Geloof zonder kerk

[nem-biztos 0]

Hoewel ik in God geloof, en ook een Christelijke achtergrond heb, heeft mijn geloof zich ontwikkeld door alles wat ik op mijn levenspaadje ben tegengekomen. Andere geloofsstromingen dan het Nederlands Hervormde waarmee ik ben opgevoed. Meegemaakte gebeurtenissen en mensen die zich op enig moment in je sociale omgeving bevinden, vrienden, kennissen, vage kennissen en volstrekt vreemden.

De basis van van mijn geloof zijn misschien de restanten van wat ik meekreeg en die als een echo nog nagalmen in mijn brein. Ik heb geen (letterlijke) bijbelkennis, en ik bezoek geen kerk. Ook niet heel opportunistisch (of hoe zeg je dat) alleen de Kerstmis ofzo. Ik heb op één of andere manier een afkeer gekregen van "de kerk". Een gebouw gevuld met mensen die zeggen te weten hoe het ware geloof er uit hoort te zien, en ook hoe ik me als Christen moet gedragen om me Christen te mogen noemen. En wat me dan verteld werd, klopte niet met hoe ik het geloof zag.

Mijn vriend staat er vreemd genoeg precies het zelfde in als ik, alleen heb ik toch het gevoel om te moeten zoeken naar antwoorden, zonder dat ik precies weet wat de vraag is. Sommige vragen weet ik wel: waarom word ik veroordeeld door "kerkelijken" omdat ik niet geloof dat er een kerk nodig is om te kunnen geloven in God? Wie denkt "de mens" te zijn mij te vertellen dat ik daardoor niet goed leef?

Zoals ik in mijn voorstel-topicje al schreef, mijn vriend en ik hebben elkaar eeuwige trouw beloofd, onder een wolkeloze blauwe hemel, zonder dominee, pastoor of ambtenaar. De liefde die er is, is na een moeilijke periode in mijn, in ons leven wel bewezen. Het lot heeft een kind bij ons gebracht voor wie wij de zorg op ons genomen hebben. Afgelopen week is het kind echt verstoten door haar moeder, na een lange periode van rottigheid voor alle partijen. Dat we het kind altijd hebben opgevangen en nu blijkbaar (of waarschijnlijk) voor de rest van haar jeugd zullen opvangen en opvoeden zette mij heel erg aan het denken. Over het waarom. Waarom wij? En nu we al bijna anderhalf jaar voor haar klaar staan en een thuis geven, waarom is er dan nog steeds de veroordeling over een Goddeloos leven? Door het niet naar de kerk gaan? Ik geloof in God en ik geloof in het leiden van een "goed" leven. Eerlijk, rechtvaardig, zorgzaam en liefhebbend. Geen mensen opzettelijk kwetsen, niet stelen, you name it... Ik heb in het recente verleden een moeder die moest kiezen tussen een half brood of een potje Olvarit de winkel ingestuurd om een volle kar met boodschappen te halen met alles wat ze nodig heeft, en die voor haar afgerekend. Niet om mezelf op mijn borst te slaan en te laten zien hoe "goed" ik ben, maar ik voel mee met de mensen om me heen. Ik bid voor het eten en voor ik naar bed ga. (Okee, niet iedere avond.)

Minpunten, die heb ik ook zat hoor. En ik kan me voorstellen als ook hier een aantal mensen even naast hun stoel gaan zitten. Ik ben "actief" biseksueel en heb (ook) een relatie met een vrouw, die deel uit is gaan maken van ons gezin, wat nu dus uit vier personen (3 volwassenen en 1 kind) bestaat. Ik heb bijna geen contact meer met mijn ouders, en mijn zus gun ik een boom met een touw. Ik ben ook maar een mens.

Op een ander forum legde ik ooit eens uit hoe ik mijn geloof zie en dat het geloof voor mij niet bestaat uit de letterlijke tekst uit de Bijbel, maar het leven naar de (in mijn ogen) verhalen die zich moeten weerspiegelen in het hedendaagse leven. Dat was volgens enkelen geen geloof, maar een "knutsel God" waarmee ik het Geloof naar mijn eigen hand zette en zo dus geen Christen was, maar iemand die maar gewoon iets geloofde wat ze zelf verzonnen had.

Ik voel dat (misschien gek genoeg) niet zo. Ik voel mij een waardig Christen die (zo veel mogelijk....) leeft zoals "bedoeld is".

En daar is geen kerk voor.

[dingo 166]

Dat is een heel lang verhaal waar ik nu alleen op een paar punten in ga. Christenen zijn mensen die geloven in Jezus Christus en zijn offer als vergeving voor onze zonden. Hoe en wat staat in de bijbel en daar zijn leefregels op te baseren. Een van die regels is monogame relaties en christenen zullen je daar op wijzen.

Toch is het grote gebod:Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en eerste gebod. Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.

Verder staat er in bijbel het een en ander over in een gemeenschap elkaar tot een hand en voet te zijn, je geloof te "voeden" door prediking en over het regelmatig bezoeken van de bijeenkomsten en om elkaar te sterken in het geloof. Allemaal zaken die jou kennelijk niet aanspreken maar waarmee je in een gesprek met christenen niet snel met elkaar eens zult worden. Ik ben wel benieuwd hoe je daar tegenaan kijkt.

[nem-biztos 0]

Dat is een heel lang verhaal waar ik nu alleen op een paar punten in ga. Christenen zijn mensen die geloven in Jezus Christus en zijn offer als vergeving voor onze zonden. Hoe en wat staat in de bijbel en daar zijn leefregels op te baseren. Een van die regels is monogame relaties en christenen zullen je daar op wijzen.

Hoe raar het misschien ook klinkt, ik vind mezelf monogaam, hoewel dit strikt letterlijk genomen natuurlijk niet zo is. Het is zo dat wij elkaar volledig trouw zijn en niet vreemdgaan of iets dergelijks. In mijn idee kán het namelijk niet zo zijn dat "liefde" in welke vorm dan ook, wordt veroordeeld. Het liefhebben van meerdere personen (zoals het houden van een vader en moeder, van kinderen, ...) is geen enkel probleem, echter wordt het anders wanneer je spreekt over levenspartners. Hoewel elkaar trouw zoals bedoeld in een huwelijk is het verwerpelijk of op zijn minst discutabel wanneer de zelfde manier van "houden van" niet meer gaat over "man en vrouw" maar over de andere samenlevingsvormen zoals die kunnen bestaan tussen man-man, vrouw-vrouw of in dit geval vrouw-vrouw-man en dat vind ik raar.

Toch is het grote gebod:Gij zult de Here, uw God, liefhebben met geheel uw hart en met geheel uw ziel en met geheel uw verstand. Dit is het grote en eerste gebod. Het tweede, daaraan gelijk, is: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelf.

Dat is ook iets wat ik probeer, al zijn er natuurlijk altijd figuren die je dat gewoon onmogelijk maken door het gedrag en de omgangsvormen die deze mensen hanteren.

Verder staat er in bijbel het een en ander over in een gemeenschap elkaar tot een hand en voet te zijn, je geloof te "voeden" door prediking en over het regelmatig bezoeken van de bijeenkomsten en om elkaar te sterken in het geloof. Allemaal zaken die jou kennelijk niet aanspreken maar waarmee je in een gesprek met christenen niet snel met elkaar eens zult worden. Ik ben wel benieuwd hoe je daar tegenaan kijkt.

Mjah, en dat is dus een probleem, omdat er veel stromingen zijn, maar ik er nog niet één heb kunnen ontdekken waar ik me bij thuis voel. Dat is ook een gebrek aan "zoektocht-ondernemen" geweest, maar mijn zoektocht naar gelijkgestemden (en dat wil niet zeggen dat ik mensen zoek in een gelijke situatie of een 100% overeenkomend beeld van geloof en/of maatschappij) is dus wel een beetje vorm aan het krijgen en mijn aanmelding op dit forum maakt daar van ook deel uit.

[RvdB 0]

Omdat de topic titel mij wel aansprak (spreekt) zal ik hier wel (even) op reageren.

Ik zal jou (en niemand niet) ooit veroordelen over hoe jij je leven indeelt. Uiteindelijk is dat je eigen keus, hoewel ik wel kan verwachten dat veel mensen er anders over denken. For the record: zelf ben ik ook 'voorstander' van een monogaam huwelijk / monogame relatie. Dit puur omdat dit Bijbels gezien (volgens mij) de manier is van leven zoals God dit bedoelt heeft. Nogmaals: ik bedoel hier helemaal niets slechts of negatiefs richting jou mee.

Een ander punt was voor jou geloof zonder kerk. Mijn vriendin is gereformeerd vrijgemaakt en zo nu en dan bezoek ik haar kerkdiensten ook. Omdat ik voorstander ben van de 'volwassendoop' zoals ze dat noemen, ga ik dus al in tegen een punt wat voor die kerk erg belangrijk is. Verder vind ik het een prima gemeente. Een andere vorm van kerk (één van de velen) ga ik niet heen. Wel kom ik regelmatig bijeen met andere Christenen die er op dezelfde manier over denken.

Soms vraag ik me af, wat als Jezus nu, op dit moment, terug zou keren op aarde. Er van uitgaande dat dat niet het einde is, welke kerk zou Hij dan kiezen? Al die verschillen, op z'n bést kan er maar één gelijk hebben. Tot op heden heb ik die nog niet gevonden. Dus mochten er mensen zijn die dat wel hebben gevonden, dan zou ik dat graag horen want daar wil ik me wel bij aansluiten.

Om bij de topictitel aan te komen, ik denk dat er zeker geloof zonder kerk kan zijn. Kerk in de zin van hoe het hedendaags gebruikt worden. Een bijeenkomst van gelovigen in een gebouw waar ze samen God kunnen aanbidden, voor Hem zingen en een preek of schriftlezing kunnen houden over Zijn Woord. Wel is het belangrijk om regelmatig contact te hebben en onderhouden met Christenen (dit is mijn eigen mening). Ik merk namelijk dat dat mij erg sterkt in het geloof, naast het 'standaard' Bijbel lezen.

Ik hoop dat je hier iets aan hebt!

[Thorgrem 430]

Een geloof zonder kerk kan wel, maar een christelijk geloof zonder kerk en dus zonder gemeenschap lijkt me vrijwel onmogelijk als je de Bijbel serieus neemt.

[Chappo 0]

Vertel me is waarom je zo graag christen wilt zijn, maar het toch zo graag anders wilt doen dan de grote meerderheid van de christenen op deze aarde? Ik zeg hiermee niet dat de meerderheid gelijk heeft. Maar ik ben er toch diep van overtuigd dat christenen niet gewoon in God geloven en dan een goed leven proberen te leiden en dan bij elkaar gaan zitten in een gebouw om elkaar met regels om de oren slaan en dat kerk noemen. Christenen geloven dat de wereld door God is geschapen, dat de mens in zonde viel en dat God ingreep in de geschiedenis. Dat Hij zijn wil openbaarde in de Bijbel en zijn eigen wil(rechtvaardigheid) vervulde aan het kruis. Daarmee kocht Hij voor zichzelf een heilig volk, een koninkrijk van priesters a.k.a. de kerk. Jezus verlost niet mensen om ze alleen te laten ronddartelen. Hij verlost mensen van de dood zodat ze in gemeenschap met de heiligen Zijn Naam kunnen verheerlijken op deze aarde.

De meeste mensen schrijven al over huwelijk/monogamie en alle toestanden die erbij komt kijken. Dus ik zal er niet zoveel woorden aan vuil maken. Maar ik vraag me weer af waarom wil je je zo graag christen noemen. Jezus zegt dat de mensen die bij Hem horen Zijn geboden willen houden en Hij zegt ook dat het huwelijk bedoelt is voor 1 persoon.

Dus, dat is mijn grote vraag. Waarom wil je jezelf christen noemen terwijl je de helft van het christelijk geloof links laten liggen. Waarom zeg je niet gewoon dat je in (een) God gelooft?

edit: Ik weet dat ik misschien wat hard over kom. Sorry als ik je kwets, maar dit is echt mijn directe vraag, want ik snap er niet zo heel veel van.

[Machiavelli 0]

Ik ben een socialist. Ik geloof in een kleine overheid, een krachtige religieuze gemeenschap, denk dat Marx er volkomen naast zat, geloof in weinig belastingen, theocratie, heb een hekel aan vakbonden en sociale zekerheid en mijn grote held is Ronald Reagan. Maar he, ik ben een socialist!

[@lfred 0]

Ik sluit me grotendeels aan bij de antwoorden die al zijn gegeven. Dus heb ik niet zoveel toe te voegen, maar toch één ding.

Als ik je schrijven samenvat denk ik iemand te zien die haar best doet om goed te leven en daarmee God probeert te behagen. God geeft in de bijbel aan dat dit niet zo werkt. Er is natuurlijk niets tegen goed leven, maar de kern draait om een verzoening met God.

Er staat een blokkade tussen de mens en God, en die kan weggenomen worden door overgave aan Jezus. Noem het maar een sterven aan jezelf, het wordt beschreven als verloochenen van jezelf. Vanaf dat moment kan Hij zijn leven in je leggen en je ahw geestelijk geboren doen worden. God zegt dat je dan een kind van Hem wordt.

De Focus verdwijnt dan van de mens als centrale punt naar God als centrale punt. Dat kan omdat Hij dan in ons gaat leven.

Vanaf dat moment richt Hij ons dan op met zijn liefde en gaat er een persoonlijke relatie met God groeien. Het verandert je hart en denken omdat de bron niet in de mens ligt, maar in God. Je gaat dan worden zoals Hij bedoeld had dat je zou zijn. Inzichten gaan dan veranderen, ook over je levensinvulling. Niet omdat een wet of mensen dat zeggen, maar omdat God het je in het hart geeft en je dit als kostbaarder gaat ervaren dan de andere zaken. Er is dan ook geen veroordeling, zelfs al maak je fouten.

Als mensen zeggen Christen te zijn, hoop ik altijd dat God op de troon van hun leven zit in plaats van henzelf.

[nem-biztos 0]

Ik ben een socialist. Ik geloof in een kleine overheid, een krachtige religieuze gemeenschap, denk dat Marx er volkomen naast zat, geloof in weinig belastingen, theocratie, heb een hekel aan vakbonden en sociale zekerheid en mijn grote held is Ronald Reagan. Maar he, ik ben een socialist!

Fijn, aan jou heeft een mens iets.

[nem-biztos 0]

Ik wil RvdB, Chappo en @lfred bedanken voor jullie mening en informatie. Ik heb hier meer aan dan jullie wellicht gedacht hebben!

[Chappo 0]

Ik wil RvdB, Chappo en @lfred bedanken voor jullie mening en informatie. Ik heb hier meer aan dan jullie wellicht gedacht hebben!

Geen dank hoor, zie je het misschien zitten om er wat op te reageren...? Want ik ben wel erg benieuwd hoe je het (nu) ziet.

[nem-biztos 0]

@ Chappo,

Jullie posts, behalve dat "leuke werkje" van Machiavelli dan, zijn eye-openers.

Alfredo verwoord het zo mooi: ..... God geeft in de bijbel aan dat dit niet zo werkt......

Ik zie de Bijbel als een leidraad, niet als het letterlijke woord van God. Een beeldende vertelling van hoe het werkt in de wereld en een interpretatie van hoe Hij dat ziet en hoe de mens daar zijn invulling aan geeft. Daarom erken ik ook geen autoriteit op het gebied van geloof, er zijn mensen die er meer van weten, maar dat wil niet zeggen dat ze al-wtend zijn of zelfs dat ze het bij het rechte eind hebben.

In mijn OP schreef ik al dat ik ooit het verwijt kreeg dat ik geen christen ben, maar een knutselGod heb, die preies bij mij past omdat ik hem heb verzonnen. Dat bestrijd ik, ik leg dingen wellicht anders uit dan "de grote groep", waar je over schrijft.

Zo ben ik er van overtuigd dat "goed leven" beter is, als ik het zo mag uitdrukken, dan iedere zondag in de kerk zitten om Hem te bejubelen en van de rest van je leven een potje te maken. Zo zie ik ook mijn relatie, hoewel dit een relatie is waar drie mensen "in zitten", is er sprake van echte liefde en trouw, terwijl ik in mijn omgeving voorbeelden zie van "kerkelijken" die gehuwd zijn maar tevens ontrouw. Na berouw tonen voor de kerk wordt de zonde hem vergeven, maar de vrouw met wie hij vreemd ging en zijn kind ter wereld bracht wordt uit de kerkgemeenschap gegooid. Hoe zou God deze situatie zien, in vergelijk met mijn situatie?

Het is verder niet zo dat ik mezelf graag christen wil noemen, ik voel me christen, ik ben christen. In mijn beleving dan. Ik voel dat Hij me leven heeft gegeven toen ik "dood ging" en bracht me een kind na de miskraam (die ik tegelijk had met een hartstilstand) omdat mijn taak op aarde nog niet vervuld was/is.

Alfredo schrijft: Het verandert je hart en denken omdat de bron niet in de mens ligt, maar in God. Je gaat dan worden zoals Hij bedoeld had dat je zou zijn.

Ik voel, door de rust die er nu in mijn leven is, dat ik ben wie ik moet zijn, hoe ik "bedoeld ben" om te zijn.

Dat ik een zoektocht startte om een "kerk" te vinden, een spreek woordelijke weliswaar, maar bedoeld om contact te hebben met mede-christenen.

RvdB schreef: Een bijeenkomst van gelovigen in een gebouw waar ze samen God kunnen aanbidden, voor Hem zingen en een preek of schriftlezing kunnen houden over Zijn Woord. Wel is het belangrijk om regelmatig contact te hebben en onderhouden met Christenen (dit is mijn eigen mening). Ik merk namelijk dat dat mij erg sterkt in het geloof, naast het 'standaard' Bijbel lezen.

Met alles wat er in de wereld speelt en alle technologie en veranderde denkwijzen en wetenschap en evolutie vraag ik me ook af... (RvdB) Soms vraag ik me af, wat als Jezus nu, op dit moment, terug zou keren op aarde. Er van uitgaande dat dat niet het einde is, welke kerk zou Hij dan kiezen? Ik vraag me dan niet af welke kerk hij zou kiezen, maar wat de nieuwe inhoud zou worden..... naast het Oude Testament en het Nieuwe Testament verschijnt er een NieuwSTE Testament, waarschijnlijk een upload in PDF formaat, via een wifi netwerk.... maar wat staat daar dan in?

En voor wat betreft de eye-opener van dit forum voor wat mij betreft: ik weet nu dat ik mijn twijfels kan laten varen, omdat de interpretatie van "het geloof" en hoe de beleving van het geloof moet zijn in ieders ogen toch anders is. Stromingen Katholiek, Protestant, Hervormd, Gereformeerd, iedere "kerk" ziet bepaalde zaken anders, en vind zich evenveel christen als de ander.

Ik weet nu dat ik mijn zoektocht kan staken. Mijn kerk is mijn huis en mijn mede-christenen in de stroming die ik aanhang zijn mijn geliefden. En God is er voor de ware gelovige, die hiervan bij zijn dood overgaat in "zeker weten" als hij of zij oog in oog zal staan met de Heer. Ik voel me een ware gelovige en Hij mag over mij oordelen.

Ik zoek geen kerk meer, ik had hem al gevonden zonder het te weten.

[Chappo 0]

Hej,

Vind je niet dat je argumenten beetje gebaseerd zijn op negatieve aannemingen? Wat ik bedoel is dit. Je hebt het bijvoorbeeld over de kerk. Een groep mensen die op zondag zingt, maar er lopen er tussen die door de weeks van alles en nog wat doen. Dat mag zijn dat er christenen zijn die het verpesten, maar vergeet niet dat het je eerste taak op aarde is om God groot te maken. En dat sommige mensen dat alleen met hun mondje op zondag in de kerk doen geeft jou dan toch geen vrijbrief om niet te gaan... of wel? Zelfde verhaal met je visie over huwelijk/relatie. Sommige christenen leven misschien in ontrouw, maar dat moet toch geen argument zijn voor jou relatie in liefde en trouw met meerdere personen.

Tjah, ik vind het allemaal erg fijn voor je dat je jezelf christen voelt enzo, maar tot nu toe kan ik er vrij weinig mee en ben ik het niet erg met je eens. Maarja, dat zal wel zo blijven.

Bedankt voor de verduidelijking in ieder geval!

[nem-biztos 0]

Hej,

Vind je niet dat je argumenten beetje gebaseerd zijn op negatieve aannemingen? Wat ik bedoel is dit. Je hebt het bijvoorbeeld over de kerk. Een groep mensen die op zondag zingt, maar er lopen er tussen die door de weeks van alles en nog wat doen. Dat mag zijn dat er christenen zijn die het verpesten, maar vergeet niet dat het je eerste taak op aarde is om God groot te maken.

En dat sommige mensen dat alleen met hun mondje op zondag in de kerk doen geeft jou dan toch geen vrijbrief om niet te gaan... of wel?

Daarom was ik ook zoekende.....

Zelfde verhaal met je visie over huwelijk/relatie. Sommige christenen leven misschien in ontrouw, maar dat moet toch geen argument zijn voor jou relatie in liefde en trouw met meerdere personen.

Ik heb geen argument voor een relatie met twee personen, anders dan de liefde die ik voor beiden voel.

Tjah, ik vind het allemaal erg fijn voor je dat je jezelf christen voelt enzo, maar tot nu toe kan ik er vrij weinig mee en ben ik het niet erg met je eens. Maarja, dat zal wel zo blijven.

Bedankt voor de verduidelijking in ieder geval!

Graag gedaan!

[@lfred 0]

Hey nem-biztos (ben wel een beetje benieuwd wat dat betekent)

Ik wil nog even persoonlijk reageren.

Dit zijn mijn ervaringen.

God houdt van je zoals je bent, onconditioneel met al je fouten en goede kanten.

God kent je door en door, zo goed als dat je jezelf niet eens kent.

God wil met jou een persoonlijke relatie, Hij klopt aan en het is aan jou…

God is volkomen betrokken met alles wat in je hart omgaat, Hij wil dat je dat met Hem deelt.

Een kerk(gemeenschap) is prachtig maar komt pas daarna, het gaat om jouw relatie met Hem.

Blijft er maar een ding over, wil jij deze liefde van Hem bevestigen ?

Vraag dan maar of Hij (Jezus) in je hart wil komen wonen, of Hij je wil vergeven (dit is alles wat je deed zonder Hem). Vraag maar of Hij zich wil openbaren aan je in jouw leven. Als het echt uit je hart komt dan zul je Hem vinden.

Ik kan er niets meer aan toevoegen, de rest doet Hij.

[@lfred 0]

Ik had je een pb'tje gestuurd (wat lukte) maar de site zegt dat ik dat niet mag.

Laat even weten als je die niet hebt gekregen.

[Chappo 0]

Zelfde verhaal met je visie over huwelijk/relatie. Sommige christenen leven misschien in ontrouw, maar dat moet toch geen argument zijn voor jou relatie in liefde en trouw met meerdere personen.

Ik heb geen argument voor een relatie met twee personen, anders dan de liefde die ik voor beiden voel.

Dus in principe kun je een relatie aangaan met elk persoon op wat voor manier dan ook als je daar gevoelens bij krijgt?

[Ursa 1]

Ik had je een pb'tje gestuurd (wat lukte) maar de site zegt dat ik dat niet mag.

Laat even weten als je die niet hebt gekregen.

Als nieuwe gebruiker kun je nog geen berichten versturen. Pas als je behoort tot de grijze massa kan dat wel :)Nog 10 berichten posten...

[nem-biztos 0]

Ik had je een pb'tje gestuurd (wat lukte) maar de site zegt dat ik dat niet mag.

Laat even weten als je die niet hebt gekregen.

Zie post hierboven... ik heb niks ontvangen, maar ik mag je ook niets terug sturen, dus als je wat stuurt, doe dan ff je emailadres

[nem-biztos 0]

Zelfde verhaal met je visie over huwelijk/relatie. Sommige christenen leven misschien in ontrouw, maar dat moet toch geen argument zijn voor jou relatie in liefde en trouw met meerdere personen.

Ik heb geen argument voor een relatie met twee personen, anders dan de liefde die ik voor beiden voel.

Dus in principe kun je een relatie aangaan met elk persoon op wat voor manier dan ook als je daar gevoelens bij krijgt?

Dat is niet wat ik zeg Chappo! Dus in antwoord op jou vraag kan ik alleen melden dat het in mijn (ons) geval gaat om drie volwassen mensen, zonder geestelijke beperkingen of zoiets, geen bloedverwanten of andersoortige verwantschap die een relatie hebben.

Ik zie geen beperkingen in relaties die op wat voor manier daarvan zijn afgeleid, zoals man-man, vrouw-vrouw of andere combinaties van twee of meer personen waarbij de oprechte liefde de band is tussen hen.

[Chappo 0]

Ik zat niet eens aan dat soort dingen te denken. Ik bedoelde meer gewoon een relatie met iedereen(dus zonder de uitzonderingen van familie, kinderen, mensen met beperkingen etc.), dus je zou nu nog een relatie kunnen krijgen met een derde, een vierde, een vijfde... Dat bedoelde ik.

[Dave 0]

@ Chappo,

Ik zoek geen kerk meer, ik had hem al gevonden zonder het te weten.

Ik denk dat je hier wat kort door de bocht gaat. De bijbel leert duidelijk dat de gemeente, wat als het lichaam wordt gezien met Christus als het hoofd de plaats is waar zijn volheid aanwezig is. Ik zou je zoektocht dus niet gelijk opgeven. Daarnaast is het belangrijk dat je onder het woord komt omdat het gevaar is dat je zelf een invulling gaat geven (wat je al doet zo te zien) aan het woord waardoor je ook misleid kan worden. HEt ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Zoek een gemeente/kerk waar God je wilt hebben en dan zal je zien dat er nog veel meer te ontdekken valt.

[nem-biztos 0]

Ik zat niet eens aan dat soort dingen te denken. Ik bedoelde meer gewoon een relatie met iedereen(dus zonder de uitzonderingen van familie, kinderen, mensen met beperkingen etc.), dus je zou nu nog een relatie kunnen krijgen met een derde, een vierde, een vijfde... Dat bedoelde ik.

Ik zie dat voor mezelf niet zitten, maar ik zal niemand veroordelen die dat in volle liefde zou kunnen.

[nem-biztos 0]

@ Chappo,

Ik zoek geen kerk meer, ik had hem al gevonden zonder het te weten.

Ik denk dat je hier wat kort door de bocht gaat. De bijbel leert duidelijk dat de gemeente, wat als het lichaam wordt gezien met Christus als het hoofd de plaats is waar zijn volheid aanwezig is. Ik zou je zoektocht dus niet gelijk opgeven. Daarnaast is het belangrijk dat je onder het woord komt omdat het gevaar is dat je zelf een invulling gaat geven (wat je al doet zo te zien) aan het woord waardoor je ook misleid kan worden. HEt ene hoeft het andere niet uit te sluiten. Zoek een gemeente/kerk waar God je wilt hebben en dan zal je zien dat er nog veel meer te ontdekken valt.

Ik wil ook niet zo snel opgeven, maar ik ben in mijn zoektocht meer mensen tegengekomen zoals Machiavelli die bij voorbaat al stellen dat mijn levenswijze niet samen kan vallen met het Christelijk geloof...... dan dat ik mensen ben tegen gekomen die me richting wijzen......

Hoewel ik dus wel het geloof zoek, zijn het de mensen die me het zoeken moe maken.... uitzonderingen bevestigen de regel natuurlijk en daarom zocht ik juist contact via dit forum. Niet om een veroordeling te krijgen, maar wellicht enige wegbewijzering.

[Annatar 0]

maar ik ben in mijn zoektocht meer mensen tegengekomen zoals Machiavelli

Wat zeg je me nu? Bestaan er meer van!?