Jezus stond nog met beide benen op de grond

[neohumanist 37]

Wat je veel op dit christelijke forum ziet gebeuren, zoals bijvoorbeeld in de afdeling Theologie in dit topic:

 

is dat men gaat quoten uit een stuk tekst van een van de evangelieschrijvers, vaak uit Mattheus of Lucas. 

Meestal begrijpt men maar half wat Mattheus met de tekst wilde zeggen en dus gaat men elders in de Bijbel te rade of men daar extra aanwijzingen voor de betekenis kan vinden. 

Zo krijg je de duizenden verschillende meningen van duizenden christenen die zo'n tekst proberen te vatten. Dat men daar zoveel moeite mee heeft, komt onder andere omdat men geen idee heeft of veel te weinig, wat de manier van denken van de schrijver van Mattheus was in zijn eigen tijd.

Wat men zich ook niet afvraagt, is of het wel of geen samengestelde tekst is. In dit geval is maar een deel van de tekst van de schrijver of samensteller zelf afkomstig en enkel het beginnetje van de tekst is hier van belang, omdat het van Jezus zelf afkomstig is (uit de Q-tekst).

Je kunt dat stukje begintekst alleen snappen binnen de hele reconstructie van het oorspronkelijke gezegde waarin de schrijver van Mattheus het stukje tekst vond. En bovendien moet je ook nog eens kijken naar de context binnen de Q-tekst daaromheen, dus ook de andere gezegden eromheen, omdat er een logische (begrijpbare) gedachtengang onder ligt, een echte spiritueel-filosofische manier van denken.

De schrijver van Matheus is al gigantisch aan het knoeien met de originele tekst omdat hij er feitelijk zelf al geen hol van begrijpt. En hij gaat er dus zelf maar omheen schrijven en vaak grabbelt hij er andere gezegden bij tegenaan, die hij ook weer niet echt begrijpt zoals Jezus het in Zijn onderwijs bedoelde.

Je ziet het al aankomen, hier is sprake van een totale verwarring en het heeft niets meer te maken met het originele onderwijs van Jezus, noch met de pogingen van de schrijver van Mattheus om er zijn eigen ding van te maken. Het is geen exegese, ook niet in dat topic over de Nauwe Poort, maar het is zuivere eisegese, je eigen betekenis in de stijgers zetten naar aanleiding van een hybride tekst van een schrijver die je niet kan volgen. De schrijver van Mattheus deed zelf ook al aan eisegese en de mensen in dit topic doen dat er nog eens overheen. Een volkomen zinloze exercitie en wel omdat het onderwijs van Jezus heel krachtig is als je weet hoe je het toe moet passen, maar uit dit soort eisegese volgt enkel gekeutel over niets. 

Maarja, dat is het Christendom ten volle. Waar het om gaat is dat je je geïnspireerd voelt en samen zingt voor het altaar of voor de kansel en dat er dan God om bepaalde dingen gebeden wordt en je soms deelneemt aan het avondmaalritueel en hoopt dat het goed met je komt. Dat je Jezus navolgt is volkomen ondergeschikt en wat Hij precies onderwees, niemand die het snapt, laat staan dat men het toe kan passen. Maar het is wel zoals de Keizer het het liefste zag, met kerkelijke gezagsdragers die de rituelen mooi vorm moesten geven in hun prachtige gewaden en met veel wierrookjes en glimmende wijnschalen en die dan wat voorlazen uit de wonderbaarlijke dingen uit lang vervlogen tijden, ter inspiratie.

Het klinkt wellicht wat hardvochtig of tragisch, maar zo is het wel gegaan en geworden.

27 juni 2023 bewerkt door neohumanist

[sjako 699]

Op 26-6-2023 om 15:43 zei Hermanos2:

Mijn advies is, neem een weekje vrij en lees de hele bijbel in chronologische volgorde. Gewoon aan één stuk doorlezen. Neem daarvoor een goede vertaling zoals de ESV. Er komt een enorme logica en samenhang op je af. Wat mij betreft onmiskenbaar. 

Veel mensen doen dit niet en zien daarom de rode lijn niet. Doe je het wel dan sta je versteld van de samenhang, zeker als je je bedenkt dat de Bijbel over duizenden jaren is geschreven.

[Hermanos2 549]

56 minuten geleden zei neohumanist:

Wat je veel op dit christelijke forum ziet gebeuren, zoals bijvoorbeeld in de afdeling Theologie in dit topic:

 

is dat men gaat quoten uit een stuk tekst van een van de evangelieschrijvers, vaak uit Mattheus of Lucas. 

Meestal begrijpt men maar half wat Mattheus met de tekst wilde zeggen en dus gaat men elders in de Bijbel te rade of men daar extra aanwijzingen voor de betekenis kan vinden. 

Zo krijg je de duizenden verschillende meningen van duizenden christenen die zo'n tekst proberen te vatten. Dat men daar zoveel moeite mee heeft, komt onder andere omdat men geen idee heeft of veel te weinig, wat de manier van denken van de schrijver van Mattheus was in zijn eigen tijd.

Wat men zich ook niet afvraagt, is of het wel of geen samengestelde tekst is. In dit geval is maar een deel van de tekst van de schrijver of samensteller zelf afkomstig en enkel het beginnetje van de tekst is hier van belang, omdat het van Jezus zelf afkomstig is (uit de Q-tekst).

Je kunt dat stukje begintekst alleen snappen binnen de hele reconstructie van het oorspronkelijke gezegde waarin de schrijver van Mattheus het stukje tekst vond. En bovendien moet je ook nog eens kijken naar de context binnen de Q-tekst daaromheen, dus ook de andere gezegden eromheen, omdat er een logische (begrijpbare) gedachtengang onder ligt, een echte spiritueel-filosofische manier van denken.

De schrijver van Matheus is al gigantisch aan het knoeien met de originele tekst omdat hij er feitelijk zelf al geen hol van begrijpt. En hij gaat er dus zelf maar omheen schrijven en vaak grabbelt hij er andere gezegden bij tegenaan, die hij ook weer niet echt begrijpt zoals Jezus het in Zijn onderwijs bedoelde.

Je ziet het al aankomen, hier is sprake van een totale verwarring en het heeft niets meer te maken met het originele onderwijs van Jezus, noch met de pogingen van de schrijver van Mattheus om er zijn eigen ding van te maken. Het is geen exegese, ook niet in dat topic over de Nauwe Poort, maar het is zuivere eisegese, je eigen betekenis in de stijgers zetten naar aanleiding van een hybride tekst van een schrijver die je niet kan volgen. De schrijver van Mattheus deed zelf ook al aan eisegese en de mensen in dit topic doen dat er nog eens overheen. Een volkomen zinloze exercitie en wel omdat het onderwijs van Jezus heel krachtig is als je weet hoe je het toe moet passen, maar uit dit soort eisegese volgt enkel gekeutel over niets. 

Maarja, dat is het Christendom ten volle. Waar het om gaat is dat je je geïnspireerd voelt en samen zingt voor het altaar of voor de kansel en dat er dan God om bepaalde dingen gebeden wordt en je soms deelneemt aan het avondmaalritueel en hoopt dat het goed met je komt. Dat je Jezus navolgt is volkomen ondergeschikt en wat Hij precies onderwees, niemand die het snapt, laat staan dat men het toe kan passen. Maar het is wel zoals de Keizer het het liefste zag, met kerkelijke gezagsdragers die de rituelen mooi vorm moesten geven in hun prachtige gewaden en met veel wierrookjes en glimmende wijnschalen en die dan wat voorlazen uit de wonderbaarlijke dingen uit lang vervlogen tijden, ter inspiratie.

Het klinkt wellicht wat hardvochtig of tragisch, maar zo is het wel gegaan en geworden.

Echt tragisch wordt het wanneer men een complete redenering ophangt aan een tekst die niet eens bestaat. En dat net zolang blijft herhalen totdat men er zelf in gaat geloven. En zich voorts op de borst kloppend gaat beschouwen als alwetend en verheven boven het voetvolk. Terwijl dat voetvolk zich kan beroepen op bestaande teksten.