Zarathustra’s bergrede

[Hopper 684]

Citaat

Maar wat een verschil tussen het verhaal over de profeet Zarathustra, die de opdracht krijgt de mensen op te roepen om te leven naar de kennis van goed en kwaad in henzelf, en het verbod op de kennis van goed en kwaad in het paradijsverhaal. Een groter tegenstelling is nauwelijks te bedenken.
Toeval? Ik geloof het niet. Het paradijsverhaal is geschreven door de Joodse priesters die na de ballingschap in Jeruzalem terugkeerden en die bijvoorbeeld in het Bijbelboek Daniël duidelijk laten weten hoe afschuwelijk verdorven ze het heidense geloof in Babel vonden. Het verbod op de kennis van goed en kwaad is nauwelijks anders te verstaan dan als een bedoelde ontkrachting van de prachtige boodschap van Zarathustra tot liefde in vrijheid. Het is bedoeld als herstel van de macht over het Joodse volk van de teruggekeerde priesterkaste, een macht die gebaseerd is op angst.

Citaat

En dan is er 600 jaar na de Babylonische ballingschap ene Jezus. Zijn boodschap, zeker zoals die is opgetekend door de volgelingen die we tegenwoordig gnostici noemen, lijkt verbazingwekkend veel op de boodschap van Zarathustra die aan het Oude Testament voorafging.
Toeval? Ook dat geloof ik niet. De overeenkomst is te groot, zeker met de gnostische teksten uit Nag Hammadi. 
Ook daardoor wordt het me nog duidelijker en vanzelfsprekender dat Jezus bewust heeft gebroken met het angstwekkende beeld van God zoals dat door de teruggekeerde joodse priesters was geschapen, een God die de macht van de priesters met angst moest bevestigen en die de invloed moest keren van de leer van Zarathustra. En daarmee heeft hij vooral gebroken met de macht van de Joodse priesters.
Jezus geeft de morele macht over het eigen leven weer terug gegeven aan de individuele mens, een macht die geworteld is in liefde. Precies zoals Zarathustra dat eerder geleerd had dat God het zo wilde en bedoeld had.

Citaat

Wie was er eerst? Mozes ging vooraf aan Jezus. Maar voor Mozes was er Zarathustra.
De boodschap van Zarathustra was eerst. De vijf eerste boeken van het Oude Testament zijn een poging van Joodse priesters om de invloed van de nieuwe ideeen van Zarathustra te keren. En dat doen ze later opnieuw door Jezus te laten kruisigen.
Mensen kun je misschien bang maken met een genadeloos straffende God, met hel en vcerdoemenis, maar we kunnen elkaar bemoedigen om die angst te overwinnen. Mensen kun je kruisigen, maar liefde niet. 
Nu de macht van de kerken over het geloof van de mensen taant, borrelen de ideeën van Zarathustra en Jezus zomaar weer vanzelf op. In alle vrijheid. Het mooie daarvan is dat je er geen christen voor hoeft te worden of aanhanger van Zarathustra. Het is voldoende mens te zijn met de mensen.

 

 

https://www.brammoerland.com/start/

 

Bram Moerland heeft natuurlijk wel een punt.   Eeuwenlang is de mensheid bang gemaakt met hel en verdoemenis.  Maar het werkt niet meer.  En buiten dat is het aannemelijk dat een groot deel van de bijbel uit andere culturen is overgenomen.  Je hoeft het niet met Bram Moerland eens te zijn, maar vraag je af: ben je een volgzame slaaf of ben je een mens die tot bloei kan komen?

[Robert Frans 1.536]

Wat versta je onder de mens? Of onder de menselijke geest/natuur?
Wat versta je vervolgens onder het opbloeien van de mens?

Dit zijn geen muggezifterige vragen, maar misschien wel de belangrijkste vragen om te stellen in een tijd waar transhumane technologie en kunstmatige intelligentie zich enorm snel ontwikkelen en onze menselijkheid steeds meer bevragen.
Hebben wij een bewustzijn, of zijn wij enkel een verzameling algoritmes die uiteindelijk door onze technologie begrepen, verbeterd en uiteindelijk misschien zelfs overheerst kunnen worden?
Betekent geluk dat je alles kunt krijgen wat je wil en lijden koste wat het kost moet vermijden, of dat je geen verwachtingen meer hebt en het leven kunt aanvaarden zoals het is?
Bloeit een mens op als zij haar verlangens en nieuwsgierigheid ten volle bevredigd, ook als dat veel verwoesting oplevert, of juist als zij zich matigt en haar driften flink in toom houdt?
En brengt onze kennis louter welzijn, vrede en geluk, of brengt zij misschien juist ook vervreemding, eenzaamheid en destructie van mens, dier en schepping?

De weg vooruit is alleen juist als zij de goede kant opgaat. Anders zul je toch (een stukje) terug moeten. En een hek kan beklemmend werken, maar ook bevrijdend als de kinderen daardoor onbekommerd in de speeltuin kunnen spelen, zonder het risico per ongeluk op de drukke weg te belanden.
Als God volgens de Schrift dus de mens inderdaad bij tijd en wijle beperkt in haar verlangens en haar macht soms zelfs breekt door verdeeldheid en verwarring te zaaien, zelfs ook soms binnen de Kerk, dan kan dat buitengewoon legitiem zijn als het gevaar te groot is om de mens aan bloot te willen stellen.
Je zult dus eerst moeten vaststellen dat er geen enkel gevaar is, voordat je kunt besluiten dat de mens meer vrij zou moeten opereren en dus onbeperkte macht zou moeten kunnen verwerven over zichzelf en de schepping. Want dat is namelijk wat er te gebeuren staat als de mens zichzelf niet begrenst. En die macht kon nog weleens een veel hogere prijs hebben dan haar belofte van aards geluk en aardse vrede.

[Hopper 684]

1 uur geleden zei Robert Frans:

Wat versta je onder de mens? Of onder de menselijke geest/natuur?
Wat versta je vervolgens onder het opbloeien van de mens?

Dit zijn geen muggezifterige vragen, maar misschien wel de belangrijkste vragen om te stellen in een tijd waar transhumane technologie en kunstmatige intelligentie zich enorm snel ontwikkelen en onze menselijkheid steeds meer bevragen.
Hebben wij een bewustzijn, of zijn wij enkel een verzameling algoritmes die uiteindelijk door onze technologie begrepen, verbeterd en uiteindelijk misschien zelfs overheerst kunnen worden?
Betekent geluk dat je alles kunt krijgen wat je wil en lijden koste wat het kost moet vermijden, of dat je geen verwachtingen meer hebt en het leven kunt aanvaarden zoals het is?
Bloeit een mens op als zij haar verlangens en nieuwsgierigheid ten volle bevredigd, ook als dat veel verwoesting oplevert, of juist als zij zich matigt en haar driften flink in toom houdt?
En brengt onze kennis louter welzijn, vrede en geluk, of brengt zij misschien juist ook vervreemding, eenzaamheid en destructie van mens, dier en schepping?

De weg vooruit is alleen juist als zij de goede kant opgaat. Anders zul je toch (een stukje) terug moeten. En een hek kan beklemmend werken, maar ook bevrijdend als de kinderen daardoor onbekommerd in de speeltuin kunnen spelen, zonder het risico per ongeluk op de drukke weg te belanden.
Als God volgens de Schrift dus de mens inderdaad bij tijd en wijle beperkt in haar verlangens en haar macht soms zelfs breekt door verdeeldheid en verwarring te zaaien, zelfs ook soms binnen de Kerk, dan kan dat buitengewoon legitiem zijn als het gevaar te groot is om de mens aan bloot te willen stellen.
Je zult dus eerst moeten vaststellen dat er geen enkel gevaar is, voordat je kunt besluiten dat de mens meer vrij zou moeten opereren en dus onbeperkte macht zou moeten kunnen verwerven over zichzelf en de schepping. Want dat is namelijk wat er te gebeuren staat als de mens zichzelf niet begrenst. En die macht kon nog weleens een veel hogere prijs hebben dan haar belofte van aards geluk en aardse vrede.

Robert Frans, allereerst ken ik de mens twee naturen toe.  De natuur zoals de evolutie die heeft voortgebracht, dat is de strijdende en concurrerende mens.

Daarnaast heeft de mens een goddelijke natuur welke bestaat uit liefde.  Over de eerste natuur hoef ik weinig woorden te besteden, in zijn extreme vorm kunnen we dat zelfzucht noemen.  De tweede natuur welke uit (naasten)liefde bestaat kan tot opbloeien komen.  Maar dit kan i.m.o. alleen geheel uit vrije wil.  De  boodschap van Zarathustra sluit daar bij aan, maar die van Jezus natuurlijk ook.

 

Zoals ik het zie zijn er in de eerste 10-20 eeuwen voor Christus allerlei religies en filosofieën geweest welke onderling hebben uitgewisseld, gekopieerd of verbasterd.In het zoroastrisme komen bekende kenmerken voor uit het christendom.  Maar ook in de Egyptische godin Maät zijn kenmerken van Jezus terug te vinden. Voor mij is het christendom een amalgaam waarbij ze soms mooie zaken hebben overgenomen van anderen en soms ook niet.

 

Grosso modo hanteer ik net zoals vrijwel alle religies een dualistisch model.  Waarbij echter niet goed tegen over het kwaad staat zoals de opvattingen bij gelovigen vaak luiden, maar waar zelfzucht tegenover liefde staat.  We bewegen tussen zelfzucht en liefde in, waarbij zelfzucht als een magneet aan de mens trekt.  Maar de mens kan uit alleen uit vrije wil naar de liefde toe bewegen.  En daarin deel ik de bezwaren van Bram Moerland.  Van het OT kun je gerust de meest wrede passages er uit schrappen.  Juist het OT trekt in mijn ogen de mensen naar de zelfzucht toe.  De OT God is een misbaksel in mijn ogen, daar zit geen liefde in.  En daar kom ik weer terug op mijn eerdere opmerkingen: als er dan toch al zoveel van andere religies is gekopieerd , waarom dan niet eens flink schrappen in die bijbel?  Gewoon uit liefde voor de mens......

[Dat beloof ik 836]

13 uur geleden zei Hopper:

Nu de macht van de kerken over het geloof van de mensen taant, borrelen de ideeën van Zarathustra en Jezus zomaar weer vanzelf op. In alle vrijheid. Het mooie daarvan is dat je er geen christen voor hoeft te worden of aanhanger van Zarathustra. Het is voldoende mens te zijn met de mensen.

Humanisme dus ? 

[Olorin 154]

Op 20-12-2020 om 21:33 zei Hopper:

Bram Moerland heeft natuurlijk wel een punt.   Eeuwenlang is de mensheid bang gemaakt met hel en verdoemenis.  Maar het werkt niet meer.  

Volgens mij werkt dit maar al te goed. Misschien dat het woord 'hel' vervangen is, maar bang maken met van alles werkt tot op de dag van vandaag prima. 
Of het nou angst voor Islamiseren is, voor migranten, voor een geheime deelstate vol satanistische pedofielen, of voor een linkse regering die de economie op zeep helpt, voor een kernoorlog of een grote klimaatramp (eentje die ik zelf trouwens serieus neem). Al die thema's doen het nog erg goed vandaag de dag. En ze hebben allemaal ook een weg naar verlossing. Fatalistische doemscenario's zonder redding doen het meestal niet zo goed... 

Citaat

En buiten dat is het aannemelijk dat een groot deel van de bijbel uit andere culturen is overgenomen.  

Ja, was al duizenden jaren aannemelijk onder christenen. Je vindt het al terug in de theologie uit de oudheid en de middeleeuwen. Doorgaans nog eens iets wat positief is ook. 

Citaat

Ben je een volgzame slaaf of ben je een mens die tot bloei kan komen?

Om terug te komen op mijn tekst na de eerste quote: Dat verhaal  kom je ook daar tegen. Meestal ben je dat wanneer je niet blind de theorie volgt. Soms is het slaaf, soms is het schaap, soms ben je niet 'woke'.