Wat is de laatste film die je gezien hebt?

[Hans1961 0]

De laatste film(s)die ik gezien heb,zijn The Lord of the Rings films(extended editions).

En:

Maria, Henry (Naomi Watts & Ewan McGregor) en hun drie zoons gaan in de winter op vakantie en zoeken het mooie weer op in Thailand. Maar op de morgen van 26 december, wanneer de familie rustig bij het zwembad zit, zien ze een grote zwarte vloedgolf hun kant op komen. Ze worden getroffen door een tsunami. Maria komt na een hevige klap weer boven water, maar weet zeker dat haar familie het niet gered heeft. Dan ziet ze haar oudste zoon Lucas verderop in het water...

Georges (Jean-Louis Trintignant) en Anne (Emmanuelle Riva) zijn in de tachtig. Ze zijn fatsoenlijke, gepensioneerde muziekdocenten. Hun dochter Eva (Isabelle Huppert) woont in het buitenland met haar gezin. Op een dag krijgt Anne een beroerte waardoor de liefdesband binnen de familie danig op de proef wordt gesteld.

En vanavond wil ik Barabass gaan bekijken uit 1961.

Het ongelooflijke verhaal van de man die werd vrijgelaten, waardoor Christus werd gekruisigd. Een meesterwerk dat deze belangrijke periode in het vroege Christendom beschrijft: Barabbas de moordenaar, die voor de rest van zijn leven achtervolgd zal worden door de geest van de profeet. Barabbas, dief en moordenaar, wordt gratie verleend door het volk van Jeruzalem. Als hij opnieuw wordt gearresteerd, wordt hij veroordeeld tot dwangarbeid in de zilvermijnen. Na jaren van kwelling wordt hij gladiator en uiteindelijk vrij man. Maar hij kan zijn noodlot niet ontlopen: dood door kruisiging.

[hann 0]

de laatste die ik heb gezien is the notebook en daarvoor sense and sensebility. Volgens mij redelijk bekende films

ohja en ook nog de film taxi voor een deel en beverly hills cop III

[JoostG 27]

Crossroads (niet die met Britney Spears maar die met Ralph Macchio.. bij de ouderen onder ons ook wel bekend als Karate Kid, uit 1986).

Een film met veel gitaren, bluesmuziek, gitaren, meer bluesmuziek, meer gitaren en heerlijk veel bluesmuziek. Heerlijke film!

[Gast Anon_phpbb]

The Hobbit

[hann 0]

ik ga morgen naar de hobbit

[Donnie 0]

[joon 0]

Gisteren hebben we tijdens de jeugddienst 'What if..' gekeken. Heel mooie film

[Credible 0]

VT => KB.

[Étoile 0]

'The Hurt Locker'

en daarvoor 'Persepolis', een aanrader!

[Humanist 0]

Gangster Squad, erg goede film, deed me denken aan het spel LA Noire. Mooie sfeer in die film (en spel).

[Olorin 155]

[Archillion 0]

American Pie I, II en The Wedding.

[BookerT 0]

Cidade de Deus.

[Dubito 0]

Dr No en From Russia with Love (50 jarig jubileum en ik moest even bijkomen van Skyfall, een film die op zich een aardige actiethriller is, maar helaas geen Bond film )

[nogmaals 0]

De laatste film die ik gezien heb was 'Funny Games U.S.'; ik wilde hem graag aan mijn verloofde laten zien. Als narratoloog i.o. blijft de onduidelijke vertellersrol me mateloos boeien.

Zonder het verhaal te verpesten: een gezin wordt in hun vakantiehuisje gegijzeld door twee jongens die heel zure spelletjes met hen willen spelen. Hoewel het leed van het gezin op de voorgrond dringt, blijft het interessant dat de dader eigenlijk het verhaal lijkt te vertellen (zonder enige vorm van empathie). De bijzondere perspectieven, langzame scènes en een leuke verrassing tegen het einde maken dat ik de film keer op keer weer met grote bewondering kijk.

Helaas heeft de film ontzettend slechte kritieken gekregen (met name omdat het een shot-for-shot remake van het origineel is), maar het is zo'n bizar verhaal met vreemde karakters en nog vreemdere motivaties. Al tijdens de openingsscene is het voor mij duidelijk dat deze film met weinig andere films vergeleken kan worden.

Als ik de film kort moet typeren zeg ik altijd dat het net is alsof je Call of Duty speelt (wat ik in de eerste plaats niet graag doe), maar dat je je zowel met de schutter als met het slachtoffer identificeert.

[Hans1961 0]

Zonder het verhaal te verpesten: een gezin wordt in hun vakantiehuisje gegijzeld door twee jongens die heel zure spelletjes met hen willen spelen. Hoewel het leed van het gezin op de voorgrond dringt, blijft het interessant dat de dader eigenlijk het verhaal lijkt te vertellen (zonder enige vorm van empathie). De bijzondere perspectieven, langzame scènes en een leuke verrassing tegen het einde maken dat ik de film keer op keer weer met grote bewondering kijk.

Wat is er bijzonder aan het gegeven dat het om 2 zwaar irritante pubers gaat,

die een onschuldig gezin op een verschrikkelijke manier psychologisch kwellen

en daarbij hun zieke en weerzinwekkende geest botvieren door ze te martelen?

Ik ken de film,heb hem in mijn kast staan en gezien,je ergert je voortdurend

de hele film aan die 2 pubers,ze zijn psychisch gestoord.

Noem je dat aan het eind een leuke verassing?!

Ik kan geen spoiler weggeven,maar als je dat leuk noemt dat einde,

zou ik op z`n minst een bezoek aan een psychiater overwegen.

Als je een film als dit keer op keer met grote bewondering bekijkt,

is er iets heel erg mis met je.Net zoals er met die pubers iets ernstig mis is.

[cobybryant 0]

Ernst en Bobbie Het geheim van de Monta Rossa

[Étoile 0]

Zonder het verhaal te verpesten: een gezin wordt in hun vakantiehuisje gegijzeld door twee jongens die heel zure spelletjes met hen willen spelen. Hoewel het leed van het gezin op de voorgrond dringt, blijft het interessant dat de dader eigenlijk het verhaal lijkt te vertellen (zonder enige vorm van empathie). De bijzondere perspectieven, langzame scènes en een leuke verrassing tegen het einde maken dat ik de film keer op keer weer met grote bewondering kijk.

Wat is er bijzonder aan het gegeven dat het om 2 zwaar irritante pubers gaat,

die een onschuldig gezin op een verschrikkelijke manier psychologisch kwellen

en daarbij hun zieke en weerzinwekkende geest botvieren door ze te martelen?

Ik ken de film,heb hem in mijn kast staan en gezien,je ergert je voortdurend

de hele film aan die 2 pubers,ze zijn psychisch gestoord.

Noem je dat aan het eind een leuke verassing?!

Ik kan geen spoiler weggeven,maar als je dat leuk noemt dat einde,

zou ik op z`n minst een bezoek aan een psychiater overwegen.

Als je een film als dit keer op keer met grote bewondering bekijkt,

is er iets heel erg mis met je.Net zoals er met die pubers iets ernstig mis is.

nou nou, iemand mag toch wel een andere mening dan jij hebben? Betekent niet dat diegene rijp is voor de psychiater...

[MysticNetherlands 298]

Eerlijk gezegd hebben jullie allebei een beetje 'gelijk', maar ik kan me Hans zijn felle reactie meer voorstellen dan jouw fascinatie met zo'n akelige film (die overigens imho alleen maar bijdraagt aan juist dat wat de makers proberen te bekritiseren: desentization tov de vele gruwelijke en schokkende beelden die media tegenwoordig laten zien. En dat is imho een verschrikkelijk iets).

[Robert Frans 1.653]

Ligt eraan. Zo komt in de film Fight Club heel veel expliciet geweld voor. Toch vind ik het een hele goede en mooie film. Want het geweld dient direct het verhaal. Zonder het geweld zou het verhaal niet verteld kunnen worden. Daarbij is de kwaliteit van de film gewoon hoog, qua sfeer, scenes, plotwendingen, etc. Het is zo'n film die je een paar keer moet kijken om haar diepere lagen te ontdekken.

Net zoals de film Requiem of a Dream. Het enige wat je daar ziet is vier mensen die door het maken van verkeerde keuzes steeds dieper in de meest afschuwelijke ellende zakken en daar niet meer uitkomen. Een genadeloos rauwe film die alles laat zien, met indringende shots en een zeer aangrijpend verhaal. Verheerlijkt die film dan het lijden, de ellende? Nee, juist niet, het laat zien hoe reëel, hoe dichtbij en hoe medogenloos het lijden je op de huid kan zitten. Dat maakt die film zo vreselijk goed.

Dus een gewelddadige film hoeft niet altijd slecht te zijn en ook niet altijd het geweld te verheerlijken. Funny Games U.S. wil dat juist expliciet niet, zo begrijp ik uit recensies. En ik moet zeggen dat die film mij ook wel interessant lijkt, juist vanwege het verhaal, het thema en wellicht ook de symbolische schildering van de harde werkelijkheid, die ook onschuldige mensen treft en zich zelfs schuldig kan laten voelen.

[Gast Anon_phpbb]

De laatste film die ik gezien heb was 'Funny Games U.S.'; ik wilde hem graag aan mijn verloofde laten zien. Als narratoloog i.o. blijft de onduidelijke vertellersrol me mateloos boeien.

Zonder het verhaal te verpesten: een gezin wordt in hun vakantiehuisje gegijzeld door twee jongens die heel zure spelletjes met hen willen spelen. Hoewel het leed van het gezin op de voorgrond dringt, blijft het interessant dat de dader eigenlijk het verhaal lijkt te vertellen (zonder enige vorm van empathie). De bijzondere perspectieven, langzame scènes en een leuke verrassing tegen het einde maken dat ik de film keer op keer weer met grote bewondering kijk.

Helaas heeft de film ontzettend slechte kritieken gekregen (met name omdat het een shot-for-shot remake van het origineel is), maar het is zo'n bizar verhaal met vreemde karakters en nog vreemdere motivaties. Al tijdens de openingsscene is het voor mij duidelijk dat deze film met weinig andere films vergeleken kan worden.

Als ik de film kort moet typeren zeg ik altijd dat het net is alsof je Call of Duty speelt (wat ik in de eerste plaats niet graag doe), maar dat je je zowel met de schutter als met het slachtoffer identificeert.

Wat is een narratoloog?

Ik vond het origineel overigens verpletterend. Behoefte aan een remake had ik niet.

[MysticNetherlands 298]

Ligt eraan. Zo komt in de film Fight Club heel veel expliciet geweld voor. Toch vind ik het een hele goede en mooie film. Want het geweld dient direct het verhaal. Zonder het geweld zou het verhaal niet verteld kunnen worden. Daarbij is de kwaliteit van de film gewoon hoog, qua sfeer, scenes, plotwendingen, etc. Het is zo'n film die je een paar keer moet kijken om haar diepere lagen te ontdekken.

Net zoals de film Requiem of a Dream. Het enige wat je daar ziet is vier mensen die door het maken van verkeerde keuzes steeds dieper in de meest afschuwelijke ellende zakken en daar niet meer uitkomen. Een genadeloos rauwe film die alles laat zien, met indringende shots en een zeer aangrijpend verhaal. Verheerlijkt die film dan het lijden, de ellende? Nee, juist niet, het laat zien hoe reëel, hoe dichtbij en hoe medogenloos het lijden je op de huid kan zitten. Dat maakt die film zo vreselijk goed.

Dus een gewelddadige film hoeft niet altijd slecht te zijn en ook niet altijd het geweld te verheerlijken. Funny Games U.S. wil dat juist expliciet niet, zo begrijp ik uit recensies. En ik moet zeggen dat die film mij ook wel interessant lijkt, juist vanwege het verhaal, het thema en wellicht ook de symbolische schildering van de harde werkelijkheid, die ook onschuldige mensen treft en zich zelfs schuldig kan laten voelen.

Ik persoonlijk maak zondaar die Jezus probeert te volgen altijd een afweging van een aantal factoren als het over geweld etc in films gaat. Meestal gaat het er dan uiteindelijk min of meer om of het tonen van geweld uiteindelijk iets positiefs teweeg brengt. Bij Fight Club is dat voor mij niet zo, maar toch vind ik het een goede film omdat ik heel duidelijk het protest tegen de onzinnigheid van sommige aspecten van de menselijke maatschappij proef. Ik 'verdraag' het geweld.

Requiem For A Dream ook gezien. Zelf jarenlang aan de hard drugs gezeten dus ik word alleen maar heel erg nerveus van deze film.

Funny Games niet gezien, en ga ik ook niet zien. Ik persoonlijk heb het gevoel (niet op heel veel gebaseerd) dat deze film filnterdun is en het voornamelijk moet hebben van het (impliciete) extreme geweld en sadisme en het feit dat een van de daders opeens de camera inkijkt en mede daaruit blijkt dat de kijker hier een verhaal verteld wordt en als zodanig betrokken wordt. Ik persoonlijk denk dat deze film bijdraagt aan de toenemende mate van gevoelloosheid van de mensen als ze met mediabeelden van extreem geweld worden getoond. Maar goed, dat is mijn mening. Ik denk dat God alles zwart/wit ziet, maar wij mensen vaak niet weten wat wat is en vooral ook veel grijs zien. Ik denk dat deze film niet voor Hem is, maar tegen.

[Hans1961 0]

In de Angoragevangenis in New Orleans wacht Matthew Poncelet op zijn terechtstelling. Hij ontkent zijn aandeel in de verkrachting en moord op twee jonge tieners. Matthew beweert dat zijn vriend het vrijende stelletje heeft vermoord. De non Helen Prejean gaat in op zijn verzoek voor geestelijke bijstand en bereidt Matthew voor op zijn aanstaande executie. De gemeenschap en nabestaanden reageren vol onbegrip en woede op haar hulp aan de crimineel.

[Hans1961 0]

Prima verfilming van het boek Yentl, the Yeshiva Boy van Isaac Bashevis Singer. Streisand speelt niet alleen de titelrol, maar was tevens regisseuse, co-producente en co-scenariste. Het joodse meisje Streisand woont rond 1900 in Polen, waar ze ervan droomt de talmoed (een belangrijk joods geschrift) te bestuderen. Dit is echter alleen voor jongens weggelegd, dus zit er voor haar niets anders op dan zich als man voor te doen. Als ze echter verliefd wordt op medestudent Patinkin ontstaan er moeilijkheden. Sympathieke comedy met veel liedjes en schitterende beelden.

[Donnie 0]

De oer-versie van Dracula, de moeder aller Horror-films.