Keuze maken

[*Deborah* 0]

god geeft ons de verantwoordelijkheid in handen om zelf keuzes te maken. maar terwijl wij maar een stukje zien van waar onze keuzes naar toe leiden, heeft hij ons leven allang overzien. weet hij waar wij naar toe gaan, en heeft hij zijn plan allang uitgewerkt. en terwijl hij alles heeft klaar gelegd voor ons, lopen wij het pad en maken wij daar onze keuzes in en ook niet kiezen is een keuze, wellicht een van de minste weerstand.

ik denk dat ons lot een synchronisatie is van onze wil en die van god.want tenslotte is het niet onze wil, maar zijn wil die geschiedde.

maar als wij ervoor kiezen om ons over te geven aan god, zal onze wil gelijk zijn aan de wil van god.

[Aviator 0]

kick... ik zie een hoop nieuwe users en ben benieuwd of er nog mensen zijn met nieuwe imput....

Liefs diaan

[Aviator 0]

Een post uit dit topic, om hier de discussie voort te zetten.

Mijn post in dat topic:

Quote:

@ Liset: Oprecht vergeving vragen betekend dat je geen verantwoordelijkheid meer hoeft te dragen? Wat nu als jij verkracht wordt en die dader vraagt vergeving, dan is het ook allemaal weer koek en ei? @ All: Duidelijk is dat er gevoelens geraakt zijn en dat mensen vanuit emotie reageren, dat kan ik mij goed begrijpen. Probeer elkaar die ruimte te geven, zonder direct de ander aan te spreken op zijn/ haar woorden en uiting van emoties. Het is heel goed van je als je kunt zeggen dat je een vijand lief moet hebben, maar ik vraag me af of die mensen al eens voor een moeilijke situatie hebben gestaan. Ook ik weet dat ik mijn vijand lief moet hebben en dat het een opdracht van God is, maar ik moet eerlijk bekennen dat een bepaald persoon die het nodig vond mijn leven in elkaar te trappen van mij best een tijdje in het vagevuur mag branden... Een vervelend verleden vind ik ook geen excuus, ik vermoord geen kinderen op mijn werk omdat ik een nare ervaring heb, daar heb je zelf keuze vrijheid in. @ Anastasia: Ik hoef de reden/ motivatie niet te weten, hij is fout, klaar. Als je fouten maakt dan draag je daar verantwoording voor, of je wilt of niet. Misschien een harde, onverwachte reactie van mij, maar zo denk ik erover. De gebeurtenis wekken bij mij emoties op, die ik liever niet zou willen hebben. Liefs Diaan

[lina 0]

bij dit onderwerp even wat aforismen van Kierkegaard

''God is geen uitwendige macht die met de vuist op tafel beukt en zegt: ‘Ho, nu zal ik je eens leren!’ Neen, God doet alsof Hij niet eens bestaat, zodat alles aan onszelf wordt overgelaten.''

''De verhouding tussen God en mens is doodeenvoudig zo: verlang geen openbaringen e.d. maar begin met de vrijheid te nemen jezelf te zijn. Niet omdat je zelf zo belangrijk zou zijn, maar omdat Gods liefde alle haren op je hoofd al geteld heeft. Hij houdt dus van jou. Handel daar dan ook naar.

''

''God schept de wereld uit het niets. Geweldig, zeg je. Ja, zeker , maar wat hij doet is nog geweldiger: hij maakt heiligen van zondaars.''

nu kan ik niet precies de juiste quote terugvinden, maar, denk over dit: als Jezus bij machte was om op het moment dat hij werd verleid door de duivel een fout te begaan en op dat moment niet meer God's Zoon te zijn door zijn keuze, dan is het zeker mogelijk dat op elk moment wij de keuze en macht hebben, van een zondaar een heilige te worden door God...

(wat dus betekent dat de beoordeling van en door anderen in het geheel er niet meer toe doet.. alleen God doet er toe)

(dat was zolang mij toevoeging aan deze thread ^^ )

[Aviator 0]

Hoi Lina,

Bedoel je met dit stukje te zeggen dat op het moment dat iemand van zondaar naar "heilige" zou veranderen, die persoon geen verantwoording meer af hoeft te leggen voor de daden die men op deze aarde gedaan heeft? Dus als zij hier ook nog zijn?

Lekkere chaos zal dat worden....

Liefs Diaan

[lina 0]

Quote:

Op zondag 10 december 2006 19:07:35 schreef Diana het volgende: Hoi Lina, Bedoel je met dit stukje te zeggen dat op het moment dat iemand van zondaar naar "heilige" zou veranderen, die persoon geen verantwoording meer af hoeft te leggen voor de daden die men op deze aarde gedaan heeft? Dus als zij hier ook nog zijn? Lekkere chaos zal dat worden.... Liefs Diaan

het is lastig te zeggen wat de daden op deze wereld in t geheel uiteindelijk betekenen... op zijn minst zorgen ze voor allerlei omstandigheden, toestanden en mogelijkheden... alle keuzes tot nu toe hebben, voorzien of onvoorzien, de menselijke wereld gemaakt zoals we dat nu kennen, en bepalen ook nu nog uit wat voor mogelijkheden we kúnnen kiezen...

dat geldt ook zeker voor een individueel persoon, dat alle kleine en grote keuzes sommige opties afsluiten en nieuwe opties openleggen.. het kan heel onoverzichtelijk zijn in sommige zaken, vooral daar waar je je niet bewust van bent, en in de andere dingen als vanzelfsprekend gaan...

maar wat betreft de specifieke keuzes.. hm..

je hoort Sartre bijv. zeggen: 'de mens is de optelsom van zijn daden', dus het geheel aan keuzes in het verleden maakt wie je in werkelijkheid bent, ook al hou je jezelf en andere mensen iets anders voor (Sartre meent dat je dat áltijd doet)..

ergens zit hier natuurlijk wel gelijk in, maar probleem is natuurlijk ook dat je de mogelijkheid hebt je onderliggende ik óók te veranderen.. het kan zijn dat de gevolgen van je daden je achtervolgen, maar dat ze je niet meer aanspreken, omdat jij je keuzes al op een andere manier, ander niveau neemt en al eigenlijk bestaat als een ander persoon, die afstand heeft genomen van het verleden...

dus over verantwoording afleggen.. ik denk dat uiteindelijk God je ziet zoals de persoon die je was of bent, met of zonder al die daden... want iemand kan een moordenaar zijn zonder mensen in werkelijkheid vermoord te hebben, en iemand kan een heilige zijn, zonder ooit de kans te hebben gehad dat duidelijk te maken in de levensstijl van een heilige... etc. etc...

dus ik durf zoiets te zeggen als, 'there's no doer beyond the deed'... de daad zelf heeft een ander bestaan dan de persoon die het in werking heeft gezet... het gaat altijd over de persoon en zijn innerlijk, niet de daad zelf...

natuurlijk, voor onszelf als mensen is het handig sommige gedrag af te straffen en ander gedrag te prijzen/belonen... maar dat valt niet binnen God's domein, zoals ook onze wetten, normen en waarden niet van God zijn... zo lijkt dat mij, althans

[anastasia 0]

Ah Diaan,

Nergens zeg ik dat hij niet zijn verantwoordelijkheid moet dragen, nergens zeg ik dat men hem moet vergeven. Ik zeg dat ik niet weet hoe het zo gekomen is en dat ik derhalve niet in staat ben te oordelen. Wel weet ik dat deze jongeman van 22 nog een heel leven heeft waarin hij met deze daad moet leven. En dat ik mede daarom denk dat het geen verkeerd idee is om voor hem te bidden.

[Mark1987 0]

Quote:

Op zondag 10 december 2006 13:26:30 schreef Diana het volgende: Duidelijk is dat er gevoelens geraakt zijn en dat mensen vanuit emotie reageren, dat kan ik mij goed begrijpen. Probeer elkaar die ruimte te geven, zonder direct de ander aan te spreken op zijn/ haar woorden en uiting van emoties. Het is heel goed van je als je kunt zeggen dat je een vijand lief moet hebben, maar ik vraag me af of die mensen al eens voor een moeilijke situatie hebben gestaan. Ook ik weet dat ik mijn vijand lief moet hebben en dat het een opdracht van God is, maar ik moet eerlijk bekennen dat een bepaald persoon die het nodig vond mijn leven in elkaar te trappen van mij best een tijdje in het vagevuur mag branden... Een vervelend verleden vind ik ook geen excuus, ik vermoord geen kinderen op mijn werk omdat ik een nare ervaring heb, daar heb je zelf keuze vrijheid in.

De laatste tijd heb ik veel over dit onderwerp gehoord, aangezien er ook een tweetal diensten in mijn kerk over vergeving gingen. En ik kan je zeggen dat vergeving echt ontzettend krachtig is. Er zijn zo veel getuigenissen van mensen die iets vreselijks hebben meegemaakt, maar doordat ze die daders hebben kunnen vergeven hebben ze hier later niets aan over gehouden, hoe traumatisch de gebeurtenis ook was. De slachtofferhulp stond dan ook vaak met open mond te kijken dat het zo ook kan. Ik snap dat dit niet de primaire reactie is als je zoiets overkomt, en dat het onzettend moeilijk kan zijn, maar dat neemt niet weg dat het niet goed is om zo iemand te vergeven.

Wat betreft verkeerde keuzes maken, natuurlijk kan het zo zijn dat deze een gevolg zijn van een slecht verleden. Maar ik ben het met je eens dat je dat niet als excuus kunt gebruiken. Moord is moord, wat de achterliggende gedachte ook is. Maar ik ben van mening dat het niet aan ons is om te oordelen over die persoon. Ik kan me best ergerren aan mensen die vinden dat mensen voor eeuwig mogen branden. Elke zonde is even erg in de ogen van God, en niemand is zonder zonden. Wie zijn wij dan om te oordelen over iemand anders? Dat laat ik persoonlijk liever aan God over.

Elke keuze is wat mij betreft een goede of slechte keuze. Je kiest elke dag voor God of tegen God, en afhankelijk van wat je doet zul je er op lange of korte termijn de gevolgen van zien. Een slechte jeugd kan in mijn ogen ook geen directe reden zijn voor dingen als moord. Je hebt namelijk de keuze om er iets aan te doen, om je slechte jeugd te boven te komen. Dat kan door mensen te vergeven, door God te leren kennen en leren wie je bent in Zijn ogen, of zelfs buiten God om kunnen sommige mensen een ervaring een plaats in hun leven geven.

Kortom, de verantwoordelijk ligt bij jezelf. Kies je ervoor om je problemen te laten achtervolgen of wil je er iets aan doen? De gevolgen zijn afhankelijk van die keuze, en helaas is het al te vaak voorgekomen dat de verkeerde keus is gemaakt, met alle gevolgen van dien.

[Samantha_vdV 0]

Het feit dat ik mensen vergeef voor wat ze me hebben aangedaan, betekent niet dat ze geen verantwoording meer dragen voor hun daden.

Het feit dat ik bid voor de moordenaar van Jesse, zegt niet dat ik goedkeur wat hij gedaan heeft. Of dat ik vind dat er verzachtende omstandigheden zijn. Of dat ik er niet heel erg boos om ben.

Stel dat de ouders van Jesse ooit de moordenaar kunnen vergeven, dan NOG moet de dader zijn straf uitzitten. Dat is één van de gevolgen van zijn daad, en daar is hij zelf verantwoordelijk voor.

Omdat ik misbruikt ben in mijn jeugd, wil niet zeggen dat ik dan een vrijbrief heb om anderen maar pijn te doen.

Ik heb altijd de keus.

Laatst zag ik op tv een programma over een meisje dat psychotisch is. Ze heeft aanvallen van psychose, waarin ze denkt dat ze door auto's heen kan lopen. De politie heeft haar toen van de weg gehaald. Als ze nou dood was gegaan? Wie was dan schuldig?

Er zijn ook mensen die psychoses krijgen en dan satan zien in anderen en daarom die ander vermoorden. Wie is er dan schuldig?

Op deze laatste vraag weet ik echt het antwoord niet. Omdat ik niet weet of je dan verantwoordelijk bent voor wat je doet, of je op zo'n moment een keuze KAN maken.

Verder is mijn mening dus: Je bent verantwoordelijk voor je eigen daden, en die daden kunnen vergeven worden, maar je blijft verantwoordelijk.

[diakio 0]

Quote:

Op maandag 11 december 2006 11:06:18 schreef Samantha_vdV het volgende: Verder is mijn mening dus: Je bent verantwoordelijk voor je eigen daden, en die daden kunnen vergeven worden, maar je blijft verantwoordelijk.

Maar je vraagt je wel af in een aantal situaties wie schuldig is. Wat is dan het verschil tussen "schuldig" en "verantwoordelijk"? Die persoon die in een psychose iemand doodt, is die niet schuldig maar wel verantwoordelijk?

[Étoile 0]

Quote:

Op maandag 11 december 2006 12:45:30 schreef diakio het volgende: [...] Maar je vraagt je wel af in een aantal situaties wie schuldig is. Wat is dan het verschil tussen "schuldig" en "verantwoordelijk"? Die persoon die in een psychose iemand doodt, is die niet schuldig maar wel verantwoordelijk?

andersom denk ik , niet verantwoordelijk maar wél schuldig. Hij heeft de daad begaan, dus hij heeft er schuld aan, maar hij kan niet verantwoordelijk gesteld worden omdat hij op dat moment in een psychose was.

[diakio 0]

Ik weet het niet, Samantha lijkt aan te geven dat schuld kan verschillen, maar verantwoordelijkheid altijd aanwezig is. Ik zie niet goed hoe je beiden kan scheiden, ook niet andersom. Hoe kan je schuldig zijn aan iets waarvoor je niet verantwoordelijk bent?

[Étoile 0]

Quote:

Op maandag 11 december 2006 13:05:08 schreef diakio het volgende: Ik weet het niet, Samantha lijkt aan te geven dat schuld kan verschillen, maar verantwoordelijkheid altijd aanwezig is. Ik zie niet goed hoe je beiden kan scheiden, ook niet andersom. Hoe kan je schuldig zijn aan iets waarvoor je niet verantwoordelijk bent?

misschien is het verschil meer verantwoordelijk zijn (en dat is dan synoniem aan schuld) en verantwoordelijk stellen. Dit staat dan los van elkaar. Als je dus bijvoorbeeld een moord begaat in een psychose, ben je dus verantwoordelijk/heb je schuld, maar kun je niet verantwoordelijk gesteld worden.

maar ik raak een beetje in de war van mezelf nou

[diakio 0]

Oh, en hoe kan je schuld hebben aan iets dat je buiten je willen en buiten je weten doet dan? Of anders: wat betekent "schuld" dan nog?

[Étoile 0]

schuld (de ~, ~en)

2 verantwoordelijkheid voor wat men verkeerd gedaan heeft of juist heeft nagelaten <=> onschuld

dus wat ik eigenlijk zeg, is dat je wel schuld hebt als je iets verkeerd gedaan hebt, ook als je buiten je wil en weten hebt gedaan. Maar dat je daar dan niet voor gestraft kunt worden.

Samengevoegde post 11-12-2006 13:17:47:

bladerend door de van dale kwam ik op dit woord

schuld·be·sef (het ~)

1 besef dat men schuldig is

ik denk: je bent als je iets verkeerd gedaan hebt ten alle tijde schuldig. Maar je bent pas verantwoordelijk als je ook beseft dat je schuldig bent.

[diakio 0]

Quote:

Op maandag 11 december 2006 13:14:31 schreef karin1204 het volgende: schuld (de ~, ~en) 2 verantwoordelijkheid voor wat men verkeerd gedaan heeft of juist heeft nagelaten <=> onschuld dus wat ik eigenlijk zeg, is dat je wel schuld hebt als je iets verkeerd gedaan hebt, ook als je buiten je wil en weten hebt gedaan. Maar dat je daar dan niet voor gestraft kunt worden.

ah ja. Ik ga toch nog even door hoor

Wat betekent "schuld" dan? De woordenboekdefinitie is leuk, maar zegt niks he, als die verantwoordelijkheid niks betekent. Wil je zeggen dat verantwoordelijkheid geen gevolgen heeft?

Overigens, ken je het Lorenz-effect? (zie evt Vlinder van Lorenz) Als jij morgen niest, en enkele maanden later is er een tornado in de VS, die daar het gevolg van is, ben je dan schuldig? Verantwoordelijk? En zo ja, wat betekent dat dan?

Samengevoegde post 11-12-2006 13:21:12:

Quote:

Op maandag 11 december 2006 13:14:31 schreef karin1204 het volgende: schuld (de ~, ~en) 2 verantwoordelijkheid voor wat men verkeerd gedaan heeft of juist heeft nagelaten <=> onschuld dus wat ik eigenlijk zeg, is dat je wel schuld hebt als je iets verkeerd gedaan hebt, ook als je buiten je wil en weten hebt gedaan. Maar dat je daar dan niet voor gestraft kunt worden. Samengevoegde post 11-12-2006 13:17:47: bladerend door de van dale kwam ik op dit woord schuld·be·sef (het ~) 1 besef dat men schuldig is ik denk: je bent als je iets verkeerd gedaan hebt ten alle tijde schuldig. Maar je bent pas verantwoordelijk als je ook beseft dat je schuldig bent.

Dat is raar dan, want volgens diezelfde Van Dale betekent schuld nu juist verantwoordelijkheid. Hoe zit dat dan?

[Aviator 0]

Hoi Allemaal,

@ Lina: bedankt voor je extra uitleg, ik laat het nog even bezinken, kan er nog niet zoveel over zeggen wat je geschreven hebt

@ Anastasia: Daar kan ik mij in vinden, sluit ik mij bij aan

Quote:

Op maandag 11 december 2006 10:42:10 schreef Mark1987 het volgende: De laatste tijd heb ik veel over dit onderwerp gehoord, aangezien er ook een tweetal diensten in mijn kerk over vergeving gingen. En ik kan je zeggen dat vergeving echt ontzettend krachtig is. Er zijn zo veel getuigenissen van mensen die iets vreselijks hebben meegemaakt, maar doordat ze die daders hebben kunnen vergeven hebben ze hier later niets aan over gehouden, hoe traumatisch de gebeurtenis ook was. De slachtofferhulp stond dan ook vaak met open mond te kijken dat het zo ook kan. Ik snap dat dit niet de primaire reactie is als je zoiets overkomt, en dat het onzettend moeilijk kan zijn, maar dat neemt niet weg dat het niet goed is om zo iemand te vergeven.

Hier ben ik het mee eens... Als ik God niet kende, was ik lang niet op het punt dat ik nu ben, hoewel vergeven voor mij een weg is met vallen en opstaan die ik samen met God mag gaan. Mijn psychologe begreep ook niet hoe ik zover kon zijn...

Quote:

Wat betreft verkeerde keuzes maken, natuurlijk kan het zo zijn dat deze een gevolg zijn van een slecht verleden. Maar ik ben het met je eens dat je dat niet als excuus kunt gebruiken. Moord is moord, wat de achterliggende gedachte ook is. Maar ik ben van mening dat het niet aan ons is om te oordelen over die persoon. Ik kan me best ergerren aan mensen die vinden dat mensen voor eeuwig mogen branden. Elke zonde is even erg in de ogen van God, en niemand is zonder zonden. Wie zijn wij dan om te oordelen over iemand anders? Dat laat ik persoonlijk liever aan God over.

Ook dit ben ik met je eens, hoewel ik weet dat ikzelf nog niet zover ben dat ik dit ook kan naleven.

Hoewel ik me ook afvraag wat nu eigenlijk vergeven is, want ik vind dat best wel een vaag begrip waar ik vaak ondervind dat mensen daar onderling hele verschillende gedachten over hebben.

Quote:

Elke keuze is wat mij betreft een goede of slechte keuze. Je kiest elke dag voor God of tegen God, en afhankelijk van wat je doet zul je er op lange of korte termijn de gevolgen van zien. Een slechte jeugd kan in mijn ogen ook geen directe reden zijn voor dingen als moord. Je hebt namelijk de keuze om er iets aan te doen, om je slechte jeugd te boven te komen. Dat kan door mensen te vergeven, door God te leren kennen en leren wie je bent in Zijn ogen, of zelfs buiten God om kunnen sommige mensen een ervaring een plaats in hun leven geven. Kortom, de verantwoordelijk ligt bij jezelf. Kies je ervoor om je problemen te laten achtervolgen of wil je er iets aan doen? De gevolgen zijn afhankelijk van die keuze, en helaas is het al te vaak voorgekomen dat de verkeerde keus is gemaakt, met alle gevolgen van dien.

Ook hier ben ik het mee eens. Nu alleen een vraag die mij niet duidelijk is. Ik geloof ook dat het uiteindelijke oordeel bij God ligt, hoewel ik wel van mening ben dat wij hier op aarden een straf en belonings systeem nodig hebben. Hoe denk jij hierover?

@ Samantha_vdV: Ook met jou ben ik het eens, mooi verwoord dat de straf ook een gevolg is van de daad!

@ Diakio: Ergens krijg ik het idee, tussen de regels door, dat je ergens heen wilt, dat je een punt duidelijk wilt maken. Ik begrijp het alleen niet

Ik kan je niet een direct antwoord geven op je vragen, simpel weg omdat ik je niet helemaal volg (ben ik bang), misschien wil je het nog eens uitleggen?

Wel kan ik uitleggen hoe ik dit zelf zie, hopelijk begrijp je me dan en begrijp ik jou dan wellicht ook beter!

In de eerste plaats denk ik als volgt:

1. persoon

2. Persoon onderneemt actie in negatieve zin

3. de persoon wordt berecht

4. de persoon ontvangt straf.

Of die persoon nu wel of niet bekeerd tot Jezus en berouw heeft van zonden, voor je daden leg je verantwoording af door het dragen van de straf die je volgens het aardse rechtsysteem opgedragen krijgt.

Wat die straf is, wordt bepaald bij de wet, waarbij er in enkele gevallen strafvermindering optreed.

Wordt iemand na aanleiding van psychologische testen ontoerekeningsvatbaar verklaard, dan vind ik die persoon nog steeds schuldig, maar blijkbaar is hem dat niet aan te rekenen omdat die persoon daar om wat voor reden ook niet toerekeningsvatbaar voor is.

Verder vraag ik mij een beetje af of we niet off topic gaan door het bespreken van "vergeving" en "schuld" / "verantwoording"? Ik denk dat deze begrippen al snel om de hoek komen kijken, maar mocht iemand vinden dat ik de grens niet naleef, dan hoor ik dat graag.

Liefs Diaan

[diakio 0]

Quote:

Op donderdag 14 december 2006 20:33:57 schreef Diana het volgende: @ Diakio: Ergens krijg ik het idee, tussen de regels door, dat je ergens heen wilt, dat je een punt duidelijk wilt maken. Ik begrijp het alleen niet

Karin ook niet

Quote:

Ik kan je niet een direct antwoord geven op je vragen, simpel weg omdat ik je niet helemaal volg (ben ik bang), misschien wil je het nog eens uitleggen?

Ik heb niks gesteld, behalve vragen, dus er valt niks uit te leggen. Ik ben nog in blijde verwachting van karins antwoorden.

Quote:

Wel kan ik uitleggen hoe ik dit zelf zie, hopelijk begrijp je me dan en begrijp ik jou dan wellicht ook beter! In de eerste plaats denk ik als volgt: 1. persoon 2. Persoon onderneemt actie in negatieve zin 3. de persoon wordt berecht 4. de persoon ontvangt straf. Of die persoon nu wel of niet bekeerd tot Jezus en berouw heeft van zonden, voor je daden leg je verantwoording af door het dragen van de straf die je volgens het aardse rechtsysteem opgedragen krijgt. Wat die straf is, wordt bepaald bij de wet, waarbij er in enkele gevallen strafvermindering optreed. Wordt iemand na aanleiding van psychologische testen ontoerekeningsvatbaar verklaard, dan vind ik die persoon nog steeds schuldig, maar blijkbaar is hem dat niet aan te rekenen omdat die persoon daar om wat voor reden ook niet toerekeningsvatbaar voor is. Verder vraag ik mij een beetje af of we niet off topic gaan door het bespreken van "vergeving" en "schuld" / "verantwoording"? Ik denk dat deze begrippen al snel om de hoek komen kijken, maar mocht iemand vinden dat ik de grens niet naleef, dan hoor ik dat graag. Liefs Diaan

Het si jouw topic, dus als jij vindt dat mijn vragen off topic zijn, dan zijn ze dat. Mij maakt het niet uit hoor. Maar mocht je het on topic vinden, heb ik dezelfde rvaag aan jou als aan Karin. Hoe kan je schuldig zijn aan iets dat je niet is aan te rekenen?

[Aviator 0]

Een schopje...

Het onderwerp houd me vaak vast, vooral de psychologische kant ervan.

In mijn directe omgeving, maar ook in tijdschriften, cursussen en gesprekken komt vaak een onderwerp terug: zelfmedelijden.

Eerst liet ik het onderwerp wegzakken, maar promt staat er in de libelle van afgelopen week een stukje wat dit onderwerp toch bij me deed opborrelen.

Je wordt niet ongelukkig door wat je meemaakt, maar je wordt ongelukkig door hoe je omgaat met wat je meemaakt.

Het klinkt wat sprookjesachtig en ik vraag me af of je het zo zwart/ wit kunt stellen. Wel heeft het met het maken van keuzen te maken.

Ik bedacht me dat zelfmedelijden een "dodelijke" uitwerking heeft, ik denk dat je van zelfmedelijden verbitterd raakt.

zelf·me·de·lij·den (het)

      1       het met zichzelf te doen hebben

Opzich lijkt het me logisch dat je zo af en toe met jezelf te doen hebt, maar tot hoever is dat gezond en slaat het niet door?

ver·bit·te·ren (overgankelijk werkwoord; verbitterde, heeft verbitterd; verbittering)

      1       teleurgesteld en wrokkig maken

Is zelfmedelijden niet ontzettend teleur gesteld zijn?

Gewoon wat gedachtenspinsels, wat denken jullie ervan?

Is een dosis zelfmedelijden goed of stagneerd het je? Is zelfmedelijden de bodem om verbitterd te raken?

[Eulogía 0]

Ja, zelfmedelijden is niet goed. Het kan best zo zijn dat iemand zelfmedelijden heeft, maar het is voor diegene zelf het best het zo snel mogelijk los te laten, zodat het je niet belemmert.

Iemand met zelfmedelijden doet alleen maar zichzelf tekort.

Gekoesterd(e) zelfmedelijden / verbittering kan zelfs tot lichamelijke klachten lijden.

Soms ervaren mensen lichamelijke / geestelijke genezing nadat ze zelfmedelijden / verbittering loslaten.

[Sacerdos 0]

Velen denken een keuze te maken maar maken helemaal geen keuze,de keuze die ze maken is de keuze van de waan van de dag,ze willen mee doen en vooral aardig gevonden worden.Hen die keuzes maken maken keuzes omdat ze die willen maken ongedacht wat een ander daar van vindt;dan heeft men een keuze gemaakt.

[audacity 0]

Quote:

Op zondag 18 mei 2008 23:00:32 schreef Diana het volgende: Een schopje... Het onderwerp houd me vaak vast, vooral de psychologische kant ervan. In mijn directe omgeving, maar ook in tijdschriften, cursussen en gesprekken komt vaak een onderwerp terug: zelfmedelijden. Eerst liet ik het onderwerp wegzakken, maar promt staat er in de libelle van afgelopen week een stukje wat dit onderwerp toch bij me deed opborrelen. Je wordt niet ongelukkig door wat je meemaakt, maar je wordt ongelukkig door hoe je omgaat met wat je meemaakt. Het klinkt wat sprookjesachtig en ik vraag me af of je het zo zwart/ wit kunt stellen. Wel heeft het met het maken van keuzen te maken. Ik bedacht me dat zelfmedelijden een "dodelijke" uitwerking heeft, ik denk dat je van zelfmedelijden verbitterd raakt. zelf·me·de·lij·den (het)       1       het met zichzelf te doen hebben Opzich lijkt het me logisch dat je zo af en toe met jezelf te doen hebt, maar tot hoever is dat gezond en slaat het niet door? ver·bit·te·ren (overgankelijk werkwoord; verbitterde, heeft verbitterd; verbittering)       1       teleurgesteld en wrokkig maken Is zelfmedelijden niet ontzettend teleur gesteld zijn? Gewoon wat gedachtenspinsels, wat denken jullie ervan? Is een dosis zelfmedelijden goed of stagneerd het je? Is zelfmedelijden de bodem om verbitterd te raken?

ik moet eigenlijk naar m'n werk, maar ik zal ff een snelle poging doen wat te zeggen.

Ik heb een zin van een charismatische voorganger altijd onthouden in deze context: Je kan bitter worden of beter worden. Mensen krijgen zelfmedelijden als hen iets overkomt en er iets gebeurt waar ze geen controle over hebben, maar hoe erg de situatie ook is, je hebt altijd de keus om bitter of beter te worden.

[Kurt 0]

Zwelgen in zelfmedelijden is heerlijk, voor een paar minuten... Daarna moet het afgelopen zijn, het is irritant en belemmerend voor jezelf en ook nog eens voor je omgeving. Niets is vervelender dan naar mensen te moeten luisteren die zichzelf zo zielig vinden...