Slaapervaringen en dromen

[RaXz 3]

In mijn auto dromen was ik vaak een gevaar op de weg, nooit controle over die dingen en ik ging alle kanten op. Auto's zijn echt niks voor mij haha.

[Chappo 0]

Hebben mensen wel is dat ze heel licht slapen, dan soort van dromen dat ze aan het rennen zijn en dan vallen/uitglijden. En dat je dan echt met zo'n schrik gevoel wakker word, precies zo'n gevoel alsof je net uitglijd en je wacht op de klap, maar je matras ligt toch gelukkig wel erg lekker. Dat overkomt mij tenminste best nog wel is...

[RaXz 3]

Ja, net voordat ik de grond raak word ik vaak wakker, een paar cm van de grond vind ik het wel welletjes, dan schrik ik wakker.

Eigenlijk best vreemd, ik heb nog nooit gedroomd dat ik dood ging. Maar als het dreigt te gebeuren word ik wakker, ik word wakker als ik dood ga.

[Raido 0]

Dat heeft iedereen denk ik wel bijna, het gevoel dat je naar beneden valt. Heb ooit gelezen hoe dat komt..

Edit: Gevonden http://nl.wikipedia.org/wiki/Hypnagoge_schok

[RaXz 3]

Ik zou dat niet zo snel op de oorzaak gooien, want het is hoogstwaarschijnlijk een reactie op de geest, de wetenschap houdt zich dan ook vaak enkel bezig met reacties, de symptomen. Ze kunnen de droom wereld nog steeds niet echt verklaren, het is en blijft een wonderlijk iets.

[Raido 0]

Ik zou dat niet zo snel op de oorzaak gooien, want het is hoogstwaarschijnlijk een reactie op de geest, de wetenschap houdt zich dan ook vaak enkel bezig met reacties, de symptomen. Ze kunnen de droom wereld nog steeds niet echt verklaren, het is en blijft een wonderlijk iets.

Het gevoel van vallen in je bed, vlak voor je in slaapt valt is een symptoom van een hypnagoge schok. Je lichaam ontspant, dat wordt niet goed geïnterpreteerd door je hersenen als het gevoel van vallen en maken je spieren wakker.

Je verwerpt een behoorlijk logische verklaring. Het kan geen reactie op de geest zijn, hooguit een reactie van de geest (maar wat is dan geest?). De droomwereld is een wondere wereld, maar geen reden om maar dromerig te blijven dolen in het mystieke landschap van de losstaande geest in een lichamelijke gevangenis.

[WonderfulStar 0]

Ja, net voordat ik de grond raak word ik vaak wakker, een paar cm van de grond vind ik het wel welletjes, dan schrik ik wakker.

Eigenlijk best vreemd, ik heb nog nooit gedroomd dat ik dood ging. Maar als het dreigt te gebeuren word ik wakker, ik word wakker als ik dood ga.

Ik ook. iedereen. Behalve als iemand droomt dat ie na de dood voort leeft. Op de een of andere manier kun je niet dromen dat je er niet meer bent, je moet altijd zelf aanwezig zijn in je droom. Logisch, als je er zelf niet bij bent maak je je droom niet mee en droom je dus niet.

[Chappo 0]

Dat heeft iedereen denk ik wel bijna, het gevoel dat je naar beneden valt. Heb ooit gelezen hoe dat komt..

Edit: Gevonden http://nl.wikipedia.org/wiki/Hypnagoge_schok

Ooh, grappig. Thanks for the info Raido! Zo leer ik nog is wat

[RaXz 3]

Het gevoel van vallen in je bed, vlak voor je in slaapt valt is een symptoom van een hypnagoge schok. Je lichaam ontspant, dat wordt niet goed geïnterpreteerd door je hersenen als het gevoel van vallen en maken je spieren wakker.

Je verwerpt een behoorlijk logische verklaring. Het kan geen reactie op de geest zijn, hooguit een reactie van de geest (maar wat is dan geest?). De droomwereld is een wondere wereld, maar geen reden om maar dromerig te blijven dolen in het mystieke landschap van de losstaande geest in een lichamelijke gevangenis.

Het is ook een heel apart gevoel om van de wakende wereld naar de droom wereld te gaan, ik ken dat gevoel van vallen niet echt die mensen beschrijven. Maar de schok ervaar ik wel als ik wakker probeer te blijven en steeds bijna in slaap suf.

Dat doe ik wel vaker. Ik denk dat het vooral voortkomt uit een verschil in nuance, het verschil tussen gevangenis en tempel. Het lichaam is voor mij een gereedschap, iets wat ook als gevangenis gebruikt kan worden. Ik spreek overigens uit ervaring want ik heb mijn lichaam in het verleden als een lomp en onhandig iets beschouwd, en de muren bevlekt met zelf verminking. Je kan het leven zien door de tralies van een gemaakte gevangenis, of door de ogen die God je gegeven heeft.

Ik ook. iedereen. Behalve als iemand droomt dat ie na de dood voort leeft. Op de een of andere manier kun je niet dromen dat je er niet meer bent, je moet altijd zelf aanwezig zijn in je droom. Logisch, als je er zelf niet bij bent maak je je droom niet mee en droom je dus niet.

Het is nu immers nu het spel van het ego, die moet loslaten en aan God toevertrouwen. Er mag natuurlijk niet teveel verklapt worden.

[Raido 0]

Het is ook een heel apart gevoel om van de wakende wereld naar de droom wereld te gaan

Dat is dus wat anders.

, ik ken dat gevoel van vallen niet echt die mensen beschrijven. Maar de schok ervaar ik wel als ik wakker probeer te blijven en steeds bijna in slaap suf.

En dat is een hypnagoge schock, waarbij veel mensen het gevoel van vallen hebben, of van een elektrische schock.

Voor de rest, mogelijk voer voor een ander topic over lichaam, geest en ziel.

[annzie 1]

Ja, net voordat ik de grond raak word ik vaak wakker, een paar cm van de grond vind ik het wel welletjes, dan schrik ik wakker.

Eigenlijk best vreemd, ik heb nog nooit gedroomd dat ik dood ging. Maar als het dreigt te gebeuren word ik wakker, ik word wakker als ik dood ga.

Ik ook. iedereen. Behalve als iemand droomt dat ie na de dood voort leeft. Op de een of andere manier kun je niet dromen dat je er niet meer bent, je moet altijd zelf aanwezig zijn in je droom. Logisch, als je er zelf niet bij bent maak je je droom niet mee en droom je dus niet.

Ik heb anders wel een keer gedroomd dat ik dood was en iedereen om mij heen zat te huilen. Of is dat toch aanwezig zijn? Ik kon zeg maar mijn eigen lijf zien liggen toen en mijn 'geest' zweefde erboven. Zegmaar dat wat sommige mensen echt beweren mee te maken, heb ik gedroomd.

[Sola Scriptura 0]

Denk dat iedereen wel eens dromen geeft gehad die echt vreemd waren, dat je inens van locatie veranderd of de persoon tegenover je in je droom, en je vond het normaal.

Of een droom waar alles warrig en onbegrijpelijk lijkt.

Dan denk ik aan Paulus die het heeft over een onvolkomen kennen hier op aarde, en het kijken in een wazige spiegel (1cor 13:12).

Ook denk ik dan aan 1 cor 15, en dan specifiek over de overgang van het aarde naar het hemelse bestaan.

Ken je die ontwaakmomenten waar je denkt; 'ooooowww het was maar een droom, dat je dan alles helder ziet en tot je zinnen komt?

Ik denk dat dat ook zo zal zijn in spiritueel/geestelijk inzicht als we van die splitsecond als christenen overgaan in het nieuwe leven.

Verder vind ik dromen een schitterend mysterieus gebeuren.

Ook lastig soms te duiden, de mens zelf verwerkt in zijn psyche de dagelijke dingen en soms ook onbewuste elementen van vroeger.

Volgens de Bijbel kan God in een droom aanwezig zijn en werken, en natuurlijk geldt dat ook voor de demonen als er een deur is geopend.

Soms kan het zelfs een mix van alle drie zijn, lastig!

[WonderfulStar 0]

Ja, net voordat ik de grond raak word ik vaak wakker, een paar cm van de grond vind ik het wel welletjes, dan schrik ik wakker.

Eigenlijk best vreemd, ik heb nog nooit gedroomd dat ik dood ging. Maar als het dreigt te gebeuren word ik wakker, ik word wakker als ik dood ga.

Ik ook. iedereen. Behalve als iemand droomt dat ie na de dood voort leeft. Op de een of andere manier kun je niet dromen dat je er niet meer bent, je moet altijd zelf aanwezig zijn in je droom. Logisch, als je er zelf niet bij bent maak je je droom niet mee en droom je dus niet.

Ik heb anders wel een keer gedroomd dat ik dood was en iedereen om mij heen zat te huilen. Of is dat toch aanwezig zijn? Ik kon zeg maar mijn eigen lijf zien liggen toen en mijn 'geest' zweefde erboven. Zegmaar dat wat sommige mensen echt beweren mee te maken, heb ik gedroomd.

Jouw geest zweefde er boven, jij was je geest, dus aanwezig..

[annzie 1]

Ik ook. iedereen. Behalve als iemand droomt dat ie na de dood voort leeft. Op de een of andere manier kun je niet dromen dat je er niet meer bent, je moet altijd zelf aanwezig zijn in je droom. Logisch, als je er zelf niet bij bent maak je je droom niet mee en droom je dus niet.

Ik heb anders wel een keer gedroomd dat ik dood was en iedereen om mij heen zat te huilen. Of is dat toch aanwezig zijn? Ik kon zeg maar mijn eigen lijf zien liggen toen en mijn 'geest' zweefde erboven. Zegmaar dat wat sommige mensen echt beweren mee te maken, heb ik gedroomd.

Jouw geest zweefde er boven, jij was je geest, dus aanwezig..

Ahja zo'n vermoeden had ik al ja

[Fee 0]

Ik droomde gisteren dat ik kon vliegen. Ik had alleen in het begin wat opstartproblemen, en ik moest wel direct zo hoog dat mensen me van de grond niet meer konden zien. Ze mochten immers niet weten dat ik kon vliegen... En toen trok mijn vriend me mee naar boven.

En dit was (voor zover ik me kan herrineren) de eerste keer dat ik droom dat ik vliegen kon, terwijl dat toch vrij bekend zou zijn. Het was wel tof!

[Ebbeloe 0]

Ik droomde vannacht dat ik met een vriend in de Jumbo liep, en ineens moesten we rennen, terwijl ik niet wist waarom. Toen riep die vriend ineens dat hij een stukje kaas had gepakt, zo'n stukje dat er ligt om te proeven, en dat er toen ineens een alarm afging. Toen renden er ineens een heleboel politievrouwen achter ons aan. En 1 van hen schoot die vriend neer. Toen moest ik verder vluchten en kwam ik op een gegeven moment ergens in de muziekwinkel uit. Daar kwam 1 van die vrouwen op me af, en schoot me bijna neer, maar ik kon nog net op tijd onder de kassa duiken. Toen zat ik daar zo lang dat ik een tunnel onder de kassa groef, en ergens terecht kwam.. In het politiebureau dus Toen moest ik weer rennen. En ik had het gevoel dat ik binnen no time doormidden zou breken van pijn en vermoeidheid. Toen viel ik en kwam ik met mn neus op de schoenen van de directeur van de Jumbo terecht. Die hielp me overeind en rende met me mee. Hij hielp me om me te verstoppen in de Jumbo ergens in een schacht.. ( ) Ineens hoorde ik stemmen, die dichterbij kwamen, en ineens deed die vrouw die mn vriend neergeschoten had het luik open en richtte ze haar geweer op mij. En vanaf dat moment weet ik niet meer wat er gebeurd is. Ik werd niet wakker, maar ik weet nog wel dat ik in mijn droom dacht; Ik moet wakker worden want dit is een droom en ik wil nog niet dood. Want stel dat dit geen droom zou zijn maar echt. Dan zou ik helemaal niet meer wakker worden en dan zou ik echt dood zijn.

Vreemd? Ja!

[WonderfulStar 0]

Laat me raden, je hebt gisteren in dit topic gelezen

[Archillion 0]

Ik had vannacht zo'n fantastische 'why-can't-my-life-be-like-that?' droom. Afgezien van het stukje met de trouwerij. Bruid en bruidegom waren bij de kerk/stadhuis, alleen was de bruidegom nergens te bekennen. Ik (ik was een soort detective) ging naar buiten en daar stond een auto waar de bruidegom met een meisje zat te flikflooien. De bruid zag het ook en stuurde haar hond er op af. In slow-motion sprong de hond door het ene zijraam, waardoor de auto implodeerde en toen ontplofte, en sprong eruit door het andere zijraam.

Oke, dat was episch en niet de reden waarom mijn droom minder fijn was, maar wat dan wel? Er was nog iets met een autoachtervolging. En ik belde aan bij het huis van de overburen en vroeg of Nicky er ook was. Opeens bevond ik me in een villa, bijna een paleis. En daar was Nicky.

En even later ging ik achterop de motor bij haar broer.

[Annatar 0]

Ik geloof niet dat je dit echt hebt gedroomd.

[Archillion 0]

Ik geloof niet dat dát me iets kan schelen.

[Annatar 0]

Ik geloof niet dat dát me iets kan schelen.

[Archillion 0]

Ik droomde vannacht (onder andere) dat ik op het podium stond te rocken met een klein elektrisch gitaartje. Dat is de tweede keer dat ik in een droom muzikaal bezig ben.

Een andere droom is dat ik voor de derde keer naar het concert van Pathfinder en Power Quest ging. Deze keer was het in een klein zaaltje. Er was fel wit licht en er stonden schoolbankjes.

En: door "subtropisch weer" (het ene moment stormde het, het volgende moment was het bloedheet) reden de bussen van waar-ik-ook-was naar huis niet, dus moest ik met een vriendin mee in de bus en onderweg belde ik naar mijn ouders of ze me op konden halen bij de "Oranje tunnel", wat of waar dat ook zijn moge. Het vreemde was, de bus reed door een niet betaand landschap van grasheuvels en bruggen, maar dat landschap herkende ik uit een hele oude droom, toen fietste ik daar langs de snelweg op het fietspad naar school.

[Archillion 0]

Wat een drukte vannacht!

In het begin zat ik in een vakantiehuisje ergens in een grote stad. Ik wou graag naar de derde Transformers film. Het was avond dus ik nam een tram naar het centrum, daar kwam ik een groepje van mijn vrienden tegen, we gingen naar de bioscoop, dat ook een soort museum voor steampunk was. Ah well, it happens. Oke, ik kocht cola en een bakje popcorn en ging in de zaal zitten. Na tien minuten film waren er nog geen Transformers in beeld gekomen en iedereen was chagrijnig en liep door elkaar te praten. Ik wou gewoon de film kijken maar alle anderen liepen de zaal uit. Buiten gekomen, het was middernacht, kwam ik een vriendin van de basisschool tegen.

Volgende droom: Ik was met mijn ouders en zus in een museum. We liepen door een zaal met een Egyptische collectie en ik ontdekte een geheime deur. Ik schoof hem open en we gingen naar binnen. De zaal erachter was gevuld met meer Egyptische zooi en een hoop hiërogliefen op de grond geschilderd. Er stonden ook wat sarcofagen. Ik was net foto’s aan het maken toen er een vrouw van het museum binnen kwam door een soort achterdeur, dat eruit zag als de deur van een vakantiehuis. Ze zei dat we hier niet mochten komen.

MAAR… toen gebeurde het. Er was iets met vier monsters en ik weet niet precies meer wat ze waren, de eerste was geloof ik een Hannibal psychopaat die mensen open sneed, de tweede een weerwolf, de derde een… een heks geloof ik? (De vierde kwam later pas)

Ah well, de drie monsters waren losgebroken en renden door het museum, ondertussen mensen afslachtend. Ik vluchtte, ik weet nog dat er in de geheime Egyptische zaal drie hoofden lagen, de weerwolf was net bezig om het hoofd van een vierde persoon af te slaan. Uiteindelijk vluchtte ik met mijn zus naar een soort schuurtje, daar keek ik uit het raam en toen realiseerde ik me dat het vierde monster sterker dan de drie voorgaande zou zijn. Al kan ik me niet meer herinneren wat hij nou was, hij had in ieder geval de gaven van telekinese.

Buiten was ik opeens in de straat van mijn kerk, mijn ouders kwamen aanscheuren in de auto zodat we weg konden vluchten van de drie monsters in het museum. Ondertussen liep er een man langs me heen, ik herkende hem en zag dat hij een soort duikersbril gevuld met water voor zijn ogen had. Ik wist dat hij het vierde monster was en sprong in de auto. De man liep gewoon rustig verder de straat uit.

Kort tussendoor droompje: Ik was in Oost-Duitsland en daar was een klein bandje bezig met voorbereiden voor een optreden. Ze speelde viking/folk en heette Kings of Schotland of Arms of Schotland, ik weet niet meer precies. Op een gegeven moment stond ik met ze in een oefenruimte waar ze een liedje zongen. Eén van de bandleden kon heel hoog zingen. Ik ging met ze mee op tour naar een groot strand in Duitsland waar ze een optreden hadden. Turisas zou ook spelen en wat grappig was, bij een bar zag ik een oude man die op een keyboard een Turisas melodietje speelde.

Anyhow, de band waarmee ik mee was gereisd hadden plannen om een mini-CD op te nemen. Ze waren dus echt beginners.

Oke, en toen werd het pas echt raar. Als weerwolven, heksen, telekinese en Hannibal Lector nog niet genoeg waren… hoera, hier zijn de vampiers. En de enige manier om ze te doden is om ze eerst onder te spuiten met mayonaise en ketchup en ze daarna in brand te steken, want blijkbaar is mayonaise en ketchup samen heel brandbaar. Afijn, ik had al meerdere van die suckers gedood. Ik was op mijn kamer en opeens kwam mijn vader binnen stormen, hij was ook een vampier. Ik wist hem op afstand te houden met een stoel en pakte de twee flessen saus uit mijn rugtas. Toen ik hem bespoten had pakte ik mijn aansteker tevoorschijn, maar dat lukte niet al te goed. Plotseling kwam mijn moeder tevoorschijn met een brandende fakkel en ze zette mijn vader in brand, joehoe! Daarna bleek mijn zus ook een vampier te zijn, maar dat is een verhaal voor een andere keer.

[Archillion 0]

Afgelopen nacht had ik een horrordroom, maar ik herinner me nog heel weinig. Ik was alleen thuis en het was avond en er gebeurde van die opmerkelijke dingen, zoals het licht dat niet aan wil als ik op de knop drukte. Of ik werd gebeld op mijn mobiel en aan de andere kant zegt de stem van een oud vrouwtje hoe ze me gaat vermoorden. What.

[annzie 1]

En dan droom ik alleen maar dat ik zelf in Signs in dat huis opgesloten zit.. Wat een saaie dromen heb ik zeg.. Maar wel heel eng. Note to self: scifi anders dan star wars en star trek is eng...