Werkgever invloed leven werknemer

[Olorin 155]

Werkgevers bemoeien zich met je leven. Zo hebben ze bijvoorbeeld het lef om te eisen dat als je bijvoorbeeld in loondienst bent als postbode, dat je dan post moet gaan bezorgen! Of als metselaar gaan metselen.

Daarnaast bemoeien ze zich ook met andere aspecten van leven tijdens diensttijd. Zo moet je als militair een uniform dragen. Mag een tramchauffeur in Amsterdam geen kruisketting dragen, moeten bankmedewerksters van UBS vleeskleurig ondergoed en een klassiek outfit dragen en mannen aangeraden zich vooral niet creatief te kleden, moet je als bouwvakker een helm dragen en mag een brandweerman niet naakt een brand gaan blussen. Tussen man en vrouw en tussen geloofsovertuigingen zit ook wel eens een verschil. Zo mocht de reeds genoemde trambestuurder geen kruisketting dragen, maar moslima’s wel hoofddoekjes. En heb ik de indruk dat vrouwen in verhouding vaker mogen variëren met hun kledingstijl dan mannen en andersom bij vrouwen hogere eisen aan ‘verzorgdheid’ worden gesteld. En dat in het leger je als man niet lang haar mag hebben maar vrouwen dat wel mogen.

Vervolgens is er ook nog een kant aan dit verhaal wat met het privé leven kruist. Zo kan een moslima niet 8 uur per dag haar geloof op haar werk negeren bij een hoofddoekjes verbod, kan iemand niet een tattoo uitzetten, een man niet even andere haarlengte voor de werkuren nemen, etc.

Tot slot zijn er situaties waarin werkgevers zich bemoeien met het privé leven en vrije tijd van de werknemer. Bijvoorbeeld een werkgever die de facebook pagina’s van zijn werknemers in de gaten houdt. Of het uitgaansleven van de werknemer bekritiseert, of liefdes/seksleven. Voorbeelden hiervan zijn bijvoorbeeld een politie agent die niet in zijn vrije tijd een joint mag blowen, of leerkrachten die een homo seksuele relatie hebben, of een uitgaansleven hebben waarbij de school niet blij mee is. Dat kunnen dingen betreffen die wettelijk dubieus zijn, maar ook zaken volstrekt legitiem zijn. Dingen die de persoon open en bloot op zijn/haar werk ten toon spreidt, of volstrekt privé houdt en waar de werkgever zelf moeite heeft moeten doen er achter te komen.

Vraag bij dit topic:

Vind je dat er een grens ligt wat betreft bemoeienis van de werkgever met de werknemer en zo ja, waar ligt die grens? Vind je het qua beroep nog verschil uitmaken? En vind je dat die grens voor jou daar ligt maar iedere werkgever vrij is die ergens anders te leggen, of dat er een wettelijke grens moet zijn?

[Eulogía 0]

De grens ligt bij de wet- en regelgeving. Als je in loondienst bent, ben je een soort 'loonslaaf' en onderwerp je je aan je heer die je in dienst neemt. Als je een contract met je werkgever sluit, stem je in met de zeggenschap over je. Als je het er niet meer mee eens bent, kun je misschien iets op een wettelijke manier doen via invloed van de vakbond of via een juridische weg, of je kan weggaan en een verbintenis bij een andere werkgever aangaan.

[Machiavelli 0]

Grens ligt bij de relevantie voor het werk en dat zal sterk afhankelijk zijn van functie en identiteit van werkgever.

[Morphogenesis 4]

Da's een goeie.

Enerzijds mogen we blij zijn als er toch wat controle is. Een politieagent met flinke strafblad is ook niet wenselijk. De andere kant is dat ik mijn privéleven niet hoeft te verantwoorden aan m'n werkgever. Speciale wikileaks gevallen daar gelaten.

Als bepaalde er kledingvoorschriften zijn, zoals een shirtje met het bedrijfslogo snap ik dat ook wel. Je presenteert het bedrijf in zekere zin. Wanneer je geen kruis mag dragen vind ik dat verder gaan. Men verbiedt in zekere zin je geloofsovertuiging te uiten.

Dus ja, soms is het handig wanneer het bedrijf zich bemoeit met je privéleven. Ook wanneer je bij een bedrijf solliciteert snap ik dat ze controleren wat voor figuur ze in huis halen. Maar ze moeten niet met je privéleven gaan bemoeien als het niet nodig is. Zoals een kruisje, lang haar, etc. vind ik onzin en zou niet moeten. tenzij er goede redenen voor zijn.

[Bumblebee 7]

Eens met Mach. De vraagstelling is nogal breed. In mijn tak van sport (eerstelijns gezondheidszorg) is toegankelijkheid en laagdrempeligheid bijvoorbeeld belangrijk. Ik zou dus zelf geen reusachtig kruis dragen en ook van mijn assistente of eventuele collega-in-dienst verlangen dat ze dat niet doen. Evenmin een burqa.

Gezichtsbedekkende kleding werkt niet erg vertrouwenswekkend en grote kruisen kunnen denk ik iemand belemmeren bepaalde zaken te bespreken wat kan leiden tot slechtere zorg. Ik denk bijvoorbeeld aan een toch al bedeesd tienermeisje die nu helemáál niet meer om een SOA-test durft te vragen of een oudere dame die zich een hoedje schrikt van het 'zwarte spook' en een onmeetbaar hoge bloeddruk krijgt.

Een 'normaal formaat' (tja, wat is normaal?) kruisje aan een ketting of een niet-gezichtsbedekkende hoofddoek vind ik persoonlijk dan weer geen probleem (hoewel ik het zelf niet doe) maar ik weet direkte collega's die ook dat beslist niet willen.

Mja, het is vast ook heel persoonlijk. Ik zou me zélf namelijk niet ongemakkelijk voelen bij bijvoorbeeld een assistente met een hoofddoekje of een kruisje, maar wel bij een assistente met een burqa. En misschien ligt de grens van voldoende benaderbaarheid en toch voldoende vrijheid te kunnen dragen wat je wil voor iemand anders wel heel anders.

[Robert Frans 1.653]

Op je werk mag de baas mijns inziens inderdaad bepalen hoe je je gedraagt op het werk en wat je wel en niet mag doen, zolang er geen sprake is van discriminatie, mishandeling, misbruik en dat soort dingen. Maar privé heeft mijns inziens je baas niets te zeggen over wat jij wel of niet doet. Dat gaat hem niets aan. Ook als je iets zou doen waardoor je je werk niet kunt doen, is dat je eigen verantwoordelijkheid en zou de baas je enkel op je functioneren op het werk mogen aanspreken.

Profielpagina's in de gaten houden vind ik niet zo verwerpelijk, want die zijn immers openbaar. Als je niet wilt dat je baas je pagina's leest, dan moet je ze gewoon afschermen of überhaupt niet aan profielpagina's beginnen. Maar de baas mag mijns inziens op geen enkele wijze jou aanspreken op wat je daar neerzet, tenzij je natuurlijk bedrijfsgeheimen zou lekken of openlijk je collega's zou afvallen. En hij mag mijns inziens al helemaal niet verzoeken hem als vriend op je profielpagina toe te voegen.

Zelf vind ik het mobieltje van de zaak ook een behoorlijk grensgeval als het niet om levensreddende instanties gaat. Voor een gewone kantoorbaas is het volstrekt niet nodig dat je de hele dag bereikbaar bent; de kantoortijden zijn dan voldoende. Binnen die tijden mag de baas je wel bellen als hij je nodig heeft en je een vrije dag hebt, maar mijns inziens mag je dan altijd weigeren zonder je te hoeven verantwoorden en zonder dat het enige invloed zou hebben op je salaris of positie binnen het bedrijf.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 15:00:40 schreef Machiavelli het volgende: Grens ligt bij de relevantie voor het werk en dat zal sterk afhankelijk zijn van functie en identiteit van werkgever.

dat

[Olorin 155]

Ik vind het begrijpelijk als werkgevers bij bepaalde beroepen eisen stellen qua kleding. Het werk moet wel veilig zijn en ik kan me ook bij bepaalde beroepen uniformering voorstellen of een uitstraling die gezag toont of representatief is voor het bedrijf. Mits het redelijke eisen zijn natuurlijk. En ook op een eerlijke manier dat het niet discriminerend is. Niet dat een man een jurk moet willen dragen op het werk, maar toch iig wel gelijkwaardige behandeling.

Waar het zaken betreft waar het op de privésfeer raakt, zou ik willen dat men heel erg terughoudend is. Bijvoorbeeld verbod van religieuze symbolen of zaken als haarlengte, tattoo's, etc. Dingen die je kunt veranderen maar dan in je privé situatie ook meer zit, of zaken die gewoon niet voldoende te veranderen zijn. Ik kan me wel uitzonderingen voorstellen, maar het zijn vaak wel dingen die met alternatieven best op te lossen zijn.

Tot slot de privésfeer zelf: Ik vind dat een werkgever daar zich niet mee moet bemoeien, enkele bijzondere ambten daargelaten. Overigens, hierbij heb ik het niet over dingen waar justitie zich ook mee heeft bemoeid. Iemand met een pedo verleden zou ik wel mee uitkijken om als kinderoppas aan te nemen. Dus geen strafbare zaken (zoals een weekend baantje bij de Maffia), of waar er kans op herhaling in zit (kleptomaan in een juwelier).

[Morphogenesis 4]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 15:32:30 schreef RobertF het volgende: Zelf vind ik het mobieltje van de zaak ook een behoorlijk grensgeval als het niet om levensreddende instanties gaat. Voor een gewone kantoorbaas is het volstrekt niet nodig dat je de hele dag bereikbaar bent; de kantoortijden zijn dan voldoende. Binnen die tijden mag de baas je wel bellen als hij je nodig heeft en je een vrije dag hebt, maar mijns inziens mag je dan altijd weigeren zonder je te hoeven verantwoorden en zonder dat het enige invloed zou hebben op je salaris of positie binnen het bedrijf.

Leuk dat je dit aanhaalt, gisteravond hadden we problemen met de coreswitch, een groot en reuzebelangrijk stuk netwerk apparatuur. De hele boel lag plat, en meer dan 1000 mensen zouden de volgende dag zonder netwerk zitten.

De meeste beheerders zaten al thuis achter hun warme prak. Moet je dan niet bereikbaar zijn met als gevolg dat de boel de volgende dag plat ligt, of ben je bereid op te komen dagen, en de boel op te lossen?

Niet levensbedreigend, wel van belang

[annzie 1]

Quote:

Op donderdag 16 december 2010 21:49:47 schreef Morphogenesis het volgende: [...] Leuk dat je dit aanhaalt, gisteravond hadden we problemen met de coreswitch, een groot en reuzebelangrijk stuk netwerk apparatuur. De hele boel lag plat, en meer dan 1000 mensen zouden de volgende dag zonder netwerk zitten. De meeste beheerders zaten al thuis achter hun warme prak. Moet je dan niet bereikbaar zijn met als gevolg dat de boel de volgende dag plat ligt, of ben je bereid op te komen dagen, en de boel op te lossen? Niet levensbedreigend, wel van belang

Laat degenen met storingsdienst komen

[Morphogenesis 4]

Moeten die er wel zijn

Maar mijn punt was dat om die redenen mobiele telefoons best handig kunnen zijn. Wel op voorwaarde dat je in alle vrijheid nee kan zeggen zonder dat er moeilijk gedaan wordt. Het is tenslotte je eigen tijd.