Het geloof..?

[Unknown1 0]

Beste Leden,

Ik heb me vandaag aangemeld op jullie forum. Erg leuk en leerzaam moet ik zeggen.

Sinds een 1.5 jaar, (nu 23 jaar) ben ik volledig tot het geloof gekomen. Ik ben beperkt christelijke opgevoed. Mijn ouders gingen nooit na de kerk toe, en thuis werd er niet over gesproken, maar het onderwerp werd ook niet ontweken. Ik ben er volledig vrij ingelaten.

Eigenlijk heb ik er nooit interesse in gehad. Ergens wist ik wel dat er "meer" moest zijn, maar ik heb er nooit echt "acht" op gegeven. Tot 1.5 jaar geleden...

Op dit moment zit ik er helemaal in. De bijbelboekjes zijn dagelijks kost (elke avond halfuurtje/uurtje) en ook het bidden (dan wel in stilte) wordt niet overgeslagen.

Nu is echter het volgende aan de hand. Ik wil zo graag rotsvast geloven. Geloven dat alles waar is, dat er ook voor mij een plekjes gereserveerd is en dat ik een "goed" persoon ben. Het lukt me alleen niet! Ik geloof, dat is een feit. Maar ik heb momenten op een dag dat ik zo ongeloofelijk twijfel. Ik hoor van veel mensen dat ze kracht vinden in het geloof, contact hebben met God, maar mij lukt dat niet. Ik geloof, ik lees de bijbel, ik bid, maar het lijkt wel alsof ik in de schaduw sta.

Ook tijdens het bidden heb ik niet het gevoel als dat het rechtstreeks uit mn hart komt.

Het is toch oneerlijk dat als je zo graag wilt, maar net een puzzelstukje mist..?

Laat ik er even bijvermelden dat ik totaal geen zwever ben, sterk in de schoenen sta en bezig ben met een goed opleiding.

[kleur 0]

Fantastisch dat je er zo mee bezig bent !

Blíjf in de Bijbel lezen hoor, maar zoek daarnaast ook mensen op die jou kunnen bemoedigen en jou kan helpen om verder te komen, in het geloof.

Zijn er mensen die je kent die geloven ? en die ook echt een levend geloof hebben ? ik bedoel een levende relatie met God hebben ? die kunnen je echt verder helpen .

Gods zegen toegewenst op deze weg !

[Adhd-Christen 0]

Hoewel het begrijpelijk is, dat je graag meer zou wíllen voelen/ervaren, is het feit dát je gelooft op zich genoeg. Het kijken van die mooie voorbeelden; die mensen die keer op keer kunnen getuigen van wonderlijke Godservaringen... En begrijp me niet verkeerd hoor, het kan ook dat God Zijn nabijheid op die manier toont. Maar ons geloof moet daar niet van afhangen. Geloven op basis van mooie gevoelens en ervaringen is makkelijk. Maar geloven zonder die gevoelens, dát is pas geloven! God heeft Zijn aanwezigheid in mijn leven laten zien, maar niet door gevoelens; eerder aan de hand van concrete gebeurtenissen, waar biddend geloof en gelovend bidden aan vooraf ging. Je bent op de goede weg! Je bidt, je leest in de bijbel... en dat is genoeg. God zal Zijn aanwezigheid in je leven gaan laten zien, Maar weet dat dat soms in hele kleine dingen kan zijn. Misschien moet je leren die dingen te herkennen. En leren Zijn stem te herkennen. Maar weet dat Hij er altijd is, altijd was en altijd zal zijn. lees eens ps 139

[Unknown1 0]

Bedankt voor deze motiverende woorden.

Het zou geweldig zijn als ik op een zekere dag dezelfde woorden aan iemand anders kan overdragen. Dan zou ik mijn laatste puzzelstukje gevonden hebben.

Ik heb nog heel veel te ontdekken, en ga zeker door met lezen.

[joon 0]

Verwacht enkel niet dat je direct "de top" bereikt. een jongetje dat wilt fietsen, kan niet direct 10km aan een stuk fietsen.

Blijf gewoon bezig waarmee je bezig bent, dan ben je alvast goed bezig

en hang misschien wat rond op dit forum. praat mee, zowel met de serieuze onderwerpen als de "ontspanningsonderwerpen" (bv: of... of...), hierdoor ben ik ook al meer opengebloeid op geloofsvlak

[Assepoester 0]

Wat Adhd-Christen zegt: soms moet je Gods stem leren herkennen. Sta eens stil wat God allemaal voor jou doet. Misschien leg je soms bepaalde problemen in gebed bij God neer, maar ben je dat vergeten op 't moment dat die problemen opgelost worden. Wat ik wil zeggen, is dat we soms dingen in het leven voor lief aannemen en ons niet realiseren dat we gezegend zijn door God.

En inderdaad, ook wat kleur zegt: zijn er mensen in je omgeving die gelovig zijn? Soms helpt het heel erg als je het geloof kunt delen. Of blijf een tijdje op Credible rondhangen. Ik ben hier ook nog niet zo lang, maar heb toch al een aantal eye-openers gehad hier.

[Chealder 1]

Ik ben nu ruim twee jaar christelijk, en pas sinds krap een jaar echt actief in het geloof. Sinds ik actief ben in het geloof ken ik ups en downs, met name dat laatste al gaat het de laatste tijd erg goed.

Ik heb meerdere malen het gevoel gehad dat mijn geloof aan een zijden draadje hangt, aan een stukje spinrag. Maar ergens had ik ook wel het gevoel dat juist toen mijn geloof sterk was. (Spinrag is immers ook best sterk!) Een geloof ter grootte van een mosterdzaadje is al genoeg.

Je wilt heel graag, maar wil je dan ook niet te snel? Het liefst zou ik ook nu al in Christus volmaakt willen zijn en leven precies zoals Hij dat deed, maar geloof is gewoon een groeiproces. Wat je wilt is niet altijd wat je nodig hebt of aankunt. God vraagt je ook om een beetje geduld te hebben.

Probeer eens om je gevoelens en gedachten te bespreken met God. Je kunt echt alles met Hem bespreken, je stoort Hem nooit en het kan op ieder moment van de dag.

[Unknown1 0]

Bedankt

Ik ga zeker verder op dit forum. Het is erg bevredigend om ervaringen van anderen te lezen, en om meer stabiliteit te krijgen binnen het geloof.

Ik ben er ook van overtuigd dat God invloed heeft gehad op bepaalde momenten in mijn leven. Ik vraag me dan altijd wel af waarom God energie in mij zal steken, en waarom God mijn gebeden in behandeling zal nemen.

Ik hoop dat ik God z'n kracht mag ervaren.

[dingo 166]

Bedankt

Ik ben er ook van overtuigd dat God invloed heeft gehad op bepaalde momenten in mijn leven. Ik vraag me dan altijd wel af waarom God energie in mij zal steken, en waarom God mijn gebeden in behandeling zal nemen.

Simpelweg omdat Hij het beloofd heeft dat Hij energie in je wil steken en je gebeden in behandeling wil nemen. Echt het is niet moeilijker dan dat.

Ik hoop dat ik God z'n kracht mag ervaren.

Wat stel je je daar bij voor als ik het vragen mag?

[Unknown1 0]

Hoi Dingo,

Ik zeg het niet goed. Ik hoop dat ik God mag ervaren. Dat het geloof mij ondersteund in mijn dagelijks leven, en dat het een nog grotere rol gaat spelen in mijn leven dan dat het nu al doet.

[dingo 166]

Hoi Dingo,

Ik zeg het niet goed. Ik hoop dat ik God mag ervaren. Dat het geloof mij ondersteund in mijn dagelijks leven, en dat het een nog grotere rol gaat spelen in mijn leven dan dat het nu al doet.

Ik bedoelde het niet negatief. God ervaar ik soms in een preek, soms in een lied, soms door vrienden, soms hier op Credible en soms ervaar ik Hem ook niet. Jij hebt al de kracht ontvangen om dagelijks de bijbel te lezen en te bidden bijvoorbeeld.

[Eulogía 0]

Beste Leden,

Ik heb me vandaag aangemeld op jullie forum. Erg leuk en leerzaam moet ik zeggen.

Sinds een 1.5 jaar, (nu 23 jaar) ben ik volledig tot het geloof gekomen. Ik ben beperkt christelijke opgevoed. Mijn ouders gingen nooit na de kerk toe, en thuis werd er niet over gesproken, maar het onderwerp werd ook niet ontweken. Ik ben er volledig vrij ingelaten.

Eigenlijk heb ik er nooit interesse in gehad. Ergens wist ik wel dat er "meer" moest zijn, maar ik heb er nooit echt "acht" op gegeven. Tot 1.5 jaar geleden...

Op dit moment zit ik er helemaal in. De bijbelboekjes zijn dagelijks kost (elke avond halfuurtje/uurtje) en ook het bidden (dan wel in stilte) wordt niet overgeslagen.

Nu is echter het volgende aan de hand. Ik wil zo graag rotsvast geloven. Geloven dat alles waar is, dat er ook voor mij een plekjes gereserveerd is en dat ik een "goed" persoon ben. Het lukt me alleen niet! Ik geloof, dat is een feit. Maar ik heb momenten op een dag dat ik zo ongeloofelijk twijfel. Ik hoor van veel mensen dat ze kracht vinden in het geloof, contact hebben met God, maar mij lukt dat niet. Ik geloof, ik lees de bijbel, ik bid, maar het lijkt wel alsof ik in de schaduw sta.

Ook tijdens het bidden heb ik niet het gevoel als dat het rechtstreeks uit mn hart komt.

Het is toch oneerlijk dat als je zo graag wilt, maar net een puzzelstukje mist..?

Laat ik er even bijvermelden dat ik totaal geen zwever ben, sterk in de schoenen sta en bezig ben met een goed opleiding.

Mijn persoonlijke leven ging radicaal over de kop (in positieve zin) nadat ik regelmatig het gebed bad dat Jabes had gebeden. (Jabes nu riep de God van Israël aan met de woorden: Wil mij toch overvloedig zegenen en mijn gebied vergroten; laat uw hand met mij zijn; weer van mij het kwade, zodat mij geen smart treft! En God schonk wat hij had gevraagd. 1 Kron. 4:10.) Daarna raakte God mij krachtig aan in mijn leven en was mijn (geloofs)leven nooit meer hetzelfde en begonnen stromen van levend water uit mij te komen zoals Johannes zegt in Joh. 7:38 (Wie in Mij gelooft, gelijk de Schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien.).

Gods zegen.

[Annatar 0]

en begonnen stromen van levend water uit mij te komen

Iew.

[@lfred 0]

Unknown1, eigenlijk geven al veel mensen hier het juiste antwoord.

Dus ik kan er niet zoveel meer aan toevoegen. Misschien nog iets. Wij als mensen hebben de nijging om een soort van zelfevaluatie te doen. Zoiets als ons zelf beoordelen hoe ver we in God zijn gevorderd. Dit is heel verleidelijk om te doen, maar kun je beter laten.

God ziet jou (en ons) zo anders dan we ons zelf zien. God ziet jou als ongelofelijk kostbaar en ziet in ons schatten die wij zelf helemaal niet zien. Dus mijn advies is richt je op God en zijn beloftes, veel meer dan dat je je op je zelf richt.

Komt nog eens bij, dat de duisternis je kwijt is als oogst. Deze partij baalt daarvan en kan daar niets meer aan veranderen. Maar dat proberen ze wel, door jou in te fluisteren dat je het niet waard zou zijn en God jou niet echt belangrijk zou vinden. Een van de tactieken is je te laten twijfelen aan de oprechtheid van je eigen hart. Het liefst proberen ze je te ontmoedigen door je jezelf te laten vergelijken met anderen. Trap er niet in. God ziet je als een ongelofelijk belangrijk persoon. Er komt vanzelf een tijd dat je meer gaat beseffen hoeveel je voor God betekent. Het zijn groeiprocessen. Ik ben waarschijnlijk wat ouder dan jij maar ik herinner me precies hetzelfde van toen.

Houd vast aan Hem, Zijn liefde voor jou is heel persoonlijk, de rest werkt Hij uit.