Gelovige of ongelovige partner?

[Stephanie1990 0]

Ja ik heb er al voor gebeden, maar hij heeft er nu geen behoefte aan, maar liever "later, nu nog niet". Dat is zijn opmerking al begin ik er over tegen hem. HIj zet dat hij gelooft, maar wil niet naar de kerk of naar flevo/opwekking/eo/praise avonden.. daar baal ik van dat ik altijd maar alleen moet.

Mijn geloof staat nu erdoor op een laag pitje, omdat ik zo twijfel en het niet meer weet + dat de relatie momenteel niet zo goed loopt (verwijten over en weer..)

[WonderfulStar 0]

als hij er nu even niet aan toe is, maar aangeeft er in de toekomst mee bezig te willen zijn, wat is dan het probleem?

[Stephanie1990 0]

Dat hij dat wel zegt, maar uiteindelijk niet gaat doen. Daar ken ik hem nu goed genoeg voor. Als het hem nu niet interesseert, waarom later dan wel? Lekker makkelijk omte zeggen: "nu even niet, doe ik later wel. Wie weet overlijdt je wel vroegtijdig, weet hij veel. Zegmaar..

En ik kijk niet graag naar de toekomst en hij heeft altijd gezegd dat hij ook geloofde en er het zelfde over dacht. En nu opeens niet meer nu hij me toch in "de pocket" heeft.. zo voelt het nu voor mij. Beetje veraden. En wil ook niet overal alleen naartoe nu ik nog jong ben.

[Kurt 0]

Dat inderdaad. En bovendien zou jouw geloof niet afhankelijk moeten zijn van het (on)geloof van een ander. Kijk, ik snap best dat het lastig kan zijn, maar je kunt het hem moeilijk verplichten en als hij niet wil of kan geloven, kun jij daar niets aan veranderen.

[Stephanie1990 0]

Ja oke, maar had hij toen ik nog niets met hem had, niet moeten zeggen dat hij best meewil naar de kerk en zich erin wil verdiepen.

En nu opeens zegt dat hij daar geen behoefte aan heeft en ik beter alleen kan gaan.

[Kurt 0]

Misschien dacht hij dat hij dat wilde, maar bleek het toch een te grote opgave te zijn. Want geloof me, voor iemand die niet gelooft, kan het een hele opgave zijn om mee te gaan naar de kerk, et cetera. En misschien heeft hij zich erin verdiept of ziet hij nu in dat het toch niets voor hem is.

[Eulogía 0]

Stephanie,

Ga je op dit moment ook naar een kerk en zijn daar mensen met wie je er over kan praten en aan wie je advies kan vragen?

[Stephanie1990 0]

@ Kurt: ik hoop niet dat dat het geval is. Ik snap wel dat het geloof een hele opgave kan zijn. Maar omdat hij zei dat hij al geloofde, leek het me geen grote opgave. Hij zegt dat hij wel Gods Wil wil volgen zoals het hoort en z'n best ervoor wilt doen. Maar hij wil er niet meer mee doen dan dat. Af en toe mee naar de kerk als hij zin heeft, maar niet elke zondag (dat doe ik ook niet, dus ik verwacht dat ook echt niet van hem..).

@ Barbapapa: ja ik ga naar een Evangelische gemeente, maar ben er niet echt ingeschreven, dus ken er niet echt contactpersonen. Ik zal eens proberen met iemand te gaan praten, ik begin vanavond met m'n ma er eens over te hebben, mn vader was ook ongelovig namelijk. Tenminste, hij geloofde ook op zijn manier, maar gaat nu ook elke zondag mee uit vrije wil. Dat vind ik dan zo mooi eraan.

[Kurt 0]

Alsof kerkgang per definitie iets te maken heeft met je persoonlijk geloof.

[JoostG 27]

Quote:

Op zondag 09 augustus 2009 18:37:50 schreef Kurt het volgende: Alsof kerkgang per definitie iets te maken heeft met je persoonlijk geloof.

Ja, dat heeft het. Een 'persoonlijk geloof' klinkt leuk en vroom en zo maar als dit niet gepaard gaat met kerkgang dan kun je moeilijk worden gevormd en opgebouwd. Ik dacht een tijdje geleden ook dat het genoeg was om er een persoonlijk geloof op na te houden maar ik besef nu dat kerkgang, en gemeenteleven, een wezenlijk onderdeel is van het geloof.

[Kurt 0]

Dat dat voor jou opgaat, zegt niet dat dat het geval moet zijn voor iedereen. Ik geloof niet dat jij (of wie dan ook) in de positie bent om iemand die niet naar de kerk gaat, maar wel gelooft te veroordelen.

[JoostG 27]

Ik veroordeel ook niemand en ik vraag me af waar je vandaan haalt dat ik dat wel doe. Het is vanuit mijzelf geschreven, ja. Als dat ook al niet meer mag op een forum....

Ik geef alleen aan kerkgang wel degelijk belangrijk is. Je kunt niet ontkennen dat je daardoor gevormd wordt. Hoeft niet eens elke week, maar af en toe naar de kerk vind ik in dit geval 'kerkgang'.

En ja, sommige mensen vinden dat belangrijk bij een partner.

[Kurt 0]

Natuurlijk mag dat op het forum, maar je doet het overkomen alsof iedereen hetzelfde moet ervaren als jij.

Dat sommige mensen het belangrijk vinden dat hun partner de kerk bezoekt, et cetera, snap ik ook wel, maar dat is iets anders. Ik geef alleen aan dat kerkgang niets zegt over je persoonlijk geloof. Er zijn genoeg kerkgangers die niet geloven en mensen die niet naar de kerk gaan die wel geloven.

[JoostG 27]

Quote:

Op maandag 10 augustus 2009 09:32:06 schreef Kurt het volgende: Natuurlijk mag dat op het forum, maar je doet het overkomen alsof iedereen hetzelfde moet ervaren als jij.

Zo'n narcistische zak ben ik nu eenmaal...

Quote:

Dat sommige mensen het belangrijk vinden dat hun partner de kerk bezoekt, et cetera, snap ik ook wel, maar dat is iets anders. Ik geef alleen aan dat kerkgang niets zegt over je persoonlijk geloof. Er zijn genoeg kerkgangers die niet geloven en mensen die niet naar de kerk gaan die wel geloven.

Ik doelde eigenlijk meer op het feit dat kerkgang iets zegt over je geloof omdat het je 'een richting' geeft. Bij 'persoonlijk geloof' denk ik al snel aan de uitspraak 'ik geloof wel dat er iets is' of 'ik geloof wel op m'n eigen manier', wat al snel betekent dat je (wellicht essentiele) zaken uit de kerk verwerpt. Anders kun je immers ook wel naar de kerk gaan.

Ik zal de persoonlijke ervaring hiermee dan maar voor me houden

[Propje 0]

Kurt ik krijg juist bij jou het gevoel dat je vind dat iedereen zou moeten denken zoals jij denkt..

sommige mensen vinden misschien wel dat je in sommige gevallen iets kan zeggen over iemands persoonlijk geloof aan de hand van iemands kerkgang.. dat is niet iemand veroordelen.. maar ja, als iemand elke zondag kerkgang laat zitten omdat hij/zij ladderzat is van stappen van vorige avond heb ik daar wel een oordeel over ja..

[*nath* 0]

Ik vind kerkgang niet zoveel zeggen over iemands geloof, vrij weinig zelfs. Want toen het mij allemaal gestolen kon worden ging ik ook nog gewoon naar de kerk, maar dan voor mijn vrienden. Toen ik toch weer tot geloof ben gekomen, of heb besloten mijn leven te willen delen met God, ben ik ook naar de kerk blijven gaan, omdat ik het fijn vind.

Daarbij ken ik genoeg mensen die geloven, maar niet naar de kerk gaan. Ook prima. En ik ken genoeg mensen die wel naar de kerk gaan, maar zich kapot drinken, blowen en erop los n**ken.

[JoostG 27]

Oh, ik bedoelde trouwens ook meer de combinatie (was handig geweest om er bij te vermelden) tussen de manier van geloven (praten, doen etc) en kerkgang.

Aan de mate waarin iemand naar de kerk gaat is inderdaad niets over het geloof van iemand te zeggen.

[hopeloos 0]

bot dan maar weer?

[Kurt 0]

Quote:

Op maandag 10 augustus 2009 10:45:33 schreef Propje het volgende: Kurt ik krijg juist bij jou het gevoel dat je vind dat iedereen zou moeten denken zoals jij denkt..

Dan heb je een verkeerd idee bij mij.

Het zal mij aan mijn reet roesten als je anders denkt dan ik, maar in discussies wil ik dan wel graag argumenten zien én ik reageer op dingen die ik onzinnig en/of onwaar vind.

Quote:

sommige mensen vinden misschien wel dat je in sommige gevallen iets kan zeggen over iemands persoonlijk geloof aan de hand van iemands kerkgang.. dat is niet iemand veroordelen.. maar ja, als iemand elke zondag kerkgang laat zitten omdat hij/zij ladderzat is van stappen van vorige avond heb ik daar wel een oordeel over ja..

Het is alleen niet zo. Immers, als je zegt dat iemand die niet naar de kerk gaat een minder of ander geloof heeft dan een kerkganger, spreek je daarmee een oordeel uit. En dat oordeel is in veel gevallen nog volslagen onterecht ook.

Je kunt wel vinden dat het goed is om naar de kerk te gaan en dat snap ik ook wel, en ik snap ook dat iemand het fijn vindt als zijn/haar partner ook naar de kerk gaat, maar het zegt niet per definitie iets over iemands geloof.

[Henriëtte 0]

Quote:

Op maandag 10 augustus 2009 11:47:41 schreef hopeloos het volgende: bot dan maar weer?

[Kurt 0]

Het is on topic, aangezien de vragenstelster aangeeft ermee te zitten dat haar vriend niet echt blijk geeft van enige kerkelijke betrokkenheid en zijn geloof (als hij dat al heeft) vooral individueel wil beleven. Dat is dus wel degelijk een kwestie van 'geloof versus ongeloof' of in ieder geval van 'geloven versus andere manier van geloven'.

[hopeloos 0]

Quote:

Op zondag 09 augustus 2009 14:36:40 schreef Stephanie1990 het volgende: Ja oke, maar had hij toen ik nog niets met hem had, niet moeten zeggen dat hij best meewil naar de kerk en zich erin wil verdiepen. En nu opeens zegt dat hij daar geen behoefte aan heeft en ik beter alleen kan gaan.

Je moet je denk ik afvragen of je vriend voor jou goed genoeg is zoals hij nu is.

Je kan niet van hem verwachten dat hij verandert. En als jij jullie relatie niet vind werken op deze manier, dan kan je er misschien maar beter mee stoppen.

[*nath* 0]

Wat hopeloos zegt, maar je kan ook aan hem vragen waarom hij het ineens niet meer wilt, of waarom hij het eerst überhaupt heeft gezegd als hij het toch niet doet.

[Propje 0]

Quote:

Op maandag 10 augustus 2009 12:10:43 schreef Kurt het volgende: [...] Het zal mij aan mijn reet roesten als je anders denkt dan ik, maar in discussies wil ik dan wel graag argumenten zien én ik reageer op dingen die ik onzinnig en/of onwaar vind.

stoer taalgebruik joh!

ik ben t gewoon niet met je eens dat geloof helemaal losstaat van kerkbezoek.. christen-zijn ben je niet in je eentje.. Als iedereen opzich zelf blijft krijg je dat elke christen maar net doet wat hem/haar uitkomt.. dan pas je je geloof aan aan wat jou t beste uitkomt ipv omgekeerd. In mijn visie is kerkbezoek iets wat nodig is voor je christen-zijn.. Je wordt onderwezen en leert dus bij.. bovendien kun je aangesproken worden op fouten en ontdek je misschien fouten in je levensstijl die je anders nooit geweten zou hebben..

[Kurt 0]

Doe niet zo flauw. Je kent de uitdrukking best, naar ik aanneem.

Verder mag je dat wel vinden, maar er is blijkbaar best een aantal geloofsgenoten van je dat het daar niet mee eens is. Zij zijn christen zonder (vast) een kerk te bezoeken. Wie ben jij dan om daarover te oordelen?