Mensen nodig die waarschuwen voor dwalingen

[Michiel 14]

“Misschien is het niet alleen goed om een nacht van gebed te organiseren voor landen waar christenen vervolgd worden, maar ook voor de lijdende kerk in Nederland. Het gaat geestelijk gesproken zo slecht in veel kerken en gemeenten dat er gebed nodig is. Want horen wij ook niet bij de lijdende kerk?†Dat zegt Bijbelleraar Aad van de Sande in gesprek met CIP.nl.

“Het is zeker waar dat miljoenen christenen fysiek lijden door martelingen, geweld, gevangenschap, honger, eenzaamheid, verdriet.†En wij moeten vóóral door blijven gaan om voor hen volhardend te blijven bidden. Maar toch is het zo dat het “geestelijk gesproken†vaak heel goed gaat met hen en ze een geweldig getuigenis zijn voor hun omgeving. Dat is in Nederland veel minder het geval. Er is veel oppervlakkige prediking, de Bijbel wordt minder belangrijk en er komen steeds meer dwaalleringen.â€

Aad van de Sande spreekt iedere week in een andere gemeente door heel Nederland. “Ik kom echt veel geestelijke nood tegen. Een van de opvallendste verschuivingen, die ik het afgelopen jaar heb gezien in de kerken waar ik kom, is een hang naar ‘emotie’ en ‘gevoel’ in de geloofsbeleving. Mensen willen God vooral ervaren. Dat is aan de ene kant heel positief, omdat je ervaring nodig hebt, maar er schuilen ook grote gevaren in. Want steeds vaker wordt het gevoel leidend. Zo leidend, dat als iets ‘goed voelt’ het ook goed wordt gevonden. Dat zie ik steeds vaker. Ook veel voorgangers gaan daarin mee. Met als gevolg dat mensen een preek niet toetsen aan de Bijbel. Men onderwerpt zich dan ook minder dan vroeger aan wat de Bijbel zegt, omdat de Bijbel er steeds minder op na wordt geslagen.â€

Door een tendens waar ‘ervaring’ steeds belangrijker wordt gevonden onder christenen, wordt de Bijbel volgens Aad van de Sande steeds ‘minder’ belangrijk. Al zullen christenen dat tegelijkertijd ontkennen. Toch is het zo. “Kijk bijvoorbeeld naar hoe weinig mensen de Bijbel meenemen naar de kerkdienst op zondag. In de gemeenten waar ik in het hele land kom, wordt dat minder en minder. Ik snap wel dat de predikant de Bijbel citeert en je ook kunt luisteren naar het Woord, maar toch zegt dit ons wat. Kennelijk gaat onze persoonlijke Bijbel ons niet zo aan het hart dat we deze meenemen naar de kerk. We zijn tegenwoordig op de toer van ervaring, ervaring en ervaring. Veel minder op de toer van de Bijbel.â€

Zo herinnert Van de Sande zich het verhaal van een persoonlijke vriend van hem die vertelde dat, toen hij na zijn verhuizing naar een nieuwe kerk ging, niemand een Bijbel had meegenomen. “Toen iemand zag dat hij een Bijbel had meegenomen vroeg een man hem tijdens de dienst: ‘Vertrouw je de predikant niet?’ Mijn vriend legde uit dat hij gewend is om een Bijbel mee te nemen naar de kerk, en met de preek mee te lezen. Tijdens de dienst kwam hij erachter dat de predikant het meest belangrijke Bijbelgedeelte waar het die morgen overging, had overgeslagen. Waarop hij na de dienst tegen de man die hem had aangesproken zei: ‘Als ik jou was zou ik hem inderdaad maar niet vertrouwen.’ Wat ik hiermee wil zeggen is dit: veel mensen nemen iedere zondag een dwaalleer aan omdat ze de inhoud van een preek niet vergelijken met wat er in de Bijbel staat. Dwaalleraren hoeven tegenwoordig niet binnen te sluipen, maar kunnen gewoon binnenkomen omdat men dingen niet meer toetst aan het Woord. Dat zie ik zelfs gebeuren bij populaire evangelische sprekers. Het gaat er allemaal in als zoete koek. Men is te veel op de toer van ervaring, ervaring, ervaring.â€

Ook al is ervaring iets prachtigs, de Bijbel moet onder christenen leidend zijn, concludeert Aad. Er zijn om die reden wachters nodig. “Vroeger stonden er wachters op de stadsmuren van een stad om te kijken of er gevaar was. Wanneer er gevaar dreigde, dan waarschuwden de wachters de mensen binnen de muren. De mensen binnen de muren zagen dit gevaar niet – omdat ze niet op de muur stonden – maar geloofden de wachters wel. Op een dergelijke manier zijn er vandaag in gemeenten wachters nodig die mensen in liefde waarschuwen voor dreigende gevaren. Die waarheid kan voor veel mensen hard zijn. Toch weten we dat de waarheid ons uiteindelijk vrij maakt.â€

Bron: CIP

Terug naar frontpage

[cobybryant 0]

Iemand uit de vervolgde kerk in China had inderdaad een keer gezegd dat hij liever daar zat dan hier in het Westen.

Kingdom Now leer heb je tegenwoordig in charismatische kringen en ook dwaling en excessen, ook een leer van genade, dat bekering niet eens meer nodig is. Het 'zondaarsgebed' wordt daar opgezegd zonder om vergeving voor je zonden te hoeven vragen. Dit laatste wist ik trouwens niet, maar weet ik nu omdat onze opzichter ervoor waarschuwt. En voor dat andere hebben voorgangers op christian forums me gewaarschuwd.

Het kan inderdaad binnenkomen omdat mensen teveel op hun gevoel afgaan. En dat is dan de Geest, want het voelt goed.

Het moet altijd zijn Woord én Geest. De Heilige Geest bevestigt alleen maar het Woord.

Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis.

De gelovigen te Berea onderscheidden zich gunstig, want ze gingen alles wat Paulus sprak na in de Schriften.

[Eulogía 0]

Gevoel hoort inderdaad voor een christen nooit leidend te zijn.

De waarheid die in de Bijbel staat en waarvan de Heilige Geest getuigt, is leidend.

De ziel is ondergeschikt aan een opnieuw geboren geest van een gelovige.

Iemand kan zich zondig of ongered voelen, maar als Gods woord zegt dat je gered bent op grond van je geloof/overtuiging en je belijdenis, ben je gered.

Als God in Zijn woord zegt dat je zonden zijn uitgewist, ben je gerechtvaardigd door Jezus' bloed, ongeacht je gevoel.

[Robert Frans 1.537]

Het lijkt mij wat overdreven om van het niet meenemen van een bijbel naar de eredienst zo'n punt te maken. Dat is een typisch meer traditioneel protestantse gewoonte die gewoon lang niet overal gemeengoed is. Binnen het katholicisme en de orthodoxie is dat totaal niet gebruikelijk (maar ja, wij zijn dan natuurlijk ook aartsketters ). Is dat dan zo vreemd of verkeerd? Nee, want de Schrift is allereerst vooral bedoeld om gehoord te worden, om voorgelezen te worden aan de christelijke gemeente. En ik kan me ook voorstellen dat mensen niet altijd erop zitten te wachten om én een (lange) preek aan te horen, en ondertussen steeds te bladeren in de Schrift.

Verder denk ik dat dit iets is wat in de gehele samenleving speelt. Mensen willen graag vooral beleven en zijn minder gesteld op droge, rationele theologische verhandelingen. Daar God van alle tijden en culturen is en we volstrekt vrij zijn in hoe we het geloof mogen beleven, is het niet verkeerd om daarop in te springen. Men kan zo kennis leren maken met God in de taal die men spreekt, in dit geval dus vooral de beleving, zodat men naarmate men langer christen is, steeds meer van God leert en steeds meer ontdekt dat God meer is dan een mooi gevoel. Daarbij staan mensen best wel open voor een goed verhaal. De poort en de weg zijn misschien wel nauw, maar we moeten de poort natuurlijk niet onvindbaar maken door de routebeschrijving in een te vreemde taal op te stellen.

[creyenn 0]

Als ik het goed zie is Aad van de Sande in 1938 geboren. Ik denk dat er ook wel een beetje sprake is van een generatiekloof. Dat men vroeger allemaal de Bijbel meenam naar de kerk zegt niets over hun innerlijke geloofsleven. Het lijkt wel alsof dat soort uiterlijkheden belangrijker waren dan wat er doordeweeks in je hart en leven gebeurde. Aan de vruchten kent men de boom, niet aan of die boom altijd een bijbeltje bij zich heeft. Je had vroeger geen beamer waarop bijbelteksten kunnen worden geprojecteerd, en ook geen smartphones waar je ook de bijbel kan lezen. En wat moesten de mensen in de eerste Christen-gemeentes dan elke zondag meenemen? Alle Torah-rollen en de brief van Paulus die toevallig aan hun gemeente geschreven was?

Ik ben het helemaal eens hoor dat het goed is de preken van je voorganger te testen met het Woord, dat wel. Als men in bepaalde kerken echt denkt de bijbel niet meer nodig te hebben naast hetgeen de voorganger zegt, is dat ook wel erg slecht. De bijbel is zelfs heel belangrijk. Maar de bijbel lezen hoeft niet perse tijdens de dienst, dat kan ook op andere tijden. Ik lees de bijbel zelf doordeweeks. S'zondags neem ik er eigenlijk nooit een mee omdat de beamer voor mij genoeg is.

[cobybryant 0]

Als ik het goed zie is Aad van de Sande in 1938 geboren. Ik denk dat er ook wel een beetje sprake is van een generatiekloof. Dat men vroeger allemaal de Bijbel meenam naar de kerk zegt niets over hun innerlijke geloofsleven. Het lijkt wel alsof dat soort uiterlijkheden belangrijker waren dan wat er doordeweeks in je hart en leven gebeurde. Aan de vruchten kent men de boom, niet aan of die boom altijd een bijbeltje bij zich heeft. Je had vroeger geen beamer waarop bijbelteksten kunnen worden geprojecteerd, en ook geen smartphones waar je ook de bijbel kan lezen. En wat moesten de mensen in de eerste Christen-gemeentes dan elke zondag meenemen? Alle Torah-rollen en de brief van Paulus die toevallig aan hun gemeente geschreven was?

Ik ben het helemaal eens hoor dat het goed is de preken van je voorganger te testen met het Woord, dat wel. Als men in bepaalde kerken echt denkt de bijbel niet meer nodig te hebben naast hetgeen de voorganger zegt, is dat ook wel erg slecht. De bijbel is zelfs heel belangrijk. Maar de bijbel lezen hoeft niet perse tijdens de dienst, dat kan ook op andere tijden. Ik lees de bijbel zelf doordeweeks. S'zondags neem ik er eigenlijk nooit een mee omdat de beamer voor mij genoeg is.

Ik begon me al schuldig te voelen, want ik vergeet 'm meestal. Maar we krijgen altijd een blaadje waar de teksten op staan, netzoiets als met een beamer inderdaad. Alleen lastig als er dan ineens een andere tekst komt die net niet op het blaadje staat. Het is toch best wel handig, denk dat ik 'm maar weer meeneem.

Ik ken iemand, die was in een dienst en de voorganger zei: Hebben jullie je Bijbels wel bij je? Je moet het Woord meenemen naar de dienst!!! Toen moesten ze 'm omhoog steken en hij had er geen, dus hij stak z'n agenda omhoog, hahaha, erg. Generatiekloof inderdaad, die voorganger is nu ver in de 70.

[Robert Frans 1.537]

Het blijft ook een raar idee, dat je tijdens de preek even snel theologie kunt bedrijven om de preek te toetsen. Dat doe je toch eventueel thuis, nadat je misschien aantekeningen hebt gemaakt of zo? En als je dan tijdens de preek merkt dat een vers vreemd wordt geciteerd, wat dan? Mag je dan opstaan en roepen dat het zus en zo is? Mag de hele kerkgemeenschap zo ter plekke met de dominee in discussie gaan? Of mag je dan alleen bij jezelf denken dat het onzin is, zodat je later algemene artikelen kunt schrijven over dat er zoveel dwaling is, waar dan vervolgens natuurlijk niemand zich in herkent?

[cobybryant 0]

Mag je dan opstaan en roepen dat het zus en zo is?

Dat zal vast heel erg op prijs gesteld worden. Helemaal leuk als dan blijkt dat je je zelf vergist. Ik heb weleens een vrouw meegemaakt die er ineens doorheen begon te roepen dat ze het er niet mee eens was en ze kwam met teksten uit Job. De prediker heel rustig: Vragen na de dienst graag.

Tja, er moest ook nog wat orde zijn geloof ik als we samenkwamen. Nou snap ik eindelijk waarom die vrouwen moesten zwijgen, hahaha.

[MysticNetherlands 298]

Iemand uit de vervolgde kerk in China had inderdaad een keer gezegd dat hij liever daar zat dan hier in het Westen.

Mwoa, ik kan ook nog wel enkele serieuze verbeterpunten aandragen aan de kerk in China hoor.

Ik snap de tendens waar men een gevaar in ziet. Ik ben t er ook deels mee eens. Ik zie ook echter een zeer groot gevaar in de tendens om het gevoel weg te moffelen onder de Bijbel. Je kan wel roepen 'de Bijbel is leidend' maar er zijn minsten net zoveel interpretaties van de Bijbel als dat er denominaties zijn. Laat alsjeblieft je gevoel en je verstand net zo hard meedoen in je geloof!

[Lobke 467]

Aad van de Sande heb ik vaak horen preken en ja dit past wel bij hem. De lijdende kerk in binnen en buitenland ligt hem na aan het hart. Hij kent het lijden héél goed ook in zijn eigen leven en dat werkt door. Hij kan moeilijk tegen oppervlakkigheid en is uiterst serieus. Zelf vond ik het wel fijn om mee te lezen toen ik meer naar de kerk ging, het drong beter tot me door wat er geschreven staat. Nu luister ik via internet zonder mee te lezen en er gaat dan meer langs me heen.

Ik ben het wel met hem eens dat wanneer je de gedachte over God alleen laat afhangen van je gevoel dan is het niet best. Vandaag zijn we hemeljuichend en morgen zitten we in een dal, dat geeft niet daar had David ook last van, maar het zegt opzich niets over God.

[cobybryant 0]

Een waarschuwing dan maar van de EO tegen Kingdom Now:

Kingdom Now (Koninkrijk Nu, DvG.) beweert dat we nu al kunnen heersen over deze aarde met de autoriteit van Christus. We zouden de macht hebben de koninkrijken van deze wereld te overwinnen. Een leiderschap van nieuwe apostelen en profeten zal daarin voorgaan. De kerk, zo wordt geleerd, moet opnieuw claimen wat Adam verloor aan de satan, namelijk zijn gezag/autoriteit over de aarde. Een manier om dat te doen, is geestelijke oorlogsvoering.

Kingdom Now verwacht een grote opwekking, gelooft niet in de opname van de gemeente en evenmin in de antichrist. Men gaat ervan uit dat het op deze aarde steeds beter wordt. We verwezenlijken immers het Koninkrijk en beschikken over de autoriteit van het Koninkrijk. Zelfs ziekte en dood kunnen verdwijnen en gezondheid en voorspoed staan ons ter beschikking.

De bijbelse profetieën over de eindtijd zijn volgens Kingdom Now al vervuld tussen het jaar 30 en 70 na Christus, die uitmondden in de gruwelijke vernietiging van Jeruzalem. Iemand als David Chilton zegt in z’n boek Days of Vengeance dat het bijbelboek Openbaring niet over de tweede komst van Christus gaat, maar over de vernietiging van Israël en de overwinning van Christus over Z’n vijanden in de eerste eeuw. De grote verdrukking zou al hebben plaatsgevonden, wat uitliep op de verwoesting van Jeruzalem in het jaar 70. Het beest uit Openbaring is dan Nero. Jezus zal, volgens een Amerikaanse voorganger, niet komen als een dief in de nacht, maar Zijn komst zal worden aangekondigd via radio en televisie, via tijdschriften en dagbladen. Voor het Joodse volk is al helemaal geen bijzondere plaats meer binnen Kingdom Now.

http://www.eo.nl/magazines/visie/artike ... oninkrijk/

[Humanist 0]

Wie bepaalt wat een 'dwaling' is?

[Olorin 154]

Wie bepaalt wat een 'dwaling' is?

Ik.

[Olorin 154]

Het lijkt mij wat overdreven om van het niet meenemen van een bijbel naar de eredienst zo'n punt te maken. Dat is een typisch meer traditioneel protestantse gewoonte die gewoon lang niet overal gemeengoed is.

Bij de Katholieke mis krijg je blaadjes waar de Bijbelteksten als voor je staan afgedrukt.

[cobybryant 0]

-

[Robert Frans 1.537]

Bij de Katholieke mis krijg je blaadjes waar de Bijbelteksten als voor je staan afgedrukt.

De tekst van de hele Mis, of in elk geval de belangrijkste gebeden waarin het volk moet participeren, wordt daarop afgedrukt, omdat niet iedereen alle te bidden teksten uit het hoofd kent, of de Latijnse teksten begrijpt. Ook de gezangen staan er op afgedrukt. Mijns inziens is het dus niet helemaal te vergelijken met het meenemen van een bijbel; het is meer te vergelijken met een zangbundel (die soms ook uitgedeeld wordt als er in het blaadje verwijzingen daarheen staan).

Overigens namen katholieken heel vroeger wel iets ánders mee naar de kerk, namelijk een eigen missaal. Dit omdat er niet altijd blaadjes werden uitgedeeld en men zo toch de Mis kon volgen, die in het Latijn werd opgedragen. Nu is dat echter niet helemaal mogelijk meer, omdat de priester uit meer teksten kan kiezen, de wisselende gezangen niet per se vaststaan en men ook nog weleens (erg) afwijkt van de misteksten.