Regeltjes?

[Gast Anon_phpbb]

Hallo allemaal,

ik ben sinds kort bezig met het geloof, en daardoor kwam ik terecht op dit forum.

Ik ben een beetje gelovig opgevoed, kom in ieder geval van protestantse huize. Mijn ouders geloven niet echt (meer) in God, en ik heb tot een poosje geleden er nauwelijks over nagedacht. Echter, afgelopen winter voelde ik me helemaal niet goed, en was ik nogal moedeloos. Ik heb me daardoorheen gewerkt, en ik had het gevoel dat er 'iets' was waar ik steun aan had, en ik merkte dat ik ging nadenken over God. Ik weet niet zeker of ik geloof, wat ik geloof, maar ik wil er graag meer over nadenken en het verder onderzoeken, hoe ik daar tegenover sta.

Nu komt mijn vraag: in hoeverre is geloven gewoon.. geloven, en in hoeverre zijn het regeltjes en gebruiken en dingen die je wel/niet moet doen? En in hoeverre is het wenselijk dat het verder gaat dan gewoon een persoonlijk geloof? Ik weet niet precies wat ik daar zelf van denk, en ik ben benieuwd wat anderen vinden. Ik ben zelf erg beta-wetenschappelijk ingesteld, overtuigd Darwinist (dus?), ik ben voor abortus, voor embryoselectie, seks voor het huwelijk, geen probleem, en ik heb nooit écht gebeden. Ik zou niet eens weten hoe het moet. Kan ik dan alsnog een Christen zijn? Of zou ik dan een 'slecht' Christen zijn? Of moet ik dat allemaal maar zelf bedenken?

Een heleboel vragen, daar ben ik me van bewust, maar ik ben benieuwd of er mensen zijn met meningen of uitleg voor mij

[Jalikaatje 1]

Hoi Aleid, welkom op credible! Het forum waar je nooit genoeg vragen zult stellen en er altijd nog meer welkom zijn

De verhouding 'gewoon geloven' en 'regeltjes vormen' is lastig te zeggen. Vaak houd je je vanzelf aan de regels omdàt je gelooft, dan is het niet meer dan logisch dat je dat doet. Geloven en doen gaan hand in hand, omdat je gelooft doe je bepaalde dingen juist wel of niet.

Ik geloof niet in slechte christenen, wanneer een hart oprecht op zoek is kun jij nooit slecht zijn. Misschien zul je sommige ideeën of gewoontes bij moeten stellen mocht je echt voor het geloof willen gaan, maar jij als persoon zal geen slechte christen zijn.

Je zult een hele hoop zelf moeten bedenken omdat jij jezelf het beste kent, maar wij denken hier altijd graag mee

[Eulogía 0]

Welkom Aleid

Het geloof gaat inderdaad niet zo over regeltjes.

Je kan God beter leren kennen door Zijn brief aan de mensen, de Bijbel, (beter) te lezen en door tot Hem te bidden. Bidden is gewoon met Hem spreken. Hij wil graag dat jij en Hij elkaar beter gaan leren kennen Je kan Hem vertellen wat je vandaag hebt meegemaakt en wat je leuk vond of moeilijk. Ook kan je met Hem spreken over je plannen voor morgen

[Gast Anon_phpbb]

Dank jullie wel voor jullie reacties!

De Bijbel lezen is wel een heel goed idee, waar ik zelf nog helemaal niet op was gekomen (wat eigenlijk wel raar is )

Maar nou ja, ik blijf me een beetje afvragen: kan ik wel in God geloven, en tegelijk zoveel dingen afwijzen die mensen als christelijk zien? Als ik eigenlijk de SGP niet zo super vind, in hun standpunten? Ik heb zelf wel een idee van wat ik goed en niet goed vind, en van normen en waarden enzo, maar als die niet overeenkomen met het 'normale' (of meer, orthodoxe) christelijke gedachtegoed, kan ik dan wel in dezelfde god geloven?

[Annatar 0]

Het christendom valt niet samen met een politieke partij. Je zult zelf je weg met God moeten vinden dat kan alleen maar als je begint met zoeken.

[Jalikaatje 1]

Och, niet elke christen stemt SGP hoor

Over Bijbel lezen: als ik je een tip mag geven... begin bij het Nieuwe Testament (voor het geval je nog niet zo op de hoogte was, de Bijbel bestaat uit 2 'delen' die Testamenten worden genoemd. Het Oude Testament is uit de tijd voor Jezus en het Nieuwe Testament is ehm 'vanaf Jezus' als het ware) Ook zijn er wel leesrooster op internet te vinden die de grote lijnen eruit lichten geloof ik.

Lees de Bijbel en bid, zo kun je steeds meer kennis maken met God. Aan Hem zal het niet liggen, Hij staat op elk moment klaar met een luisterend oor en een liefdevol hart. Ook in christendom zijn veel ideeën over wat wel en wat niet kan, orthodoxe stromingen en minder orthodox (ja ik weet even geen andere term...) Als je daar eens rond kijkt vind je vanzelf iets waar jij je thuis kunt voelen, mocht je besluiten om eens te kijken bij een kerkdienst.

[Annatar 0]

Quote:

Op maandag 22 maart 2010 21:46:31 schreef Jalikaatje het volgende: en minder orthodox (ja ik weet even geen andere term...)

Vrijzinnige stromingen.

[Jalikaatje 1]

Quote:

Op maandag 22 maart 2010 21:54:04 schreef Bonaventura het volgende: [...]Vrijzinnige stromingen.

Dat bedoelde ik ja

[Computoon 0]

Quote:

Op maandag 22 maart 2010 20:42:34 schreef Aleid het volgende: (...) Ik heb me daardoorheen gewerkt, en ik had het gevoel dat er 'iets' was waar ik steun aan had, en ik merkte dat ik ging nadenken over God.(...)

God is (gelukkig) niet iets. God is Iemand. Met een 'iets' kun je niet in relatie treden, met God kan dat wel.

Quote:

Nu komt mijn vraag: in hoeverre is geloven gewoon.. geloven, en in hoeverre zijn het regeltjes en gebruiken en dingen die je wel/niet moet doen? En in hoeverre is het wenselijk dat het verder gaat dan gewoon een persoonlijk geloof?

Het geloof hebben we zelf niet uitgevonden. God heeft zich aan de mens geopenbaard, ten volle in Jezus Christus, toen God zelf mens is geworden.

Het geloof in God wordt tot op de dag van vandaag doorgegeven. We geloven niet 'in ons eentje' maar allereerst samen met anderen in een gemeenschap van gelovigen in Jezus Christus, de Kerk. Zo is het destijds ook begonnen, met twaalf mannen die door Jezus zelf werden uitgekozen. In verbondenheid met die Kerk beleven we ons persoonlijke geloof.

Quote:

Ik weet niet precies wat ik daar zelf van denk, en ik ben benieuwd wat anderen vinden. Ik ben zelf erg beta-wetenschappelijk ingesteld, overtuigd Darwinist (dus?), ik ben voor abortus, voor embryoselectie, seks voor het huwelijk, geen probleem, en ik heb nooit écht gebeden. Ik zou niet eens weten hoe het moet. Kan ik dan alsnog een Christen zijn? Of zou ik dan een 'slecht' Christen zijn? Of moet ik dat allemaal maar zelf bedenken?

De 'regels' zijn de praktijkuitwerking van het geloof in God. Als je gelooft in God, zal God centraal staan in je leven. Dan houd je je, helemaal uit vrije wil (en niet omdat het moet, het is niet een of ander juridisch systeem) aan de regels van God, in de wetenschap ( ) dat God het beste wil voor de mens.

Dan besef je ook, dat God degene is die bijv. bepaalt wat goed en kwaad is en dat het -maar dat zie je vaak pas als het te laat is- altijd fout gaat als de mens 'op de stoel van God gaat zitten'. Dat wordt gelovig verhaald in het verhaal van de zondeval.

Een bekende uitspraak is dat je geen twee heren kunt dienen. Je kunt dus niet gelijktijdig dingen ondersteunen die recht tegen God ingaan en tegelijk gelovig zijn. Natuurlijk zijn we mensen -en dus per definitie zondig- maar willens en wetens kiezen voor dingen die haaks staan op het geloof in God en daar in geweten geen enkel bezwaar bij voelen... dat gaat niet. Het is niet voor niets dat de vorming van het geweten erg belangrijk is.

Geloof is in ieder geval geen vijand van de wetenschap. De wetenschap heeft allerlei meetbare, tastbare, zichtbare realiteiten tot onderwerp van studie. Het geloof is net zo reëel maar je kunt het niet vaststellen met diezelfde methoden. Als het over een onderwerp gaat als het ontstaan van de aarde, benadert het geloof dat meer vanuit de 'waarom' kant.

Als gelovige zeggen we dat God hemel en aarde geschapen heeft. De evolutietheorie is een wetenschappelijk model om dat ontstaan van de aarde te omschrijven. (Al zijn er ook -met name binnen het orthodoxe protestantisme- stromingen die de gelovige duiding van de Schepping uit Genesis zien als een natuurwetenschappelijk alternatief voor de evolutietheorie.)

Ik lees wel eens ooit -op sites als deze- dat je moet zoeken naar 'een kerk die bij je past'. Op dezelfde wijze als je kleren zoekt die bij je passen of zo... Dat is het dus niet. Het gaat erom dat je zoekt naar wat waar is. Waarheid op het gebied van het geloof is eeuwig en niet afhankelijk van tijd en plaats. Als iets op geloofsgebied waar was, is het nu nog steeds waar en blijft het waar. Als iets niet waar is, wordt het dat nooit. Het gaat dus niet om: 'wat vind ik zelf wel praktisch en interessant en haalbaar' maar: 'wat vindt God ervan?' Wat goed voor ons is - en wat beslist niet - heeft God geopenbaard en die openbaring komt tot ons in de H. Schrift en via de Kerk.

Voorbeeldje: in de H. Schrift staat: 'Gij zult niet doden'. Dat gold in de tijd van Mozes, dat gold in de tijd dat Jezus Christus hier op aarde was en dat geldt nog steeds. Dat gebod geldt voor alle mensen en alle tijden. Onze wet heeft dat goddelijke gebod vertaald in het strafbaar stellen van moord. Onder invloed van heidenen in het bestuur van ons land hebben mensen -dus niet God- uitzonderingen gemaakt voor mensen die nog niet geboren zijn en mensen die, in de ogen van anderen, ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Uiteraard wordt dat geen moord genoemd, want dat zou ons geweten natuurlijk pijn doen.

[Gast Anon_phpbb]

Ja en dus; zoek je naar 'de waarheid' en de ware kerk?

Computoon, kun je me laten zien dat een 'kerk' zoeken die Gods goedkeuring heeft wel de bedoeling is dan? Want dat begrijp ik uit jouw relaas.

Wat 'waarheid' betreft. Je voorbeeld met 'gij zult niet doden' is zo bij zo niet waar, want ook in de tijd van Mozes werd volop 'gedood'. Er zijn dus blijkbaar uitzonderingen!

Tot aan Petrus aan toe, werden mensen gedood (ananias en safira bijv)

Maar hoe weet ik nu welke kerk dan =de waarheid= (en regeltjes) zoals God het bedoelde bezit?

[Dubito 0]

Beide opties ("gewoon geloven" en "regels en gebruiken volgen" ) hebben aanhangers en ik heb ook hier op credible voorbeelden hiervan gevonden. Dat zal dus per mens verschillen denk ik. Er is sowieso niet iets op levensbeschouwelijk gebied dat voor iedereen op gaat, geen One Size Fits All. Het is het meest persoonlijke dat er is eigenlijk. (heb je dat persoonlijke voor jezelf eenmaal gevonden dan is het natuurlijk wel heel normaal om vervolgens in een sociale omgeving daarmee iets te doen, vrijwel elke religie gaat natuurlijk ook om 'samen doen'

[Computoon 0]

Quote:

Op woensdag 24 maart 2010 08:25:38 schreef Egbert_Free het volgende: Ja en dus; zoek je naar 'de waarheid' en de ware kerk? Computoon, kun je me laten zien dat een 'kerk' zoeken die Gods goedkeuring heeft wel de bedoeling is dan? Want dat begrijp ik uit jouw relaas. Wat 'waarheid' betreft. Je voorbeeld met 'gij zult niet doden' is zo bij zo niet waar, want ook in de tijd van Mozes werd volop 'gedood'. Er zijn dus blijkbaar uitzonderingen! Tot aan Petrus aan toe, werden mensen gedood (ananias en safira bijv) Maar hoe weet ik nu welke kerk dan =de waarheid= (en regeltjes) zoals God het bedoelde bezit?

Dat Gods geboden worden overtreden vanaf het allereerste begin is uiteraard bekend. Dat geldt niet alleen voor het 'gij zult niet doden' maar ook voor de 9 andere. De mens is immers tot zonde geneigd. Dat tast de eeuwige geldigheid van het gebod echter niet aan.

Wat de Kerk betreft: er is maar één Kerk. Namelijk die Jezus heeft gesticht op het fundament van Petrus, de rots. Omdat die ene Kerk van Jezus Christus vanaf het allereerste begin onzichtbaar wordt geleid door de H. Geest blijft ze altijd in de waarheid, 'de poorten der hel zullen haar niet overweldigen.' De vier wezenskenmerken van die ene Kerk zijn, dat ze één is, heilig is, katholiek en apostolisch.

(Ik zal me bedwingen om op deze punten verder in te gaan want dat is op déze plaats 'off topic'.)

Maar terug naar de 'regeltjes'. Vind dat een negatief woord want dit wordt vaak gebruikt om allerlei door mensen bedachte afspraken aan te duiden, die nou eenmaal zo zijn omdat ze zo ooit zijn vastgelegd en die je moet opvolgen omdat je anders straf krijgt. Je gaat het dan in de juridische hoek trekken.

De Tien Geboden - en de samenvatting daarvan door Gods Zoon, Jezus Christus, in het Nieuwe Testament ('God liefhebben met heel je hart en heel je ziel, heel je verstand en al je krachten en de naaste als jezelf') volgen uit het geloof in God, die zich aan ons heeft geopenbaard. Want hoe doe je dat 'liefhebben van God'? Dat doe je, door uit geloof en uit vrije wil, in woord en daad, in doen en laten je leven te richten naar wat God vraagt, door, zeg maar, praktijkgerichte toepassing, zodat het Rijk Gods hier ook op aarde al wat aan het licht komt. ('What would Jesus do?')

Kortom: het zijn 'regels' van God die goed zijn voor de mens en die dáárom in de H. Schrift staan en door de Kerk worden onderwezen. Het inzicht in de waarheid daarvan zal steeds verder groeien, maar het geloof in God gaat daar altijd aan vooraf. Dat je in de dagelijkse praktijk vaak zult vallen (en soms hard vallen) terwijl je menselijkerwijs doet wat je kunt, is bekend - dat weet God ook. (Dat is totaal iets anders dan je opzettelijk levenslang van God afkeren.) Gelukkig is ook vergeving van de zonden een van de kernpunten van ons geloof. De berouwvolle zondaar kan altijd opnieuw beginnen. ('Ga heen, en zondig niet meer.')

Ook hier zou ik verder nog wat over kunnen schrijven maar ook dat wordt off topic.

[wateengedoe2 0]

Quote:

Op maandag 22 maart 2010 20:42:34 schreef Aleid het volgende: Hallo allemaal, ik ben sinds kort bezig met het geloof, en daardoor kwam ik terecht op dit forum. Ik ben een beetje gelovig opgevoed, kom in ieder geval van protestantse huize. Mijn ouders geloven niet echt (meer) in God, en ik heb tot een poosje geleden er nauwelijks over nagedacht. Echter, afgelopen winter voelde ik me helemaal niet goed, en was ik nogal moedeloos. Ik heb me daardoorheen gewerkt, en ik had het gevoel dat er 'iets' was waar ik steun aan had, en ik merkte dat ik ging nadenken over God. Ik weet niet zeker of ik geloof, wat ik geloof, maar ik wil er graag meer over nadenken en het verder onderzoeken, hoe ik daar tegenover sta.

Mooi

Quote:

Nu komt mijn vraag: in hoeverre is geloven gewoon.. geloven, en in hoeverre zijn het regeltjes en gebruiken en dingen die je wel/niet moet doen?

Geloven is nooit ‘gewoon’, het is een genade van God. En samen met het geloof komt de wil, de interne drang, om dingen anders te gaan doen. Regels zijn daarbij niet meer dan hulpmiddelen, ze zijn nooit een doel op zich.

Quote:

En in hoeverre is het wenselijk dat het verder gaat dan gewoon een persoonlijk geloof?

Het is niet zozeer ‘wenselijk’ als wel onvermijdelijk, als je echt een relatie met God krijgt. Geloof gaat niet over nut, maar over relatie. Als je een relatie met een mens hebt - bijvoorbeeld verkering, vriendschap of een familierelatie - is het ook logisch dat dat invloed heeft op je eigen doen en laten. Dan wíl je dat ook graag – je houdt van die ander en wil rekening met hem of haar houden en diegene iets van jouzelf geven. Zo is dat ook als je een relatie met God krijgt.

Je zou misschien beter aan een moderator hier kunnen vragen om de titel van je topic te wijzigen van ‘regeltjes’ naar ‘relatie’ …

Quote:

Ik ben zelf erg beta-wetenschappelijk ingesteld, overtuigd Darwinist (dus?), ik ben voor abortus, voor embryoselectie, seks voor het huwelijk, geen probleem

Erg herkenbaar! Vijf jaar geleden ben ik tot geloof gekomen, heb zelf een lauw-katholieke opvoeding gehad. Even jouw puntjes nagaan voor mijzelf:

* erg beta-wetenschappelijk ingesteld -> check!

* overtuigd Darwinist (dus?) -> ik bestempel mij niet als ‘darwinist’ (omdat dat een levensbeschouwelijke term is, die het geloof in een handelende God uitsluit), maar ik geloof wel in evolutie i.p.v. schepping in 6 dagen.

* ik ben voor abortus, voor embryoselectie, seks voor het huwelijk, geen probleem -> bij mij vijf jaar geleden precies zo! Dat is nu wel veranderd; dat heeft te maken met wat ik hierboven beschreef over die interne drang om dingen te gaan veranderen.

Quote:

en ik heb nooit écht gebeden. Ik zou niet eens weten hoe het moet.

Daar zijn veel manieren voor (met vaste bewoordingen, met ‘eigen’ woorden of zelfs woordeloos). Je zegt dat je ‘iets’ ervaren hebt, dat je heeft geholpen en gesteund toen je het moeilijk had. Probeer dat ‘iets’ als een ‘Iemand’ te zien en richt je hart op Hem. Als er woorden in je opkomen: goed. Als dat niet gebeurd: ook goed. En wellicht herinner je van vroeger nog het onzevader; dat is een mooi startpunt voor als je het moeilijk vind om zelf woorden te vinden.

Quote:

Kan ik dan alsnog een Christen zijn? Of zou ik dan een 'slecht' Christen zijn? Of moet ik dat allemaal maar zelf bedenken?

Je bent al een christen (als kind gedoopt, neem ik aan?), je kunt te allen tijde terugkeren tot het geloof van je jeugd (daar ben je nu al mee bezig). ‘Slecht’ christen is daarbij niet aan de orde. Slecht (voor jezelf) wordt het pas als je dingen weet (met je geweten) en toch volhardend kiest dat niet te volgen. Dat lijkt me nu helemaal niet het geval (bovendien hoef je daar überhaupt geen christen voor te zijn om dat slecht te laten zijn voor jezelf).

Quote:

Een heleboel vragen, daar ben ik me van bewust, maar ik ben benieuwd of er mensen zijn met meningen of uitleg voor mij

Bij dezen, hopelijk heb je er iets aan

[MarinusCopy 0]

Quote:

Op maandag 22 maart 2010 22:40:35 schreef Computoon het volgende: Voorbeeldje: in de H. Schrift staat: 'Gij zult niet doden'. Dat gold in de tijd van Mozes, dat gold in de tijd dat Jezus Christus hier op aarde was en dat geldt nog steeds. Dat gebod geldt voor alle mensen en alle tijden. Onze wet heeft dat goddelijke gebod vertaald in het strafbaar stellen van moord. Onder invloed van heidenen in het bestuur van ons land hebben mensen -dus niet God- uitzonderingen gemaakt voor mensen die nog niet geboren zijn en mensen die, in de ogen van anderen, ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Uiteraard wordt dat geen moord genoemd, want dat zou ons geweten natuurlijk pijn doen.

Ach, als ik het Oude Testament lees was dat verbod op moord niet zo strikt hoor. Verder is dit misschien een goed moment om je er aan te herinneren dat voor de "heidenen" oude mensen een spuitje gaven en ongeboren foetussen voor de gein uit moedersschoten rukten, christenen ook niet vies waren van moord en doodslag.

*knip*

[Think 0]

Quote:

Op maandag 22 maart 2010 22:40:35 schreef Computoon het volgende: Onder invloed van heidenen in het bestuur van ons land hebben mensen -dus niet God- uitzonderingen gemaakt voor mensen die nog niet geboren zijn en mensen die, in de ogen van anderen, ondraaglijk en uitzichtloos lijden. Uiteraard wordt dat geen moord genoemd, want dat zou ons geweten natuurlijk pijn doen.

Volgens mij is euthanasie toch echt bedoeld om het ondraaglijk en uitzichtloos lijden van de mensen zélf te stoppen. Het enige wat het oordeel van 'anderen' daarin toe doet, is het oordeel van de arts die moet instemmen met de persoon zelf die aangeeft dat zijn lijden ondraaglijk en uitzichtloos is. Wat een stupide verdraaing van de waarheid geef je hier.

Net als de *knip* verdraaiing dat de Bijbel het doden van mensen altijd afkeurt. Je leest wel heel makkelijk over de door God verordeneerde genocides in Jozua en alle 'overtredingen' die met de dood moeten worden afgestraft heen. *en knip*

[JoostG 27]

Admod note: Even in een tweetal posts geknipt. Vriendelijk doch dringend verzoek aan MC en Think om respectvol te posten. Verder een reminder: het betreft hier een christelijk forum. Dat heidenen ook meelezen is waar maar toch hanteren we hier christelijke normen en waarden. Die hoeven niet met krachttermen te worden afgekraakt.

[Propje 0]

Marinus Copy en Think maken wel terecht de opmerking dat er in de Bijbel (OT) nogal nonchalant gedaan wordt over het doden van mensen, en dan gaat het niet om strijders maar vaak over vrouwen en kinderen.. worden zo ff uitgemoord.. Ik ben laatste tijd OT weer beetje aan t lezen, en ik begrijp het gewoon niet.. Manier van met elkaar omgaan lijkt me nou niet echt 'christelijk' te noemen.. tis gruwelijk en barbaars.. ik kan dat op geen enkele manier goedpraten..

[Ramòntezuma 0]

Quote:

Op donderdag 25 maart 2010 11:39:38 schreef Propje het volgende: Marinus Copy en Think maken wel terecht de opmerking dat er in de Bijbel (OT) nogal nonchalant gedaan wordt over het doden van mensen, en dan gaat het niet om strijders maar vaak over vrouwen en kinderen.. worden zo ff uitgemoord.. Ik ben laatste tijd OT weer beetje aan t lezen, en ik begrijp het gewoon niet.. Manier van met elkaar omgaan lijkt me nou niet echt 'christelijk' te noemen.. tis gruwelijk en barbaars.. ik kan dat op geen enkele manier goedpraten..

Dat is ook zeker erg lastig, ik heb daar zelf ook heel veel moeite mee.

Wat misschien toch wel gezegd mag worden is dat Israël in die tijd hierin zeker geen uitzondering vormde; elk volk deed dat... Wij vinden dat misschien nu erg barbaars, maar toen was dat de manier van oorlogvoeren, kennelijk.

Laat het even duidelijk zijn dat ik niks goed praat en ik herhaal dan ook nog maar even dat ik hier zelf ook wel eens op vastloopt.

[Propje 0]

Quote:

Op donderdag 25 maart 2010 11:48:05 schreef Ramòntezuma het volgende: [...] Dat is ook zeker erg lastig, ik heb daar zelf ook heel veel moeite mee. Wat misschien toch wel gezegd mag worden is dat Israël in die tijd hierin zeker geen uitzondering vormde; elk volk deed dat... Wij vinden dat misschien nu erg barbaars, maar toen was dat de manier van oorlogvoeren, kennelijk. Laat het even duidelijk zijn dat ik niks goed praat en ik herhaal dan ook nog maar even dat ik hier zelf ook wel eens op vastloopt.

yeps, nja van die anderen volken zou je nog kunnen zeggen dat die van God los zijn, en dat dat hun 'excuus' is.. Maar God lijkt dit soort gewelduitbarstingen gedaan door zijn volk niet af te keuren.. sterker nog, Hij werkt er aan mee..

[Jalikaatje 1]

Aleid, wat vind je van de dingen die je tot nu toe gelezen hebt, kun je er wat mee?

[Eulogía 0]

Quote:

Op donderdag 25 maart 2010 11:39:38 schreef Propje het volgende: Marinus Copy en Think maken wel terecht de opmerking dat er in de Bijbel (OT) nogal nonchalant gedaan wordt over het doden van mensen, en dan gaat het niet om strijders maar vaak over vrouwen en kinderen.. worden zo ff uitgemoord.. Ik ben laatste tijd OT weer beetje aan t lezen, en ik begrijp het gewoon niet.. Manier van met elkaar omgaan lijkt me nou niet echt 'christelijk' te noemen.. tis gruwelijk en barbaars.. ik kan dat op geen enkele manier goedpraten..

Ik vind dat geen terechte opmerking. Dat waren totaal andere tijden, waarin er nog geen Offer door Jezus was gebracht en het heil nog niet tot de heidenen was gekomen. Ook waren het volken die willens en wetens Gods werk en volk wilden tegenwerken. In de vorige eeuw vonden mensen het ook niet zielig als nazi's met hun vrouwen en kinderen werden platgebombardeerd. Het ligt eraan, sta je aan de kant van de onderdrukkers of de bevrijders?

[Jalikaatje 1]

Ehm, dat lijkt me allemaal offtopic hier.

[Propje 0]

Quote:

Op donderdag 25 maart 2010 16:03:08 schreef Eulogía het volgende: [...]In de vorige eeuw vonden mensen het ook niet zielig als nazi's met hun vrouwen en kinderen werden platgebombardeerd. Het ligt eraan, sta je aan de kant van de onderdrukkers of de bevrijders?

ehh heleboel mensen vonden het dus wel zielig als er burgerslachtoffers vielen.. Mensen die zelf niks misgedaan hadden, alleen het ongeluk hadden in het verkeerde land geboren te zijn..

Er stonden echt niet veel mensen te juichen als er weer een duits kindje dood was door een bom hoor

[Robert Frans 1.552]

Natuurlijk werd er ook in die tijd flink gemoord en gevochten, met vrouwen en kinderen erbij. Het is alleen wat gemakkelijk om die tijd met de huidige tijd te vergelijken. De totale aversie tegen oorlogvoeren is ook nog maar iets van de laatste decennia; daarvoor was oorlog ook al vrij normaal wereldwijd. En dat ging er inderdaad niet altijd even verlicht aan toe.

Het is volstrekt logisch en heel gezond dat je als christen maar weinig kunt met al te bloederige Schriftgedeelten. De Schrift laat vaak genoeg ook gewoon historie zien, die uiteraard door de winnaar geschreven is en waarbij alle successen natuurlijk aan God toegeschreven worden en alle verliezen aan de eigen zonde. En ach, doen sommige christenen dat niet nog steeds, ook in het dagelijks leven?

Wat dat betreft is de Schrift een vrij nuchter werk. Niet alleen maar verheven woorden over verlossing en idealisme, maar ook gewoon de mens in al haar soms harde facetten en hoe ze in al haar mensheid een beetje fatsoenlijke godsdienst probeert vorm te geven. Waarbij God dat primitieve volk genaamd Israël ook steeds meer de meer beschaafde kant opstuwt, met als bekroning de komst van Christus in het vlees.

[Jalikaatje 1]

En hoe sluit dit aan op de vraag van TS?