Vijf opmerkingen die jongeren van de kerk weg houden

[Redactie 0]

"Ik ben één van de jongeren die de kerk verliet. Uit ervaring kan ik vertellen dat jongeren in de kerk niet houden van makkelijke antwoorden en clichés." Dit schrijft Addie Zierman in OnFaith. Uiteindelijk keerde ze weer terug in de kerk. "Niet vanwege de leuke activiteiten in kerken of ‘coole’ uitstraling. Ik keerde terug, omdat ik behoefte had aan gemeenschap."

De 30-jarige Addie, inmiddels moeder van twee jongens, merkt op dat clichés en makkelijke antwoorden nog steeds een vervreemdende uitwerking hebben. Onlangs vroeg de schrijfster haar lezers om vijf opmerkingen die zij als te makkelijk en te cliché beschouwen. Hier volgt de top 5:

1. "De Bijbel zegt duidelijk…"
Mijn leeftijdsgenoten vormen de eerste generatie die opgroeide in het tijdperk van de informatietechnologie. We kregen toegang tot honderden commentaren, preken, visies en boeken. We kunnen via Facebook en Twitter in gesprek met bijbelgeleerden. Je wordt dan geconfronteerd met verschillende doctrines die allemaal in dezelfde Bijbel zijn geworteld.

We weten heel goed dat de Bijbel over bepaalde zaken heel duidelijk is, maar ook over heel veel dingen niet. We weten dat uitleg niet losstaat van de cultuur waarin we leven. Daarom verlangen we van onze voorgangers dat ze woorden vanuit de Bijbel met nederigheid en eerbied overbrengen: "Dit is de uitleg waartoe mijn studie en gebed mij heeft geleid, maar ik kan het mis hebben." Dit geeft ons veel meer vertrouwen dan de uitspraak: "De Bijbel zegt duidelijk…"

2. "God zal je nooit meer geven dan je aankunt"
Ik was geschokt toen ik ontdekte dat dit geparafraseerde ‘Moeder Teresa-citaat’ zo vaak in de christelijke wereld wordt gebruikt, maar niet door de Bijbel wordt onderwezen. Aan deze uitdrukking kleeft de ondertoon dat wanneer je met meer tegenslagen wordt geconfronteerd dan je aankunt, je geloof niet groot genoeg is. Wij jongeren zijn een beetje narcistisch, maar we kunnen ook heel goed de impact van gebeurtenissen inschatten.

We weten dat we in dit leven vaak meer op ons bord krijgen dan we kunnen verwerken. Daarom willen we te horen krijgen dat het ondanks dat in orde is tussen ons en God.

3. "We vertellen dit omdat we jullie liefhebben"
Dit klinkt niet alleen griezelig, maar brengt ook verontrustende gevolgen met zich mee. Als jongeren begrijpen we dat we hulp goed kunnen gebruiken, maar we willen niet een project of bediening van iemand zijn. Bovendien lijkt een dergelijke uitspraak op een flits van gekunstelde vriendelijkheid. Jongeren zijn op zoek naar relaties.

4. Zwart-wit uitspraken, zoals: "De gelovigen, ongelovigen en afgedwaalden"
Jongeren zijn moe van retoriek die duidelijk maakt wie er wel of niet bij hoort. We kennen onze eigen twijfels goed genoeg om te weten dat geloof en ongeloof vaak zo naast elkaar staan. Termen als ‘terugval’, die het gebrek aan succes in het geloofsleven aangeven, frustreren ons. We willen niet de druk ervaren alsof we ons geloof moeten bewijzen. Ook willen we niet doen alsof we veel geloof hebben. We willen geaccepteerd worden in plaats van geanalyseerd.

5. "God heeft alles onder controle", "Hij heeft een plan", "Zijn wegen zijn ondoorgrondelijk"
De kans is groot dat wij als christenen geloven dat deze uitspraken waar zijn. Maar dit is het laatste wat we willen horen wanneer het in ons leven niet goed gaat. Wij vestigen ons graag op Jezus, die in Zijn tijd op aarde naast de Samaritaanse vrouw ging staan, melaatsen aanraakte en huilde om Lazarus’ dood. We hebben veel verhalen gehoord en gelezen over Jezus Die naast mensen met pijn staat, terwijl mensen in de kerk zo vaak boven hen gaan staan.

Tenslotte: het gaat er niet om wat kerken wel of niet mogen zeggen. Jongeren willen gezien, begrepen en geliefd worden. Dat is het. Stoppen met clichés en kiezen voor eerlijkheid is een geweldige start.

Bron: CIP

Terug naar frontpage

[Lobke 467]

Ja, veel jongeren zullen zich hierin herkennen, maar ook ouderen.

[Thorgrem 430]

Kan zeker opgaan voor bepaalde jongeren. Aan de andere kant is bijvoorbeeld de islam vrij populair bij bepaalde jongeren die juist wel die duidelijkheid wensen, die wel zwart/wit willen zien die wel opgelegde structuur kunnen gebruiken enz enz.

"de jongere" kan je daar überhaupt over spreken zo?

[Davy964 2]

Ik denk Niet dat iemand voor 'de jongeren' kan spreken. Iedereen heeft verschillende ideeën en smaken. Ik hou bijvoorbeeld wél van een makkelijk en direct antwoord in plaats van eromheen te draaien. (Wat ik vaak ervaar). Zwart-Wit uitspraken heb ik ook geen moeite mee.

[Robert Frans 1.653]

"Dit is de uitleg waartoe mijn studie en gebed mij heeft geleid, maar ik kan het mis hebben."

Kan me op zich aardig vinden in die opmerkingen, hoewel duidelijkheid ook belangrijk is, maar bovenstaande doet me een beetje de tenen krommen. Een priester die zoiets zegt, behoort mijns inziens zich even weer te realiseren namens Wie hij spreekt.

Een priester, en in veel protestantse kerken ook de dominee, spreekt namens Christus, ofwel namens de kerk, en onderwijst de gelovigen in hoe zij vandaag de dag Christus kunnen navolgen. Hij behoort dus wel degelijk de weg te weten, in elk geval voldoende om zijn gelovigen naar "grazige weiden" te kunnen brengen, niet in de laatste plaats door zijn voorbeeld.

Net zoals een leraar, ook al is hij niet onfeilbaar, ook niet behoort te staan twijfelen voor de klas, behoort een geestelijke dat ook niet op ambo of kansel te doen.

[Miekje 0]

"Dit is de uitleg waartoe mijn studie en gebed mij heeft geleid, maar ik kan het mis hebben."

Kan me op zich aardig vinden in die opmerkingen, hoewel duidelijkheid ook belangrijk is, maar bovenstaande doet me een beetje de tenen krommen. Een priester die zoiets zegt, behoort mijns inziens zich even weer te realiseren namens Wie hij spreekt.

Een priester, en in veel protestantse kerken ook de dominee, spreekt namens Christus, ofwel namens de kerk, en onderwijst de gelovigen in hoe zij vandaag de dag Christus kunnen navolgen. Hij behoort dus wel degelijk de weg te weten, in elk geval voldoende om zijn gelovigen naar "grazige weiden" te kunnen brengen, niet in de laatste plaats door zijn voorbeeld.

Net zoals een leraar, ook al is hij niet onfeilbaar, ook niet behoort te staan twijfelen voor de klas, behoort een geestelijke dat ook niet op ambo of kansel te doen.

ik kan het daarover niet helemaal met je eens. ik denk dat het juist goed is als een dominee of een priester of andere geestelijke ook regelmatig zijn beperkingen laat zien. dat hij laat zien dat hij ook maar een mens is, die zijn best doet om God te zoeken en zijn weg te bewandelen, en die daarin aanzienlijk meer kennis heeft dan de gemiddelde persoon, maar die ook niet alle antwoorden heeft. De dominee/priester is immers God niet en was er ook niet bij 2000 jaar geleden, dus juist de bescheidenheid en nederigheid die "Dit is de uitleg waartoe mijn studie en gebed mij heeft geleid, maar ik kan het mis hebben." wat mij betreft uitstraalt past een dominee/priester

[Robert Frans 1.653]

Natuurlijk is het prima als hij in persoonlijke gesprekken laat weten dat hij ook gewoon een mens is.

Maar op de kansel spreekt hij dus wel degelijk namens de kerk. Er is dan minder ruimte voor zijn eigen persoonlijke sores en twijfels.

Gelovigen hebben dan al wel genoeg aan hun eigen twijfels en vragen. Het is daarom alleen maar passend als er in elk geval één plaats is waar het geloof gewoon wordt verkondigd zoals zij binnen de betreffende kerk behoort te worden verkondigd.

De brieven van Paulus zijn daarin een uitstekend voorbeeld. Hij laat daarin zeker wel zijn persoonlijkheid en intense liefde voor zijn kerkgemeenschappen doorklinken, maar als hij onderwijst, dan schrijft hij op zekere, stellige toon en laat hij er geen misverstand over bestaan dat men geacht wordt hem als autoriteit te aanvaarden.

[MysticNetherlands 298]

Een priester, en in veel protestantse kerken ook de dominee, spreekt namens Christus,

Dus alle priesters spreken voor Jezus en de kerk? Maar van de dominees slechts sommigen? Is dat nu echt wat ik lees?

Hij behoort dus wel degelijk de weg te weten, in elk geval voldoende om zijn gelovigen naar "grazige weiden" te kunnen brengen, niet in de laatste plaats door zijn voorbeeld.

Net zoals een leraar, ook al is hij niet onfeilbaar, ook niet behoort te staan twijfelen voor de klas, behoort een geestelijke dat ook niet op ambo of kansel te doen.

Maar als zelfs Paulus worstelt (hij doet immers de kwade dingen die hij niet wilt doe), en zelfs Thomas twijfelde, is het dan echt zo onwenselijk als n dominee (of in sommige gevallen priester ) zijn twijfel en derhalve menselijkheid bespreekt? Denk je niet dat de toehoorders zich dan veel meer met hem kunnen identificeren? Net zoals ook Jezus gewoon huilde in t openbaar, Zijn angst en strijd toonde in t openbaar, kwaad werd in t openbaar etc?

[Thorgrem 430]

Een priester, en in veel protestantse kerken ook de dominee, spreekt namens Christus,

Dus alle priesters spreken voor Jezus en de kerk? Maar van de dominees slechts sommigen? Is dat nu echt wat ik lees?

Het ligt aan de leer van de protestantse kerken. Robert kan er weinig aan doen dat sommige protestantse kerken/stromingen niet geloven dat hun dominee's namens Christus spreken. Ik denk niet dat Robert er een waardeoordeel aan wou hechten maar gewoon de desbetreffende verschillende zienswijzen wou respecteren.

[Annatar 0]

De stelling dat priesters in de katholieke Kerk "namens Christus" spreken lijkt me ook wat kort door de bocht. Ja, natuurlijk een priester is geroepen Christus na te volgen en steeds meer op Hem te lijken, dus in die zin klopt het. Als je het strikt theologisch uit wil leggen snap ik op zich wel wat je bedoeld maar m.i. is het een uitspraak die onvermijdelijk tot een hoop ergernissen en teleurstellingen zal leiden.

Priesters, diakens en dominees zijn immers ook gewoon mensen die hun eigen persoonlijk-subjectieve dimensie inbrengen. De aanwezigheid van Christus in de gemeenschap is altijd een bemiddelde aanwezigheid. Maar die bemiddeling loopt niet altijd even goed.

Bovendien zegt het evangelie dat Christus aanwezig is waar twee of meer in Zijn naam bijeen komen. Het is in de gemeenschap van gelovigen dat Christus aanwezig is in de Geest. Voorgangers hebben een bijzondere bediening maar ze zijn geen heidense orakels.

[Robert Frans 1.653]

Dat wilde ik ook niet zeggen, Annatar, dat het orakels zouden zijn of zo. Maar een priester of dominee die bij wijze van spreken een potje staat te twijfelen op de amob of kansel, mijns inziens is dat dus ook niet de bedoeling.

Ik bedoel, ik zie toch wel verschil in:

"Christus leert ons hier dat we moeten vergeven."

of:

"Christus leert denk ik hier dat we moeten vergeven, maar het kan rustig ook heel anders zijn hoor."

Het eerste is mijns inziens een normale manier van preken, aan het tweede hebben gelovigen uiteindelijk niet veel. Ik bedoel, zeg dan niets als je het niet zeker weet.

Natuurlijk moet een priester niet zoiets zeggen als: "Ik zeg u namens Christus dat u moet vergeven, dus doe dat dan ook en luister naar mij om te weten hoe dat moet." Dat is weer het ándere uiterste.

En dat een priester (zoals de vorige pastoor hier) bij tijd en wijle laat merken dat hij dénkt dat iets zus en zo is, nou ja, dat hoeft natuurlijk ook weer niet zo'n ramp te zijn. Maar laat die gedachte dan wel op heldere, zekere wijze worden geuit.