Beleefdheid

[Redactie 0]

De Japanse cultuur is zowel beroemd als berucht om de extreme vorm van beleefdheid die men daar hanteert. Wees als Nederlander tegen een Japanner echt overdreven beleefd, tot op het glibberige af, en de kans is groot dat hij je nog vrij onbeschoft vindt. Het is het land waar zelfs de plaatselijke maffia, de jakuza, publiekelijk haar excuses aanbiedt als een geweldsdelict van haar teveel onrust en angst veroorzaakte bij aanwezige omstanders.

Een agent uitmaken voor mierencopuleerder is daar dus volstrekt ondenkbaar. Iemand direct op zijn fouten wijzen ook, en al helemaal als je dat publiekelijk doet. Dat doe je op heel voorzichtige, discrete en indirecte wijze, met veel omhaal van beleefde woorden, om de ander maar niet te kwetsen. Dit levert natuurlijk een oerwoud aan ingewikkelde, ondoorgrondelijke omgangsvormen waar zeker voor een buitenstaander het lastig in bewegen is.

Kan beleefdheid dan te ver gaan? Ja, want in hetzelfde Japan krijgen nabestaanden een rekening als hun dierbare voor de trein springt, omdat het als hoogst onbeschoft wordt gezien een machinist zo te shockeren. Toch kan beleefdheid ook veel rust, duidelijkheid en bescherming bieden. Het kan de ander beschermen tegen jouw wispelturigheden, tegen jouw temperament. Het is als een schokdemper dat de ergste hobbels verzacht, zonder ze weg te nemen.

Hoe doe je dat dan, beleefd zijn? Hier in Nederland hoeft dat gelukkig niet zo moeilijk te zijn. Oudere mensen spreek je aan met “u,†mevrouw†en “meneer,†je geeft kritiek altijd op discrete en bescheiden wijze, dus niet openlijk, op het internet geef je je mening zonder te schelden of te dreigen, tijdens de maaltijd houd je je aan tafelmanieren en als christen zeg je nooit tegen iemand dat diegene mogelijk naar de hel gaat. Hele eenvoudige regels dus.

Waarom is het dan soms toch zo moeilijk om beleefd te zijn? Ik denk dat het komt omdat mensen de neiging hebben de eigen norm als dé norm te zien, waar anderen zich maar naar moeten schikken. Omdat je misschien denkt dat de ander jouw grote mond maar moet verdragen, dat de ander maar net zo sterk en mondig moet zijn als jij. Want het vraagt echte nederigheid om de ander tegen jouzelf te willen beschermen en wie wil er nou nederig zijn?

Robert

Terug naar frontpage

[MysticNetherlands 298]

Ik vind Japanners eng. Verder mooi stukje weer RF!

[Bonjour 80]

Ik vind Japanners eng.

Dat was mijn eerste gedachte ook. Ik moest denken aan de duwers, die zoveel mogelijk mensen in een trein moeten duwen, en vervolgens aan de nog veel ergere dingen uit de tweede wereldoorlog. Mensen die de jappenkampen hebben overleefd zullen het wel niet met je eens zijn, Robert. Excuses aan de troostmeisjes horen ook niet bij de standaard beleefdheid of, weer wat actueler, het open zijn bij een kernramp.

Beleefdheid is blijkbaar iets wat je kan aan- en uitzetten. Wel richting de machinist, niet naar de nabestaanden. Ik denk ook niet dat de automobilist die je de vinger geeft altijd onbeleefd is. Er zijn momenten waarop we beleefdheid niet meer van toepassing vinden. Ik vraag me ook af of bevolkingsdichtheid niet een negatieve invloed heeft op de beleefdheid.

als christen zeg je nooit tegen iemand dat diegene mogelijk naar de hel gaat.

Deze verraste mij. Er zijn al verscheidene christenen die me hiermee geconfronteerd hebben. Ik denk dat de regel tamelijk nieuw is. Beleefdheidsregels komen en gaan.

[The Black Mathematician 82]

Ik vind Japanners eng.

Ik vind jou eng

Ik vind Japanners eng.

Dat was mijn eerste gedachte ook. Ik moest denken aan de duwers, die zoveel mogelijk mensen in een trein moeten duwen, en vervolgens aan de nog veel ergere dingen uit de tweede wereldoorlog. Mensen die de jappenkampen hebben overleefd zullen het wel niet met je eens zijn, Robert. Excuses aan de troostmeisjes horen ook niet bij de standaard beleefdheid of, weer wat actueler, het open zijn bij een kernramp.

Nederlanders dan, eerst onderdrukt door Duitsers en Japanners, en vervolgens flink in Indonesië huishouden! Pas vorig jaar excuses aangeboden door de Nederlandse ambassadeur, maar Rutte wil zelf geen excuses aanbieden.

[Thorgrem 430]

Nederlanders dan, eerst onderdrukt door Duitsers en Japanners, en vervolgens flink in Indonesië huishouden! Pas vorig jaar excuses aangeboden door de Nederlandse ambassadeur, maar Rutte wil zelf geen excuses aanbieden.

Dat klopt. Wat helaas ook vergeten is om bij te schrijven in onze geschiedenisboekjes is de genocide op Nederlanders kort na WO II in voormalig Nederlands-Indie.

Mijn opa was een KNIL militair, had een Indonesische vrouw en kinderen. Zijn vrouw en kinderen, op 1 na, hebben de kampen niet overleeft. Hijzelf heeft aan de spoorlijn gewerkt en het wel overleeft. Is beestachtig mishandeld en moest ook met gebroken rug gewoon doorwerken.

Heeft na de oorlog een nieuw gezin gesticht en moest uiteindelijk naar Nederland terug met gezin.

Toch kocht hij veel Japans waaronder Mazda auto's. De oorlog was vreselijk voor hem, daar heeft hij ook verhalen over verteld. Hij was ook erg verbitterd op het eind van zijn leven. Hij heeft het echter de Japanners van jongere generaties nooit kwalijk kunnen nemen.

Dus waarom zouden wij Japanners (of Duitsers) die vandaag de dag leven nog verwijten moeten maken. Dan kunnen we alles en iedereen wel minachten, zelfs provincies en steden onderling.

De Japanse cultuur vind ik een zeer fascinerende en ik denk dat Robert er een interessant stukje over heeft geschreven. Ik vind ze niet eng, heb bewondering voor sommige zaken die in die cultuur gewoon zijn. En koop ook graag Japanse waren.

[Robert Frans 1.542]

Inderdaad. Ieder volk heeft wel bloed in de geschiedenis zitten, inclusief wij. En ieder volk heeft zo haar misstanden, inclusief wij. Een volk, of een land, is echter altijd meer dan alleen dat. Alleen met het ene land doen wij meer zaken dan met het andere, dus het ene land zullen we meer positief bekijken dan het andere. Nederlanders zijn daarin ook altijd heel praktisch geweest. En ik vind Japan ook op één of andere manier ook fascinerend, vooral haar cultuur en tradities. Daarbij diende zij als mooi voorbeeld voor deze column over beleefdheid (die natuurlijk over jou gaat en niet over Japan), en dat is altijd fijn natuurlijk.

Bonjour, in de gemiddelde katholieke parochie, gereformeerde kerk of PKN-gemeente is het inderdaad not done om iemand rechtsstreeks zoiets te zeggen, en bij genoeg evangelische gemeenten is dat ook het geval. Dat wordt namelijk als veroordelen gezien en dat mag niet. Nochtans zullen er vast christenen zijn die dat wel doen, maar ja, mijn colum schreef ik dan ook niet voor niets.

[MysticNetherlands 298]

Ik vind Japanners eng.

Ik vind jou eng

Ik ben ook eng.