Eerlijk zijn bij sterfbed?

[Devootje 4]

Ik stel me weleens voor welke vragen mijn ouders zouden kunnen stellen aan mij persoonlijk, wanneer ze op hun sterfbed liggen. Moet je dan eerlijk zijn?

[broer konijn 0]

Ten opzichte van de persoon kun je je enigszins conformeren naar wat je weet dat die persoon aan perspectief heeft. Maar een mens kan niet onderscheiden wat dat perspectief is en de mens kan ook niet onderscheiden wat een perspectiefbreuk of on-eigen iets met iemand doet in het zicht van het sterven. Dus het enigszins conformeren is in de praktijk een valse leermeester die ook krachtig kan zijn om nog grotere schade te berokkenen.

Dat wordt verscherpt naarmate een rol speelt dat er geen vertrouwen is dat de waarheid wordt gesproken. En op het sterfbed ben je slachtoffer. je kunt geen kant uit, je weet dat je nu zult weten hoe de schepping is georganiseerd, en je bent nog geheel verbonden met het leven, en dan wordt je onder druk gezet of in een vertrouwenscrisis gebracht. En in je hart zul je dingen voelen over anderen die nooit uitgesproken zijn, omdat je het niet het weet. En in je hart zul je mogelijk ook openstaan om even volgens het perspectief van die ander te denken. Maar dan wordt er gepraat, en dan blijkt dat er geen basis is om elkaar volkomen te vertrouwen. Dat is nog verdrietiger dan het pijnlijke sterven. Sterven is eenzaam, maar het gevoel te worden verlaten door je omgeving als het zover komt, is nog vereenzamender. En verbabelonisering van alles wat wordt gezegd en gedacht of zelfs verzwegen, is dan een noodlottig onontkoombaar feit. Dus het niet volkomen betrouwbaar zijn is een heel slechte leermeester in het zicht van het sterven.

Voor wie God kent is het anders - als het goed is. Een kind van God houdt steeds voor ogen dat God ook echt aanwezig is. God is aanwezig voor de stervende en ook voor de sprekers. En God is getuige. Dus zowel de sprekende als de stervende zullen ooit alle kennis hebben. Dat is erg confronterend voor wie op het laatst probeert zijn kovertje nog op te houden. Maar het is ook confronterend in het eigen gebed dat je vervolgens hebt. Je vraagt aandacht en dat krijg je bij de Troon van God, en je gaat rekenschap afleggen van het licht en de waarheid en jouw leven dat je ten dienste stelde van God de Vader.

Een goede leermeester is dan om steeds bij alles te antwoorden en te spreken alsof God op afstand zwijgend toeziet, maar de engelen om het bed heen gespannen meeluisteren om te zien wat er van God uit jou komt. "Liefde" is een gevaarlijk woord, omdat we als mens gaan denken als mensen. Liefde moet de voeding geven van het hart. Maar de uiterlijke vormgeving van liefde gaat volgens lijnen van de wet. Laat uw ja, ja zijn. Gij zult geen vals getuigenis spreken. Weest heilig want de Heere uw God is heilig. Breng niet als één een kleed van wol van begeerte en pleasen gemengd met het linnen van je priesterambt! Hoe waar is de wet van Mozes in geestelijke zin bezien!

En als er dan woorden van wijsheid of waarheid of liefde komen of in dergelijke termen wordt betekenisvol gezwegen, gehuild, of omhelst, dan is zijn het de engelen die een lofzang aanheffen op de God, die door de mens heen heerlijke werken van een groter licht en majesteit en kracht en ordening volbrengt, dan de duisternis en chaos waarin de mens zelf is. En hoe de stervende ook reageert, de sprekende zal zijn bijdrage kunnen afsluiten met een eerbetoon aan God. Amen, dat is: het is waar en zeker.

En over eerlijk zijn: dit is natuurlijk volstrekt niet realistisch. Studeerkamerpraat, die vooral gericht is tegen het onbetrouwbare dat optreedt als mensen niet meer vatten wat liefde is, en daar een betekenisloos sentiment van het moment van maken. Als het zover is zul je gewoon mens zijn, en of je nu denkt of impulsief of goed of fout handelt, het product zal altijd heel menselijk zijn. En nooit vergeten: ook de stervende is mens! Je kunt van alles bedenken en beredeneren, maar weet dat het vooral menselijk zal zijn. Wil je concrete bijbelse raadgeving, maak dan van je hart geen stinkend vat met onzuiverheden. Laat dan je hart niet beklemmen tot een verre toekomst, wat vandaag nog uitgesproken kan worden. Belijd je schuld aan wie je iets schuldig bent. Laat het niet zover komen dat het op het laatst is, maar pak vandaag aan wat vandaag opgelost kan worden. En laat niet het sterfbed fungeren als maximaal afpers- en chanteermoment waarin niemand meer op zijn woord kan terugkomen, of achteraf zijn spijt kan betuigen, of later nuancering of verscherping aanbrengen.

[DeThomas 35]

Ligt aan de vraag denk ik.Mijn oma vroeg op haar sterfbed aan mij: "Zul je braaf zijn?"

Mijn antwoord was: "Als ik het kan vermijden zal ik dat doen."

Niet iedereen zit op dit soort eerlijkheid te wachten, en er is een heel sterk argument om iemand in rust in te laten slapen door middel van leugentje om bestwil.

[Oceanos 0]

Het gevoel dat wantrouwen mogelijk is doordat je de ander verdenkt van een leugen uit liefde werkt verlammend. Dat wil zeggen, dat in kritieke situaties, hoe meer iemand het beste met je voor heeft, hoe groter de neiging om te liegen. En het weten dat mensen zo denken werkt bij voorbaat al wantrouwen op! Dit geeft een afkeer van alles wat te maken heeft met leugens.

Opzettelijk onwaarheid spreken is altijd liegen. Een motief kan daar niets aan veranderen.

Als ik zeker weet dat ik de ander kan vertrouwen, neem ik al het andere op de koop toe. Het mogelijke verdriet dat je hebt, draag je dan samen!

Lieg alsjeblieft niet tegen me

niet over iets groots niet over iets

anders. Liever hoor ik het

vernietigendste dan dat je liegt

want dat is nog vernietigender.

Lieg niet over de liefde

iets dat je voelt of iets dat je

zou willen voelen. Liever word ik

bedroefd dan dat je liegt

want dat is nog bedroevender.

Lieg niet tegen me over gevaar

want ik voel toch je angst

en wat ik gewaar word is waar

of ik ken je niet en dat

is nog gevaarlijker.

Lieg niet tegen me over ziekte

liever kijk ik die diepte in

dan dat ik mij verlies in één

van jouw lieve verzinsels

want daarmee verlies ik me dieper.

Lieg niet tegen me over sterven

want zo lang we er nog zijn

vind ik dat toegangsloze

niet mededelen wat je denkt

erger en zo veel doder.

Liedje (Judith Herzberg)

[Robert Frans 1.542]

Bij iemands sterfbed mogen staan is een van de meest bijzondere en intieme privileges die je kunt krijgen. Sowieso natuurlijk omdat zo'n sterfscène bepaald niet vanzelfsprekend is; de meeste mensen gaan toch op een minder romantische manier dood.

Maar vooral omdat iemand dan uitgerekend jou bij zich wil hebben in zijn (of haar) laatste uren. Diegene heeft dan duidelijk zoveel vertrouwen in en genegenheid voor jou, dat hij je zelfs nog wil zien als hij sterft en dus op zijn allerkwetsbaarst is.

Op zo'n moment heb je maar één taak: degene bijstaan in zijn laatste uur en er samen met de anderen voor zorgen dat hij rustig en vredig de ogen kan sluiten. Op zo'n moment gaat het niet om jou met je meningen en grieven, maar alleen om hem.

Dat moet je dus niet gaan verpesten door diegene onrustig of gespannen te maken. Ook als het om waarheid gaat, want de waarheid, de werkelijkheid is op zo'n moment minder van belang, daar diegene nu juist deze werkelijkheid gaat verlaten.

Bedenk wel: alles wat je tegen hem zegt, zullen dan de laatste woorden zijn. Er is daarna geen mogelijkheid meer voor excuses, of om woorden terug te nemen.

[MysticNetherlands 298]

Amen!

[broer konijn 0]

Goed nadenken, en niet boos worden.

Ik heb een post geschreven die ik niet plaats.

Ik doe het even anders, ik geef prikkelen tot bezinning,

in de hoop dat ik niet hoef te plaatsen wat ik wèl relevant vind om te plaatsen.

1. Is het laten inslapen met een spuitje na een goed moment, niet precies het meest tegemoetkomend aan het zo duidelijk geformuleerde doel?!

2. Zou Jezus ons vertellen dat wij in het oordeel vallen en in de hel zullen branden,

als hij ons ook kan vertellen dat we allemaal naar de hemel gaan?

Wat een gemoedsrust en een gevoel van vrede zou dat zijn !

3. Als wat wij doen, zeker NIET is wat Christus doet,

hoe kunnen wij dan CHRISTENEN genoemd worden?

Of hebben wij hier een verschil van inzicht over de genade van God,

en het karakter van het verlossingswerk van Christus???

[broer konijn 0]

Dat moet je dus niet gaan verpesten door diegene onrustig of gespannen te maken.

Ook als het om waarheid gaat,

want de waarheid,

de werkelijkheid

is op zo'n moment

minder van belang.

"Nee, die raket hebben ze niet aan zien komen. Maar u weet dat er iemand gevonden is met een zuurstofkapje op zijn mond? Die heeft dus de tijd gehad om dat te doen."

GEEN VERKLARING VOOR ZUURSTOFKAPJE

Sommige nabestaanden hebben zich sinds de aanslag op donderdag 17 juli boven Oekraïne getroost met de gedachte dat hun omgekomen geliefden niet of nauwelijks hebben geleden; in de media werd veelal het beeld geschetst dat inzittenden van een toestel dat op tien kilometer hoogte vliegt, luttele seconden na het wegvallen van de druk in het toestel het bewustzijn verliezen en overlijden.

Familierechercheurs hebben nabestaanden vanochtend verteld dat het zuurstofkapje is aangetroffen om de nek van een slachtoffer dat niet de Nederlandse nationaliteit had. Volgens de rechercheurs kon geen verklaring worden gegeven voor de vondst. Het betrof bovendien slechts één persoon, en om die reden, zo vertelden de rechercheurs, is ervoor gekozen daarover eerder niets te zeggen naar de nabestaanden van andere slachtoffers.

Bron: http://www.nrc.nl/nieuws/2014/10/09/om- ... stofkapje/