Spring naar bijdragen

Slaapervaringen en dromen


Heb jij vergelijkbare ervaringen?  

13 leden hebben gestemd

  1. 1. Heb jij vergelijkbare ervaringen?

    • Ja
      14
    • Nee
      4


Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 320
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Ik droomde dat mijn konijnen zo groot als golden retrievers waren. Ze pasten niet meer in hun hok en liepen los in de tuin. Maar ik durfde ook niet meer naar ze toe te gaan, omdat ze gingen bijten. Toen kwam ik de tuin in om ze te voeren en zag ik dat er nog maar één konijn was, in een hoekje lag bloed en plukken vacht. :|

Gelukkig werd ik toen wakker. Ik ging met mijn vader kijken en de konijnen waren er allebei nog. Ze waren wel gigantisch, één sprong tegen me op en beet me.

Toen schoot ik echt wakker, stuiptrekkend. Nog nooit meegemaakt. Gelukkig zijn de konijnen in orde en mooi klein. :)

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 1 month later...
  • 1 month later...

Vannacht had ik een droom waarin de zwaartekracht geen effect op me had. Ik was de enige. Niet dat ik zweefde, maar als ik me met een beetje moeite ondersteboven kreeg, dan kon ik op het plafond lopen. Weer eens wat anders dan dromen dat je kan vliegen. (-S)

Link naar bericht
Deel via andere websites

Lol, jij droomt echt raar.

Ik droom ook elke nacht zodanig dat ik het kan onthouden, ook altijd heel vreemd maar meestal kan ik het niet echt uitleggen. Maar laatst droomde ik dat ik moest optreden met Gangnam Style, mijn haar was toen ineens lang tot aan mijn knieën en daarna werd ik neergeschoten. Geheel terecht natuurlijk. :+

Link naar bericht
Deel via andere websites

Leuke conversatie tussen mij en mijn vriend toen we voor de tv hingen (en hij in slaap was gevallen):

We kijken een documentaire over Lady Gaga.

Hij: huh? HUH??????

Ik: *proest* wat is er?

Hij: Wat doet die mevrouw nou?!

Ik: ... Dat is Lady Gaga.

Hij: HUH??? Wat doet zij nou in POLEN??!!!!

Ik: (slappe lach) hahahoehoahaha

Hij: (bloedje chagrijnig) Nou ja, het zal wel weer aan mij liggen....

_O-

En hij heeft ook wel eens verteld dat hij nog kon herinneren dat hij 's nachts een keer al slaapwandelend voor zijn raam ging staan, die open deed en de wereld begon te vertellen over Dreft...

Oh en nog een van afgelopen week! Zijn moeder kwam 's avonds laat thuis toen hij al sliep, toen liep hij zijn kamer uit naar zijn moeder toe en was hij heel boos 'want jullie praten altijd zo veel tegen mij, hou nou gewoon eens je mond!'. :#

Link naar bericht
Deel via andere websites

Dromen. De meest gekke dingen heb ik gedroomd. Zelfs dat ik een seriemoordenaar ben en een keer dat mijn kamer begon te bewegen. De muren leken me in te willen knellen en de lamp begon groter en kleiner te worden, begon tegen me te zeggen: "aanbid mij!" :#

Vervolgens schrok ik wakker, maakte een hoop herrie en rende mijn kamer uit. Iedereen spontaan wakker en kwamen snel het bed uit. Mijn moeder vroeg wat er was. Toen besefte ik: "het was maar een droom"

Toch heb ik ook een droom gehad die me een boodschap leek mee te geven.

Iets in de stijl van de topicopener.

Het was nacht. Door de nacht ging ik naar de buurtsuper. Daar stond ik in een rij voor de kassa. De mensen begonnen me aan te klagen voor van alles wat ik gedaan had. Ik voelde me benauwd en duwde ze wat van me af, omdat ik er niets op wist te zeggen tegen de beschuldigingen. Ik voelde me ook schuldig onder alles. Toen riepen ze: "word je aggressief?!"

Ze ontploften van woede. Balden hun vuisten haast! Ik raakte compleet in paniek, terwijl ze woest tegen me opdrongen met een hoop gebek en gebrul van hier tot Tokio!

Ik vluchte de super uit. Dwars door de nacht naar huis met een angstig kloppende hart. Precies trouwens over dat voetpad door het zelfde park waar ik als kind nog eens door kwajongens achterna werd gezeten die me toen wat rake klappen hebben uitgedeeld. Ik was in paniek en eenmaal achter het huis, ging ik met de rug tegen de schuur aanzitten.

Een politieagend die ouderling is in onze kerk kwam de oprit op en begon tegen me te praten:

"we weten wat je gedaan hebt. Alles is ons bekend. Zelfs je ouders schamen zich voor je en willen je niet meer thuis hebben. Je moet het land uit!"

Ik raakte in de grootste paniek dat ik ooit gekend heb, mijn hart leek het haast te begeven, zo ging het te keer. Ik scheeuwde compleet panies: "neeeee, alstublieft niet! Stuur me niet het land uit!!!!"

(thuis had ik eens zo een uit de hand lopende ruzie met mijn moeder gehad, over iets wat ik verkeerd gedaan had, dat zij besloot dat ik op mij zelf moest gaan wonen. De droom was echter van daarvoor. Ik woonde nog thuis bij mijn ouders)

Opeens werd het dag. Ik was ergens anders. In een natuurgebied met heuvels, bossen en bloeiende velden. Het was warm buiten en voelde de zon heerlijk op mij schijnen. Die warmte dreef de angst uit mij weg. De paniek verdween voor die warmte van boven naar beneden zo uit mij weg. Een gevoel van enorme troost en verademing kwam over mij. Ik zag mijn familie. Dansend in een rij over de bloeiende velden. Mijn moeder voorop, die me aankeek (samen met de anderen) met de blik van: "het is goed jongen. Het is vergeven. Het is voorbij. We houden van jou!"

Ik zag dat ze hele mooie kleren aanhadden. Een soort trouw of doopjurken. Helder witte jurken. Ik zag mooie bloemmotieven voor op borstkas en de buik op de kleren. Het vormde een vierkant. Daarin kon ik met mijn geest een bepaalde boodschap lezen, hoewel mijn ogen gewoon wit stof zag. Mijn geest vormde daardoor het beeld van een regisseur en medewerkers die bezig waren met een film te maken in een studio. De regiseur stond symbool voor hoe God is en de film voor hoe mijn leven is. De medewerkers voor mijn familie en alle mensen die door de regisseur werden aangestuurd.

Toen werd ik wakker. Ik dacht hier over na en dacht: "God is de regisseur van mijn leven."

Ik weet nu: wat er ook gebeurd. God heeft de regie! Het komt goed. Ik mag er zijn. Jij mag er zijn! En alles wat er tussen ons en God in staat, het wordt verdrongen door het troostende en liefdevolle Licht van Christus. Een vergeving door het kruis.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Ik heb een terugkerende droom over dat de hele wereld op pauze staat, en ik de enige ben die kan bewegen.

Laatst had ik er ook een over een buitenaardse invasie, ik was als een soort John McLane allerlei mensen aan het redden. (het was tenslotte mijn droom)

Link naar bericht
Deel via andere websites
Wat een mooi topic en geweldige dromen, reuze interessant.

De dromen van Archillon vielen me wel gelijk op, ben je ooit opzoek gegaan naar betekenissen? Of ben je daar niet geïnteresseerd in?

Ik hou me niet zo bezig met de betekenissen, al zou het wel interessant zijn om te weten wat mijn dromen betekenen. Maar waarschijnlijk niet veel goeds. :)

Ik heb een levendige fantasie en blijkbaar zet dat zich voort in mijn dromen.

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 3 weeks later...

Aaarg. Ik werd wakker door mijn stomme wekker en daarom ben ik zowat alles vergeten van mijn droom, maar volgens mij was die episch. Het laatste dat ik mij herinner is dat ik met een groepje mensen door een schoolgang ren. Een vrouwelijk lid van de groep vertelt blij dat iemand er nog is, omdat we haar net zagen. Maar wat we zagen was een geest of visioen van die persoon en niet echt. Ik wist dat en nog een ander wist dat, maar die vrouw wou geloven dat alles goed was.

Anywho, ik rende de groep vooruit, richting een grote dubbele klapdeur die je ook wel in het ziekenhuis hebt. Toen ik de deuren opengooide was alles wit. Heel langzaam zag ik toen een figuur verschijnen. Het was Master Yoda in een judo-outfit (-S) hij was een visioen die nu voor de derde keer aan me verscheen om mij raad te geven. We waren in een klaslokaal. Ik weerde zijn judo/karate-aanvallen af terwijl hij zijn wijze raad begon te geven. Maar wat het was, dat weet ik niet meer. Toen stond er opeens een oude vrouw in het lokaal en ik dacht: "Neee, nu verpest ze mijn visioen en krijg ik geen raad."

Door de ramen van het lokaal zag ik ook de leider van mijn groep naar binnen kijken, maar hij wist blijkbaar dat ik een visioen had en wou niet storen.

Maar toen werd ik gestoord door de wekker en vergat alles wat er aan vooraf ging. :( Net op het punt dat ik wijs advies ging krijgen van Master Yoda.

Link naar bericht
Deel via andere websites

Vannacht was weer eens een hele drukke nacht. Maar één van de dromen was zo idioot dat ik het me goed herinner. Ik was in een huis en opeens dook er een soldaat op, die zijn geweer op me richtte. Ik natuurlijk meteen handen omhoog. Hij zei dat ik gearresteerd werd voor het hebben van vuurwerk. Ik probeerde me er nog uit te redden door te zeggen dat ik nooit vuurwerk koop, dat ik de knallen eng vind. Maar het mocht niet baten. Er doken steeds meer soldaten op. En vreemd genoeg legden ze allemaal een pistool op de tafel voor me, terwijl ze mij onder schot hielden met een groot geweer. Ik had de kans kunnen pakken om met een geweer om me heen te gaan schieten, maar dan was ik er vast niet levend vanaf gekomen. Dus ik besloot maar met de soldaten mee te gaan. We liepen op straat en ik was geboeid en schaamde me kapot. Vanuit het niets zong ik opeens: "Hakuna Matata, what a wonderful phrase..." en toen begonnen die soldaten één voor één mee te zingen. (-S)

Komt waarschijnlijk doordat ik eergister de soundtrack van The Lion King had geluisterd en omdat Joon de films ook op haar laptop heeft staan. :Y

Link naar bericht
Deel via andere websites
  • 2 weeks later...

Zonet een hele freaky droom gehad.

Act I ~

Ik was op de basisschool, waar ik blijkbaar les had. Samen met de andere kinderen hard aan het werk, zoals je op de basisschool doet. Aan het einde van de schooldag probeerden wat vrienden mij cola te geven, maar op zo'n manier van: "We hebben er iets in gestopt, hihi."

Ach, ik ben ook niet de beroerdste en dronk het gewoon op. Het smaakte goed. Toen vertelde ze dat ze er een poeder voor je oksels hadden in gedaan. Wat.

Na schooltijd, het was kwart voor acht 's avonds en ik liep naar mijn auto, die ineens een zilver bestelbusje was geworden. Ik kreeg een bericht dat er een stageplek voor me was gevonden en daar moest ik om acht uur zijn. Ik stapte in mijn bestelbus en weg was ik, benieuwd waar ik stage ging lopen.

Act II ~

Halverwege het rijden veranderde mijn prachtige bestelbus opeens in een fiets. Ik reed door het dorp, maar het was afgezet en er stonden van die soldaten, zoals de mensen met de hoge hoedjes die het Britse paleis bewaken. Ik fietste er maar om heen en kwam toen om twintig over acht aan op de plek die mijn tomtom aangaf. Ja, mijn auto was weg, maar de tomtom werkte gelukkig ook op de fiets, blijkbaar. Het was inmiddels schemerdonker. (Ik zag het oude gebouw waar ik moest zijn en dacht op dat moment aan een vorige droom die ik heb gehad, maar misschien was dat helemaal geen vorige droom, maar een droom in een droom, of zoiets. Blijkbaar had ik al eerder een stageplek in datzelfde gebouw gekregen, maar was toen op het laatste moment weg gegaan.)

De voordeur ging open en een oude vrouw heette me welkom. Ik zei dat ik te laat was doordat ik het niet kon vinden, maar dat was niet erg. Ik ging naar binnen en kon mijn fiets in een achterkamertje zetten. Het was een oud huis, maar ook een doolhof. Ze gaf me een rondleiding, en ik merkte dat verschillende trappen naar niks gingen, die stopten gewoon bij een muur.

De vrouw nam me mee naar een kelder en daar stonden een stuk of tien bedden en het grootste deel ervan was gevuld met oude mensen. Ik dacht: "Neee... neeeee! Ik ben in de zorg terecht gekomen!"

Om de kelder te verlaten moest je je aan een balk aan het plafond ophijsen en weet ik veel hoe je daarna eruit kwam. Maar je mocht Niet op een bed stappen, anders gingen de oude mensen grommen.

Boven gekomen stond er in de keuken een bord voor me klaar, met daarop een berg sla en twee witte broodjes. Arme ik was nu helemaal ongelukkig. Ik zou hier een week moeten stage lopen en dan ook nog eens oude mensen helpen, brrrrr.

Act III ~

De volgende ochtend werd ik wakker in één van de zolderkamers waar ik mocht logeren. Ik ging naar de keuken en de deur naar een binnenplaats stond open. Ik ging naar buiten en er stond een vrouw te roken. We zeiden tegelijk 'hoi'. Ik herkende haar, want het was WonderfulStar. |P Ze vroeg mij of haar haarkleur veel veranderd was, het was donkerblond.

Daarna ging ik terug naar mijn kamer. Ik deed twee stoffen in een lage schoenendoos en het deksel erop. Het begon ontzettend te roken dus ik deed mijn dakraam open en legde de doos op het schuine dak. Even later stond het in brand. Naast mijn bed lag een berg troep met daar tussen twee onderarmen van zo'n plastic skelet. Ik pakte er één om daarmee de doos van het dak af te duwen, zodat die op de binnenplaats terecht zou komen.

Toen ging de wekker en werd ik gelukkig wakker uit dat gekkenhuis. :'(

Link naar bericht
Deel via andere websites

Vannacht gelukkig wat leukere dromen.

In de eerste was ik op mijn kamer. Ik keek uit het zolderraam en zag een gigantische vloedgolf aankomen razen. Hij was ruim twee verdiepingen hoog. Ik pakte snel mijn telefoons, waar ik er opeens drie van had, om vervolgens weg te vluchten. Maar beneden gekomen was al het water weg. Het had alleen het hout van de schuttingen en het konijnenhok aangevreten, dus de konijnen sprongen zo in de tuin van de buren. Ik deed alsof ze eten kregen en toen kwamen ze meteen weer terug.

Daarna droomde ik dat ik samenwerkte met Sam en Dean Winchester van Supernatural. Ik was in een groot office gebouw en er was een vergadering aan de gang. Alle mensen gingen een zaal binnen, één van hen was een oude man met in zijn handen een soort miniatuur schip. Ik zat ook bij de vergadering en halverwege boog de oude man zich naar de directeur toe en samen verlieten ze de vergaderzaal. Ik ging kijken wat er aan de hand was. De oude man had een lang mes op de directeur gericht en liet hem achteruit lopen, de wc's in. Daar stak de man de directeur neer.

En toen was het vreemd. De oude man was een tijdreiziger of wat dan ook, of ik kon een herinneringen van hem zien, waar hij nog iemand anders om het leven bracht. De oude man wou dat zijn project met het miniatuur schip groen licht kreeg, maar dat kreeg hij niet.

Toen werd het tijd om het beestje te stoppen, voordat hij nog meer mensen zou pakken. Samen met Sam en Dean ging ik achter hem aan. Zij gooiden hem op de grond en toen pakte ik een bezem en... nou ja, het beest, wat het ook was, was lastig om af te maken en vanbinnen bestond hij uit groene gelatine. :|

Link naar bericht
Deel via andere websites

×
×
  • Nieuwe aanmaken...

Belangrijke informatie

We hebben cookies op je apparaat geplaatst om de werking van deze website te verbeteren. Je kunt je cookie-instellingen aanpassen. Anders nemen we aan dat je akkoord gaat. Lees ook onze Gebruiksvoorwaarden en Privacybeleid