, ze wil vaak haantje de voorste zijn en bemoeit zich eigenlijk altijd overal mee. Verder is ze altijd wel bezorgd om mensen om zich heen en staat graag voor andere mensen klaar.

Me vader is altijd eigenlijk wel vrolijk en maakt op ieder moment van de dag ontzettend droge opmerkingen. Met hem kan ik ook goed praten omdat alles altijd op een luchtige manier gebracht wordt..

Welke dingen zou je net zo doen als je ouders 'als je later groot bent'?

Ik zou mijn kinderen met dezelfde humor op willen voeden als me vader.

Verder zie ik op het moment alleen maar dingen, hoe ik me kinderen niet op zou willen voeden

Lijk je op ze (zowel in uiterlijk als karakter?)

Ik heb dezelfde humor als me vader geërfd. Ik kan ook absoluut niet zeggen dat ik dit vervelend vindt omdat het allemaal gewoon erg melig is...

Qua beroep heb ik gekozen voor hetzelfde beroep als mijn moeder. Verder heb ik nog wel meer eigenschappen van me moeder waar ik vaak van baal.. en die ik liever niet heb. Maar ik denk dat iedereen dat wel heeft.

Qua uiterlijk.. heb ik eigenlijk geen idee..

En verder?

Ben ik meer een papa`s kindje

[Rainbow6 0]

dit topic is me nooit opgevallen

nou zal ik dan ook maar

Allereerst. normaal gesproken als ik over mn "ouders" spreek, heb ik het over mn moeder en mn stiefvader maar ik zal het in dit verhaal even bij mn biologische ouders houden

Hoe vaak spreek je je ouders?

mn moeder vrij regelmatig. maar kan ook zomaar weer een week niet zijn. Dan weer een paar dagen achter elkaar wel en dan weer maar 1x in de week

Ben je open tegen ze?

Ik heb in principe geen geheimen voor mn moeder. Het is niet dat ik alles vertel maar zou ze me wat vragen dan zal ik niet snel liegen

Mn vader hoort alleen wat ik wil dat hij hoort

Zijn er typische dingen die je met je ouders hebt?

Mn moeder heb nooit anders dan mammie genoemt

mn vader heb ik niets mee

Hoe zou je je ouders omschrijven?

mn moeder is een lieve gastvrije vrouw. Men kan bij wijze van spreken altijd aanschuiven en of blijven slapen.

Welke dingen zou je net zo doen als je ouders 'als je later groot bent'?

hier kom ik terug op mn stiefvader. Hij is een grote voorbeeld voor mij. Zoals een vader voor zijn kinderen hoort te zijn

Lijk je op ze (zowel in uiterlijk als karakter?)

Uiterlijk zegt men dat ik op mn vader lijk maar eigenlijk lijk ik meer op mn opa. Karakter heb ik gedeeltelijk van bijde. Denkvermogen en inzicht heb ik weer van bijde opa's

En verder?

mn moeder is de meest dierbare persoon in mn leven

[audacity 0]

hoe vaak spreek je je ouders

mn moeder bel ik 1 keer per week en zie ik ongeveer 1x in de twee weken, hetzelfde geldt ongeveer voor mn stiefvader. Mijn vader woont in de VS. die zie ik een keer per jaar, hij belt 4x per jaar. hij zit wel dagelijks tegen me aan te praten op msn, en dat vond ik vervelend, dus dat heb ik even afgekapt. mijn amerikaanse stiefmoeder spreek ik nooit.

ben je open tegen ze

ik vertel mn moeder en stiefvader niet alles. zeker omdat ze tijd nodig hebben om te accepteren dat ik en mn broertje en zusjes keuzes maken waar zij niet altijd blij mee zijn. dus die ruimte krijgen ze van mij. ik heb af en toe wel goede gesprekken met mn moeder en stiefvader. mijn vader wil alleen zijn eigen verhaal bij mij kwijt, die is niet geinteresseerd in mij.

zijn er typische dingen die je met je ouders hebt

ik reageer te vaak gevoelig op grapjes, dus mijn stiefvader neemt me constant in de maling, wat ik overigens erg leuk vind. met mijn moeder kan ik hele gesprekken hebben over de laatste kunstenaar die ze in een museum heeft gezien (zij is kunstenaar, ik studeer kunst en cultuurwetenschappen)en heb ik hele gesprekken over kunst, cultuur, wetenschap enz.

met mn vader heb ik niets

hoe zou jij je ouders omschrijven

mn moeder: gevoelig, eigenzinnig, creatief, dominant, intelligent, sterk

mn vader: labiel, onvolwassen, creatief, manipulatief

mn stiefvader: sterk, humoristisch, technisch

welke dingen zou jij net zo doen als je ouders, als je later groot ben

ik zou mn kinderen in elk geval de liefde voor kunst cultuur en schoonheid willen meegeven. ik zou ze nog mee bagage willen meegeven, qua kritisch denken en nadenken over dingen. ik zou mn kinderen wel meer de ruimte willen geven zelf dingen te ontdekken

lijk je op ze

qua uiterlijk.....mn hoofd heb ik van mn vader, die is nogal groot, de heupen van mn oma van mn vaders kant (ook nogal breed). voor de rest lijk ik qua uiterlijk nogal op mn moeder. innerlijk lijk ik wel op mn vader....ben in principe net zo labiel als mn vader, wat wel te verhelpen is, door heel rustig en kalm te leven, dan heb ik er weinig last van. heb dezelfde neiging tot manipuleren als mn vader, ben al een paar jaar bezig dat af te leren, mensen wandelen nou eenmaal niet in jouw straatje en dat weet ik maar al te goed. doorzettingsvermogen heb ik van mn moeder en daar ben ik wel erg blij mee......

[Atreides 0]

Heb contact verbroken...rust...

[Timon 0]

Hoevaak spreek je je ouders?

Ligt eraan hoe vaak ik terug ga naar huis. Denk ongeveer 1 keer per week of eens in de 2 weken. Dat hangt er ook mee samen dat ik me nu (op een positieve manier) meer aan het losmaken ben van hun.

Ben je open tegen ze?

Ik ben eerlijk tegen hen, maar open... Ik vertel ze in ieder geval zeker niet alles. Wel alles wat van belang is voor hun, maar ik heb andere mensen met wie ik mijn persoonlijke problemen bespreek. Mijn ouders zijn wel mijn ouders, niet mijn beste vrienden. En ik ben open in de mate die past in die relatie.

Zijn er typische dingen die je met je ouders hebt?

Sinds ik kort geleden op kamers ben gegaan merk ik dat ik echt steeds meer op gelijk niveau kom. Tuurlijk blijven het mijn ouders, maar ze behandelen me niet meer als kindje, maar als wat ik ben, een jonge volwassene.

Ik ben een beetje een soort bemiddelaar tussen mijn broer en mijn pa, aangezien hun relatie wat problematisch is.

Hoe zou je je ouders omschrijven?

Mijn moeder: Heel zorgzaam, de drijvende kracht achter het gezin en lange tijd ongeveer de enige die echt een bemiddelende rol innam bij conflicten. Had als huisvrouw de zorg voor 4 kinderen, waarvan er 1, mijn zusje, geestelijk gehandicapt is maar nog wel thuis woont. Heb en had heel veel bewondering en respect voor haar, ook toen ik "puberde".

Mijn vader: Humoristisch, tikje authoritair (regels zijn regels) en stug. Heeft als kind eigenlijk het hebben van emoties afgeleerd in de opvoeding, en heeft daarmee moeite om zijn emoties te tonen. Kan soms wat weinig subtiel dingen aanpakken. Daarom botst hij ook erg met mijn broer die echt een gevoelsmens is.

Welke dingen zou je net zo doen als je ouders 'als je later groot bent'?

Ik hoop en bid dat ik net zo'n toewijding aan mijn gezin kan maken als mijn moeder. Daarnaast (en natuurlijk is dat Gods werk) hoop ik ook dat mijn hele gezin Jezus zal accepteren als verlosser (mijn broers en zusje hebben ook voor Jezus (terug)gekozen)

Lijk je op ze (zowel in uiterlijk als karakter?)

Uiterlijk vind ik mezelf eigenlijk niet zo lijken, maar sommige mensen schijnen gelijkenissen te zien. Ik weet alleen niet hoe.

In mijn karakter: Liefdevol, trouw, bemiddelend (van mijn moeder) humor en voorliefde voor lekker eten (van mijn vader)

Is de relatie altijd zo geweest?

Nee abnsoluut niet. In mijn pubertijd trok ik me het liefst terug, waardoor ik altijd op het matje werd geroepen als er iets in de ogen van mijn ouders "echt fout" zat. Die discussies/preken zorgden ervoor dat ik me verder terugtrok en blij was als mijn pa naar zijn werk was ed. Zo raakte ik met name van mijn vader heel ver verwijderd.

Vorig jaar tijdens het EH-Basisjaar vond ik dat het niet zo kon in een christelijk gezin, dat verschillende delen van het lichaam gewoon niet met elkaar om kunnen gaan. Ik heb toen de stap genomen om een (lang) gesprek met mijn vader te hebben om dit te doorbreken. We hadden een open, eerlijk gesprek waarbij we ons zo kwetsbaar mogelijk opstelden. Sindsdien kan ik veel beter met mijn ouders overweg, en ben ik ook steeds meer een soort schakel, een bemiddelaar tussen mijn pa en mijn broer. Want ik kan met hun beiden goed overweg, maar zij niet met elkaar. Daarin zoekt mijn pa de confrontatie terwijl mijn broer juist wegvlucht daarvoor en weg loopt voor de problemen.