stotteren

[BookerT 0]

Van al mijn problemen is dit er eigenlijk degene waar ik het minst mee zit....iedereen accepteert het en word er nooit mee gepest...als ik iets voorlees gaat dat prima, zonder stotteren zelfs

[Mister_L 0]

Goed voor jou.

Ik zit er de laatste tijd gewoon erg mee... Misschien stel ik me wel aan...

[BookerT 0]

Ik heb gewoon meer last van mijn psychiatrische diagnoses dan van mijn stotteren...

[Mister_L 0]

Gelukkig heb je daar een ander topic voor

[BookerT 0]

Ik benadrukte dat juist omdat het over mijn stotteren ging. Ik snap je reactie dus niet, vind hem zelfs een beetje steek-onder-waterig.

[Mister_L 0]

Quote:

Op woensdag 26 november 2008 23:43:12 schreef BookerT het volgende: Ik benadrukte dat juist omdat het over mijn stotteren ging. Ik snap je reactie dus niet, vind hem zelfs een beetje steek-onder-waterig.

Nee hoor..

Maarja.. bot maar weer

[Kluivertnr1 0]

Ik heb juist respect voor mensen die stotteren. Iemand uit laten praten om bv. antwoord te geven vind ik maar het normaalst wat er is en zeker iemand die stottert ( in wat voor mate dan ook ) Mensen die dat niet doen, vind ik te grof voor woorden.

Als ik te snel wil praten of als ik bv. de k of q wil zeggen, blijf ik ook wel eens haken. Meer eigenlijk niet, maar ik wil hiermee maar aangeven dat ik dat ook wel eens heb en dat ik jou daarom goed snap.

Iets willen zeggen terwijl het niet lukt ( of maar gedeeltelijk ) is heel vervelend.

[Mister_L 0]

Quote:

Op donderdag 27 november 2008 00:22:57 schreef Kluivertnr1 het volgende: maar ik wil hiermee maar aangeven dat ik dat ook wel eens heb en dat ik jou daarom goed snap.

Wel eens blijven haperen is toch wel een tikkie anders dan stotteren

[Esther 0]

Mister_L, als je ergens mee zit, stel je je echt niet aan. Het stotteren is een obstakel voor jou, en hoe zeer anderen het proberen te relativeren, voor joú is het een probleem. Ik heb dat ook gehad, dat ik zat te janken in de klas omdat ik een zin niet kon voorlezen, en dat de docent later kwam zeggen, je moet het relatief zien. Jouw probleem is veel kleiner dan dat van iemand die kanker heeft. Ja duh! Maar op dat moment zat ík ermee!

Dus het geeft niet als de muren hierdoor soms op je afkomen. Ik hoop wel dat je het een plekje kan geven. Soms komt het bij mij ook weleens bovendrijven, maar dan denk ik gewoon, nou en ik ben wie ik ben en soms stotteren hoort bij mij. Vaak stotteren hoort bij jou. Het zou top zijn als het minder werd natuurlijk! Of als het weg ging! Maar denk niet dat je er een minder mens door bent ofzo. Positief denken is echt belangrijk. Cliché, maar het werkt wel. Succes ermee.

[Mister_L 0]

Quote:

Op donderdag 27 november 2008 12:17:38 schreef SilverUnicorn het volgende: Ik heb dat ook gehad, dat ik zat te janken in de klas omdat ik een zin niet kon voorlezen, en dat de docent later kwam zeggen, je moet het relatief zien. Jouw probleem is veel kleiner dan dat van iemand die kanker heeft.

Dat is echt een foute manier van troosten

Quote:

Ik hoop wel dat je het een plekje kan geven. Soms komt het bij mij ook weleens bovendrijven, maar dan denk ik gewoon, nou en ik ben wie ik ben en soms stotteren hoort bij mij. Vaak stotteren hoort bij jou.

Per jaar denk ik ongeveer 360 dagen op die manier, maar af en toe ben ik het gewoon even zat

Quote:

Het zou top zijn als het minder werd natuurlijk! Of als het weg ging!

Het kan! Dat het weggaat. Er is een hele succesvolle behandeling voor, daarom twijfel ik zo

[Esther 0]

Begrijpelijk, dat positieve denken kost heel veel energie! Soms wilde ik ook met dingen gaan smijten omdat ik zo gefrustreerd was. Ik heb de mazzel dat het met de jaren minder is geworden en nu bijna weg is. Terwijl ik dacht dat ik er nooit vanaf zou komen. Nou wil ik daarmee niet beweren dat het bij jou ook zomaar weg kan gaan, want de oorzaken kunnen heel verschillend zijn. Ik was vooral bang, had faalangst, en daardoor werd mijn stotteren alleen maar erger. Naarmate ik meer zelfvertrouwen kreeg, werd het weer minder.

Als er succesvolle behandelingen zijn, zou ik daar zeker eens naar informeren. Het zou heel tof zijn als jij er ook baat bij zou hebben!

[donniedark 0]

Ik stotter ook, stotteren is stoer;-)

---

Samengevoegd:

ik vind het echt onwijs knap dat je ondanks je stotteren toch beltegoed gaat kopen, ik heb namelijk jarenlang niet gedurfd.

[Esther 0]

Inderdaad, je mag trots op jezelf zijn dat je zulke dingen toch gewoon gaat doen. Toen ik nog stotterde was ik een kampioen in zulke dingen vermijden...

[Mister_L 0]

Quote:

Op donderdag 27 november 2008 13:56:38 schreef donniedark het volgende: Ik stotter ook, stotteren is stoer;-) Samengevoegd: ik vind het echt onwijs knap dat je ondanks je stotteren toch beltegoed gaat kopen, ik heb namelijk jarenlang niet gedurfd.

Ehhm de OP was in 2005 Ben ondertussen alweer bezig aan mn 3e abbonement

[Clyppan 0]

Quote:

Op vrijdag 01 april 2005 16:35:51 schreef BookerT het volgende: het is zo irritant als mensen je zinnen af gaan maken.. ik irriteer me daar mateloos aan.....

Als gesprekspartner is het soms ook gewoon heel moeilijk er mee om te gaan.. niemand heeft het immers 'geleerd'. Door een zin af te maken lijkt het mij dat sommigen denken iemand een dienst te bewijzen, hij of zij leek er immers gewoonweg niet uit te komen.. Want, waar ligt de grens bij het 'niet afmaken'.. als iemand leidt aan een bepaalde afasie, vorm van stotteren, geheugenprobleem.. als iemand aan de buitenkant niet op een woord lijkt te komen of 'blijft hangen' dan is het voor iemand anders lastig in te schatten wat je dan het beste kunt doen..

[Esther 0]

Quote:

Op donderdag 27 november 2008 14:40:05 schreef Mister_L het volgende: [...] Ehhm de OP was in 2005 Ben ondertussen alweer bezig aan mn 3e abbonement

Och ja, maar toch hè Je hebt het maar mooi gedaan!

[Kluivertnr1 0]

Quote:

Op donderdag 27 november 2008 06:28:47 schreef Mister_L het volgende: [...] Wel eens blijven haperen is toch wel een tikkie anders dan stotteren

Als je 5 seconden of meer moet zoeken om iets te zeggen, vind ik dat toch ook een vorm van stotteren. Alleen niet zo zwaar als anderen, maar toch.

[Esther 0]

Ik snap het PascalPas, dat is ook zo. Ook al heb ik zelf gestotterd, ik heb gewoon ook de neiging om zinnen van anderen af te maken. Hoewel ik zelf weet hoe irritant ik het vond! Dus het zit in ons denk ik. Het is een vorm van hulpvaardigheid. Maar voor de gesprekspartner is het beter om zelf zijn/haar zin af te kunnen maken. Hoe lang het soms ook duurt. Als ik zelf vroeger wel graag had dat iemand mijn zin afmaakte, keek ik diegene geloof ik hulpvragend aan ofzo... soms was het namelijk wel handig als ik er echt al een minuut op aan het hakkelen was. Verschilt denk ik ook per stotteraar.

[Light Jr. 0]

Quote:

"BookerT" schreef het volgende: het is zo irritant als mensen je zinnen af gaan maken.. ik irriteer me daar mateloos aan.....

Dat bedoelen mensen vaak goed hoor. Een van mijn beste vrienden struikelt nog wel es over moeilijke woorden, dan blijft ie ook ff hangen, hij waardeert het juist als ik 'm dan help. Al laat ik 'm het eerst zelf proberen.

[BookerT 0]

Goede bedoelingen hebben niet altijd een goede uitwerking.

[Machiavelli 0]

Quote:

Op donderdag 27 november 2008 18:52:54 schreef BookerT het volgende: Goede bedoelingen hebben niet altijd een goede uitwerking.

Klopt, maar het lastige hierbij is dat het niet altijd duidelijk is of iemand het kan waarderen of niet.

[BookerT 0]

Jep, daar heb je gelijk in.

[Mister_L 0]

link

Hier dacht ik aan...

Bekijk ook even het filmpje, wat die man verteld, das een beetje ik

---

Samengevoegd:

Ook wat ie man op het laatst zegt, over het jezelf kunnen zijn, daar herken ik me echt 100% in

[Mister_L 0]

Weet niet of de link het deed, maar nu issie goed

[Feebs 0]

Ik heb stage gelopen met een meisje dat langzaam sprak. Door te lang een zuurstoftekort bij de geboorte heeft ze een hersenbeschadiging opgelopen, en spreekt ze nu erg langzaam. Ze moet goed nadenken voordat ze wat zegt, en ook reageren duurt een tijdje. Als ik dit topic zo lees komt dat eigenlijk best wel overeen met stotteren, het is ook een spraakprobleem, en in haar geval maakten ook veel mensen haar zinnen af. Het zinnetje: 'geef me even tijd, dan kom ik er wel' was bij haar ook echt van toepassing.

Verder, over die goede bedoelingen. Ze zijn goed bedoeld, en kunnen soms niet goed uitpakken. Maar dan is het ook wel weer aan degene die het irritant vind, om dat gewoon kenbaar te maken. Die persoon doet het uit goede bedoelingen, en weet niet beter. Dus daar ligt dan ook wel weer jullie taak.