Gevoel & Ratio

[Questionsoflife 0]

Wat ik 1 van de lastigste punten van het christelijk geloof vind is de kloof tussen emotie en ratio. De uitdaging voor een christen ligt in het rationeel aannemen van een andere onzichtbare) werkelijkheid. Emoties worden volgens mij vaak onder de oude mens geschaard, ze zijn dan ook vaak gericht op omstandigheden hier. Schuld, schaamte en boosheid als iemand ons iets heeft aangedaan vind ik daar een mooi voorbeeld van. Door het rationeel beseffen wat Jezus heeft gedaan, moeten we in combinatie met de HG leren omgaan met deze gevoelens.

Voor mij zit het risico in het rationeel platleggen van het geloof, het leven eruit slaan met theologie. Aan de andere kant weet ik niet zo goed wat ik met emoties aan moet, als in oude mens/nieuwe mens. Ik ben benieuwd hoe andere mensen dit zien!

[Michiel 14]

Waaruit maak je dat onderscheid op tussen oude/ nieuwe mens emotie/ ratio? Die koppeling zie ik niet terug komen in de Scrhift of traditie.

[Ursa 1]

Grappig, veel mensen doen juist veel met gevoelens in hun geloofsleven. Ik denk niet dat emoties bij de oude mens horen. Ook niet de 'negatieve' emoties. Als gelovige ben je een complete persoon: met verstand, emotie en alles wat je verder nog behelst. Zowel een christendom zonder gevoel als een geloof zonder ratio is arm.

[kriss 0]

Grappig, veel mensen doen juist veel met gevoelens in hun geloofsleven. Ik denk niet dat emoties bij de oude mens horen. Ook niet de 'negatieve' emoties. Als gelovige ben je een complete persoon: met verstand, emotie en alles wat je verder nog behelst. Zowel een christendom zonder gevoel als een geloof zonder ratio is arm.

Ik kan me er wel iets bij voorstellen en ik denk dat het omgaan met emoties ook te maken heeft met je opvoeding. Persoonlijk heb ik er ook last van gehad doordat ik geboren en getogen ben in een vrij strenge geloofsgemeenschap. Hier werden bv 'negatieve' emoties zoals boosheid als zondig beschouwd. Na mijn uittreden heb ik pas moeten leren om te gaan met emoties, een hele klus moet ik zeggen maar idd jou emoties maken je tot een mens en persoonlijkheid.

[Lawrencelot 0]

Grappig. Ik vind gevoel en ratio ook lastige punten in het christelijk geloof, maar juist om andere redenen: de christelijke gemeenschappen waar ik bij heb gezeten legden juist veel nadruk op emotie, terwijl ik veel meer rationeel ingesteld ben. Dit gaf mij juist een idee van tekortschieten in het geloof, en daar moest ik juist mee leren omgaan.

Ik waardeerde het juist heel erg dat veel traditionele christenen rationeler met hun geloof omgaan, alleen vind ik daar de balans soms weer de andere kant op gaan, het "rationeel platleggen van het geloof" zoals je zegt. Een goede balans vinden is lastig, maar het heeft denk ik niet per se met oude mens / nieuwe mens te maken.

[Ursa 1]

Dat van die boosheid herken ik wel, Kriss. Is dat niet ook een stukje cultuur? Rationaliteit en zelfbeheersing zijn belangrijke waarden. Emoties passen daar niet bij. Volgens mij wordt dat breed gedragen in de maatschappij. Of ik zit er naast. Zelf zal ik niet snel boos worden, en als ik boos ben dat zelden direct uiten.

[Bonjour 80]

De uitdaging voor een christen ligt in het rationeel aannemen van een andere onzichtbare) werkelijkheid.

Kan je rationeel iets aannemen waar geen bewijs voor is? Of heb je dan je ratio uitgeschakeld?

Juist als je onvoldoende materiaal hebt om te beoordelen of een stelling waar is of niet, neem je deze beslissing op gevoel.

[Riska 0]

Kan je rationeel iets aannemen waar geen bewijs voor is? Of heb je dan je ratio uitgeschakeld?

Juist als je onvoldoende materiaal hebt om te beoordelen of een stelling waar is of niet, neem je deze beslissing op gevoel.

Voor een deel heb je gelijk, in ieder geval wat mijzelf betreft.

Gevoelsmatig geloof ik in God, in Christus.

Maar dat betekent niet dat alle gevoel mag. Dat heeft met opvoeding te maken. Boos zijn op God was er niet bij, want 'wat God doet is welgedaan'. Dat geeft een zeker conflict. Het heeft jaren geduurd voordat ik leerde dat boosheid als je gelooft mag. Dat er 'woedepsalmen' zijn bv.

Nu is er een redelijk evenwicht in hoe en wat ik geloof.

[MysticNetherlands 298]

Goed om te horen

[Rutgerza 0]

De uitdaging voor een christen ligt in het rationeel aannemen van een andere onzichtbare) werkelijkheid.

Kan je rationeel iets aannemen waar geen bewijs voor is? Of heb je dan je ratio uitgeschakeld?

Juist als je onvoldoende materiaal hebt om te beoordelen of een stelling waar is of niet, neem je deze beslissing op gevoel.

Er zijn genoeg mensen die hun beslissingen nemen op gevoel of omdat ze het nu eenmaal zo willen. Het bewijsmateriaal is gewoon dat ze zich er goed bij voelen, meer hebben ze niet nodig. Ik denk eerlijk gezegd dat uiteindelijk voor iedereen dat gevoel min of meer wel de doorslag geeft. Zo zitten wij mense n nu eenmaal in elkaar.

[MysticNetherlands 298]

Idd.

[Lobke 467]

Als ik rationeel geloof, loop ik vast. Gevoelsmatig begrijp ik het, ervaar ik. Vanavond nog met ons koor gezongen op een EO avond. Ds van der Veer vertelde dat zingen soms je hart opende voor het geloof, zodat het trekt. Ik herken dat zo duidelijk, door het zingen vallen alle vragen weg, soms voor even. Maar dat geeft zo 'n enorme rust, rust die we soms zo nodig hebben.

Rationeel kunnen we daar ws niets mee.

[Maria K. 51]

Als ik rationeel geloof, loop ik vast. Gevoelsmatig begrijp ik het, ervaar ik. Vanavond nog met ons koor gezongen op een EO avond. Ds van der Veer vertelde dat zingen soms je hart opende voor het geloof, zodat het trekt.

Dit schreef ik elders in een vergelijkbaar topic.

- Wel blijven de herinneringen aan een prachtig gevoel bij bijv. de doop van kinderen.

Het moment, dat iedereen opstaat en terwijl de dominee zijn handen zegenend over de hoofden van de baby's uitspreidt, alle mensen zingen: "Dat 's Heeren zegen op u daal".

Als ik daaraan terugdenk dan voel ik nog de emotie, die ik vroeger steeds weer voelde.

Nu besef ik, dat ik dit altijd zo zou ervaren als binnen een ritueel een hele hoop mensen zingend een nieuw leven veel gezondheid en geluk in het leven zouden toezingen.

Dat dat met God of de Heere niets heeft te maken.

[Bonjour 80]

Er zijn genoeg mensen die hun beslissingen nemen op gevoel of omdat ze het nu eenmaal zo willen. Het bewijsmateriaal is gewoon dat ze zich er goed bij voelen, meer hebben ze niet nodig. Ik denk eerlijk gezegd dat uiteindelijk voor iedereen dat gevoel min of meer wel de doorslag geeft. Zo zitten wij mense n nu eenmaal in elkaar.

Wat bedoel je met "Het bewijsmateriaal is gewoon dat ze zich er goed bij voelen,"

Ik lees niets dat tegen mijn stelling ingaat dat je niet rationeel een dogma kan aannemen.

[MysticNetherlands 298]

Als ik rationeel geloof, loop ik vast. Gevoelsmatig begrijp ik het, ervaar ik. Vanavond nog met ons koor gezongen op een EO avond. Ds van der Veer vertelde dat zingen soms je hart opende voor het geloof, zodat het trekt.

Dit schreef ik elders in een vergelijkbaar topic.

- Wel blijven de herinneringen aan een prachtig gevoel bij bijv. de doop van kinderen.

Het moment, dat iedereen opstaat en terwijl de dominee zijn handen zegenend over de hoofden van de baby's uitspreidt, alle mensen zingen: "Dat 's Heeren zegen op u daal".

Als ik daaraan terugdenk dan voel ik nog de emotie, die ik vroeger steeds weer voelde.

Nu besef ik, dat ik dit altijd zo zou ervaren als binnen een ritueel een hele hoop mensen zingend een nieuw leven veel gezondheid en geluk in het leven zouden toezingen.

Dat dat met God of de Heere niets heeft te maken.

Ik zie slechts zeer beperkte raakvlakken. Jij beschrijft echt m atheïstisch perspectief volgens mij, Lobke niet.

[Rutgerza 0]

Er zijn genoeg mensen die hun beslissingen nemen op gevoel of omdat ze het nu eenmaal zo willen. Het bewijsmateriaal is gewoon dat ze zich er goed bij voelen, meer hebben ze niet nodig. Ik denk eerlijk gezegd dat uiteindelijk voor iedereen dat gevoel min of meer wel de doorslag geeft. Zo zitten wij mense n nu eenmaal in elkaar.

Wat bedoel je met "Het bewijsmateriaal is gewoon dat ze zich er goed bij voelen,"

Ik lees niets dat tegen mijn stelling ingaat dat je niet rationeel een dogma kan aannemen.

Ik ging ook niet zozeer tegen je in hoor, maar ging er nog even verder op door.

Ik bedoel dat het voor veel mensen niet uitmaakt of er wel of geen tastbaar bewijs is. Veel mensen maken namelijk geen keuzes op basis van de ratio, maar op gevoel. Als het goed voelt dan is het ook goed, zeg maar. Naar de consequenties wordt pas achteraf gekeken.

[Maria K. 51]

- Wel blijven de herinneringen aan een prachtig gevoel bij bijv. de doop van kinderen.

Het moment, dat iedereen opstaat en terwijl de dominee zijn handen zegenend over de hoofden van de baby's uitspreidt, alle mensen zingen: "Dat 's Heeren zegen op u daal".

Als ik daaraan terugdenk dan voel ik nog de emotie, die ik vroeger steeds weer voelde.

Nu besef ik, dat ik dit altijd zo zou ervaren als binnen een ritueel een hele hoop mensen zingend een nieuw leven veel gezondheid en geluk in het leven zouden toezingen.

Dat dat met God of de Heere niets heeft te maken.

Ik zie slechts zeer beperkte raakvlakken. Jij beschrijft echt m atheïstisch perspectief volgens mij, Lobke niet.

In de eerste alinea beschrijf ik wel degelijk mijn gevoel als diep gelovige, niet eens als een twijfelaar.

De tweede alinea is inderdaad meer beschouwend geschreven vanuit mijn gevoel nu.

[Ursa 1]

Je kunt je afvragen of puur rationele keuzes wel bestaan. Daarnaast vind ik het jammer dat de discussie zo afgebogen wordt. De keuze om te geloven is niet per definitie een gevoelskeuze. De aanname van het geloof overstijgt gevoel en ratio. Argumenten spelen daarbij uiteindelijk geen rol.

[Lobke 467]

Daarnaast vind ik het jammer dat de discussie zo afgebogen wordt. De keuze om te geloven is niet per definitie een gevoelskeuze. De aanname van het geloof overstijgt gevoel en ratio. Argumenten spelen daarbij uiteindelijk geen rol.

@Ursa de topic starter vraagt hoe we er persoonlijk tegen aan kijken, hoe we dit persoonlijk "ervaren". M.i zijn we nog ontopic.

Als ik het heb over : hoe het zou moeten zijn dan weet ik ook dat het niet of of is maar en en. Maar gevoel kan maken dat er ook een rationeel aanvaarden, geloven is/komt.

@Maria K,

Ja ik begrijp wat je bedoeld, toch kan ik niet (meer) van een afstand kijken, als buitenstaander.

[Humanist 0]

Als ik rationeel geloof, loop ik vast. Gevoelsmatig begrijp ik het, ervaar ik. Vanavond nog met ons koor gezongen op een EO avond. Ds van der Veer vertelde dat zingen soms je hart opende voor het geloof, zodat het trekt. Ik herken dat zo duidelijk, door het zingen vallen alle vragen weg, soms voor even. Maar dat geeft zo 'n enorme rust, rust die we soms zo nodig hebben.

Rationeel kunnen we daar ws niets mee.

Ik maak hier uit op dat je 'het voelt goed' belangrijker vindt dan 'het is waar', klopt dat?

[Riska 0]

Ik maak hier uit op dat je 'het voelt goed' belangrijker vindt dan 'het is waar', klopt dat?

Wat heeft 'goed voelen' met 'waar' te maken?

[Lobke 467]

Ik maak hier uit op dat je 'het voelt goed' belangrijker vindt dan 'het is waar', klopt dat?

@Humanist, er is een lange periode geweest waarin ik dacht: ik weet niet wat er allemaal waar is, nooit...het is niet waar. Wanneer je dat denkt voelt het ook minder goed, omdat je constant bezig bent met die twijfel.

Nog steeds geloof ik niet letterlijk alles wat in de Bijbel geschreven staat, en waarheid zal voor"het voelt goed"gaan.Als er een grote tegenstrijdigheid tussen geloof en wetenschap is zal ik niet direct voor geloof kiezen. Ik sluit mijn ogen niet voor bewijzen en weet dat er veel van wat in de Bijbel geschreven staat gezien moet worden als heersende wetten en regels die van belang waren duizenden jaren geleden.

[Humanist 0]

Ik maak hier uit op dat je 'het voelt goed' belangrijker vindt dan 'het is waar', klopt dat?

Wat heeft 'goed voelen' met 'waar' te maken?

Weinig.

Ik maak hier uit op dat je 'het voelt goed' belangrijker vindt dan 'het is waar', klopt dat?

@Humanist, er is een lange periode geweest waarin ik dacht: ik weet niet wat er allemaal waar is, nooit...het is niet waar. Wanneer je dat denkt voelt het ook minder goed, omdat je constant bezig bent met die twijfel.

Nog steeds geloof ik niet letterlijk alles wat in de Bijbel geschreven staat, en waarheid zal voor"het voelt goed"gaan.Als er een grote tegenstrijdigheid tussen geloof en wetenschap is zal ik niet direct voor geloof kiezen. Ik sluit mijn ogen niet voor bewijzen en weet dat er veel van wat in de Bijbel geschreven staat gezien moet worden als heersende wetten en regels die van belang waren duizenden jaren geleden.

[Bonjour 80]

Je kunt je afvragen of puur rationele keuzes wel bestaan.

Natuurlijk bestaan die wel. Zeg me eens hoeveel 1+1 is. 2 of 3? Als je ergens moet zijn en het is 45 min rijden en je wilt een speling van een kwartier, besluit je een uur van te voren weg te gaan. Dat de beslissing dat een kwartier speling voldoende is, gevoelsmatig is, doet daar niets aan af.

De keuze om te geloven is niet per definitie een gevoelskeuze. De aanname van het geloof overstijgt gevoel en ratio. Argumenten spelen daarbij uiteindelijk geen rol.

Dat vind ik een hele vreemde stelling om zomaar te poneren. Wat is er meer dan gevoel en ratio? Indoctrinatie? De keuze om gelovig te blijven, neem je die rationeel of op gevoel? of anders. Leg dat dan eens uit welke stappen je in je gedachtenproces dan neemt?

[MysticNetherlands 298]

Natuurlijk bestaan die wel. Zeg me eens hoeveel 1+1 is. 2 of 3? Als je ergens moet zijn en het is 45 min rijden en je wilt een speling van een kwartier, besluit je een uur van te voren weg te gaan. Dat de beslissing dat een kwartier speling voldoende is, gevoelsmatig is, doet daar niets aan af.

Jullie hebben t over 'keuzen', bedoelen ws 'beslissingen' en komen hier met voorbeelden over feiten, geen keuzen noch beslissingen.