Niet alleen christenen zijn tegen koopzondag

[Aviator 0]

Het zijn echt niet alleen christen die zich verzetten tegen koopzondagen, stelt Henry Konijn. De grote meerderheid van ondernemers en werknemers in de detailhandel heeft er geen behoefte aan.

Op 25 maart 2010 ontving ik een e-mail van het fractiesecretariaat van D66 dat er een telefonisch overleg met de Tweede Kamerfractie gepland was voor 31 maart. Op die dag ontving ik van Boris van der Ham een sms dat hij later die dag zou bellen. Het overleg zou gaan over de kwestie Winkelcentrum Alexandrium, waar we met twaalf winkeliers een proces aanspanden tegen de gemeente Rotterdam vanwege de koopzondagen. Ik heb daarna nooit meer iets van hem gehoord.

We hebben Van der Ham nog uitgenodigd voor een dineroverleg samen met fractievoorzitter Alexander Pechtold, echter zonder enig resultaat. Vorig najaar heb ik het nog een keer geprobeerd, nadat we Van der Ham in de wandelgangen van de Tweede Kamer tegen het lijf liepen. Een gemiste kans. Uit frustratie over de gang van zaken in het Alexandrium en de opstelling Detailhandel Nederland en MKB-Nederland over het initiatiefwetsvoorstel van D66 en GroenLinks over de Winkeltijdenwet is de Stichting Tegen Verruiming Zondagopenstelling ontstaan.

In RD 15-2 lees ik weer over Van der Ham. Ik begrijp dat hij niet met ons in gesprek wil, want hij zal niet in staat zijn de discussie op redelijke argumenten te winnen. Nu het niet ondenkbaar is dat Detailhandel Nederland na de uitkomst van het CBW-Mitexonderzoek zijn mening bijstelt, wordt Van der Ham kennelijk zenuwachtig.

De politiek laat, naar ik mag aannemen, haar stemgedrag en mening afhangen van wat er in het veld leeft. Gezien de ontwikkelingen die er nu zijn, is het logisch dat Kamerleden zich op basis van de juiste informatie een mening vormen. Als een ruime meerderheid van de detailhandel (met circa 760.000 ondernemers en werknemers) aan onze overheid vraagt om regelend op te treden, dan is dat toch ook democratie? Dan geef je als overheid de circa 20 procent van de winkeliers die wel voor verruiming zijn toch niet hun zin? Totale vrijheid in een samenleving geeft anarchie. Vrijheid met regels is een groot goed.

Van der Ham zegt: „We willen slechts de beslissingsbevoegdheid neerleggen bij gemeenten. Een heel christelijk dorp kan dan zeggen: we willen geen koopzondagen, terwijl andere gemeenten juist voor uitbreiding zijn.†Hij zegt hiermee dat christenen tegen verruiming zijn en seculieren juist voor uitbreiding. Dat is een totaal verkeerd beeld. Het overgrote deel van die 760.000 werkende personen in de detailhandel is niet christelijk, maar wel tegen verruiming van zondagopenstelling.

Natuurlijk vinden consumenten het gemakkelijk als alle winkels altijd open zijn. Wat wel blijkt, is dat er geen grote behoefte is bij een meerderheid van consumenten om altijd te kunnen winkelen op zondag. Deze behoefte kun je die consument wel aanleren, maar zo ver moeten we het niet laten komen. We moeten de detailhandel ook de broodnodige rust gunnen.

Bron: ND

[Olorin 154]

SP is al tijden niet blij met winkels op zondag open. Juist om kleine winkeliers te beschermen.

[Thorgrem 430]

Niet alleen christenen zijn tegen koopzondag en niet alleen niet-christenen zijn voor koopzondag.

[RaiN 0]

de enige reden waarom ik het niet heb op koopzondag, is dat winkels dan vaak ongelofelijk druk zijn, alsof ze de rest van de week niet open zijn, dat is voor mij een reden om vooral niet te gaan winkelen dan...

[Olorin 154]

Ik ben vooral tegen de koopzondag omdat het hele 24 uur economie ding me niet aanspreekt. Er zijn nog zes dagen per week over. Daarbij worden winkeliers op die manier gedwongen hun winkels open te houden op straffe van winstverlies. Terwijl als zondag de winkel niet open is, men wel op andere dagen die boodschappen kopen, hyperconsumentisch gedrag daar gelaten. In Nederland is er al een tijd lang een traditie dat winkels normaal gesproken op zondag open zijn, dus pakken ze er ook mensen mee die voor hun beroep gekozen hebben toen de zondag doorgaans geen winkeldag was.

[Russell Nash 0]

Wat het Reformatorisch Dagblad voor het gemak even 'vergeet' te vermelden is dat het initiatief om het aantal koopzondagen te beperken wel degelijk op ideologische gronden gebaseerd is. Je hoeft geen raketgeleerde te zijn om te weten dat als een partij als de ChristenUnie een dergelijk voorstel doet, dit met het heiligen van de voor christenen belangrijke zondagsrust te maken heeft.

Kijk, als het gros van de ondernemers in een bepaalde gemeente er om praktische redenen (omzetverlies, hogere personeelskosten) tegen is, kan ik me voorstellen dat je geen extra koopzondagen gaat instellen. Aan de andere kant zullen er ook gemeenten zijn waar een meerderheid hier wél voor is. Van der Ham heeft dus wel degelijk een punt door de beslissingsbevoegdheid hiervoor bij gemeenten neer te willen leggen.

Wat ik wel een ongelukkige uitspraak van hem vind, is als hij zegt: "Een heel christelijk dorp kan dan zeggen: we willen geen koopzondagen, terwijl andere gemeenten juist voor uitbreiding zijn.†Religie moet nooit een reden zijn om geen koopzondagen in te stellen. We leven nu eenmaal niet in een theocratie en het is volstrekt onredelijk om aan een hele gemeente een religieus gemotiveerde maatregel op te leggen. De afwegingen hiervoor moeten praktisch zijn.

[Robert Frans 1.555]

Overheden en gemeenten moeten natuurlijk zelf weten vanuit welke ideologie zij praktisch handelen. Dat is ook het hele idee van vrije, westerse politiek: vanuit de eigen ideologie of denkwijze probeer je een praktisch beleid neer te zetten en te bediscussieren met politici die er weer ándere ideologieën op kunnen nahouden.

Dat je daarmee mensen enigszins benadeeld die jouw ideologie niet aanhangen, dat hou je altijd. Zo zullen hun ideologieën jou weer benadelen en daarom is er dus democratie, om daarover vrij te kunnen debatteren en beslissingen te kunnen nemen op grond van draagvlak, goed bestuur, bij tijd en wijle het compromis en redelijkheid daarin.

Willen vastleggen dat je wel vanuit een seculiere ideologie politiek mag bedrijven maar niet vanuit een religieuze ideologie, is een fikse beperking op vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst. Want als men alleen mag doen waar jij het mee eens bent en als men andere ideeën dan die van jou enkel hoogstends in de huiskamer en in eigen ruimten mag uiten en naleven, dan is dat nogal totalitair te noemen.

[Russell Nash 0]

Op vrijdag 25 februari 2011 11:26:43 schreef RobertF het volgende:

Willen vastleggen dat je wel vanuit een seculiere ideologie politiek mag bedrijven maar niet vanuit een religieuze ideologie, is een fikse beperking op vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst.

Want als men alleen mag doen waar jij het mee eens bent en als men andere ideeën dan die van jou enkel hoogstends in de huiskamer en in eigen ruimten mag uiten en naleven, dan is dat nogal totalitair te noemen.

Stroman - ik heb namelijk niet gezegd dat ik dat zou willen vastleggen. Ik ben absoluut niet tegen de vrijheid van meningsuiting, hoewel ik het wel overdreven vind dat we daarnaast nog een apart wetsartikel hebben dat de vrijheid van godsdienst - ook een mening - moet waarborgen. Beetje dubbelop. Van mij mag iedereen elke dag en overal zijn geloof belijden in God, Krishna, Ahura Mazda, Zeus, de Tandenfee en Sinterklaas. Geen enkel probleem.

Het gaat echter fout zodra ideologieën, gebaseerd op een subjectief samenraapsel van archaïsche proza, politiek beleid gaan beïnvloeden. Wat voegt religie nu eigenlijk toe aan een debat over de economische voor- en nadelen van koopzondagen? Helemaal niets. Als mensen vanuit hun persoonlijke ideologie de zondag als 'rustdag' willen aanhouden, moeten ze dat vooral doen. Dat is echter geen rationele en praktische reden om dit dan maar aan een hele gemeenschap op te dringen.

[Robert Frans 1.555]

Russell Nash, wat jij een "subjectief samenraapsel" van weetikwatallemaal vindt, kan voor een ander een volstrekt logisch verhaal vormen en voldoende om politiek mee te kunnen bedrijven. Jouw manier van kijken en denken is niet de enige manier en ook niet neutraal.

De religieuze moraal gaat, net zoals die van jou, bij politieke kwesties over de mens, over de samenleving en ook over hoe de samenleving door de mens geordend zou moeten worden. Daarbij is economie een belangrijke factor, maar niet per se de belangrijkste. Ook zaken als gezondheid, welzijn, spiritualiteit en ethiek spelen mee.

Het hele idee van politiek is dan ook dat je de samenleving op juiste wijze wilt vormen en daarvoor wetten en voorschriften wilt opmaken die voor iedereen gelden. Ook als de ander het niet met een wet eens is. Je kunt dan op democratische wijze proberen die wet te wijzigen of af te schaffen, maar zo mogen ook religieuzen op democratische wijze wetten proberen te wijzigen, af te schaffen of toe te voegen. Ze mogen daarin mijns inziens niet meer of minder beperkt worden. Dat ze daarmee andere mensen hun geboden zouden willen opleggen is geen excuus, want dat is juist het hele idee van politiek en van bestuur. Als je dat niet mag, dan kun je ook geen echte politiek bedrijven.

Jouw denkwijze over hoe politiek bedreven zou moeten worden is niet meer of minder dan religieuze of andere levensbeschouwelijke denkwijzen daarover. Je kunt menen dat bijvoorbeeld wat betreft de zondagsrust iedereen daar vrij in moet zijn, omdat dat niet zo belangrijk zou zijn, maar dat is geen neutraler standpunt dan die van de religieuze die meent dat de zondagsrust overal en voor iedereen zou moeten gelden. In een democratisch land zou dat geen enkel probleem moeten zijn.

De reden dat we ook vrijheid van godsdienst kennen, is omdat geloof méér is dan enkel een mening. Het idee dat geloof enkel een mening is komt uit een relativistische kijk op zaken, die echter niet door iedereen gedeeld wordt. Vandaar dus ook de vrijheid om er méér van te mogen maken, zodat ook relativisten hun plaats weten in het debat.