vergeven

[hann 0]

Een onderwerp dat vaak in de bijbel voorkomt, waar zelfs de hele bijbel om draait: vergeving.

maar ik vind het ontzettend moeilijk om te vergeven, vooral als je bent gekwetst en diegene heeft geen spijt. Hoe kan je zo iemand dan goed vergeven? En vraag 2: al onze zonden zijn vergeven, maar betekent dit dan dat je zeker kan weten dat je naar de hemel gaat? Want ik doe nog zo vaak dingen die niet moeten, terwijl ik wel weet hoe het hoort. Kan je daarom zeggen dat je zeker weet dat je naar de hemel gaat, ondanks je fouten?

[Miesje 0]

Want ik doe nog zo vaak dingen die niet moeten, terwijl ik wel weet hoe het hoort. Kan je daarom zeggen dat je zeker weet dat je naar de hemel gaat, ondanks je fouten?

Romeinen 7:15-17 staat datgene wat jij omschrijft

God kijkt naar onze harten.

We kunne nooit perfect leven, ernaar streven en ons best doen is voldoende.

Als je geen fouten had, was Jezus voor niets gestorven, Hij is juist voor de grote zondaren gestorven.

al onze zonden zijn vergeven, maar betekent dit dan dat je zeker kan weten dat je naar de hemel gaat?

Het hangt inderdaad niet meer van je zonden af want Jezus heeft ons vergeven, als je Hem aanneemt en er naar streeft het goede te doen kun je inderdaad bij God komen.

Hoe kan je zo iemand dan goed vergeven?

Natuurlijk kun je je nog steeds gekwetst voelen, alleen reken je die persoon er niet meer voor aan. Dat is vergeven. Zoals wij anderen vergeven, zal Hij ons vergeven.

[Ken Yehuwdiy 0]

Jezus vergaf alleen diezelfden die berouw toonden, zie Mattheus 23.

[dingo 166]

God houdt inderdaad rekening met onze zwakheden, dat betekent dat je bereid moet zijn om iemand te vergeven die daar om vraagt. Overigens niet om het te vergeten want daar zijn we meestal niet toe in staat. Maar iemand die er niet om vraagt zal door God geoordeeld worden. Het is dus goed om het aan Hem over te laten en het zelf los te laten. Dat is niet gemakkelijk maar je mag er wel om vragen.

[Miesje 0]

God houdt inderdaad rekening met onze zwakheden, dat betekent dat je bereid moet zijn om iemand te vergeven die daar om vraagt. Overigens niet om het te vergeten want daar zijn we meestal niet toe in staat. Maar iemand die er niet om vraagt zal door God geoordeeld worden. Het is dus goed om het aan Hem over te laten en het zelf los te laten. Dat is niet gemakkelijk maar je mag er wel om vragen.

ook als ze er niet om vragen

[cobybryant 0]

Vraag 1: Als je iemand niet kunt vergeven, kun je tegen God zeggen dat je ervoor kiest om de persoon te vergeven en elke keer als je er weer aan herinnerd wordt en pijn voelt, dan doe je dat weer. Het is soms een proces, uiteindelijk merk je dan dat je er niet eens meer aan denkt, omdat je het echt vergeven hebt. Zoals Corrie ten Boom met die beul, waar haar zus was doodgegaan. Ze koos ervoor om hem een hand te geven, daarna voelde ze Gods liefde pas stromen. En vergeet niet genezing te vragen voor jezelf. Als je kiest om te vergeven, genees je sneller. Ik spreek uit ervaring.

[BlueMountainSky 0]

Vergeven is niet makkelijk vooral als het niet vooraf is gegaan door een proces waarbij men bewust wordt van de pijn die iemand je heeft gedaan. Het is noodzakelijk om de vinger op de wonde te leggen en de dingen te benoemen. Vervolgens ook is het belangrijk te achterhalen wat je als slachtoffer zelf daartoe hebt bijgedragen. Vervolgens is het ook belangrijk om stil te staan bij de gevolgen van wat iemand je heeft aangedaan. Bij voorbeeld een man heeft je niet verteld dat hij al een vriendin heeft en toch met jou een relatie is gestart. Het gevolg is dat je voortaan geen mannen meer vertouwen kan die vrouwen niet respecteren (met twee vrouwen tegelijk gaan kan nooit respectvol zijn). Pas wannee dit aan de dader duidelijk wordt gemaakt, pas dan zal vegiffenis kunnen plaatsvinden en zal men de pijnlijke gebeurtenissen kunnen vergeten.

[Floes 0]

Ik heb dit ooit gehoord uit de mond van Oprah Winfrey en ik vond het wel goed gezegd:

"Forgiveness is giving up the hope that the past could have been any different."

Voor mij wil dat zeggen dat vergeving eigenlijk weinig met de ander die iets gedaan heeft te maken heeft. Het is meer een soort van rust schenken aan jezelf, dat je niet meer vasthoudt aan het verdriet dat iemand anders je bezorgd heeft. En dat is heel moeilijk en ik slaag daar zelden in, of er moet véél tijd over gaan. Het is een enorme tekortkoming van mij en vaak zou ik meer moeten denken aan Jezus, hoe Hij het wil, want dat aspect vergeet ik wel eens en ik schaam me daar zelfs wel voor. Maar ik vind het wel een mooi idee hoe het in de quote wordt voorgesteld, ook al komt ie niet uit de bijbel.

[hann 0]

thanks allemaal het is heel mooi om verschillende visies erop te lezen.

zelf denk ik dat bidden om kracht te krijgen voor vergeving ook heel erg goed helpt. het blijft altijd lastig natuurlijk, maar ik ben tegenwoordig beter in staat dingen te vergeven. Het was eigenlijk ook gewoon een interessevraag, want ondanks dat ik het nog steeds moeilijk vind ben ik gelukkig al wel heel erg gegroeid in het leren vergeven. Toch vind ik het moeilijk te beseffen dat er iemand voor onze zonden gestorven is. God heeft ons alles vergeven, doordat Jezus aan het kruis is gestorven. Gelukkig is hij daarna ook weer opgestaan, maar vinden jullie het geen lastige gedachte dat we eigenlijk een dood op ons geweten hebben door alle zonden die we doen?

[Chappo 0]

Hej Hann,

Ik vind het soms ook lastig te beseffen dat God (in Jezus) voor mij is gestorven. Ik voel me daar niet zozeer schuldig over denk ik. Kijk ik voel me schuldig over dingen die ik verkeerd heb gedaan. Dat God dan om dat probleem op te lossen besluit zijn eigen leven te geven, doet me wel wat. Maakt me stil en doet me verwonderen: wie is deze God? Maar het gaat al snel over in dankbaarheid. Als ik aan de kruisdood van Jezus denk is er zo'n aparte mix van gevoelens. Je beseft inderdaad dat Hij daar voor mij hing en dat doet zeer, maar tegelijkertijd is er grote vreugde en dankbaarheid, want Hij hing daar voor mij.

En om nog eventjes te antwoorden op een eerdere vraag van je. Ja, dat God je zonden heeft vergeven betekent inderdaad dat je zeker kunt weten dat je naar de hemel gaat. Want dat is namelijk niet meer afhankelijk van wat jij doet of zelfs wat jij probeert. Door de fouten die wij doen verdienen wij het niet om naar de hemel te gaan. Maar voor elke fout die jij en ik ooit zullen maken is de prijs al betaald. Dus wat er ook gebeurd, het gaat nooit gebeuren dat jij voor God verschijnt en dat God je dan zal wegsturen om wat je hebt gedaan. Simpelweg omdat Jezus daar altijd staat en zal zeggen: dat is allemaal al lang geregeld, kom maar binnen.

Als laatste, vergeven is inderdaad super moeilijk. Het heeft er denk heel veel mee te maken dat God ons gaat veranderen door Zijn liefde. Hij gaf en geeft mensen ook tweede kansen zonder dat ze er om vroegen. Niemand op de hele aarde had God ooit gevraagd om hier te komen sterven. Hij deed het toch, ook al had iedereen Zijn offer kunnen weigeren als het ware. Zijn liefde dreef Hem daar toe, ik denk dat God ons wil leren zo te worden. En dan is bidden inderdaad een super goede, vraag Hem of je zo mag worden.

Hoop dat het een beetje helpt!

[Dave 0]

Een onderwerp dat vaak in de bijbel voorkomt, waar zelfs de hele bijbel om draait: vergeving.

maar ik vind het ontzettend moeilijk om te vergeven, vooral als je bent gekwetst en diegene heeft geen spijt. Hoe kan je zo iemand dan goed vergeven? En vraag 2: al onze zonden zijn vergeven, maar betekent dit dan dat je zeker kan weten dat je naar de hemel gaat? Want ik doe nog zo vaak dingen die niet moeten, terwijl ik wel weet hoe het hoort. Kan je daarom zeggen dat je zeker weet dat je naar de hemel gaat, ondanks je fouten?

Het mooie van vergeving is dat het in de eerste plaats voor jou zelf is. Mensen kunnen door wat hun is aangedaan vaak rondlopen met boosheid. Ze vinden dat iemand hun wat verschuldigd is, er is ze wat ontnomen en ze hebben recht op genoegdoening. Die persoon moet boete voor wat hij gedaan heeft. Zolang die persoon een schuld heeft bij jou is een normale relatie niet meer mogelijk. Het probleem vaak met schuld is, hoe moet dat ooit nog terug betaald worden? Kan je je verloren jaren terug krijgen dat je vader is weggelopen, je niet goed behandeld bent, je misbruikt bent. Wat moet er precies terug betaald worden door degene die jou pijn heeft gedaan? Wat als die persoon niet meer leeft?

Wij hadden zelf ook een schuld die we nooit terug konden betalen aan God. Hij heeft ons vergeven in Christus. Hierdoor kon God weer intiem worden met zijn schepping. Nu mogen wij vergeven omdat Hij ons eerst heeft vergeven. Vergeven betekent niet automatisch vergeten. Je hoeft niet opeens dikke vrienden met die persoon te worden. Maar het zorg ervoor dat jijzelf vrijkomt van de boosheid die in je hart overheerst.

[Olorin 155]

maar ik vind het ontzettend moeilijk om te vergeven, vooral als je bent gekwetst en diegene heeft geen spijt. Hoe kan je zo iemand dan goed vergeven?

Dat is ontzettend moeilijk en soms bovenmenselijk, als je kijkt naar wat bepaalde mensen andere mensen hebben aangedaan. Want hoe kun je de vader van één van de slachtoffers van Deutroux vragen hem te vergeten? Of hoe kun je een slachtoffer uit Auschwitz vragen de daders te vergeven?

Zelf denk ik dat je er naar moet streven, maar dat je ook je tekortkomingen bij God kunt brengen. Hem om hulp kunt vragen en Hij genadig is en naar je hart kijkt.

En vraag 2: al onze zonden zijn vergeven, maar betekent dit dan dat je zeker kan weten dat je naar de hemel gaat? Want ik doe nog zo vaak dingen die niet moeten, terwijl ik wel weet hoe het hoort. Kan je daarom zeggen dat je zeker weet dat je naar de hemel gaat, ondanks je fouten?

Ik geloof dat God de zonden vergeeft waar je berouw van hebt en aan Hem vraagt ze te vergeven. Ik denk dat vergeving namelijk wel veronderstelt dat je zelf wel wilt dat het je vergeven wordt en dat je dan ook echt er mee wilt breken. Ik denk daarbij aan de gelijkenis van Jezus, van de man die schuld heeft bij de koning. De koning die scheldt de schuld kwijt, maar vervolgens is die zelfde man enorm ongenadig naar iemand die bij hem schuld heeft en daarop pakt de koning die persoon.

Dus ik denk dat Gods genade veel verder gaat dan wij kunnen beseffen. Ik denk ook dat als jij echt oprecht je best doet en het bij God brengt, ook al faal je, dat God naar je hart kijkt en ook heel genadig zal zijn. Maar ik geloof niet in een 100% zekerheid dat iemand naar de hemel gaat, ook niet bij mezelf. (Gelukkig dat er veel betere christenen zijn dan ik. )

[hann 0]

ja, zelf heb ik ook niet altijd het idee dat ik echt 'goed' geloof, voor zover dat dan kan, ik vergeet zo vaak alle goede dingen die God doet. Maar wanneer is iemand een goed christen? Heb je een maatstaf voor mensen die beter zijn in geloven? En zouden die mensen dan ook beter kunnen vergeven? of is heel veel maar uiterlijke schijn?

[Lawrencelot 0]

maar ik vind het ontzettend moeilijk om te vergeven, vooral als je bent gekwetst en diegene heeft geen spijt. Hoe kan je zo iemand dan goed vergeven?

Ik spreek niet uit ervaring maar heb hier laatst een ontzettend goede preek over gehoord. Jezus zegt dat we 70 maal 7 maal moeten vergeven. Rond dit gedeelte staat er iets over wonderen. De predikant zei dan ook: 'Op het moment dat we vergeven, treden we het domein van wonderen binnen.' Vergeven gaat zo ontzettend tegen onze natuur in, dat het eigenlijk een wonder is als het gebeurt. Maar Jezus zelf, die vele wonderen gedaan heeft en ook ons vergeven heeft, die leeft in ons, en met Zijn kracht kunnen wij anderen vergeven omdat we zelf ook vergeven zijn. Zelfs als de ander niet om vergeving vraagt, want Gods liefde is ook voor iedereen, zelfs mensen die daar niet om vragen.

En vraag 2: al onze zonden zijn vergeven, maar betekent dit dan dat je zeker kan weten dat je naar de hemel gaat? Want ik doe nog zo vaak dingen die niet moeten, terwijl ik wel weet hoe het hoort. Kan je daarom zeggen dat je zeker weet dat je naar de hemel gaat, ondanks je fouten?

Rom 6:6 Immers, we weten dat ons oude bestaan met hem gekruisigd is omdat er een einde moest komen aan ons zondige leven: we mochten niet langer slaven van de zonde zijn. Wie gestorven is, is rechtens vrij van de zonde.

1 Joh 5:18 We weten dat iemand die uit God geboren is niet zondigt. De Zoon, die uit God geboren werd, beschermt hem, zodat het kwaad geen vat op hem heeft.

1 Joh 3:9 Wie uit God geboren is zondigt niet, want Gods zaad is blijvend in hem. Hij kán zelfs niet zondigen, want hij is uit God geboren.

Als je opnieuw geboren bent ben je geen slaaf van de zonde, terwijl iedereen wel zo geboren is (erfzonde, zie ook Rom 3:23). Je zonden zijn weggenomen, ja zelfs de zonden van alle mensen zijn weggenomen(Joh 1:29), en door Jezus heb je toegang tot de hemel. Je mag hier zeker van zijn, omdat er niets meer tussen jou en God in staat (Rom 8:38). Ik was ook wel eens onzeker of ik wel in de hemel zou komen, maar de laatste tijd is alle twijfel daarover weggegaan, want in het nieuwe testament staat het allemaal heel duidelijk. Probeer de Romeinenbrief maar eens te bestuderen, het is pittige kost maar ontzettend goed nieuws.