klaar om te trouwen?

[Jyoti 0]

Ik begin meer en meer het idee te krijgen dat de toekomst van een huwelijk (enfin, van een relatie tout court eigenlijk) veel minder enkel afhangt van onderlige compatibiliteit enzo (waarmee ik niet wil zeggen dat ik dat niet belangrijk vind!), maar meer met de mate waarin je zelf volwassen en verantwoordelijk bent, je emotionele impulsen en hormonen en weetikwat enigszins kunt relativeren, je standvastig en geduldig kunt zijn, je erin slaagt om je werkelijk liefdevol op te stellen, ook wanneer je emoties wisselvallig en tegenstrijdig zijn. En op al die vlakken moet ik van mezelf erkennen dat ik ernstig tekortschiet en absoluut niet klaar zou zijn voor een huwelijk, zelfs als dat met de ogenschijnlijk perfecte partner zou zijn.

[Dunya 0]

Ik denk eigenlijk dat mensen die niet vanuit hun ouders huis trouwen in het algemeen een stuk meer van de wereld gezien hebben. Ze hebben meer (seks) partners gehad, weten beter wat er te koop is in de wereld. Hebben zichzelf ruimer ontwikkeld, waardoor ze zien dat er méér in het leven is dan die ene partner.

Vandaar ook dat zij vaker de open opties zien buiten het huwelijk. Ook meer op zichzelf vertrouwen, ze hebben geleerd zelfstandig te zijn in de tijd dat ze op kamers woonde. Ze weten dat ze het aankunnen alleen. Dus als ze in een nare situatie komen binnen het huwelijk, bijvoorbeeld geweld, misbruik etc. dan zullen ze er sneller uitstappen, omdat ze geleerd hebben op zichzelf te bouwen.

Ik ben heel blij dat mijn vriend en ik nu tijdens het samenwonen elkaar écht goed leren kennen. Ik zou ook best met hem willen trouwen, maar dat is voor ons niet zo'n enorm groot ding. We zijn nu ook al samen, en hebben die belofte naar elkaar toe al uitgesproken.

Daarnaast zijn we zijn ook zo realistisch om te weten dat relaties stuk kunnen gaan. We zijn allebei gelukkig zelfstandig genoeg om dit te kunnen relativeren. We weten dat we samen erg gelukkig zijn, maar het zonder elkaar ook zouden redden.

[Jalikaatje 1]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:11:51 schreef Dunya het volgende: Ik denk eigenlijk dat mensen die niet vanuit hun ouders huis trouwen in het algemeen een stuk meer van de wereld gezien hebben. Ze hebben meer (seks) partners gehad, weten beter wat er te koop is in de wereld. Hebben zichzelf ruimer ontwikkeld, waardoor ze zien dat er méér in het leven is dan die ene partner. Vandaar ook dat zij vaker de open opties zien buiten het huwelijk. Ook meer op zichzelf vertrouwen, ze hebben geleerd zelfstandig te zijn in de tijd dat ze op kamers woonde. Ze weten dat ze het aankunnen alleen. Dus als ze in een nare situatie komen binnen het huwelijk, bijvoorbeeld geweld, misbruik etc. dan zullen ze er sneller uitstappen, omdat ze geleerd hebben op zichzelf te bouwen.

Hm, dat is wat kort door de bocht gezegd... Het kan immers ook zo zijn dat je al op kamers hebt gewoond en je allebei vanaf je kamer naar 1 huis 'trouwt'. Dan heb je ook genoeg van de wereld gezien en heb je jezelf kunnen ontwikkelen. En het kan best zo zijn (of je nu thuis woont of niet) dat je eerdere relaties hebt gehad en daar ook lessen uit mee hebt genomen. Ook dat kunnen prima zelfstandige en op zichzelf vertrouwende mensen zijn. Waar ook een prima huwelijk uit voort kan vloeien denk ik

[Jyoti 0]

Is weten wat er te koop is in de wereld dan per se een goede zaak? En bekijk je persoonlijke ontwikkeling niet heel eng, als je dat laat samenvallen met het alleen wonen?

Je gaat er trouwens vanuit dat mensen die niet vanuit hun ouderlijk huis gaan trouwen, altijd zelfstandig gewoond hebben. Dat hoeft ook helemaal niet waar te zijn, er zijn zat stellen die vanuit het ouderlijk huis gaan samenwonen, zonder eerst alleen te wonen.

Verder vind ik het een beetje flauw om te verwijzen naar erg nare situaties als geweld en misbruik, terwijl de grote meerderheid van de scheidingen niet daarover gaat maar "gewoon" over uit elkaar groeien, het samen niet meer zien zitten, op elkaar uitgekeken zijn.

(Overigens verschilt mijn visie niet zoveel van de jouwe als nu misschien lijkt hoor, ik ben helemaal niet tegen samenwonen en vroeg trouwen heeft me zelf nooit zo aangesproken. Wel denk ik dat een aantal van de veelgehoorde cliché-argumenten waarom samenwonen zo belangrijk is, een pak kritischer zouden mogen bekeken worden.)

[Dunya 0]

Het is meer een mogelijke reden waarom meer huwelijken stuk gaan van mensen die niet vanuit het ouderlijke huis trouwen.

Die zijn namelijk ook over het algemeen wat ouder en hebben dus sowieso meer van de wereld gezien voordat ze besluiten te trouwen. Wanneer je een tijd op jezelf woont draagt dit wel degelijk bij tot je zelfstandigheid. Dan ben je immers gewend geraakt zaken zelf op te lossen onafhankelijk van je ouders of een ander persoon.

Ik zeg niet dat het ene beter is dan het andere, maar ik zie wel in dat lang niet alle huwelijken die in stand blijven, gelukkig zijn. Voor sommige gelovigen zal het eerder een kwestie zijn van: weinig andere keuze, want het wordt zo afgekeurd om te scheiden, dat je maar in een ongezonde situatie blijft hangen... Dan ben je misschien nog wel getrouwd, maar je mist elk gevoel met je man/vrouw.

Een niet-gelovig persoon die op zichzelf heeft leren vertrouwen, en die niet tegen een muur van onbegrip loopt als hij gaat scheiden, zal eerder tot deze stap overgaan dan een gelovig persoon die nooit anders gekend heeft dan bij zijn man/vrouw te zijn, en ook in een gemeenschap functioneert waar dit streng wordt afgekeurd...

[Piebe 84]

Ik zie eigenlijk geen verschil tussen huwen en samenwonen, misschien kan iemand mij dat eens uitleggen?

[Dunya 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:48:09 schreef Piebe het volgende: Ik zie eigenlijk geen verschil tussen huwen en samenwonen, misschien kan iemand mij dat eens uitleggen?

Ik ook niet Mijn vriend en ik wonen nu ruim een jaar samen en het maakt voor onze relatie niks uit of we nu getrouwd zouden zijn of nog niet.

Het komt wel. Ik hoop dat hij me over een jaar of twee ten huwelijk vraagt Gewoon omdat het toch wel romantisch is en ik graag een gezinnetje met hem wil stichten met dezelfde achternaam, en het handig is financieel etc. Maar ik maak me zeker geen illusies dat het na ons trouwen allemaal anders zou zijn. Liever niet zelfs, want het gaat perfect zo

Oja, voor mezelf vind ik het meer waarde hebben om straks te trouwen als we al 5 jaar samen zijn ofzo, omdat je elkaar dan al echt goed kent. Je stapt dan toch minder naïef het huwelijk in. Je weet al dat er ook problemen kunnen zijn en bent al door het een en ander heen gegaan samen, en bent daar samen sterker uitgekomen. Op die manier kies je écht heel bewust voor een leven samen wanneer je trouwt.

[Jalikaatje 1]

Het is maar de vraag of het wenselijk is om makkelijk uit een huwelijk te kunnen stappen (de uitzonderingen van misbruik/geweld/etc daargelaten). Dat je op elkaar uitgekeken bent is rot, maar een huwelijk is m.i. iets wat een leven lang duurt. Er zullen vast momenten zijn dat het meer een verstandshuwelijk is, dat kan. Maar als je samen een basis hebt van liefde, dan wil je er denk ik ook samen aan werken.

Wat meer OT: daarom vind ik het belangrijk om te weten hoe de ander er over denkt. Als je allebei een andere visie hebt op het huwelijk is het misschien niet slim om meteen te gaan trouwen, maar eerst te praten over het hoe en wat. Pas wanneer je samen hebt gedefineerd wat jullie huwelijk zal betekenen en dat voor Gods aangezicht aan elkaar wil beloven kun je trouwplannen maken.

Overigens vind ik ook dat je moet wachten tot de 'fladderige hormonen liefde' over is gewaaid en er een stabiel iets aan het groeien is. Het kan zijn dat je in de eerste maanden samen denkt: yes, dit is het, yieeehaaa! Maar dat is meer omdat ik persoonlijk niet zo van de gevoels-keuzes ben (het voelt zo juist, dus doen we het).

[Piebe 84]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:51:31 schreef Dunya het volgende: [...] Ik ook niet Mijn vriend en ik wonen nu ruim een jaar samen en het maakt voor onze relatie niks uit of we nu getrouwd zouden zijn of nog niet. Het komt wel. Ik hoop dat hij me over een jaar of twee ten huwelijk vraagt Gewoon omdat het toch wel romantisch is en ik graag een gezinnetje met hem wil stichten met dezelfde achternaam, en het handig is financieel etc. Maar ik maak me zeker geen illusies dat het na ons trouwen allemaal anders zou zijn. Liever niet zelfs, want het gaat perfect zo Oja, voor mezelf vind ik het meer waarde hebben om straks te trouwen als we al 5 jaar samen zijn ofzo, omdat je elkaar dan al echt goed kent. Je stapt dan toch minder naïef het huwelijk in. Je weet al dat er ook problemen kunnen zijn en bent al door het een en ander heen gegaan samen, en bent daar samen sterker uitgekomen. Op die manier kies je écht heel bewust voor een leven samen wanneer je trouwt.

Ik snap je conclusie er achteraan niet helemaal, want wat verandert er na die 5 jaar dan? Toch ook niks?

[Eli7 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:48:09 schreef Piebe het volgende: Ik zie eigenlijk geen verschil tussen huwen en samenwonen, misschien kan iemand mij dat eens uitleggen?

Over het verschil tussen trouwen en samenwonen:

Van de ouders die kinderen boven de 16 hebben en bij elkaar wonen, is 97% met elkaar getrouwd.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:48:09 schreef Piebe het volgende: Ik zie eigenlijk geen verschil tussen huwen en samenwonen, misschien kan iemand mij dat eens uitleggen?

Gods zegen en de belofte dat het tot den eeuwigheid duurt.

[Piebe 84]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:54:24 schreef Jalikaatje het volgende: Het is maar de vraag of het wenselijk is om makkelijk uit een huwelijk te kunnen stappen (de uitzonderingen van misbruik/geweld/etc daargelaten). Dat je op elkaar uitgekeken bent is rot, maar een huwelijk is m.i. iets wat een leven lang duurt. Er zullen vast momenten zijn dat het meer een verstandshuwelijk is, dat kan. Maar als je samen een basis hebt van liefde, dan wil je er denk ik ook samen aan werken.

Ik waardeer zo'n houding enorm, want als mijn ex wat meer zo gedacht had waren we nu nog samen geweest, maar vergis je niet, als iemand er geestelijk uitstapt kan die fysiek wel in je nabijheid verkeren en toch duizenden kilometers bij je vandaan zijn, daar verandert huwen niks aan en het garandeert je evenmin iets.

[Piebe 84]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:58:51 schreef Asteraceae het volgende: [...] Gods zegen en de belofte dat het tot den eeuwigheid duurt.

Ik denk niet dat je een Bijbels huwelijk 1 op 1 kan zetten met de huidige traditie. Gods zegen hangt niet af van een boterbriefje, God zegent wie hij wil en scheid wie hij wil.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:51:31 schreef Dunya het volgende: [...] Ik ook niet Mijn vriend en ik wonen nu ruim een jaar samen en het maakt voor onze relatie niks uit of we nu getrouwd zouden zijn of nog niet.

Hoe kan je dat beoordelen, je bent toch nog nooit getrouwd geweest?

Quote:

Het komt wel. Ik hoop dat hij me over een jaar of twee ten huwelijk vraagt Gewoon omdat het toch wel romantisch is en ik graag een gezinnetje met hem wil stichten met dezelfde achternaam, en het handig is financieel etc. Maar ik maak me zeker geen illusies dat het na ons trouwen allemaal anders zou zijn. Liever niet zelfs, want het gaat perfect zo

Perfect??? En dan is het naief om vanuit huis te trouwen?

Quote:

Oja, voor mezelf vind ik het meer waarde hebben om straks te trouwen als we al 5 jaar samen zijn ofzo, omdat je elkaar dan al echt goed kent. Je stapt dan toch minder naïef het huwelijk in. Je weet al dat er ook problemen kunnen zijn en bent al door het een en ander heen gegaan samen, en bent daar samen sterker uitgekomen. Op die manier kies je écht heel bewust voor een leven samen wanneer je trouwt.

Hoe bepaal je 'echt goed kent'?

En als je trouwt, beloof je trouw tot de dood je scheidt, de meeste mensen doen dat 'écht heel bewust'.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 15:33:40 schreef Asteraceae het volgende: [...] En wat voegt dat precies toe ?

Dat voegt toe dat ik daarmee mijn persoonlijke visie weergeef. Mag je overslaan

[Asteraceae 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 17:00:48 schreef Piebe het volgende: [...] Ik denk niet dat je een Bijbels huwelijk 1 op 1 kan zetten met de huidige traditie. Gods zegen hangt niet af van een boterbriefje, God zegent wie hij wil en scheid wie hij wil.

Maar dat samen om Gods zegen vragen voor je gemeente speelt denk ik wel een rol. God zegent wij Hij wil zegenen, maar dat betekent niet dat je niet om die zegen mag/hoeft te vragen.

[Dunya 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:56:01 schreef Piebe het volgende: [...] Ik snap je conclusie er achteraan niet helemaal, want wat verandert er na die 5 jaar dan? Toch ook niks?

Nee, er verandert inderdaad niks na een huwelijk als je al zolang samenwoont. Ik wilde ermee aangeven dat ik het wel belangrijk vind dat je elkaar al goed kent wanneer je trouwt. Anders weet je niet waar je aan begint...

Ik wil trouwen omdat het me romantisch lijkt en het handig is qua bureaucratische en financiële zaken en wanneer je kinderen krijgt.

Maar de belofte om bij elkaar te blijven die hebben wij allang gemaakt. Misschien niet luidkeels in een kerk, maar wel voor ons tweeën samen, en dat blijft toch het belangrijkste.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 17:02:13 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Dat voegt toe dat ik daarmee mijn persoonlijke visie weergeef. Mag je overslaan

Maar ik ben benieuwd naar jouw visie en hoe je huwelijkscathechese ziet, wat het is en waarom het toegevoegde waarde heeft?

[Jalikaatje 1]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 16:59:06 schreef Piebe het volgende: [...] Ik waardeer zo'n houding enorm, want als mijn ex wat meer zo gedacht had waren we nu nog samen geweest, maar vergis je niet, als iemand er geestelijk uitstapt kan die fysiek wel in je nabijheid verkeren en toch duizenden kilometers bij je vandaan zijn, daar verandert huwen niks aan en het garandeert je evenmin iets.

Daarom moet je van tevoren weten waar je aan toe bent. Zo kun je afspreken dat in tijden waarin je ver uit elkaar lijkt te groeien, Gods hulp te vragen in het huwelijk. Motivatie om door te gaan, kracht om voor elkaar te blijven kiezen. Nee, het is absoluut niet makkelijk, het is veel fijner om bij iemand te zijn die niet zoveel moeite zou hoeven doen om je lief te hebben... Maar de makkelijkste weg is niet altijd de beste. Als je kiest voor een huwelijk, heb je ook de consequenties te dragen (en de zegen )

[Piebe 84]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 17:03:53 schreef Jalikaatje het volgende: [...] Daarom moet je van tevoren weten waar je aan toe bent. Zo kun je afspreken dat in tijden waarin je ver uit elkaar lijkt te groeien, Gods hulp te vragen in het huwelijk. Motivatie om door te gaan, kracht om voor elkaar te blijven kiezen. Nee, het is absoluut niet makkelijk, het is veel fijner om bij iemand te zijn die niet zoveel moeite zou hoeven doen om je lief te hebben... Maar de makkelijkste weg is niet altijd de beste. Als je kiest voor een huwelijk, heb je ook de consequenties te dragen (en de zegen )

Ja, dat vind ik een pracht instelling, echt waar, maar ik neem aan dat je niet anders redeneert voordat je gehuwd bent toch?

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 17:03:13 schreef Asteraceae het volgende: [...] Maar ik ben benieuwd naar jouw visie en hoe je huwelijkscathechese ziet, wat het is en waarom het toegevoegde waarde heeft?

Oh, dat bedoelde je, dan las ik je vraag verkeerd.

Huwelijkscatechese is, kort gezegd, gericht op het bieden van wat theoretische achtergrond, wat pastorale zorg en begeleiging, bij het huwelijkssacrament.

Het heeft volgens mij toegevoegde waarde omdat het maakt dat mensen die sacrament wat bewuster ontvangen en daardoor ook beter de vruchten kunnen ontvangen. God zegent namelijk niet alleen wie Hij wil, God heeft ook aan de Kerk ahw handelingsbevoegdheid gedelegeerd (Mt 16:19). Wie voor de Kerk trouwt, is voor God getrouwd, en dat huwelijk zal niet ontbonden worden maar eindigt slechts door de dood. Het kan mensen helpen zich daar redelijk bewust van te zijn. Desnoods in het voorkomen dat iemand in het huwelijk stapt, dat heb ik ook wel meegemaakt.

[Asteraceae 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 17:14:47 schreef Cornelius van Wijck het volgende: [...] Oh, dat bedoelde je, dan las ik je vraag verkeerd. Huwelijkscatechese is, kort gezegd, gericht op het bieden van wat theoretische achtergrond, wat pastorale zorg en begeleiging, bij het huwelijkssacrament.

En hoe lang duurt dat? Aan de hand van wat gaat dat (boekje, eigen onderwerpen, onderwerpen aangedragen door diaken/pastor,....)?

Quote:

Het heeft volgens mij toegevoegde waarde omdat het maakt dat mensen die sacrament wat bewuster ontvangen en daardoor ook beter de vruchten kunnen ontvangen. God zegent namelijk niet alleen wie Hij wil, God heeft ook aan de Kerk ahw handelingsbevoegdheid gedelegeerd (Mt 16:19). Wie voor de Kerk trouwt, is voor God getrouwd, en dat huwelijk zal niet ontbonden worden maar eindigt slechts door de dood. Het kan mensen helpen zich daar redelijk bewust van te zijn. Desnoods in het voorkomen dat iemand in het huwelijk stapt, dat heb ik ook wel meegemaakt.

Klinkt goed.

Weet iemand hoe dit bij protestante kerken is?

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 17:20:40 schreef Asteraceae het volgende: [...] En hoe lang duurt dat? Aan de hand van wat gaat dat (boekje, eigen onderwerpen, onderwerpen aangedragen door diaken/pastor,....)?

Dat varieert per parochie denk ik. Wij hebben er in onze parochie een tweetal persoonlijke gesprekken en drie a vier avonden met een aantal stellen voor uitgetrokken. En na de huwelijken komen we jaarlijks een avondje bij elkaar, is de bedoeling.

Wij hebben geen gebruik gemaakt van een boekje, maar we hebben als pastoraal team e.e.a. voorbereid aan de hand van kerkelijke wetgeving en geloofsleer.

Quote:

Weet iemand hoe dit bij protestante kerken is?

Het enige dat ik weet is dat het daar geen sacrament is, en dat de (meeste?) protestante denominaties de rol van de kerk fundamenteel anders zien.

[WonderfulStar 0]

ik ben het met het eerste antwoord van CVW eens, het is een keuze die je maakt, waar je je vervolgens aan houdt.

ik koos voor mijn man. we hadden nog geen jaar een relatie, maar ik heb helemaal voor hem gekozen en hij voor mij.

we waren en zijn heel zeker van elkaar.

[Dunya 0]

Quote:

Op maandag 08 februari 2010 17:01:17 schreef Asteraceae het volgende: [...]Hoe kan je dat beoordelen, je bent toch nog nooit getrouwd geweest? [...]Perfect??? En dan is het naief om vanuit huis te trouwen? [...] Hoe bepaal je 'echt goed kent'? En als je trouwt, beloof je trouw tot de dood je scheidt, de meeste mensen doen dat 'écht heel bewust'.

Het huwelijk is zoveel als je er zelf van maakt. Mijn vriend en ik hebben elkaar al eeuwige trouw beloofd, dit willen we best nog verzilveren door te trouwen, maar onze relatie zal niet veranderen door een handtekening onder een papiertje.

Ik denk dat we elkaar beter kennen dan in het geval dat we niet zouden samenwonen. We maken elkaar nu iedere dag mee, met alle positieve en negatieve kanten en dát accepteren we van elkaar, we leren steeds beter met elkaar omgaan. Dát noem ik perfect, niet dat het áltijd perfect gaat, maar wel dat we elkaar liefhebben om de persoon die we zijn en niet om de illusie die we van elkaar hebben omdat we nog zo smoorverliefd op de ander zijn. Het is wat gegronder allemaal.