Keuze maken

[Ol Moth 0]

ja maar wat is de betrekking daarvan tot dit topic. ik zie niet in waarom dat in dit topic nodig is. dit topic gaat over keuzes maken. vrij persoonlijk dus. en om daar gelijk wat de bijbel zegt over keuzes bij te halen. er wordt in de craag daarvoor ook al gevraagd of er externe factoren zijn die je keuzes beinvloeden. daar kan je dan toch eventueel de bijbel als invloed al kwijt?

[Aviator 0]

Hai allemaal, daar was ik weer...

De afgelopen dagen heb ik weer eens over dit onderwerp nagedacht met betrekking tot mijn eigen leven. Nu kan ik me zo voorstellen dat als je mijn post leest dat je denkt dat ik andere bedoel, het gaat in deze post in de eerste plaats hoe ik dingen in mijn eigen leven zie...

Keuze maken: vaak worden keuze gemaakt die voortkomen uit ervaringen uit het leven. Zo heb ik een ervaring in mijn leven die niet positief is/ was. Inmiddels heb ik er doormiddel van profesionele hulp mee leren omgaan. Toch merk ik vaak dat andere mensen je anders behandelen als ze weten dat een dergelijke gebeurtenis voorgevallen is in je leven, zo ook bij mij. Mensen gaan je dan op een andere manier aanspreken en praten bepaald gedrag eerder 'goed'. Blijkbaar kan je meer maken als je een 'slecht/ moeilijk' verleden hebt.

Nu is mijn mening dat wat er ook in iemands verleden gebeurd is, dit niet bij voorbaat een vrijbrief is voor bepaald gedrag. Dit heb ik voor mezelf gesteld en ik merk dat ik hierdoor leer om op een doordachte manier met de dingen om te gaan. Ik wil geen slachtoffer spelen van een gebeurtenis dus wil ik ook niet dat mensen gedragingen 'goed' praten en 'makkelijker' accepteren dan dat ze dit bij andere mensen doen. Als ik opeens pissig ben en ga schelden ben ik van mening dat ik dezelfde aanpak 'verdien' als ieder ander...

Om mij heen merk ik dat mensen hier vaak heel anders over denken. Toch denk ik, geloof ik, dat wat er ook gebeurd, je uiteindelijk zelf de keuze hebt hoe hier mee om te gaan. Wil je een slachtoffer zijn/ blijven? Wil je behandelt worden als een ieder ander? Is het wel terecht om mensen altijd anders te behandelen als ze dan iets meegemaakt hebben, of kiezen die mensen er dan voor hoe er mee om te gaan?

Bij deze dus de vraag hoe jullie hierover denken. Doe ik mezelf te kort, ben ik te streng als ik dit zo stel?

Liefs diaan

P.s. het is persoonlijk en serieus, ik zou het erg jammer vinden als er laconiek op gereageerd zou worden...

[Aviator 0]

Hai daar was ik weer, was ik nu zo onduidelijk of 'hard' dat niemand meer durft te reageren

Misschien kan ik de stelling iets anders stellen als ik zo rond kijk op het forum:

"Is het een vrijbrief om bepaalde 'misstappen' te maken (in de samenleving), omdat je bijvoorbeeld een minder prettige jeugd hebt gehad? Of heb je dan nog steeds de keuze om het zelf anders te doen?

Zo ook met reacties op bijvoorbeeld credible, heb je door een minder prettig verleden meer 'recht' om dingen op een bepaalde manier te posten dan een ander die wel een prettig verleden heeft of heb je nog steeds de keuze om het zelf anders te doen?

liefs diaan

[Kate 0]

Quote:

Op zaterdag 10 september 2005 15:11:02 schreef Diana het volgende: Hai daar was ik weer, was ik nu zo onduidelijk of 'hard' dat niemand meer durft te reageren

Nee hoor, ik lees dit topic nu voor het eerst. Weet dat dit een dermate aktief forum is dat zelfs trouwe users wel eens iets ontgaat

Quote:

"Is het een vrijbrief om bepaalde 'misstappen' te maken (in de samenleving), omdat je bijvoorbeeld een minder prettige jeugd hebt gehad? Of heb je dan nog steeds de keuze om het zelf anders te doen?

Wat je zelf meegemaakt hebt mag nooit een excuus zijn, maar kan wel als een verzachtende omstandigheid aangemerkt worden.

Quote:

Zo ook met reacties op bijvoorbeeld credible, heb je door een minder prettig verleden meer 'recht' om dingen op een bepaalde manier te posten dan een ander die wel een prettig verleden heeft of heb je nog steeds de keuze om het zelf anders te doen?

Wat je hiermee bedoelt, begrijp ik niet zo goed. Zijn er hier mensen die posten met bepaalde rechten betreffende hun verleden?

Iedereen kan hier posten wat hij of zij wil delen, toch?! Ook iedereen - hoe moeilijk soms ook, dat begrijp ik zeer wel - heeft de keuze om een leven te leiden zonder inmenging en invloed van zijn/haar verleden. En met die keuze ook het recht daar op!

[Robert Frans 1.549]

Is het een vrijbrief om bepaalde 'misstappen' te maken (in de samenleving), omdat je bijvoorbeeld een minder prettige jeugd hebt gehad?

Als je leven bijna zwart is, is het dan meer werk om het wit te krijgen, dan wanneer je leven bijna wit is? Vergeet niet, elk mens heeft zijn eigen last te dragen, de een meer dan de ander.

Is dat dan een vrijbrief voor zonde? Nee, maar God is ons genadig en ziet het hart aan en wil ons gronden in Zijn liefde. Ook al moet Hij je daarvoor alles afnemen, je breken, je kneden en het veelvoudige teruggeven.

Dankzij dit

buig ik mijn knieën voor de Vader,

uit wie

alle vaderschap in hemelen en op aarde

naam mag hebben,

en bid dat hij het u zal geven

dat ge, overeenkomstig

de rijkdom van zijn glorie,

in de inwendige mens

met kracht wordt gesterkt

door zijn heilige Geest,

en dat door het geloof

de Christus zijn huis zal vinden

in uw harten,

bij u die in liefde bent geworteld en gegrond,

opdat ge sterk genoeg zult zijn

om samen met alle heiligen te bevatten

wat de breedte, lengte, hoogte en diepte is,

en om

de alle kennis overtreffende liefde

van de Christus

te kennen,

opdat ge vervuld moogt worden

tot aan heel de volheid van God. (Efeziërs 3:14-18)

Of heb je dan nog steeds de keuze om het zelf anders te doen?

Soms is het kwaad zó groot, dat je Gods kracht en bescherming nodig hebt om overeind te blijven. Dus nee, die keuze heb je niet altijd. Je hebt God soms nodig om overeind te blijven in de zwaarste beproevingen.

Zo ook met reacties op bijvoorbeeld credible, heb je door een minder prettig verleden meer 'recht' om dingen op een bepaalde manier te posten dan een ander die wel een prettig verleden heeft of heb je nog steeds de keuze om het zelf anders te doen?

Laat je door de liefde leiden als je zoiets ziet en niet alleen door het recht. Want het recht is alleen gebaat bij liefde, zonder liefde wordt het wettisch en harteloos.

Zo blijft het dan: geloof, hoop, liefde,-

deze drie; maar de grootste van deze is

de liefde! (1 Korintiërs 13:12)

[diakio 0]

Quote:

Op zondag 14 augustus 2005 21:10:41 schreef Diana het volgende: Blijkbaar kan je meer maken als je een 'slecht/ moeilijk' verleden hebt.

Dat lijkt me een heel normale menselijke reactie.

Quote:

Dit heb ik voor mezelf gesteld en ik merk dat ik hierdoor leer om op een doordachte manier met de dingen om te gaan. Ik wil geen slachtoffer spelen van een gebeurtenis dus wil ik ook niet dat mensen gedragingen 'goed' praten en 'makkelijker' accepteren dan dat ze dit bij andere mensen doen.

En daarmee geef je, lijkt me, zelf je antwoorden al. Niemand kiest ervoor iets vervelends mee te maken, maar tot op zekere hoogte heb je wel de keuze of je slachtoffer wil zijn, of niet. Puntje is alleen wel dat zoiets vaak sneller is gezegd dan gedaan.

[Iggi 0]

Quote:

Op zondag 14 augustus 2005 21:10:41 schreef Diana het volgende: Toch denk ik, geloof ik, dat wat er ook gebeurd, je uiteindelijk zelf de keuze hebt hoe hier mee om te gaan. Wil je een slachtoffer zijn/ blijven? Wil je behandelt worden als een ieder ander? Is het wel terecht om mensen altijd anders te behandelen als ze dan iets meegemaakt hebben, of kiezen die mensen er dan voor hoe er mee om te gaan? Bij deze dus de vraag hoe jullie hierover denken. Doe ik mezelf te kort, ben ik te streng als ik dit zo stel?

Lees deze topic ook nu pas, credible is niet bij te houden

Maar ben het helemaal met je eens.

Je kan er zelf voor kiezen, alhoewel het soms moeilijk is die keuze waar te maken.

Of je wilt of niet, bepaalde dingen het je leven gevormd ook de negatieve dingen. Wonden worden littekens. Littekens blijven zichtbaar...

En nee ik denk niet dat je jezelf te kort doet of te streng voor jezelf bent. Kan me zelfs heel goed vinden in hoe jij het verwoord.

[Aviator 0]

Hai allemaal,

Na alle strubbelingen van credible, eindelijk tijd om even te reageren...

Dat het niet makkelijk is snap ik heel goed, tuurlijk zal je in eerste plaatst "slachtoffer" zijn. Dit omdat jou onrecht aangedaan is, ook omdat de omgeving op een bepaalde manier op je reageerd wordt je vaak in een hoek gedrukt. Toch zal je zelf aan moeten geven dat je niet in die hoek zit of wilt zitten, na verloop van tijd.

Ook ligt het voor iedereen anders qua tijd, de een heeft een week nodig ergens een weg in te vinden, de ander een maand. Hierdoor kunnnen denk ik best wel eens irritaties ontstaan.

Zelf merk ik dat ik gespitst ben als iemand persoonlijke zaken gaat bespreken, doet diegene dit voor de aandacht of omdat die persoon er echt mee verder wil komen. Is dit te streng richting de ander, is het wel 'eerlijk' om zo te redeneren?

Zo kan ik er een super hekel aan hebben als iemand steeds weer terug gaat naar het begin. Als ik elke keer te horen krijg: "Ja maar ik heb dit of dat meegemaakt..." Als een goed pratertje voor huidige situaties. Ben ik daarin dan niet reeel, kap ik de ander te snel af?

Zomaar wat gedachten...

liefs diaan

[Julia 0]

Quote:

Tja het is nu eenmaal een christelijk jongeren forum en dan lijkt het mij best logisch als mensen om een bijbelse onderbouwing vragen, toch?

Ik weet niet of dat logisch is, zoveel zielen zoveel vreugd...

Sommigen gaan op het Woord af, maar evenzo belangrijk (en volgens sommige christenen zelfs nog belangrijker) is de Geest.

[Aviator 0]

Quote:

Op zaterdag 17 september 2005 12:19:17 schreef Julia het volgende: Ik weet niet of dat logisch is, zoveel zielen zoveel vreugd... Sommigen gaan op het Woord af, maar evenzo belangrijk (en volgens sommige christenen zelfs nog belangrijker) is de Geest.

Tja, laat ik het dan zo zeggen, ik was de topicstarter en ik wil graag bijbelse onderbouwing in mijn topic. Heb je dit niet of wil je dit niet aandragen, is ook goed, is jouw keuze...

Quote:

Uit de FAQ: "Omdat dit een christelijk forum is, is de basis van dit forum Gods woord, zoals dit (deels) is opgetekend in de bijbel en niets anders dan Gods woord."

Duidelijk is in ieder geval dat op dit christelijk jongeren forum de bijbel als Gods woord aanvaard is/ wordt. Het is dus een logische vraag op dit forum.

liefs diaan

[Naeva 182]

Kan me er wel wat bij voorstellen, Diana.

Ik wil altijd graag rekening houden met mensen die misschien anders of harder reageren door wat ze hebben meegemaakt. Maar dan vind ik het wel zo eerlijk als die ander dan ook zijn beste beentje voor zet. Dat betekent niet dat alle problemen ineens als sneeuw voor de zon moeten verdwijnen, maar wel dat diegene zich ervan bewust is dat je zelf een verantwoordelijkheid hebt naar de ander toe en dat je zelf invloed hebt op je manier van reageren.

Ik vind het altijd heel erg jammer als mensen steeds hun verantwoordelijkheid afschuiven 'Want ik heb zus en zo meegemaakt...' Het is heel begrijpelijk dat het veilig voelt om jezelf in een slachtofferrol te duwen. Ik zal ook nooit zeggen dat iemand zich aanstelt of dat iemand zich niet zo mag voelen. Het is alleen zo frustrerend... Je komt er niet verder mee, je staat stil. Mensen kunnen je helpen en eindeloos geduld voor je opbrengen, maar uiteindelijk ben je zelf de enige die iets wezenlijks kan veranderen.

Ik weet ook heel goed dat dat makkelijker gezegd is dan gedaan. Maar nooit geschoten is altijd mis en het is de moeite waard. Ik heb er grote bewondering voor als het iemand lukt om zijn eigen houding of gedachten aan te passen. Dat kost veel energie en doorzettingsvermogen en getuigt van heel veel zelfkennis. Overigens verwacht ik niet dat iedereen een extreme make-over ondergaat, de motivatie alleen al vind ik een applaus waard.

Soms is het nodig om terug te kijken waar het fout is gegaan. Maar nog veel meer is het nodig om vooruit te kijken, om dingen achter je te laten, om jezelf bij te schaven... Dat 'moet' iedereen, ongeacht wat je nu wel of niet mee hebt gemaakt. Ik doe daar in elk geval mijn best voor (heb overigens nooit iets vreselijks meegemaakt) en ik kan alleen maar hopen dat anderen dat ook doen. Het is namelijk ook wel zo prettig voor jezelf.

[Naeva 182]

Even iets anders. Je vroeg om Bijbelse onderbouwing. Nu gaat dit niet echt over mensen die een moeilijk verleden hebben, maar over de gevolgens van je keuzes (w.b. geloof) in het algemeen. Ik sloeg even de Bijbel erop na en de eerste tekst die ik zag was deze:

Johannes 15 - De wijnstok en de ranken

1 ‘Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. 2 Iedere rank aan mij die geen vrucht draagt snijdt hij weg, en iedere rank die wel vrucht draagt snoeit hij bij, opdat hij meer vruchten draagt. 3 Jullie zijn al rein door alles wat ik tegen jullie gezegd heb. 4 Blijf in mij, dan blijf ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in mij blijven. 5 Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken. Als iemand in mij blijft en ik in hem, zal hij veel vrucht dragen. Maar zonder mij kun je niets doen. 6 Wie niet in mij blijft wordt weggegooid als een wijnrank en verdort; hij wordt met andere ranken verzameld, in het vuur gegooid en verbrand. 7 Als jullie in mij blijven en mijn woorden in jullie, kun je vragen wat je wilt en het zal gebeuren. 8 De grootheid van mijn Vader zal zichtbaar worden wanneer jullie veel vrucht dragen en mijn leerlingen zijn.

9 Ik heb jullie liefgehad, zoals de Vader mij heeft liefgehad. Blijf in mijn liefde: 10 je blijft in mijn liefde als je je aan mijn geboden houdt, zoals ik me ook aan de geboden van mijn Vader gehouden heb en in zijn liefde blijf. 11 Dit zeg ik tegen jullie om je mijn vreugde te geven, dan zal je vreugde volkomen zijn. 12 Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad. 13 Er is geen grotere liefde dan je leven te geven voor je vrienden. 14 Jullie zijn mijn vrienden wanneer je doet wat ik zeg. 15 Ik noem jullie geen slaven meer, want een slaaf weet niet wat zijn meester doet; vrienden noem ik jullie, omdat ik alles wat ik van de Vader heb gehoord, aan jullie bekendgemaakt heb. 16 Jullie hebben niet mij uitgekozen, maar ik jullie, en ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht. Wat je de Vader in mijn naam vraagt, zal hij je geven. 17 Dit draag ik jullie op: heb elkaar lief.

Bij God blijven is een keuze, liefhebben is een keuze, vrucht dragen is een keuze... Jezus draagt ons op om al deze dingen te doen. Hij zegt niet dat we dat ook nog eens even zouden moeten proberen als het lukt en als we tijd over hebben. Nee, het is een gebod! Ik denk dus dat dat wel iets zegt over de verantwoordelijkheid die God ons geeft. We hebben altijd een keuze en daar moeten we verstandig mee omgaan.

[Julia 0]

Zelfreflectie werd niet door de analytische psychologie inge­luid. Serieus gewetensonderzoek is een essentiële trek van vroomheid, en de vrome mens is geneigd te vermoeden dat zijn ontzag en toewijding heimelijke verbindingen kunnen zijn met egoïstische doeleinden.

Keer op keer roept de bijbel op om God te eerbiedigen ‘met geheel uw hart’. ‘Leef in verbondenheid met mij, leid een onberispelijk leven’ (Genesis 17:1). U moet volledig op de HEER, uw God, gericht zijn (Deuteronomium 18:13). Heb daarom de HEER lief met hart en ziel en met inzet van al uw krachten (Deut. 6:5). En toch lijkt het erop dat de bijbelse mens verontrust is door het probleem of de mens ooit in staat is om God van ganser harte te dienen.

Er is een heel bijbelboek, in zekere zin, gewijd aan het onderzoek van dit probleem: het boek Job. Uit het gezichtspunt van deze wereld is het thema van het boek Job theodicee, de rechtvaar­diging van God met het oog op het bestaan van het kwaad. Uit het gezichtspunt van de hemel is zijn thema antropodicee, de rechtvaardiging van de mens. In het openingsverhaal van het boek lezen wij dat de discussie tussen God en Satan de vraag be­treft of Job God diende ‘uit vrees’ of ‘uit liefde’. De HEER vroeg aan Satan: ‘Heb je ook op mijn dienaar Job gelet? Zoals hij is er niemand op aarde: hij is rechtschapen en onberispelijk, hij heeft ontzag voor God en mijdt het kwaad.’ Satan antwoordde de HEER: ‘Zou Job werkelijk zonder reden zoveel ontzag voor God hebben? U beschermt hem immers, evenals zijn gezin en alles wat hem toebehoort. U hebt het werk dat hij doet gezegend, zodat zijn bezit zich steeds meer uitbreidt. Maar als u uw hand naar hem uitstrekt en aantast wat hem toebehoort, zal hij u ongetwijfeld in uw gezicht vervloeken’ (1:8-11).

Het is veelzeggend hoe serieus en primair het pro­bleem was voor de bijbelse mens, dat de schrijver het rede­lijk vond om Job de meest verschrikkelijke vormen van lijden te la­ten ondergaan om te bewijzen dat de mens in staat is tot onbaat­zuchtige vroomheid.

De profeet klaagde: Ze roepen niet eerlijk en oprecht tot mij, maar liggen te jammeren op hun bed. Ze kerven hun lichaam voor hun goden, smekend om koren en wijn (Hosea 7:14). Volgens het boek Spreuken (11:20) verfoeit de HEER bedriegers. Toch lijkt de profeet te beseffen hoe moeilijk het is om niet te corrumperen, om niet verfoeilijk te zijn.

[Julia 0]

Zelfreflectie is moeilijk, anderen de schuld geven lijkt makkelijker. Ik vind voor mezelf dat ik daar niet mee wegkom.

Het woord 'schuld' is trouwens zo'n beladen begrip dat ik het liever niet gebruik.

Voor mij geldt hier sterk de symboliek van het kruis en de wederopstanding. Wat biedt je de ander aan? Een schuldgevoel (doornenkrans) of een witte lelie (vergeving).

Overigens, in dagblad Trouw stond vanmorgen een artikel over psychologische mechanismes.

Als je in je jongste (hulpeloze) jaren niet het vertrouwen heb gevoeld dat nodig is voor een evenwichtige persoonlijkheidsontwikkeling is de moeilijke opdracht deze cirkel te doorbreken en niet in de valkuil te lopen waarin slachtoffers daders worden.

[Naeva 182]

Ja... dat zegt de Identiteitsontwikkelings-psychologie van Erikson ook. Hij stelt dat de ontwikkeling van de persoonlijkheid volgens een bepaalde principe verloopt, namelijk 8 opeenvolgende fasen. De eerste fase is Het verwerven van vertrouwen. Wat mij opviel was, dat er gezegd werd dat vertrouwen een voorwaarde is voor het hebben van hoop, wat belangrijk is voor de zingeving van het leven.

Erikson noemt hoop een vitale deugd; Iets dat noodzakelijk is. Hoop doet leven. Als het dus misgaat in die eerste fase, wordt het blijkbaar heel moeilijk om een gevoel in zingeving van je leven te hebben. Zou dat ook niet een van de redenen zijn dat het voor sommige mensen haast onmogelijk is om uit een negatieve spiraal te komen? En is het voor 'die mensen' misschien ook moeilijker om te vertrouwen op God? Ik zou daar niet vreemd van opkijken.

Moraal van het verhaal:

Raar eigenlijk he, dat je al zo beinvloed wordt door gebeurtenissen die je je niet eens bewust (meer)bent? Ik vind het ook een gevaarlijk idee. Het lijkt net alsof je niets kunt doen aan je eigen persoonlijkheid en houding, omdat je het nu eenmaal allemaal maar 'ondergaat'. Toch leert de Bijbel ons blijkbaar anders... Of niet?

Voor de geinteresseerden, hier is het complete schema van de levensloop volgens Erikson. Het loopt van linksonder naar rechtsboven. Fase V is de adolescentiefase, die wat meer is uitgewerkt.

Bron: Identiteitsontwikkeling en leerlingbegeleiding - J. van der Wal, I. de Mooij, J. de Wilde. Uitgeverij Coutinho

[Julia 0]

Ja Hester, is het niet fascinerend hoe psychologische inzichten oude inzichten staven?

In mijn ogen is het dan ook een groot probleem dat mensen die zelf een getourmenteerde jeugd hebben gehad dit doorschuiven naar de volgende generatie.

[Naeva 182]

Ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, maar misschien moet je jezelf toch even nader verklaren. Dan weet iedereen waar het over gaat.

[Julia 0]

Als je geen vertrouwen hebt ontvangen wordt het moeilijk om vertrouwen te schenken. Vertrouwen leren is een moeilijke zaak, als je dit zelf niet in je vroegste jeugd hebt ervaren.

Het kan zich later manifesteren in religieuze halsstarrigheid, omdat er angst is voor het onbekende. Het mysterieuze moet dan 'ontrafeld' worden zodat het past in je overlevingstactiek. Of het omgekeerde gebeurd: een vlucht in dogma's.

Leven wordt dan overleven.

Ik vind het altijd moeilijk om hierover in algemene termen te praten, omdat het je raakt. Afstandelijke woorden kunnen dan zelfs afstotelijk worden.

Ben ik een beetje duidelijk zo?

Even cru gesteld: wat je in je vroegste jeugd hebt gemist, probeer je de rest van je leven 'in te halen'.

Allerlei verslavingsproblemen vinden hierin vaak ook een bron.

[Kate 0]

Quote:

Op zaterdag 17 september 2005 12:47:55 schreef Julia het volgende: Zelfreflectie werd niet door de analytische psychologie inge­luid. Serieus gewetensonderzoek is een essentiële trek van vroomheid, en de vrome mens is geneigd te vermoeden dat zijn ontzag en toewijding heimelijke verbindingen kunnen zijn met egoïstische doeleinden. Keer op keer roept de bijbel op om God te eerbiedigen ‘met geheel uw hart’. ‘Leef in verbondenheid met mij, leid een onberispelijk leven’ (Genesis 17:1). U moet volledig op de HEER, uw God, gericht zijn (Deuteronomium 18:13). Heb daarom de HEER lief met hart en ziel en met inzet van al uw krachten (Deut. 6:5). En toch lijkt het erop dat de bijbelse mens verontrust is door het probleem of de mens ooit in staat is om God van ganser harte te dienen. Er is een heel bijbelboek, in zekere zin, gewijd aan het onderzoek van dit probleem: het boek Job. Uit het gezichtspunt van deze wereld is het thema van het boek Job theodicee, de rechtvaar­diging van God met het oog op het bestaan van het kwaad. Uit het gezichtspunt van de hemel is zijn thema antropodicee, de rechtvaardiging van de mens. In het openingsverhaal van het boek lezen wij dat de discussie tussen God en Satan de vraag be­treft of Job God diende ‘uit vrees’ of ‘uit liefde’. De HEER vroeg aan Satan: ‘Heb je ook op mijn dienaar Job gelet? Zoals hij is er niemand op aarde: hij is rechtschapen en onberispelijk, hij heeft ontzag voor God en mijdt het kwaad.’ Satan antwoordde de HEER: ‘Zou Job werkelijk zonder reden zoveel ontzag voor God hebben? U beschermt hem immers, evenals zijn gezin en alles wat hem toebehoort. U hebt het werk dat hij doet gezegend, zodat zijn bezit zich steeds meer uitbreidt. Maar als u uw hand naar hem uitstrekt en aantast wat hem toebehoort, zal hij u ongetwijfeld in uw gezicht vervloeken’ (1:8-11). Het is veelzeggend hoe serieus en primair het pro­bleem was voor de bijbelse mens, dat de schrijver het rede­lijk vond om Job de meest verschrikkelijke vormen van lijden te la­ten ondergaan om te bewijzen dat de mens in staat is tot onbaat­zuchtige vroomheid. De profeet klaagde: Ze roepen niet eerlijk en oprecht tot mij, maar liggen te jammeren op hun bed. Ze kerven hun lichaam voor hun goden, smekend om koren en wijn (Hosea 7:14). Volgens het boek Spreuken (11:20) verfoeit de HEER bedriegers. Toch lijkt de profeet te beseffen hoe moeilijk het is om niet te corrumperen, om niet verfoeilijk te zijn.

Bronvermelding

[Aviator 0]

Quote:

Op woensdag 28 september 2005 17:10:45 schreef Kate het volgende: Bronvermelding

uhh Kate, wat wil je hiermee aangeven? Misschien een foutje met het met plaatsen van de verkeerde link? Daarnaast, dit valt onder argumenting by link...

[Kate 0]

Ik heb de bronvermelding toegevoegd, die ontbrak namelijk en die hoort er wel bij te staan.

[Aviator 0]

Quote:

Op woensdag 28 september 2005 17:36:06 schreef Kate het volgende: Ik heb de bronvermelding toegevoegd, die ontbrak namelijk en die hoort er wel bij te staan.

Bedankt voor het melden van de bron Toch vraag ik me dan af wat ik op de versatel site moet vinden of ben ik nu 'kippig'?

[Kate 0]

is blijkbaar niet te linken, ik probeer het nog een keer...

[Kate 0]

Via google lukt het wel, maar linken gaat niet.

http://home.versatel.nl/heschel/Deel%203%20'Antwoord'/38.htm dus intypen bij google.

[Iggi 0]

Quote:

Op woensdag 28 september 2005 17:45:04 schreef Kate het volgende: is blijkbaar niet te linken, ik probeer het nog een keer...

De link deed het eerst wel, had het namelijk al wel gelezen voor Diana reactie..