Na lange tijd weer eens naar de viering/dienst

[Thorgrem 430]

Vandaag was het dan eindelijk eens zo ver. Ik was leuk genoeg al vroeg wakker en fris en fruitig. Dus ik dacht; waarom ook niet. Ik ben al (denk ik) bijna een jaar niet naar de kerk geweest. Kan iets korter zijn kan ook iets langer zijn. In de tussentijd verhuisd (al ruim voor de jaarwisseling) dus het is maar afwachten wat je tegen gaat komen. Niet enkel om de lokale geloofsgemeenschap maar ook qua kerkgebouw. In mijn vorige geloofsgemeenschap kende ik de mensen, niet in de laatste plaats door het vrijwilligerswerk wat ik in de kerk gedaan had. Hier niemand. Een kleine drempel om te overwinnen dus.

Uiteindelijk viel het allemaal reuze mee. De viering was inhoudelijke prima, een aardig mannenkoor. Het geluid was even wennen evenals de manier van spreken van de priester van dienst. De ambiance was zelfs aangenaam verrassend. Het kerkgebouw blijkt een prachtige basiliek te zijn met gigantische glas in lood ramen wat voor een hele open en lichte ruimte zorgt. De benaming basiliek zal een kerk wel niet voor niets verdienen. Nu was mijn vorige kerk ook geen onaardig gebouw (understatement), maar dit is toch wel van een andere orde. Ik heb niet veel mensen gesproken, maar dat komt vanzelf wel weer.

Al met al hoop ik dat dit een frisse start was voor hernieuwde interesse in een wat regelmatigere kerkgang.

Ben jij ook wel eens lange tijd niet naar de kerk gegaan? Zo ja, hoe waren jouw ervaringen? Hoe stap je een nieuwe geloofsgemeenschap in na verhuizing?

[Dat beloof ik 990]

Wat ik mij hier bij af vraag: is het binnen de katholieke kerk niet meer zo dat er bij verhuizing vanuit de nieuwe pastorie contact wordt opgenomen met de nieuwe bewoner ?  Ik kan mij vanuit gereformeede (zelf) en katholieke (vrouw) achtergrond nog herrinneren dat dit vroeger nog wel het geval was.

[Thorgrem 430]

7 minuten geleden zei Dat beloof ik:

Wat ik mij hier bij af vraag: is het binnen de katholieke kerk niet meer zo dat er bij verhuizing vanuit de nieuwe pastorie contact wordt opgenomen met de nieuwe bewoner ?  Ik kan mij vanuit gereformeede (zelf) en katholieke (vrouw) achtergrond nog herrinneren dat dit vroeger nog wel het geval was.

Ja hoor. Er is netjes contact met mij opgenomen. Een welkomsbrief en maandelijks het parochieblad en natuurlijk de actie kerkbalans.

[Dat beloof ik 990]

1 minuut geleden zei Thorgrem:

Ja hoor. Er is netjes contact met mij opgenomen. Een welkomsbrief en maandelijks het parochieblad en natuurlijk de actie kerkbalans.

Toch ! Herkenbaar, haha !

[Robert Frans 1.653]

Zelf heb ik nooit problemen gehad om een vreemde kerk binnen te lopen om er de mis bij te wonen. In mijn eerste twee parochies deed ik dat zelfs bij tijd en wijle, als in de parochie zelf geen mis werd opgedragen of een vrijzinnig koor de liturgie zong. Ook tijdens mijn relatie wisselde ik af tussen mijn en haar parochie.
Bij een verhuizing ging ik ook gewoon direct naar de mis in de nieuwe parochie (en hoopte dan het beste ervan). Ben sowieso ook iemand die over het algemeen niet blijft hangen bij het koffiedrinken en mensen vrijwel uitsluitend leer kennen via vrijwilligerswerk.
Ik heb dus enkel een echte band met de parochie qua liturgie en eventueel vrijwilligerswerk, zoals nu bij het gregoriaans koor en het cantorschap.

[Olorin 155]

Op 18-3-2018 om 17:38 zei Thorgrem:

Ben jij ook wel eens lange tijd niet naar de kerk gegaan? Zo ja, hoe waren jouw ervaringen? Hoe stap je een nieuwe geloofsgemeenschap in na verhuizing?

Wat is 'lang'. Wel dat het heel onregelmatig werd en dat het van iedere week naar meer dan een maand niet, met dan een paar keer wel, dan een tijdje niet. Bij mezelf wordt de drempel ook steeds hoger om dan weer wel te gaan. Ik merk dat er blokkades ontstaan. En als ik dan eindelijk wel ga merk ik (meestal) dat het me wel goed doet, dat ik dingen wel gemist heb. 
Naar een nieuwe kerk gaan is een kwestie van binnen stappen. Maar ik maak niet echt contacten met die mensen. Mijn kerk is redelijk introvert (dat is katholicisme over het algemeen best wel vind ik, misschien voel ik me er daarom ook wel prettig bij juist), en ik ook. En ik doe niet echt mijn best om mensen daar te kennen. En mijn vrienden zijn in de meerderheid agnost of atheïst. (Waaronder trouwens ook katholieke atheïsten.) Een paar vrienden die christen zijn, zijn van een nogal andere richting.