De klaagmuur voor vrijgezellen

[maran 0]

Nieuwe moeders zijn niet in staat om meerdere rollen te hebben. Vriendinnen, nichtjes, zussen, en wat voor overvruchtbaar gespuis dan ook, veranderen opeens in MOEDERS.

Daar heb ik ook zon hekel aan, sinds mijn schoonzus een dochtertje heeft gaat alles om het dochtertje, op een duur ging gewoon elk gesprek over welk maatje mijn nichtje had, en hoe snel ze groeide.

Waar ik nog het meest een hekel aan had was dat ze ineens mijn nichtje voor mijn neus liet bungelen voor een kusje. En ik ben absoluut geen knuffelig persoon ofzo, dus ik negeerde het elke keer gewoon

Tegenwoordig doet ze het niet meer Verder ben ik gek op mijn nichtje hoor en zolang het gesprek niet aldoor over mijn nichtje gaat ook wel op mijn schoonzus XD

dat is wel herkenbaar.

als ze mij een kind opdringen zo van: 'ga maar eens lekker knuffelen', ben ik plots geblokkeerd en heb ik daar helemaal geen zin in.

en zeker niet als het de hele tijd alleen maar over het kind gaat.

dan moet je opeens iets en het lijkt wel of je ook beoordeeld wordt op het aantal kusjes of knuffels en aandacht dat je geeft aan dat kind [en aan de moeder natuurlijk, die over dat kind voortdurend praat]

het geeft een beklemd gevoel, liefde geven op commando....bbrrr.

terwijl ik er normaal gesproken geen enkele moeite mee heb - dan pak ik zo'n kind en knuffel het.

maar anders [zoals in het voorbeeld] doe ik het 'expres' niet- dan kan ik het eigenlijk niet.

en in toneelspelen heb ik geen zin.

[GodGirl 0]

het geeft een beklemd gevoel, liefde geven op commando

Inderdaad als mijn nichtje nu spontaan op mij afrent open ik echt wel mijn armen om haar te knuffelen. Dat gebeurd misschien niet vaak maar voor mij heeft dat meer waarde dan 100 knuffels omdat het hoort/moet

[joon 0]

Waar ik ook lastig om kan zijn, zijn toekomstige moeders die echt overdrijven in hun zwangerschap. Ooit kende ik iemand en na een maand moest ze al een zwangerschapsbroek dragen omdat ze geen knopen meer verdraagde. Je zag het nog niet eens.

of die niks meer willen/kunnen doen, omdat ze zwanger zijn.

Dat het kan gebeuren, dat snap ik, maar er zijn toch wel sommigen die daar graag in overdrijven.

daarnaast krijg ik het ook van die kinderen van rond de 8jaar oud die te hard aan kleine kindjes hangen.

Gisteren was ik aan het praten met iemand uit de kerk, en die had zijn kindje op de arm. ondertussen hingen er 2 8-jarigen aan die kleine te trekken omdat ze hem wouden vasthouden. Probeer dan maar eens een gesprek te voeren.

In onze kerk hebben we ook iemand die denkt dat ze alles mag. Als er een nieuw babytje is, wil je die natuurlijk eens vasthouden. Kan je het eidnelijk eens vasthouden, dan komt die er direct achter, neemt het kindje over en geeft het aan haar dochters. dan zit je daar zielig. maar doe je het omgekeerd, dan is het mis.

frustratie

[Ken Yehuwdiy 0]

of die niks meer willen/kunnen doen, omdat ze zwanger zijn.

Dat het kan gebeuren, dat snap ik, maar er zijn toch wel sommigen die daar graag in overdrijven.

Heel erg irritant inderdaad en vaak kunnen ze vooral de dingen niet meer die ze niet willen! Dergelijke vrouwen verschuilen zich als ze gebaard hebben achter hun kroost en je ziet ze nog zelden. Ze vertonen het gedrag van oude wijven die hun leven achter de geraniums slijten en praten alleen nog maar over wat de kinderen beleven. Vreselijke types die mij sterken in het overtuigd vrijgezel zijn.

[eshmee 0]

herkenbaar die irritaties! vind het zelf vaak beetje jammer dat collega's op het werk alleen maar kunnen praten over hun 'schattige' kinderen, dan zit je er ook een beetje zo bij ...

[Dubito 0]

Ik heb altijd al kinderen gewild, en nu nog steeds.

ik zal een uitzondering zijn zeker?

Sinds een jaar of wat heb ik via mijn werk een boel nieuwe vriendinnen met kinderen en ga ik veel met kinderen om. Een aantal van hen zijn alleenstaand en die kids hebben dus geen vader figuur in hun leven of ze zien die pa slechts af en toe. Ze vinden het heel leuk om met mij te spelen, want ik doe veel wildere spelletjes dan hun moeders en ze mogen allerlei rare dingen van mij zoals een stukje sturen in de auto en meer van die klassiekers.

Zelf nog steeds geen behoefte aan kinderen, maar standpunt is wel opgeschoven van 'over my dead body' tot 'ach, je weet het nooit, misschien ooit???? '

Maar dit is ook wel prima zo, een beetje helpen met andermans kinderen.

[Dubito 0]

Nieuwe moeders zijn niet in staat om meerdere rollen te hebben. Vriendinnen, nichtjes, zussen, en wat voor overvruchtbaar gespuis dan ook, veranderen opeens in MOEDERS.

Daar heb ik ook zon hekel aan, sinds mijn schoonzus een dochtertje heeft gaat alles om het dochtertje, op een duur ging gewoon elk gesprek over welk maatje mijn nichtje had, en hoe snel ze groeide.

Waar ik nog het meest een hekel aan had was dat ze ineens mijn nichtje voor mijn neus liet bungelen voor een kusje. En ik ben absoluut geen knuffelig persoon ofzo, dus ik negeerde het elke keer gewoon

Tegenwoordig doet ze het niet meer Verder ben ik gek op mijn nichtje hoor en zolang het gesprek niet aldoor over mijn nichtje gaat ook wel op mijn schoonzus XD

dat is wel herkenbaar.

als ze mij een kind opdringen zo van: 'ga maar eens lekker knuffelen', ben ik plots geblokkeerd en heb ik daar helemaal geen zin in.

en zeker niet als het de hele tijd alleen maar over het kind gaat.

dan moet je opeens iets en het lijkt wel of je ook beoordeeld wordt op het aantal kusjes of knuffels en aandacht dat je geeft aan dat kind [en aan de moeder natuurlijk, die over dat kind voortdurend praat]

het geeft een beklemd gevoel, liefde geven op commando....bbrrr.

Misschien is het voor dames anders, maar ik heb hier geen problemen mee, ik ben totaal niet knuffelig met kinderen maar wel met afstand de favoriete oom van kinderen zowel van familie als van vrienden. Op een of andere manier weet ik altijd precies wat ze leuk vinden om te doen en dan ga ik dat gewoon met ze doen. Dit werkt overigens alleen met kinderen vanaf een jaar of 2 a 3 als ze rondlopen en kunnen praten. Met baby's en piepjonge dreumesjes heb ik niet zoveel ervaring.

Wat natuurlijk ook een factor is, is het zelf geen kinderen hebben, zodat het ook voor mij leuk is om een of ander met ze te ondernemen omdat ik dat niet elke dag hoef te doen. En als ze 3 keer per nacht wakker worden staan ze niet aan mijn bed te blèren....

[Maria K. 51]

Op een of andere manier weet ik altijd precies wat ze leuk vinden om te doen en dan ga ik dat gewoon met ze doen. Dit werkt overigens alleen met kinderen vanaf een jaar of 2 a 3 als ze rondlopen en kunnen praten. Met baby's en piepjonge dreumesjes heb ik niet zoveel ervaring.

....

Waarschijnlijk ben je niet, zoals veel mensen, vergeten dat jezelf ooit kind was.

Vanaf een jaar of 3 dan.

Die ken ik er meer, die zeggen misschien wel ooit kinderen te willen hebben, maar nu nog niet, maar tegelijkertijd niets met baby's te hebben.

Ideale toekomstige partners dus van alleenstaande moeders met een paar kinderen.

[WonderfulStar 0]

Ik ben ook helemaal niet vergeten dat ik ooit kind was. Niet dat dat nu mijn eigen keuze was, maar het lijkt tegenwoordig onvermijdelijk te zijn dat je je eerst kind bent, en van daaruit maar verder moet groeien.

[Ken Yehuwdiy 0]

Ideale toekomstige partners dus van alleenstaande moeders met een paar kinderen.

Een paar klinkt sowieso vriendelijker als een kennel.

[helm 0]

haha foei toch, maar het klopt wel...

aan de kinderen kun je vaak zien hoe de ouders zijn.

waar ik me mateloos aan kan ergeren is dat veel kinderen niets lusten.

en dan hoor je de ouders zeggen: als je het niet lust hoef je het niet te eten hoor....gggrrrr.

zonder iets geproefd te hebben zeggen ze dat al: dat lust ik niet....

zulke kinderen kunnen nooit bij anderen gaan eten, want het is nooit goed of het deugt niet.

ergerlijk - ligt toch aan de opvoeding i.m.o.

Slikken of stikken wat het vroeger als ik iets niet luste maar ik denk dat dat ook niet de juiste methode is.

[maran 0]

haha foei toch, maar het klopt wel...

aan de kinderen kun je vaak zien hoe de ouders zijn.

waar ik me mateloos aan kan ergeren is dat veel kinderen niets lusten.

en dan hoor je de ouders zeggen: als je het niet lust hoef je het niet te eten hoor....gggrrrr.

zonder iets geproefd te hebben zeggen ze dat al: dat lust ik niet....

zulke kinderen kunnen nooit bij anderen gaan eten, want het is nooit goed of het deugt niet.

ergerlijk - ligt toch aan de opvoeding i.m.o.

Slikken of stikken wat het vroeger als ik iets niet luste maar ik denk dat dat ook niet de juiste methode is.

dat ben ik met je eens, dat is weer het andere uiterste.

maar kinderen, die zonder iets te proeven al beginnen te jeremiëren bij de aanblik en vervolgens een bak chocolade of een ijsje voor hun neus krijgen ipv. eten gaat mij echt te ver.

niet eten, dan ook geen toetje - basta.....

ik ken gezinnen daar krijgen de kinderen elke avond een fricandel, en/of kroket en patat, omdat dat het enige is wat deze prinsen en prinsessen lusten en als ze uit gaan logeren wordt dat er expliciet bij vermeld.

zo heb ik nog veel meer voorbeelden, maar voor nu genoeg geklaag.

ja, ammehoela - ze eten maar wat de pot schaft...

wat niet inhoudt dat ze compleet hun hele bord moeten leegeten, dit voor de goede orde.

maar als ze niets willen proberen, worden het later mensen van: wat een boer niet kent, dat vreet hij niet..

[WonderfulStar 0]

Mijn ouders hadden de regel; altijd proberen. Ik lustte duidelijk echt geen spruitjes. Dan kookte er voor mij doperwtjes oid bij. Maar ik moest toch iedere keer een spruitje eten. Om te proberen. Onderhand lust ik ze wel.

En bord niet leegeten = geen toetje, idd!

[maran 0]

Mijn ouders hadden de regel; altijd proberen. Ik lustte duidelijk echt geen spruitjes. Dan kookte er voor mij doperwtjes oid bij. Maar ik moest toch iedere keer een spruitje eten. Om te proberen. Onderhand lust ik ze wel.

intelligente oplossing.....bravo

[helm 0]

Of stiekum aan de hond geven.

[WonderfulStar 0]

En dan lust je hond ook geen spruitjes

[Ursa 1]

*kuch* back on topic? *kuch*

[Dubito 0]

maar als ze niets willen proberen, worden het later mensen van: wat een boer niet kent, dat vreet hij niet..

Nog erger, die boer eet namelijk nog aardappels, een gehaktbal en groente (ik heb er gekend die werkelijk nooit iets anders aten, elke dag hetzelfde + appelmoes.) Dat is nog redelijk gezond.

die stomme blagen die alleen maar junkfood lusten veranderen in obese diabete vetkleppen die op hun veertigste in een scootmobiel terecht komen en de maatschappij handen vol geld kosten tot ze vroeg aan hun einde komen door een beroerte ofzo.

[maran 0]

maar als ze niets willen proberen, worden het later mensen van: wat een boer niet kent, dat vreet hij niet..

Nog erger, die boer eet namelijk nog aardappels, een gehaktbal en groente (ik heb er gekend die werkelijk nooit iets anders aten, elke dag hetzelfde + appelmoes.) Dat is nog redelijk gezond.

die stomme blagen die alleen maar junkfood lusten veranderen in obese diabete vetkleppen die op hun veertigste in een scootmobiel terecht komen en de maatschappij handen vol geld kosten tot ze vroeg aan hun einde komen door een beroerte ofzo.

daar heb je helemaal gelijk in.

het was ook meer een voorbeeld n.a.v. een spreekwoord.

in dit geval zijn die blagen de 'boeren' met alle gevolgen van dien; o.a. die jij opnoemt.

bovendien vind ik het godgeklaagd dat er ouders zijn, die hier mede-verantwoordelijk voor zijn.

[Ursa 1]

Ondertussen vraag ik me meer en meer af waarom het vrijgezellentopic - waar ik niet eens thuishoor! - gaat over ouders, kinderen en opvoeden...

[maran 0]

Ondertussen vraag ik me meer en meer af waarom het vrijgezellentopic - waar ik niet eens thuishoor! - gaat over ouders, kinderen en opvoeden...

waarschijnlijk te weinig vrijgezellen

of ze hebben niks te klagen.......

[Ken Yehuwdiy 0]

Vrijgezellen die klagen worden overgeslagen.

[Chappo 0]

Laat ons klagen!

Nee, gekheid. Ik vermaak me prima, al vind ik het ook niet erg dat ik onlangs een leuke jongedame heb ontmoet

[joon 0]

Nee, gekheid. Ik vermaak me prima, al vind ik het ook niet erg dat ik onlangs een leuke jongedame heb ontmoet

Daarvoor verwijzen we je naar dit topic:

viewtopic.php?f=21&t=23867

En graag wat meer informatie.

[Ken Yehuwdiy 0]

Er zijn mensen die ervoor kiezen om vrijgezel door het leven te gaan en daar is ook helemaal niets mis mee, maar ik heb er niet voor gekozen. Ik had de pech dat mijn relatie na bijna tien jaar stuk liep en daardoor heb ik moeten leren afzien. Een lesje in nederigheid!