Een niet-christen leest de Bijbel

[zendeling 118]

Op 21-12-2019 om 18:33 zei Desid:

Wat ik hiertegenover zet is een betrouwbaarder beeld: namelijk dat de theologen waarop jij je beroept maar enkelingen zijn en dat de consensus van de bijbelwetenschap vaak ergens anders ligt.

Dat is juist jouw drogreden, die meerderheid en hun consensus zijn helemaal niet "betrouwbaarder" (enkel in jouw fantasiewereld). 

Het is juist betrouwbaarder om zoveel mogelijk een gezonde wetenschappelijke (rationele) scepsis te hebben over het historische gehalte van de "geloofswaarheden" die de meerderheid van de theologen niet aan de kaak durven te stellen omdat ze hun betaalde baan dan wel kunnen schudden. Het is vooral uit lafheid, uitzonderingen daargelaten.

31 december 2019 bewerkt door zendeling

[Desid 324]

1 uur geleden zei zendeling:

Dat is juist jouw drogreden, die meerderheid en hun consensus zijn helemaal niet "betrouwbaarder" (enkel in jouw fantasiewereld). 

Het is juist betrouwbaarder om zoveel mogelijk een gezonde wetenschappelijke (rationele) scepsis te hebben over het historische gehalte van de "geloofswaarheden" die de meerderheid van de theologen niet aan de kaak durven te stellen omdat ze hun betaalde baan dan wel kunnen schudden. Het is vooral uit lafheid, uitzonderingen daargelaten.

Ok Boomer

[zendeling 118]

Terwijl de boomers vasthouden aan de Christelijke "overlay" die de leringen van Jezus verdraaien en vertroebelen, kun je dus door het lezen en bestuderen van de gereconstrueerde kerntekst die Yeshua ons hoogstpersoonlijk zelf schonk terugkeren naar de mystieke leer die leidt tot de bevrijding van het Zelf.

Daarbij vallen alle religieuze theorien en het religieuze bijgeloof weg die mensen binnen zogenaamde religies zo van elkaar gescheiden houden en komen we weer tot de menselijke eenheid die Yeshua voor ogen had toen Hij zijn woorden uitsprak.

Ben je eenmaal Christelijk voorgeprogrammeerd, dan valt het niet mee om je nog te ontdoen van het religieuze aanslibsel waar het Nieuwe Testament zo vol mee staat, je zal je naakt en onzeker voelen om het slechts met de onderwijzingen van Yeshua zelf te moeten stellen. Maar heb je de sprong eenmaal gewaagd, dan zal de beloning immens zijn.

7 januari 2020 bewerkt door zendeling

[Plume 189]

20 minuten geleden zei zendeling:

Maar heb je de sprong eenmaal gewaagd, dan zal de beloning immens zijn.

Dat heet Verlossing. 

[zendeling 118]

Ik blijf worstelen om grip te krijgen op het Nieuwe Testament en hoe dat Christendom zich nou écht ontwikkelde. Het Christendom besloot immers om afscheid te nemen van de missie van Jesjoea toen het Zijn leringen afdankte, verminkte en op twee manieren in stukjes in het zelf-bedachte Christelijke verhaal inpaste.

De wijze waarop dit allemaal gebeurde was ideologisch gezien chaotisch en het uiteindelijke resultaat was een centraal afgedwongen oecumene tussen heel uiteenlopende ideologisch ontspoorde sektes die elkaar eerder nog verketterd hadden, maar die door al die ontsporingen niets meer te maken hadden met wat Jesjoea begonnen was.

De grootste van die ideologisch ontspoorde sekte, de gnostische Marcionitische christenen, die zich hadden afgezet tegen het Christendom rond het joods-christelijke eMattheus, hield haar onafhankelijkheid nog het langste vol, maar uiteindelijk verdween alles in het ideologisch nóg kleurlozere vage meng-compromis dat het centraal aangestuurde Romeinse Christendom werd. Dat het ideologisch weinig meer voorstelde deed er toen allang niet meer toe, omdat het christelijke ritualisme naadloos aansloot op de heidense rituelen van het Romeinse Rijk en de massa's daarmee tevreden kon stellen.

Veel later zouden protestante christenen tegen dit ritualisme in opstand komen, maar deze protestanten waren ideologisch allang niet meer in staat om aan te sluiten bij de oorspronkelijke missie van Jesjoea omdat daar immers via het Nieuwe Testament zo moeilijk helderheid over te krijgen was en is. Die missie zit/zat begraven onder dikke lagen Christendom.

Het wonderlijke is, dat je aan de zeer grote verschillen tussen de deelteksten van het Nieuwe Testament (ondanks de extra aanpassingen aan de Schrift door het centrale orthodoxe deel van de Kerk) nog goed kunt zien hoe de sektes het niet met elkaar eens waren, maar christenen lezen daar overheen omdat hun ideologie zo is ingericht dat ze die verschillen onbelangrijk vinden. Wat dat betreft is het Christendom een echte religie geworden (zoals de Islam) en geen cultus meer die zich bedient van een consistente spirituele filosofie.

Daarom ook hebben christenen het altijd over hun (bij-) geloof en niet over hun spirituele pad. Het is meer een soort geinstitutionaliseerde trouw die ze moeten betonen aan hun religieuze traditie, een trouw die verbonden is met hun (bij-) geloof in allerlei religieuze beloftes. Beloftes die de historische Jesjoea nooit gemaakt zou hebben, maar die de bedenkers van het Christendom wel nodig hadden om hun volgelingen aan hun sekte te kunnen binden. In die zin klopt de Marxistische typering dat religie 'opium voor het volk' is. Ze krijgen weinig, maar worden tevreden gesteld met rituelen en religieuze beloftes voor "later" in het "hiernamaals".

Jesjoea kwam met een spiritueel pad, een heel praktische spirituele (mystieke) missie en de bedenkers van het Christendom vormden dat vervolgens om tot een irrationeel geloof met (valse) beloftes dat beter aansloot bij het Romeins-Griekse heidendom. Maar de wonderlijke geschiedenis van dit Christendom, inclusief de heel smalle basis in de missie van Jesjoea, kun je nog in gestolde vorm teruglezen in de ontwikkelingspatronen in het Nieuwe Testament. En daar ligt de sleutel tot de ontdekking van hoe het Christendom zich werkelijk ontwikkelde, niet vanuit een soort oer-Christendom, maar wel vanuit een ideologische chaos die al te snel afstand had genomen van de oorspronkelijke ideologie en de oorspronkelijke missie en die in eerste instantie alle kanten op was gegaan.

15 februari 2020 bewerkt door zendeling