Spring naar bijdragen

Aanbevolen berichten

Ik denk inderdaad niet dat die manier van aanbidding echt bij een gereformeerd geloof past. En waarom? Tsja, elke kerk heeft zo zijn eigen gewoonten en gebruiken en ik denk als gevolg hiervan doorheen de jaren ook een eigen cultuur ontwikkeld. Maar zoals eerder gezegd, zijn er natuurlijk meerdere manieren om God te aanbidden. Voor mij zou de manier die je in de OP schrijft ook niet echt dé manier zijn geloof ik. Maar dat heeft vooral te maken met mijn karakter, gewoontes en vast ook met de Nederlandse cultuur...

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ja, zie nederlandse mannelijke christenen elkaar niet snel begroeten met een heilige kus maar in italie wel.

In die tijd was dit ook normaal:

1 Timoteüs 2,8

Ik wil dat bij iedere samenkomst de mannen met geheven handen bidden, vol toewijding, zonder wrok of onenigheid.

Uiteindelijk gaat het God om het hart. Je kan zoals de farizeers op de straathoek de show stelen, uitbundig en veel herhalingen, maar God ziet het hart.

Hoe men het uit is denk ik niet van belang, als het maar gemeend is.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Gast Anon_phpbb

ik denk dat dat door de jaren heen zo is gegroeid. zoals zoveel dingen binnen onze gemeentes...

en het is bij ons allemaal wat ingetogener (om het mooi te zeggen)

grtz

Link naar bericht
Deel via andere websites
Als jij graag aanbidding wilt, moet je er misschien over na denken om naar een andere kerk te gaan.

Dat lijkt mij een slecht idee. In elke kerk doen ze namelijk aan aanbidding. De vormen zijn echter soms anders. Het is verstandiger voor de topicstarter om eens uit te zoeken wat de vormen van aanbidding binnen zijn/haar gemeente/kerk zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Binnen de gereformeerde gezindte ligt de nadruk bij aanbidding niet op de zichtbare uitingen, maar op de inrichting van het hele leven. Met name binnen de "zwaardere" kringen kun je dit duidelijk zien in kleding, zondags invulling, misschien zelfs wel de kleur van de auto :) etc. Daar kun je het mee eens of oneens zijn, maar zo ligt het nu eenmaal. De gereformeerde gezindte probeert zich in alle handel en wandel te houden aan God's Woord. Zo heeft men de liturgie van de erediensten in willen delen naar Bijbels voorbeeld. Kijkend naar het gezongen lied wordt er vaak alleen uit de Psalmen gezongen danwel hebben die het primaat binnen de dienst. Dit omdat men er vanuit gaat dat dit Bijbels de meest verantwoorde manier is. De vraag binnen de gereformeerde hoek is heel sterk: "Hoe wil God dat wij hem dienen?", i.p.v. "Hoe denk ik God te willen dienen?" Gehoorzaamheid aan Gods Woord is in deze voor hen de drijfveer en niet de richting die het eigen gevoel geeft.

Nu kunnen we hele discussies over openbreken over de juistheid van deze visie, maar dat was niet het doel van de TS :)

Groeten vanaf de prairies

Link naar bericht
Deel via andere websites
Hallo,

Waarom is er in de gereformeerde kerk waar ik heen ga geen aanbidding? dwz: geen mensen met handen in de lucht

en in andere stromingen wel?

Met je handen in de lucht staan is met je handen in de lucht staan en niet per se aanbidding. Aanbidding is ook niet per se met je handen in de lucht staan.

Als ik nu mijn handen in de lucht doe ben ik niet God aan het aanbidden, maar mijn handen in de lucht aan het doen. Het gaat om de intentie, het gebed, het geloof niet de gebaren en handelingen. Het geloof, het gebed is zeer zeker in de gereformeerde gezindte.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Hallo,

Waarom is er in de gereformeerde kerk waar ik heen ga geen aanbidding? dwz: geen mensen met handen in de lucht

en in andere stromingen wel?

Omdat in kerken vaak iedereen elkaar na doet en zich aan de opgelegde kerkelijke regeltjes /gebruiken aanpast..... (De meeste toch)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Op zich kun je uit de Bijbel halen dat gepaste aanbidding middels 'handen in de lucht' gaat (bijvoorbeeld in 1 Tïm. 2:8 en Psalm

134:2) maar het lijkt me persoonlijk vrij onzinnig om hieruit op te maken dat dit de énige juiste manier van aanbidding is.

Uiteindelijk is 'aanbidding' de manier waarop je wandelt met God, in je dagelijkse leven. Dit lijkt me niet denominatie-afhankelijk (ook niet kerkdienst-afhankelijk, trouwens).

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik heb eens van een Hebreeuwse studie uit de Bijbel gehoord, waarbij alle vormen van aanbidding in het OT werden beschreven. Als ik het mij herinner bestond dat uit handen in de lucht, roepen, enz. enz. . Daar zal vast ook wel knielen en stilte bij hebben gestaan en misschien ook languit op de grond liggen.

Zoals je merkt, weet ik er nog maar heel weinig van af en ben wel benieuwd of dit iemand bekend voorkomt en of dit op internet te vinden is.

De studie kwam er op neer dat er veel soorten van aanbidding is, met handen in de lucht en vele lichaamshoudingen en misschien ook met de levensstijl. Het kwam erop neer dat niet alleen handen in de lucht een vorm van aanbidding hoeft te zijn, maar dat er vele vormen zijn.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik ben opgegroeid van jongs afaan in een volle evangelie gemeente, waar aanbidding altijd aanwezig is in de vorm van 'handjes in de lucht'

zelf heb ik me hier nooit bij op m'n gemak gevoeld om zo te staan en ik heb ook nooit in tongen gesproken, wat in die kerk dan wel als een ''must' werd gezien. Daardoor dacht ik altijd dat het aan mij lag :(

Ik ben nu naar een gereformeerde kerk, wat mijn moeder 'minder geloof' vond.. :| ik vind het prettig dat de diensten in deze kerk compact zijn en de preken niet langer dan 15 minuten. En dat het dus niet zo zweverig is..meer 'down to earth'

ook al voel ik me op het gemak in deze kerk, toch heb ik het gevoel dat het gevoel niet heel erg diep gaat ( het blijft nuchter ) en dat het daarom toch minder goed is.. of zit dat in mn hoofd? ik mis bijvoorbeeld de woorden die je persoonlijk meekreeg bij het heilig avondmaal.

ook heb ik het idee dat als je een ongelovig iemand meeneemt naar een volle evangelie/baptisten dienst, diegene eerder zou kunnen gaan geloven, dan dat je hem meeneemt naar een gereformeerde dienst. dit denk ik omdat een gereformeerde dienst oppervlakkiger is en minder gericht op het binnenhalen van nieuwe zielen.

graag hoor ik jullie zienswijze.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Over het algemeen zijn de diensten in de traditionele protestantse kerken wat gematigder vwb persoonlijke uitingen dan in de meer evangelische kerken. Bovendien zijn die laatste vaak wat meer naar buiten gericht. Wat overigens niet wil zeggen dat de diensten in de traditionele kerken oppervlakkig zijn, zoals je stelt.

Het is maar net waar je je thuis voelt, dat is voor iedereen weer anders, ook voor degene die voor het eerst in een dienst komt. En ik zou vooral geen dingen doen waardoor je je niet op je gemak voelt, omdat toevallig de anderen dat wel doen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ik ben opgegroeid van jongs afaan in een volle evangelie gemeente, waar aanbidding altijd aanwezig is in de vorm van 'handjes in de lucht'

zelf heb ik me hier nooit bij op m'n gemak gevoeld om zo te staan en ik heb ook nooit in tongen gesproken, wat in die kerk dan wel als een ''must' werd gezien. Daardoor dacht ik altijd dat het aan mij lag :(

Ik ben nu naar een gereformeerde kerk, wat mijn moeder 'minder geloof' vond.. :| ik vind het prettig dat de diensten in deze kerk compact zijn en de preken niet langer dan 15 minuten. En dat het dus niet zo zweverig is..meer 'down to earth'

ook al voel ik me op het gemak in deze kerk, toch heb ik het gevoel dat het gevoel niet heel erg diep gaat ( het blijft nuchter ) en dat het daarom toch minder goed is.. of zit dat in mn hoofd? ik mis bijvoorbeeld de woorden die je persoonlijk meekreeg bij het heilig avondmaal.

ook heb ik het idee dat als je een ongelovig iemand meeneemt naar een volle evangelie/baptisten dienst, diegene eerder zou kunnen gaan geloven, dan dat je hem meeneemt naar een gereformeerde dienst. dit denk ik omdat een gereformeerde dienst oppervlakkiger is en minder gericht op het binnenhalen van nieuwe zielen.

graag hoor ik jullie zienswijze.

Ik zou het mooi vinden als er een atmosfeer van vrijheid is, waarbij de een wil aanbidden op de ene manier en de ander wil aanbidden op een andere manier, zolang het maar Bijbels is. Het is jammer als een bepaalde manier van aanbidding (of het spreken in tongen) als een must wordt gezien of wanneer het zo voelt/overkomt. Daarnaast is het wel prettig als een preek down-to-earth is en niet zweverig. Deze kenmerken verschillen van evangelische gemeente tot evangelische gemeente.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Hoi Goldfish,

Een van de grote verschillen tussen de twee richtingen is de manier waarop men naar de mens in het algemeen kijkt. Binnen de reformatorische prediking is m.i. voldoende diepgang te vinden. Ik weet dan ook niet naar welke gereformeerde kerk je gaat, maar binnen de gereformeerde hoek zit behoorlijk wat diversiteit. Iets wat de reformatorische kerk duidelijk onderscheidt van andere christelijke kerken zijn de Heidelbergse Catechismus en de Dordtse Leerregels. Met name de laatste beschrijft heel duidelijk de positie van de Calvinistische kerken.

Dat charismatische gemeentes een meer uitgaande (jij noemt het, het binnenhalen van nieuwe zielen) drang heeft dan de refornatorische kerk is zeker waar. Dit betekent niet dat de reformatorische kerk zending onbelangrijk vindt, maar dat de aandachtspunten anders liggen. Binnen de reformatorische kerk wordt niet automatisch uitgegaan van de bekering of de zaligheid van de leden, in veel (niet alle) charismatische kerken wel. De predking is daardoor erg intern gericht en dat op zichzelf zou de preek al erg persoonlijk moeten maken. Je wordt namelijk continue opgeroepen jouw leven te spiegelen aan de Schrift. Doel hiervan is dat je jezelf leert kennen als zondaar voor God en je vanuit die wetenschap tot Christus wordt gedreven, opdat ook jouw leven een eerbetoon tot God mag zijn.

Zo vind je dan ook weinig aandacht voor jouw persoon in het bijzonder binnen een dienst. Ik las over de persoonlijke boodschap tijdens het avondmaal en dat je mist. Ik begrijp hieruit dat jij als persoon dan iets meekrijgt en ik kan begrijpen dat dat voor jou van grote waarde was en is. Hierin geldt voor de refo-hoek dat alles in de ere dienst moet wijzen op God. Dit kan een reden zijn om niet specifiek persoonlijk te worden daar dit de aandacht verlegd. Dit zal door iedereen anders ervaren worden, maar ik kan me dit zo voorstellen.

Het binnenhalen van nieuwe zielen is vanuit de reformatie niet het primaire doel van een dienst. Het is nier voor niets een ere dienst. Gericht op God. Verder is het vertrouwen in de Heilige Geest binnen de gereformeerde kerken wellicht groter dan dat je verwoord. Wanneer een ongelovige de kerk inkomt en het gesproken Woord mag horen, hoe imperfect dat in onze optiek ook mag zijn, dan nog is het voor de Heilige Geest mogelijk dit Woord toe te passen in het hart van de nieuwkomer. Geloof is nog altijd een harte zaak welke wordt ingepland door de Heilige Geest. Of iemand wel of niet gaat geloven, is niet afhankelijk van de dynamiek in onze diensten, maar van het werk van God zelf. Dat Hij ons, mensen, wil gebruiken om andere mensen te bereiken is een feit, maar dat betekent niet dat Hij ons expliciet nodig heeft.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 5 weeks later...
Waarom is er in de gereformeerde kerk waar ik heen ga geen aanbidding? dwz: geen mensen met handen in de lucht

en in andere stromingen wel?

Veschillende mensen en stromingen hebben verschillende manieren van uiten. Dat maakt niet dat er minder aanbidding is. Handen in de lucht is ook maar een uiting. Je kunt God ook aanbidden op je knieën, zittend op een stoel, met zang of juist in stilte.

Waarom de één wel met de handen omhoog en de ander niet? Is denk ik een stukje cultuur en persoonlijke voorkeur.

Link naar bericht
Deel via andere websites
Ja, zie nederlandse mannelijke christenen elkaar niet snel begroeten met een heilige kus maar in italie wel.

In die tijd was dit ook normaal:

1 Timoteüs 2,8

Ik wil dat bij iedere samenkomst de mannen met geheven handen bidden, vol toewijding, zonder wrok of onenigheid.

Als ik dit geschrift als argument lees om tijdens een samenkomst de handen in de lucht te zwaaien dan denk ik: En de vrouwen dan? Mogen zij niet met opgeheven handen bidden? En is het alleen tijdens het bidden want ik zie mensen ook met de handen omhoog tijdens het zingen..Bovendien is het niet duidelijk of Paulus hier over een samenkomst spreekt over gewoon over het algemeen...

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik wil even reageren over het punt van "handen in de lucht". Ik ga naar een kerk waar dat inderdaad gebeurd en waar ook in tongen word gesproken, maarrrrrrrr er MOET niks. Als ik de hele dienst stil op een stoel wil zitten en niet wil staan en niet wil zingen en niet met mijn handen in de lucht sta dan is er helemaal niks aan de hand. En dat ervaar ik als zo prettig. Je doet gewoon waar je je goed bij voelt. En bij het ene nummer wat er gespeeld word heb ik wel die behoefte en bij andere nummers niet. Dus degene die wel het idee hebben dat ze wat moeten stap van dat idee af en doe wat goed voelt. En aanbid God op de manier die jij wil. God weet echt wel hoe je in elkaar zit en waar jij je prettig bij voelt. En ik denk dat het helemaal niet erg is om veel met aanbidding te doen als je je daar goed bij voelt.

Link naar bericht
Deel via andere websites
×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid