WWJD

[Reckless 0]

Hallo allemaal.

Aangezien ik in mijn normale leven vastloop met mijn gedrag / karakter etc, wil ik WWJD me eigen maken.

Heeft iemand hier ervaring mee, aangezien het lastig is om je gedrag aan te apssen aan WWJD.

WWJD vind ik een mooie uitspraak/term die volop te gebruiken is, vooral als Christenen.

Ben benieuwd

[Hongerige Wolf 0]

Op wat voor manier loop je vast dan?

[Reckless 0]

Mijn Syndroom van Asperge houd mij in diverse dingen tegen. Waaronder keuzes maken in eigen belang of in het belang van een ander zoals God.

[Reckless 0]

Vandaar dat ik bepaalde houvast zoekt om te groeien.

Vandaar WWJD.

[Quest 90]

WWJD = iets dat we niet weten, dus jezelf voorhouden dat je keuzes maakt omdat jezus het ook zo zou doen is gevaarlijk. Het is dan namelijk de vraag of je niet juist doet wat je zelf wil en daar voor jezelf een verantwoording bij gaat zoeken/knippen/plakken, soort van consumptie geloof krijg je dan.

[Ursa 1]

Ik zit even te kijken op http://nl.wikipedia.org/wiki/Syndroom_van_Asperger maar dat is nog heel breed. Dus ik weet niet waar je specifiek mee zit. WWJD is natuurlijk meer om je gedrag te veranderen (wat zou Jezus doen) en door je gedrag misschien ook je gevoelens.

Ik zou gewoon rustig aan beginnen en jezelf niet gek maken. Bepaalde dingen die Jezus zou doen kunnen wij niet. Hij spreekt met Goddelijk gezag, wij kunnen zien noch oordelen. Jezus volgen is de twee hoofdgeboden in acht nemen: God liefhebben met alles wat in je is en je naaste als jezelf. En door het tweede te doen (anderen liefhebben, helpen) doe je het eerste. Kijk om je heen naar mensen die hulp nodig hebben. Leer vanuit het perspectief van God te kijken naar mensen. Heb ze lief, heb het goede met ze voor, denk niet wat je zelf wilt maar wat zij zouden willen of wat goed voor hen is.

[Sanne69 28]

Ik geloof dat het principe "WWJD", zoals je het zelf noemt, wel een goed principe is als je voor keuzes of beslissingen staat. Ursa schrijft hierboven al dat we Jezus natuurlijk nooit helemaal volmaakt kunnen navolgen, omdat wij zondig zijn en Jezus was dat niet. Maar we kunnen wel ons best doen. In 1 Petrus 2:21 staat dan ook: "Want hiertoe zijt gij geroepen, daar ook Christus voor u geleden heeft en u een voorbeeld heeft nagelaten, opdat gij in zijn voetstappen zoudt treden".

Om het voorbeeld dat hij gegeven heeft, zo goed als mogelijk na te volgen, is het wel van belang om a.h.w. naar hem te kijken en te luisteren. Dat kan door de Bijbel te lezen. De evangelieverslagen; Mattheus, Markus, Lukas en Johannes zijn ook prettig om te lezen. Misschien is het een idee om je voor te nemen elke dag een paar hoofdstukken te lezen.

Wat ik zelf een mooi voorbeeld vind dat Jezus ons gegeven heeft, staat in Johannes 4:4-30. Jezus sprak heel respectvol met een Samaritaanse vrouw die een immoreel leven leidde. Dat was in die tijd niet gebruikelijk. Joden en Samaritanen stonden namelijk op gespannen voet met elkaar. In 4:27 lees je ook dat de discipelen het maar raar vonden dat hij met een vrouw sprak. Bovendien had zij een ander geloof. Als je over dit voorbeeld nadenkt, kunnen we onszelf afvragen: ben ik net als Jezus respectvol tegenover mensen uit een ander land en met een ander geloof?

[Reckless 0]

Het gaat dan om meer om mijn reacties en handelingen (m.a.w. Keuzes en beslissingen)naar mijn omgeving toe.

Mensen om mij heen hebben er last van. En om mijzelf te veranderen heb ik een aantal handvaten nodig waaronder WWJD.

Andere handvaten haal ik oa uit de preken, bijbel en bij de huisgroepen.

Het valt voor mij niet mee om mijzelf te veranderen in een "echte" zoon van God.

Leven als Jezus dat zal niet lukken, aangezien een zondeloos leven onmogelijk is.

Maar een volwassen groei is niet eenvoudig.

[Sander83 0]

Het gaat dan om meer om mijn reacties en handelingen (m.a.w. Keuzes en beslissingen)naar mijn omgeving toe.

Mensen om mij heen hebben er last van. En om mijzelf te veranderen heb ik een aantal handvaten nodig waaronder WWJD.

Andere handvaten haal ik oa uit de preken, bijbel en bij de huisgroepen.

Het valt voor mij niet mee om mijzelf te veranderen in een "echte" zoon van God.

Leven als Jezus dat zal niet lukken, aangezien een zondeloos leven onmogelijk is.

Maar een volwassen groei is niet eenvoudig.

Dus... Je wilt het graag goed doen. En je wilt mensen niet kwetsen door de dingen die jij zou kunnen doen of zeggen. Je bent erachter dat jij dingen niet goed doet en je wijt dat aan het syndroom van asperger. Gefeliciteerd! Niet met het syndroom van asperger, want je hebt gewoon geconstateerd dat je een mens bent. En dat niet alleen, je hebt ook nog geconstateerd dat jij je naaste geen pijn wil doen, maar je beseft dat je dat wel doet. Je bent op de goede weg. Je bent bezig erachter te komen wat God bedoeld heeft met: Heb je naaste lief als jezelf en Wat jij wil dat jou gedaan wordt, doe dat ook zo een ander. En je begint er steeds meer van te balen. Het lijkt mij alleen maar dat je erachter bent dat je wilt leven als een kind van de Vader, maar dat het je aardse vleselijke leven je in de weg zit. Alleen je verstand is op dit moment bezig het te begrijpen en het heeft het er moeilijk mee. Maar ik weet zeker, het gaat je lukken. Zoek de stilte op en laat alles op zijn plaats vallen. Laat al je gedachten los en geef de Geest de kans jou te vullen. Bid en u zal gegeven worden. Zie Lucas 11 : 1-13. Dit betekent niet dat het allemaal eenvoudig zal gaan, maar bedenk dit: God heeft ons geen kalme reis beloofd, maar wel een behouden aankomst.

Om af te sluiten. Zoek God niet in bijbelstudie of preken of huisgroepen, maar zoek God in gebed en stilte. Beter nog, laat Hem jou vinden daarin. En als je praat met de Heer, luister dan ook door af en toe gewoon is stil te zijn en zelf te luisteren. Ik zeg niet dat je niet naar preken moet luisteren, de bijbel moet lezen of naar huisgroepen moet gaan, maar dat je God daar niet in moet zoeken. Je leert door preken aan te horen en naar huisgroepen te gaan wat anderen denken en vinden. Dat is niet erg en is ook nodig, maar luister ook eens naar jezelf en neem daar de tijd voor.

(+ Dat wat Ursa zei).

[Reckless 0]

Bedankt allemaal voor de mooie antwoorden.

Ik merk dat ik flink moet groeien, maar ook dat ik al op weg ben.

Nogmaals bedankt.

[Sanne69 28]

Bid en u zal gegeven worden. Zie Lucas 11 : 1-13. Dit betekent niet dat het allemaal eenvoudig zal gaan, maar bedenk dit: God heeft ons geen kalme reis beloofd, maar wel een behouden aankomst.

Om af te sluiten. Zoek God niet in bijbelstudie of preken of huisgroepen, maar zoek God in gebed en stilte. Beter nog, laat Hem jou vinden daarin. En als je praat met de Heer, luister dan ook door af en toe gewoon is stil te zijn en zelf te luisteren. Ik zeg niet dat je niet naar preken moet luisteren, de bijbel moet lezen of naar huisgroepen moet gaan, maar dat je God daar niet in moet zoeken. Je leert door preken aan te horen en naar huisgroepen te gaan wat anderen denken en vinden. Dat is niet erg en is ook nodig, maar luister ook eens naar jezelf en neem daar de tijd voor.

Ik ben het ermee eens dat gebed heel belangrijk is als we willen groeien in het geloof of als we veranderingen in onszelf willen aanbrengen om zo meer op Jezus te lijken. Dat kunnen we niet uit eigen kracht. Mooie tekst Lukas 11:13. We mogen altijd om de heilige geest vragen.

Het is inderdaad ook een goed idee om naar jezelf te luisteren. Hoe komt het bijvoorbeeld dat je "reckless" bent? Welke emoties zitten daarachter? En zo heeft ieder zijn eigen strijd.

Toch onderschat ik niet de kracht die uitgaat van Bijbellezen en het bijeenkomen met mede-gelovigen. De Bijbel moedigt ons aan dit te doen. Zelf ervaar ik dat God ook wel eens antwoord geeft op mijn gebed via de Bijbel of via het onderwijs op de bijeenkomsten of raad van een medegelovige.

Wat ik zelf trouwens nog een troost vind als ik ondanks mijn goede bedoelingen en inspanningen de plank nog eens misslaat, is wat er staat in Spreuken 24:16: "Want de rechtvaardige kan wel zevenmaal vallen, en hij zal stellig opstaan".

[Reckless 0]

Het is inderdaad ook een goed idee om naar jezelf te luisteren. Hoe komt het bijvoorbeeld dat je "reckless" bent? Welke emoties zitten daarachter? En zo heeft ieder zijn eigen strijd.

Ja waarom noem ik mij op deze forum: "Reckless" ? Daar heb ik zelf nooit bij stil gestaan dat er onderbewust iets over mij betekend.

Is natuurlijk wel een punt waar over na te denken valt. Ben ik "echt" Roekeloos? Of gedraag ik me nog roekeloos? Of vind God mij nog Roekeloos?

Een roekeloos kind wordt door zijn ouders weer op de goede weg gezet.

Heeft God dan hiermee een bedoeling?

Toch onderschat ik niet de kracht die uitgaat van Bijbellezen en het bijeenkomen met mede-gelovigen. De Bijbel moedigt ons aan dit te doen. Zelf ervaar ik dat God ook wel eens antwoord geeft op mijn gebed via de Bijbel of via het onderwijs op de bijeenkomsten of raad van een medegelovige.

Ik ervaar God regelmatig bij gebed, Bijbel of andere christelijke boeken lezen, Preken, huisgroepen etc.

Ik leer daar ook steeds meer van te genieten, voel me ook steeds positiever worden.

Wat ik zelf trouwens nog een troost vind als ik ondanks mijn goede bedoelingen en inspanningen de plank nog eens misslaat, is wat er staat in Spreuken 24:16: "Want de rechtvaardige kan wel zevenmaal vallen, en hij zal stellig opstaan".

Net Spreuken 24 gelezen, zeer mooie spreuken.