twijfel of geloof

[Eulogía 0]

Vanuit een traditie zeg ik niets. Er staat dat hij mag aanvullen. Jezus heeft geleden en het lijden van Paulus gaat door. Paulus werd niet arm zodat anderen rijk werden en Paulus werd niet ziek, zodat anderen gezond werden en Paulus droeg geen zonden, zodat anderen vrij kwamen van zonden.

Paulus leed om wille van de verbreiding van het evangelie (schipbreuk, gevangenschap, slangenbeet, vervolging, steniging enz.).

Paulus maakte ook gebruik van zijn rechten als Romeins staatsburger, terwijl Jezus Zich als een mak schaap naar de slachtbank liet leiden en Zijn mond niet open deed.

[Raido 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 13:28:11 schreef Eulogía het volgende: O.k., maar als je op God vertrouwt, verdwijnen ook twijfel en angst. [...]Gelovigen horen ook te reageren vanuit de wijsheid van de Heilige Geest.[...]Als het goed is volg je Hem wel in alles na (met uitzondering van Zijn plaatsvervangende lijden).

Ik ben niet zo van dat simsalabim. Ik schreef het net kort in het andere topic, maar dus maar weer. Bijbelteksten werken niet als toverspreuken. Je kunt van alles zeggen tegen iemand, maar er zijn maar weinig mensen die stante pede dan ook zoiets aannemen.

Denk bijvoorbeeld aan de tekst En als hij komt, zal hij de wereld overtuigen van zonde, gerechtigheid en oordeel. of dat wat Johannes schrijft aan één van de gemeenten in Klein Azië en gij weet niet, dat gij zijt ellendig, en jammerlijk, en arm, en blind, en naakt.. Dat was een gemeente van christenen en toch wisten ze de meest basale zaken van het geloof niet?

Waarom laat God opschrijven dat we overtuigd moeten worden van zonde, gerechtigheid en oordeel. Overtuigen is niet zomaar een woord, iemand ergens van overtuigen is moeilijk. Helemaal wanneer het iets is waar je eigenlijk blind voor bent. Iemand er van overtuigen dat hij iets eigenlijk beter op een andere manier kan doen is moeilijk soms op het pijnlijke af. Mij overtuigen van het feit dat blauw en paars helemaal niet 'heel erg veel op elkaar lijken' is ook heel moeilijk.

Nu lijkt het onderhand wel dat ik een pleidooi hou voor de droefgeestigheid en de twijfelmoedigheid. Nee, dat is niet de bedoeling. Ik kan persoonlijk alleen heel erg kriegel worden van mensen die op die manier omgaan met geloof en mijn geloof, waaronder dus de twijfel. Je twijfelt niet aan de goedheid van God, maar wel of je het allemaal een beetje doet zoals Hij wil. In mijn geloofsleven lijkt de hemel soms wel van koper, de gebeden komen niet hoger dan het plafond en iets anders kan ik ook niet echt.

De Heilige Geest is er, Hij is de Parakleet, de Trooster. Dat heb ik (en ik durf gerust te zeggen, elke gelovige) nodig. Je hoeft niet getroost, geholpen of bijgestaan te worden als het allemaal koek en ei is en je 'huppelend als een veldhoen over de bergen gaat, omdat God met je is'.

Die tijden gaan niet voor eeuwig zo door. Er is beproeving en door beproeving loutering er is twijfel en er is geloof.

[Eulogía 0]

De Trooster, Helper, Advocaat enz. heeft een gelovige nodig omdat een gelovige te maken krijgt met vervolging.

Deze Hulp is er ook zodat mensen niet hoeven te twijfelen, maar zelfs onder zware stormen (denk aan het huis op de rots) zekerheid van een rotsvaste ondergrond hebben.

Dat wil niet zeggen dat er geen begrip hoeft te zijn voor mensen die twijfelen.

Jud. 1

22 En weest ook barmhartig jegens sommigen, die twijfelen

Maar het is zaak om opgebouwd te worden in het geloof en te bidden in de Heilige Geest (bidden in tongen), zodat twijfel gaat wijken.

Jud. 1

20 Maar gij, geliefden, bewaart uzelf in de liefde Gods, door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof en door te bidden in de heilige Geest

Kol. 2

6 Nu gij Christus Jezus, de Here, aanvaard hebt, wandelt in Hem, 7 geworteld en dan opgebouwd wordend in Hem, bevestigd wordend in het geloof, zoals u geleerd is, overvloeiende in dankzegging.

[Raido 0]

Ik denk niet dat ik het over kan brengen wat ik bedoel.

Zwart < ---- > Wit

Geloof < ---- > Ongeloof

Daarnaast is nog twijfel en het is niet grijs.

[Eulogía 0]

Ja en er is nog groot geloof en kleingeloof.

Ik geloof dat een grote verantwoordelijkheid ligt bij de kerkleiding die door apostelen, profeten, evangelisten, pastoren en leraren de gelovigen zouden moeten opleiden van kleingeloof, ongeloof en twijfel naar een steeds groter wordend geloof.

Ef. 4

11 En Hij heeft zowel apostelen als profeten gegeven, zowel evangelisten als herders en leraars, 12 om de heiligen toe te rusten tot dienstbetoon, tot opbouw van het lichaam van Christus, 13 totdat wij allen de eenheid des geloofs en der volle kennis van de Zoon Gods bereikt hebben, de mannelijke rijpheid, de maat van de wasdom der volheid van Christus. 14 Dan zijn wij niet meer onmondig, op en neder, heen en weder geslingerd onder invloed van allerlei wind van leer, door het valse spel der mensen, in hun sluwheid, die tot dwaling verleidt, 15 maar dan groeien wij, ons aan de waarheid houdende, in liefde in elk opzicht naar Hem toe, die het hoofd is, Christus. 16 En aan Hem ontleent het gehele lichaam als een welsluitend geheel en bijeengehouden door de dienst van al zijn geledingen naar de kracht, die elk lid op zijn wijze oefent, deze groei des lichaams, om zichzelf op te bouwen in de liefde.

Dit proces houdt nooit op. Het geloof dat ik heb kan ook nog altijd meer en meer toenemen. Totdat iemand net zo'n groot geloof heeft als Jezus Christus, kan iemand nog toenemen in geloof.

[Annatar 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 14:01:40 schreef Eulogía het volgende: Vanuit een traditie zeg ik niets. Er staat dat hij mag aanvullen . Jezus heeft geleden en het lijden van Paulus gaat door. Paulus werd niet arm zodat anderen rijk werden en Paulus werd niet ziek, zodat anderen gezond werden en Paulus droeg geen zonden, zodat anderen vrij kwamen van zonden. Paulus leed om wille van de verbreiding van het evangelie (schipbreuk, gevangenschap, slangenbeet, vervolging, steniging enz.). Paulus maakte ook gebruik van zijn rechten als Romeins staatsburger, terwijl Jezus Zich als een mak schaap naar de slachtbank liet leiden en Zijn mond niet open deed.

Jammer dat je je beroept op menselijke interpretaties en niet op wat er in Gods Woord staat. Maar goed dat mag he.

[Eulogía 0]

Het staat je vrij om met het woord van God te proberen te weerleggen wat ik schrijf.

[Gast Anon_phpbb]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 15:42:47 schreef Eulogía het volgende: Het staat je vrij om met het woord van God te proberen te weerleggen wat ik schrijf.

vergeet Job niet he. Als je zegt dat je alles Bijbels onderbouwt volstaat het niet iets te beweren en dan de ander te vragen het Bijbels te weerleggen

[Eulogía 0]

Ik heb al vaker de volgende teksten gegeven, waaruit blijkt dat Jezus arm en ziek werd en de zonden en de vloek op Zich namen, zodat gelovigen rijk, gezond, vrij van zonde en vloek zouden worden.

2 Kor. 8:9, Gal. 3:13, 1 Petr. 2:24 enz. . Ook verwees ik ernaar dat Paulus zich niet zomaar ongestraft liet afranselen zoals Jezus, maar dat hij zich beroepte op zijn Romeins staatsburgerschap.

Van Jezus wordt expliciet vermeld dat Hij bepaalde dingen onderging, zodat dit anderen niet zou hoeven te overkomen. Als een ander beweert dat ditzelfde voor Paulus zou gelden, zou de ander met bewijzen moeten komen en zou ik niet het tegendeel hoeven te bewijzen.

[Gast Anon_phpbb]

oh, mee eens hoor. Mijn punt was alleen dat je moet oppassen met de onderbouwing "ik zeg het, en weerleg me maar" als je geen Bijbelse basis meelevert.

[Annatar 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 15:42:47 schreef Eulogía het volgende: Het staat je vrij om met het woord van God te proberen te weerleggen wat ik schrijf.

Dat hoeft niet want ik heb het al bewezen.

[Videl 0]

Quote:

Op zondag 08 november 2009 16:06:51 schreef Okocha het volgende: Ongelovigen denken wel geluk te hebben/ervaren, omdat ze algemener zijn(ze denken dat vrijheid geluk is), ze doen meer enz. enz. Met andere woorden zeggen ze dit; jij moet dit(bidden, god prijzen enz.)en dat mag jij niet(liegen, stelen, slechte middelen gebruiken voor de gezondheid enz. enz.), dus heb jij een beperkte leven..kijk ik doe dit en dat(ik hoef me niet aan regels te houden, dus heb ik meer geluk, juist omdat ik vrijheid heb) MAAR hij vergeet een belangrijk punt, hij denkt dat hij algemeen is, maar in werkelijkheid is hij dat niet. Want hij is met zijn gedachte en zijn wil beperkt tot het heden, houdt geen rekening met de toekomst(conclusies van zijn daden, want het spijt van morgen heeft als oorzaak de fouten die je vandaag gemaakt hebt. Een gelovige daarentegen is veel breder, algemener, want hij denkt niet alleen aan het nu of gister, maar hij denkt ook aan een eeuwige leven en houdt zich aan de regels om dus niet spijt te krijgen in het eeuwige leven.

Ik wil hier toch even op reageren.

Ik geloof niet zoals de meesten hier (ik twijfel ). Ik ga niet naar de kerk en ik zou de bijbel ook niet letterlijk nemen. Maar ik ben eerlijk en oprecht, ik steel niet, ik moord niet, ik gebruik geen drugs, ik rook niet en ik drink geen alcohol. Volgens mij zijn er genoeg mensen die dit allemaal ook niet doen, en toch niet gelovig zijn. Ik vind het erg kortzichtig om te zeggen dat ongelovigen dat allemaal wel zouden doen omdat ze die vrijheid hebben. Ik denk ook absoluut niet dat ik meer geluk heb omdat ik niet bid. Wat ik overigens een keuze vind en geen plicht.

Ik denk ook niet alleen aan het hier en nu, ik denk van te voren ook na wat voor consequenties er aan mijn acties kleven voor later. Ik denk misschien niet aan het leven na de dood, maar wel aan aan mijn 'levende toekomst'.

Daarnaast ken ik genoeg gelovigen die wel bidden en naar de kerk gaan, maar ook liegen en drugs gebruiken en onoprecht zijn. Maar die wel over mij oordelen omdat ik niet leef volgens hun regels (die ze zelf ook aan hun laars lappen.)

Ik denk daarom dat je niet zo stellig kan zeggen dat ongelovigen met hun gedachten beperkt zijn tot het heden. Er zullen er zat zijn die niet verder kijken dan hun neus lang is, maar echt niet allemaal. En er zullen zat gelovigen zijn die ook gaan voor het plezier van het hier en nu en pas denken aan het leven erna als ze ernstig ziek worden of als er iets ergs gebeurt.

Om op de beginpost te reageren, ik vind twijfel zelf veel moeilijker dan met overtuiging iets geloven. Ik wou dat ik overtuigt iets geloofde, dan heb je denk ik veel meer houvast. Misschien ook wel meer een doel, al denk ik zelf niet dat je dat zo zwart wit kan zien. Iig heb je een 'zekerheid', omdat je dat geloofd.

[Eulogía 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 16:10:00 schreef Bonaventura het volgende: Dat hoeft niet want ik heb het al bewezen.

Waarmee?

[Annatar 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 16:14:19 schreef Eulogía het volgende: [...]Waarmee?

Met het Woord van God.

[Eulogía 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 16:11:07 schreef Videl het volgende: Ik wil hier toch even op reageren. Ik geloof niet zoals de meesten hier (ik twijfel ). Ik ga niet naar de kerk en ik zou de bijbel ook niet letterlijk nemen. Maar ik ben eerlijk en oprecht, ik steel niet, ik moord niet, ik gebruik geen drugs, ik rook niet en ik drink geen alcohol. Volgens mij zijn er genoeg mensen die dit allemaal ook niet doen, en toch niet gelovig zijn. Ik vind het erg kortzichtig om te zeggen dat ongelovigen dat allemaal wel zouden doen omdat ze die vrijheid hebben. Ik denk ook absoluut niet dat ik meer geluk heb omdat ik niet bid. Wat ik overigens een keuze vind en geen plicht. Ik denk ook niet alleen aan het hier en nu, ik denk van te voren ook na wat voor consequenties er aan mijn acties kleven voor later. Ik denk misschien niet aan het leven na de dood, maar wel aan aan mijn 'levende toekomst'. Daarnaast ken ik genoeg gelovigen die wel bidden en naar de kerk gaan, maar ook liegen en drugs gebruiken en onoprecht zijn. Maar die wel over mij oordelen omdat ik niet leef volgens hun regels (die ze zelf ook aan hun laars lappen.) Ik denk daarom dat je niet zo stellig kan zeggen dat ongelovigen met hun gedachten beperkt zijn tot het heden. Er zullen er zat zijn die niet verder kijken dan hun neus lang is, maar echt niet allemaal. En er zullen zat gelovigen zijn die ook gaan voor het plezier van het hier en nu en pas denken aan het leven erna als ze ernstig ziek worden of als er iets ergs gebeurt.

Hier draait het geloof in Jezus Christus ook niet om. Het geloof in Jezus Christus draait er niet om om goede dingen te doen en daarmee in de hemel te komen, maar door het geloof in Jezus Christus komen gelovigen in de hemel. De daden van de christenen dragen niet bij aan de redding en doen er niets aan af.

Quote:

Op maandag 13 september 2010 16:14:50 schreef Bonaventura het volgende: Met het Woord van God.

Welke tekst(en)?

Quote:

Op maandag 13 september 2010 16:11:07 schreef Videl het volgende: Om op de beginpost te reageren, ik vind twijfel zelf veel moeilijker dan met overtuiging iets geloven. Ik wou dat ik overtuigt iets geloofde, dan heb je denk ik veel meer houvast. Misschien ook wel meer een doel, al denk ik zelf niet dat je dat zo zwart wit kan zien. Iig heb je een 'zekerheid', omdat je dat geloofd.

Geloof/zekerheid is voor iedereen weggelegd. Jezus Christus wil mensen leren geloven en Hij wil mensen een doel om te leven geven.

[Hongerige Wolf 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 13:50:59 schreef Eulogía het volgende: [...]Maar je mag rekening houden met de Goddelijke bijstand die Jezus ook had/heeft.

Daar ben ik het roerend mee eens. Ik kan geen water in wijn veranderen en ook niet op water lopen, maar ik doe mijn best hè.

[Ursa 1]

@ Eulogía: wat ik niet snap is dat je zo ageert tegen twijfel. Je haalt zelf teksten aan waarin opgeroepen wordt geduldig te zijn met twijfelaars. Dat twijfel niet het ideaal is, zal iedereen (behalve de agnosten dan) beamen. Ideaal is wanneer we God mogen kennen van aangezicht tot aangezicht, zodat we niet eens meer hoeven te twijfelen. Het is denk ik ook daarom dat Jezus zijn discipelen 'kleingelovigen' noemt, omdat ze zo dicht bij God zijn en de wonderen van Zijn Koninkrijk zien, maar alsnog twijfelen...

Twijfel hoort bij het geloofsleven, al was het in een bepaalde levensfase. Het zal ongetwijfeld ook verschillen per persoon. Maar als je de twijfel in jezelf gaat ontkennen, dan maak je jezelf kapot. Twijfel kan ook een bedoeling hebben, dat je eerst ergens doorheen moet voor je jezelf aan God kunt geven. Het doel is om dichter bij God te komen. Ik heb altijd geleerd dat God een God van relatie is: Hij wil graag met ons omgaan. Hij geeft ons ruimte. We mogen (een tijdje) twijfelen. Tegelijk belooft Hij ons Zijn Geest.

God is niet een God die je geloofstwijfel of -crisis oplost met een 'toverspreuk', maar een God die meegaat in dat donkere dal en aan het eind staat te wachten en Zijn hand uitstrekt om je er uit te helpen.

[Eulogía 0]

Quote:

Op maandag 13 september 2010 17:09:31 schreef Hongerige Wolf het volgende: Daar ben ik het roerend mee eens. Ik kan geen water in wijn veranderen en ook niet op water lopen, maar ik doe mijn best hè.

Ik ben van mening dat je die beide dingen wel kan doen. (Maar ze zijn niet in alle situaties gepast/nodig.)

Quote:

Op woensdag 15 september 2010 14:28:24 schreef Ursa het volgende: @ Eulogía: wat ik niet snap is dat je zo ageert tegen twijfel. Je haalt zelf teksten aan waarin opgeroepen wordt geduldig te zijn met twijfelaars. Dat twijfel niet het ideaal is, zal iedereen (behalve de agnosten dan) beamen. Ideaal is wanneer we God mogen kennen van aangezicht tot aangezicht, zodat we niet eens meer hoeven te twijfelen. Het is denk ik ook daarom dat Jezus zijn discipelen 'kleingelovigen' noemt, omdat ze zo dicht bij God zijn en de wonderen van Zijn Koninkrijk zien, maar alsnog twijfelen... Twijfel hoort bij het geloofsleven, al was het in een bepaalde levensfase. Het zal ongetwijfeld ook verschillen per persoon. Maar als je de twijfel in jezelf gaat ontkennen, dan maak je jezelf kapot. Twijfel kan ook een bedoeling hebben, dat je eerst ergens doorheen moet voor je jezelf aan God kunt geven. Het doel is om dichter bij God te komen. Ik heb altijd geleerd dat God een God van relatie is: Hij wil graag met ons omgaan. Hij geeft ons ruimte. We mogen (een tijdje) twijfelen. Tegelijk belooft Hij ons Zijn Geest. God is niet een God die je geloofstwijfel of -crisis oplost met een 'toverspreuk', maar een God die meegaat in dat donkere dal en aan het eind staat te wachten en Zijn hand uitstrekt om je er uit te helpen.

Ik ageer er tegen, omdat ik het jammer vind dat zoveel mensen twijfel voor lief nemen. Met twijfel doet een mens zichzelf ('en God') tekort. Veel mensen blijven altijd (of decennia lang) op hetzelfde niveau van twijfel/geloof, terwijl mensen drastisch kunnen veranderen en mensen van twijfel een krachtig geloof kunnen krijgen. De discipelen twijfelden wel en maakten fouten, maar na de uitstorting van de Heilige Geest waren ze drastisch veranderd. In dezelfde kracht waarin zij werkten, kunnen alle christenen werken. Er is een leven in een veel groter geloof mogelijk dan veel mensen beseffen.

[Ursa 1]

Ik ben er zeker mee eens dat twijfel niet eeuwigdurend kan zijn. Daarin is het goed op jezelf te letten, dat je niet twijfelt om het twijfelen. Voor sommigen kan het moeilijk zijn zichzelf aan God over te geven, en dan is twijfel een mooi excuus. Oprechte twijfel kun je echter beter oplossen/bespreken dan negeren.

Als je bijv. moeite hebt met wetenschappelijke inzichten kun je de HG bidden om meer geloof. Maar als je die twijfel niet afdoende 'bedandelt' zal hij blijven terugkomen.

[Eli7 0]

Quote:

Op woensdag 15 september 2010 14:29:48 schreef Eulogía het volgende: Ik ageer er tegen, omdat ik het jammer vind dat zoveel mensen twijfel voor lief nemen. Met twijfel doet een mens zichzelf ('en God') tekort. Veel mensen blijven altijd (of decennia lang) op hetzelfde niveau van twijfel/geloof, terwijl mensen drastisch kunnen veranderen en mensen van twijfel een krachtig geloof kunnen krijgen. De discipelen twijfelden wel en maakten fouten, maar na de uitstorting van de Heilige Geest waren ze drastisch veranderd. In dezelfde kracht waarin zij werkten, kunnen alle christenen werken. Er is een leven in een veel groter geloof mogelijk dan veel mensen beseffen.

Maar daarmee is je probleem dus eigenlijk niet dat mensen twijfelen. Maar vooral dat mensen te lang in hun twijfel kunnen blijven hangen zonder daarbij vooruit te komen in hun 'geestelijk leven'. Om naar het voorbeeld van Job te gaan: het was niet verkeerd dat Job twijfelde. Op zich kon hij daar zelfs vrij weinig aan doen. Want wie zou in een dergelijke situatie niet gaan twijfelen?

Het zou echter pas verkeerd zijn wanneer Job niet met zijn twijfel naar God zou zijn gegaan, zodat God hem een weerwoord zou kunnen geven. Job zat dan wel verkeerd met zijn twijfels aan God. Maar doordat hij met die twijfels naar God ging, heeft hij meer van God mogen zien dan hij zou hebben gezien wanneer hij die twijfels maar weggedrukt had.

Ik denk om die reden dat het niet verkeerd is om te twijfelen. Het belangrijkste is hoe je met die twijfel omgaat. Hier zie je namelijk dat Job, ondanks zijn twijfel, nog wel steeds op God vertrouwde. Had hij dat niet gedaan, dan was hij niet met zijn twijfel naar God toegegaan. Je bent pas te ver weg als je de overtuiging hebt dat ook God geen antwoord meer op jouw twijfel heeft.

[Eulogía 0]

Ik geloof dat mensen van twijfel af kunnen komen, zodat mensen in iedere situatie rotsvast geloof in God hebben.

En dat rotsvaste geloof wil God steeds verder bevestigen en -zoals bij de wortels van een boom- kan het geloof ook steeds dieper en steviger worden gegrondvest in de bodem.

Vaak heeft het ook te maken met het onvoldoende kennen van God. Als Job God beter had gekend, had hij beter geweten dat God hem van alles zou verlossen en dat God hem rijker en gezond zou maken.

Dat geldt voor iedereen, ook voor mij. Hoe beter ik Hem leer kennen, hoe liefdevoller, genadiger en overvloediger/vrijgeviger ik Hem ga zien.

Paulus en Silas zongen in de gevangenis. Dat duidt op geloof en geen twijfel. Ze wisten dat ze zouden worden verlost. Ze hadden geen idee hoe God dat zou doen, maar dat Hij het zou doen, stond voor hen vast. Ze hoefden zich nergens zorgen om te maken (Matth. 6:25-34).

[Eli7 0]

Maar het punt is denk ik juist dat je door die twijfel heen, God beter kunt leren kennen. Zonder deze twijfel had Job God nooit op deze manier leren kennen. We kunnen namelijk niet direct allemaal vaders in het geloof zijn. Iedereen moet door zijn fase van zuigeling en jongeling met ook de twijfels die horen bij het geloofsopgroeien.

[Robert Frans 1.542]

Ik heb het idee dat Eulogía dat ook bedoeld, maar dat als het geloof alleen maar worstelen en twijfelen zou zijn, het tijd wordt voor maatregelen. Vergelijk het met een huwelijk: als het vooral moeite oplevert en je er elke dag voor "moet vechten," zoals sommigen beweren, dan wordt het misschien eens hoog tijd voor dringende hulp van buitenaf. Een geloof of een huwelijk dat alleen maar moeite kost, kost je alleen maar teveel energie, zonder dat je er de zegeningen van kunt ontvangen. Twijfel is niet verkeerd, maar het zou niet de basis van je geloof moeten vormen.

[Eli7 0]

Dan zijn we het mooi met elkaar eens.

[Eulogía 0]

Er zijn dingen waarbij ik het eens ben met Eli7, RobertF en anderen, maar ik zie het toch nog wat anders.

Als een mens griep krijgt, probeert die persoon zo snel mogelijk van die griep af te komen en weer gezond en fit verder te leven.

Als iemand twijfel in het leven heeft of krijgt, is het goed om zo snel mogelijk van die twijfel af te komen en (weer) in geloof verder te leven.

Als iemand griep heeft, veroordeel je die persoon niet en heb je geduld met die persoon en wacht je tot het ziekteproces is afgelopen.

Zo veroordeel je ook niet iemand met twijfel en heb je geduld met iemand die twijfelt en wacht je tot die persoon een rotsvaste ondergrond heeft gevonden en daarop stevig (verder) gaat bouwen.

Maar twijfel blijft iets waarvan het goed is om er vanaf te komen.

Zoals er mensen jarenlang ziek kunnen zijn, zijn er ook mensen die jarenlang twijfelen, maar het is goed om een oplossing te vinden voor zowel ziekte als twijfel.