De pil van Drion/laatste wil-pil

[dingo 166]

Ze heeft nog een jaar geleefd, en is daarna 'met hulp' overleden. Ze leed er inderdaad zelf niet onder, alleen haar zieke moeder die niet lang te leven meer had kon niet meer voor haar zorgen. (Mijn vriendin woonde al in een bejaardentehuis, op haar 20ste. Maar ook dan moet er iemand zijn die alles regelt, zorg aan vraagt e.d. Niemand kon dat meer doen en ook al was het een verschrikkelijke keuze, het is beter zo.)

Ik post dit verhaal van mijn vriendin om nuance proberen te geven in 'het is slecht'. Dat er situaties zijn die het misschien rechtvaardigen. Het is aan ieder van jullie om er je eigen mening over te hebben, daar is iedereen vrij is.

De vraag is of er nuances zijn: je kunt alleen of dood of levend zijn. Ik heb mijn moeder zien kreperen aan kanker en ze verlangde op gegeven moment ook naar het einde maar toch heeft ze nooit gezegd maak er maar een eind aan. Maar het is bij mij weleens opgekomen om het voor te stellen en ik zie het absoluut niet als de makkelijke oplossing. Pijn doet het toch of iemand lijdt of dat hij/zij dood gaat.

[Credible 0]

Admod note:
Posts inclusief email-adres gebande gebruiker verwijderd.

[annzie 1]

Ze heeft nog een jaar geleefd, en is daarna 'met hulp' overleden. Ze leed er inderdaad zelf niet onder, alleen haar zieke moeder die niet lang te leven meer had kon niet meer voor haar zorgen. (Mijn vriendin woonde al in een bejaardentehuis, op haar 20ste. Maar ook dan moet er iemand zijn die alles regelt, zorg aan vraagt e.d. Niemand kon dat meer doen en ook al was het een verschrikkelijke keuze, het is beter zo.)

Ik post dit verhaal van mijn vriendin om nuance proberen te geven in 'het is slecht'. Dat er situaties zijn die het misschien rechtvaardigen. Het is aan ieder van jullie om er je eigen mening over te hebben, daar is iedereen vrij is.

De vraag is of er nuances zijn: je kunt alleen of dood of levend zijn. Ik heb mijn moeder zien kreperen aan kanker en ze verlangde op gegeven moment ook naar het einde maar toch heeft ze nooit gezegd maak er maar een eind aan. Maar het is bij mij weleens opgekomen om het voor te stellen en ik zie het absoluut niet als de makkelijke oplossing. Pijn doet het toch of iemand lijdt of dat hij/zij dood gaat.

Toch kun je leven terwijl je geestelijk dood bent. Kennen jullie die oude psychologische behandeling waarbij ze je voorste hersenen weghaalden als je bijv. ernstig psychotisch was? Mensen waren dan inderdaad een heel stuk rustiger, maar hun hele persoonlijkheid verdween ook. Ook heb je mensen die bijv na een hersenbloeding een beschadigd deel hebben in hun hersenen waardoor ze biologisch gezien nog steeds leven (hart klopt, haalt adem, scheidt uit en alles) maar die tóch ook geestelijk dood zijn omdat simpelweg een deel van de hersenen het niet meer doet. Ze hebben geen bewustzijn, of nauwelijks bewustzijn, maar leven toch. Andersom heb je ook mensen die dood lijken maar toch nog leven (locked in syndroom) maar das een ander verhaal.

Maar om nog even bij de bejaarden te blijven? Oude vrouw/man heeft het leven 'voltooid', slikt plenty medicijnen en wacht slechts tot er een onbehandelbaar iets wordt vastgesteld. Maar dat zou zomaar nog 5 jaar of langer kunnen duren. Ze kan natuurlijk stoppen met de medicijnen, maar dan zal ze een langzame en zeer onaangename dood sterven. Waarom dan niet één extra pilletje dat dat proces versnelt en ervoor zorgt dat ze zonder lijden deze wereld verlaat? Wat in dit geval? Geen ernstige ziekte, maar wel een boel medicijnen ed. Het lichamelijk lijden valt dankzij meds mee, dus de gewone huidige euthanasiewet kan daar niet op toegepast worden.

[dingo 166]

Toch kun je leven terwijl je geestelijk dood bent. Kennen jullie die oude psychologische behandeling waarbij ze je voorste hersenen weghaalden als je bijv. ernstig psychotisch was? Mensen waren dan inderdaad een heel stuk rustiger, maar hun hele persoonlijkheid verdween ook. Ook heb je mensen die bijv na een hersenbloeding een beschadigd deel hebben in hun hersenen waardoor ze biologisch gezien nog steeds leven (hart klopt, haalt adem, scheidt uit en alles) maar die tóch ook geestelijk dood zijn omdat simpelweg een deel van de hersenen het niet meer doet. Ze hebben geen bewustzijn, of nauwelijks bewustzijn, maar leven toch. Andersom heb je ook mensen die dood lijken maar toch nog leven (locked in syndroom) maar das een ander verhaal.

Maar om nog even bij de bejaarden te blijven? Oude vrouw/man heeft het leven 'voltooid', slikt plenty medicijnen en wacht slechts tot er een onbehandelbaar iets wordt vastgesteld. Maar dat zou zomaar nog 5 jaar of langer kunnen duren. Ze kan natuurlijk stoppen met de medicijnen, maar dan zal ze een langzame en zeer onaangename dood sterven. Waarom dan niet één extra pilletje dat dat proces versnelt en ervoor zorgt dat ze zonder lijden deze wereld verlaat? Wat in dit geval? Geen ernstige ziekte, maar wel een boel medicijnen ed. Het lichamelijk lijden valt dankzij meds mee, dus de gewone huidige euthanasiewet kan daar niet op toegepast worden.

Te veel als-en. Bij mensen die hersendood zijn kun je er voor kiezen de beademingsapparatuur uit te zetten. Of ze laten versterven als ze zelf niet meer eten of drinken en er geen hersensignalen meer zijn. Allemaal zaken die je niet in een wet kan of moet willen regelen. Op het moment dat een bejaarde met medicijnen een redelijk normaal leven kan leiden is er geen sprake van een ondragelijk lijden en is er ook geen reden om euthanasie te plegen. Op het moment dat je het wettelijk gaat regelen dat je ook zonder lijden mensen (moet) helpen een eind aan het leven te maken ben je moord en doodslag aan het legaliseren.

[annzie 1]

Ik heb het niet over dat het moet. Ik heb het over als die vrouw dat zelf wíl. Moeten zou in dit geval nooit spraken van mogen zijn. Slechts als iemand dat wíl kan zoiets gebeuren.

[dingo 166]

Ik heb het niet over dat het moet. Ik heb het over als die vrouw dat zelf wíl. Moeten zou in dit geval nooit spraken van mogen zijn. Slechts als iemand dat wíl kan zoiets gebeuren.

Daar vergis je je in want er is al een discussie of een arts medewerking moet verlenen aan een euthanasie of een abortus. Het voorlopige standpunt is dat een arts in het geval van gewetensnood moet doorverwijzen en niet zomaar mag weigeren mee te werken.

[Bumblebee 7]

Bij abortus is de arts verplicht door te verwijzen inderdaad, bij euthanasie is er voor zover ik weet geen wetgeving maar het officiële KNMG standpunt is dat een gewetensbezwaarde arts op geen enkele manier aan de euthanasie hoeft mee te werken. Hij/zij is dus ook niet verantwoordelijk voor het vinden van een collega die bereid is de euthanasie uit te voeren, de patiënt moet hier in principe zelf naar op zoek. In de praktijk komt het er natuurlijk op neer dat de arts in het algemeen wel meehelpt.

Herstel, de waarheid ligt een beetje in het midden, dit uit het KNMG standpunt euthanasie:

Indien de opvattingen van arts en patiënt ver uiteen blijken te liggen en de patiënt persisteert bij zijn

(mogelijke) verzoek tot levensbeëindiging, dan zal de gewetensbezwaarde arts de patiënt in ieder geval in de

gelegenheid moeten stellen in contact te treden met een collega die geen gewetensbezwaren heeft. Er is in deze situatie

geen sprake van een verwijsplicht, maar zo nodig zal de gewetensbezwaarde arts bereid moeten zijn de patiënt enige

hulp te verlenen bij het vinden van een andere arts. De arts dient - desgevraagd - passieve hulp te verlenen, zoals het

doen van suggesties of het noemen van namen en telefoonnummers van collega-artsen, maar het zelf actief benaderen

van collega-artsen behoort daar niet toe. Het verstrekken van relevante informatie aan die andere arts vormt wel een

vanzelfsprekend onderdeel van de hulpverlening.

Het is daarbij niet strikt noodzakelijk dat de relatie van de tot dan toe behandelend arts met de patiënt verbroken

wordt.

[annzie 1]

Ik heb het niet over dat het moet. Ik heb het over als die vrouw dat zelf wíl. Moeten zou in dit geval nooit spraken van mogen zijn. Slechts als iemand dat wíl kan zoiets gebeuren.

Daar vergis je je in want er is al een discussie of een arts medewerking moet verlenen aan een euthanasie of een abortus. Het voorlopige standpunt is dat een arts in het geval van gewetensnood moet doorverwijzen en niet zomaar mag weigeren mee te werken.

Oh je had het over de arts. Ik dacht al. Ik dacht dat je het over oudjes had die die pil moeten nemen, maar je hebt het over artsen die mee moeten helpen. Dan snap ik je en dan ben ik het ook met je eens.

[Michiel@life 0]

Vanuit een humaan oogpunt zou ik zeggen: Geweldig zo'n pil!

Echter denk ik niet humanistisch en kijk ik naar wat God wil.

Ik heb er een naar gevoel over en ben nog op zoek naar wat God wil.

Het is sowieso een vervelend gegeven dat zoveel oude mensen dood willen..

ik vind zelf zo'n pil iets te kort door de bocht en te makkelijk.. maar dat is

mijn nederige mening.

Michiel

Toevoeging:

Daarnaast ben ik van mening dat te veel christenen op "geluk" en "vrede" en "welvaart" uit zijn, terwijl ik niet denk dat God ons gemaakt heeft om alleen maar gelukkig te zijn. Laten we onthouden waarom we hier op aarde zijn vrienden Ik ben slechts een dienaar van God en niets anders. Wil God dat ik leef? dan leef ik. Is het tijd om te gaan hemelen? Afijn, dan ga ik hemelen! Niet mijn wil, maar zijn wil geschiede. Zijn wil is dat de verlorenen gered worden en dat we ons inzetten om alle volken tot zijn dicipelen maken! Niet dat we een lekker leven lijden. ik geloof dat God dat best wil en kan geven, maar we moeten daar niet naar opzoek zijn!

[Annatar 0]

Elke dag neem ik er een stuk of 10. Goed voor de bloedsomloop.

[Chealder 1]

@Michiel: Maar zou je dan ook niet kunnen zeggen dat je geen medische zorg mag krijgen? Hoe ver ga je hier dus in? Als iemand kanker of een andere dodelijke ziekte krijgt, moet diegene zich dan laten behandelen, of juist niet omdat God het misschien tijd vindt dat de persoon naar Hem terug moet?

Ik ben het wel met je eens hoor, vanuit een humaan oogpunt is het goed, maar misschien is het Gods wil helemaal niet.

(lijden is in dit geval met 'ei' overigens)