Evangelischen emotioneel?

[Eulogía 0]

Hier kun je discussiëren over de vraag of evangelischen emotioneel zijn en keuzen maken op basis van emotie/gevoel.

Eerst zal ik proberen een definitie te geven van 'evangelischen'. Op basis van reacties in dit topic kan ik de definitie nog aanpassen. Met evangelischen bedoel ik hier alle mensen die zich christen noemen, maar zich niet rekenen tot de katholieken en gereformeerden.

(Zelf ben ik niet evangelisch, maar in dit topic en met deze definitie reken ik mijzelf hier gemakshalve even tot de evangelischen, maar eigenlijk kan ik hier moeilijk voor de evangelischen spreken en kunnen evangelischen zelf het beste reactie geven. Alleen wat betreft 'emotie/gevoel' meen ik dat ik overeenkomsten heb met de evangelischen.)

Nu mijn mening. Ik ben van mening dat evangelischen niet-emotioneel (of weinig-emotioneel) zijn en hun keuzen niet maken op basis van gevoel, maar op basis van een stellige overtuiging die de Heilige Geest geeft in het hart.

Emotie komt voort uit de ziel en de emotie en het gevoel worden juist bestuurd door de menselijke geest. Met de geest heerst de mens over de ziel.

Abraham besliste zo van de een op de andere dag om zijn zoon te offeren. Gereformeerden en katholieken zouden kunnen zeggen dat Abraham hier een hype volgde, maar hij gehoorzaamde direct toen hij Gods stem had gehoord, hoewel hij de vorige dag dat plan nog helemaal niet had.

Jezus was op weg naar het huis van Jaïrus, maar wijzigde ineens zijn plannen en nam eerst geduldig de tijd bij een vrouw die net genezen werd. Jezus merkte dat er kracht uit Hem was gegaan, maar Hij besloot niet op basis van gevoel of emotie om Zijn reis te onderbreken, maar deed de wil van Zijn Vader. Omdat Jezus mensen uit de dood kan doen opstaan, had Jezus geen haast om verder te gaan, maar heeft Hij alle tijd om stil te staan bij de situatie in het leven van een mens.

Emoties zijn niet verkeerd en horen bij de mens, maar emoties hebben niet de overhand. Evangelischen laten zich niet leiden door verdriet, boosheid en angst, maar spreken hun ziel aan en kiezen er rationeel voor om te heersen over deze gevoelens. Ook maken evangelischen geen beslissingen omdat ze er blij van worden, maar omdat ze ervan overtuigd zijn dat het Gods wil is. (Wel is het een logisch gevolg dat evangelischen blij worden als ze de wil van God doen. Doen ze niet de wil van God, dan leidt dat tot ellende in het leven van de evangelische.)

[Olorin 155]

Quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 12:39:35 schreef Barbapapa het volgende: Eerst zal ik proberen een definitie te geven van 'evangelischen'. Op basis van reacties in dit topic kan ik de definitie nog aanpassen. Met evangelischen bedoel ik hier alle mensen die zich christen noemen, maar zich niet rekenen tot de katholieken en gereformeerden.

Eerst ff over je definitie:

Volgens je definitie zouden Oosters Orthodoxen, Lutheranen, Anglicanen, Methodisten, Remonstranten, wederdopers, etc. evangelisch zijn.

Denk niet dat je die bedoelt.

Quote:

Hier kun je discussiëren over de vraag of evangelischen emotioneel zijn en keuzen maken op basis van emotie/gevoel.

Een deel iig wel. Als iets een slecht gevoel geeft staan er bepaalde figuren gelijk klaar om het demonisch te noemen. En als je een sfeertje maakt dan ervaren bepaalde figuren er gelijk God in.

Wat meer naar de inhoud kijken en ook een klein beetje psychologie in het achterhoofd houden zou die mensen geen kwaad doen.

Anderzijds denk ik dat christenen in het algemeen zich heel veel door emoties laten sturen. Of dat nou evangelischen, gereformeerden, of weet ik wie allemaal.

Het verschil misschien is dat de ene groep meer de neiging heeft om dat gevoel achteraf te rationaliseren dan de ander. Dat wil zeggen:

Je hebt een onprettig gevoel ergens bij en je gaat er dan vervolgens 'rationele' argumenten bij zoeken. In feite is dat 't zelfde want bij bijna alles zijn wel argumenten voor te verzinnen. Het klinkt rationeel onderbouwd maar in de praktijk is het ook emotioneel gestuurd.

[Eulogía 0]

O.k. ik sta open voor een betere definitie van 'evangelischen' o.i.d.

Daarnaast: ik kan natuurlijk nooit in het hart van anderen kijken, dus ik kan moeilijk beoordelen of anderen een keuze maken op basis van een gevoel of een sfeertje, of omdat de Heilige Geest mensen ergens toe beweegt.

Naar mijn idee zit er wel een kern van waarheid in dat in het hele christendom gevoel een rol speelt en dat dit soms rationeel wordt gemaakt.

[Raido 0]

Quote:

Nu mijn mening. Ik ben van mening dat evangelischen niet-emotioneel (of weinig-emotioneel) zijn en hun keuzen niet maken op basis van gevoel, maar op basis van een stellige overtuiging die de Heilige Geest geeft in het hart.

Met een vooronderstelling dat de Heilige Geest van die stellige overtuigingen geeft die gepaard gaan met wat 'datsoort'evangelischen de gaven van de Geest noemen. Binnen die overtuiging kun je dan inderdaad niet zeggen dat ze emotioneel zijn omdat ze van mening zijn dat dit de werking van de Geest is. Daarbuiten is dat wel mogelijk, maar wie 'daar in zit' zal het daar hartgrondig mee oneens zijn.

Quote:

Emotie komt voort uit de ziel en de emotie en het gevoel worden juist bestuurd door de menselijke geest. Met de geest heerst de mens over de ziel.

Die volg ik niet, misschien heb je een typfout gemaakt:

a) Emoties komen voort uit de ziel.

Emotie en gevoel worden bestuurd door de menselijke geest.

c) Met de geest heerst de mens over de ziel.

Welke is nu zeg maar het 'psyche' je 'karakter' en welke is je 'eeuwige geest die na je dood geoordeeld zal worden?'.

Quote:

Abraham besliste zo van de een op de andere dag om zijn zoon te offeren. Gereformeerden en katholieken zouden kunnen zeggen dat Abraham hier een hype volgde, maar hij gehoorzaamde direct toen hij Gods stem had gehoord, hoewel hij de vorige dag dat plan nog helemaal niet had.

Dat zou ik; gereformeerde ook zeggen. Abraham deed dat omdat God hem dat opdroeg. Hij zou het zelfs doen terwijl hij het niet wilde.

Quote:

Jezus was op weg naar het huis van Jaïrus, maar wijzigde ineens zijn plannen en nam eerst geduldig de tijd om een vrouw te genezen. Jezus merkte dat er kracht uit Hem was gegaan, maar Hij besloot niet op basis van gevoel of emotie om Zijn reis te onderbreken, maar deed de wil van Zijn Vader

Emotie of gevoel staan niet tegenover de wil van de Vader. Ik vind dan ook niet dat je hier echt wat over kunt zeggen. Jezus deed de wil van de Vader.

Emoties zijn niet verkeerd en horen bij de mens, maar emoties hebben niet de overhand. Evangelischen laten zich niet leiden door verdriet, boosheid en angst, maar spreken hun ziel aan en kiezen er rationeel voor om te heersen over deze gevoelens.

[Robert Frans 1.653]

Quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 13:56:18 schreef Harm-Jan het volgende: [...]Dat zou ik; gereformeerde ook zeggen. Abraham deed dat omdat God hem dat opdroeg. Hij zou het zelfs doen terwijl hij het niet wilde.

Ik denk eerder dat God en Abraham elkaar gewoon erg uitdaagden, omdat Abraham hiervóór nogal een leven van eigen foute beslissingen en ingrepen had geleidt. God daagde Abraham uit door nu écht eens zijn vertrouwen op Hem te stellen. Abraham daagde God uit door ineens ook écht die verschrikkelijke opdracht na te volgen. Ternauwernood greep God in en was het eindelijk vrede tussen die twee: beiden wisten nu wat ze aan elkaar hadden en bleken zo als het ware aan elkaar gewaagd.

Maar goed, waarschijnlijk is dit érg off-topic.

[Eulogía 0]

Quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 13:56:18 schreef Harm-Jan het volgende: [...]Die volg ik niet, misschien heb je een typfout gemaakt: a) Emoties komen voort uit de ziel. Emotie en gevoel worden bestuurd door de menselijke geest. c) Met de geest heerst de mens over de ziel.

Klopt. (Misschien had ik beter een punt-komma kunnen typen nadat ik 'emoties komen voort uit de ziel' schreef.)

Quote:

Welke is nu zeg maar het 'psyche' je 'karakter' en welke is je 'eeuwige geest die na je dood geoordeeld zal worden?'.

Dat is een lastige. Het karakter komt denk ik nogal overeen met de ziel. De ziel hangt ook samen met het woord 'zielig' en met het vlees van de mens. Het vlees / de ziel schreeuwt om aandacht en wil graag zielig gevonden worden en heeft zelfmedelijden. (Jezus had geen zelfmedelijden, maar deed Gods wil onder alle omstandigheden en tot het uiterste. Hij had wel gevoel, Hij was soms met ontferming bewogen en huilde soms, maar bleef de wil van de Vader doen.)

Het is belangrijk dat de christen een geestelijk volwassen karakter krijgt. Het karakter moet dus gevormd worden. Ik denk dat dit overeenkomt met het onderwerpen van de ziel.

Wat precies geoordeeld wordt, weet ik op dit moment niet precies. Ik neig ernaar te zeggen dat dit de geest is. De geest is de identiteit van een mens. De nieuw-geboren mens is de nieuwe geest, waarmee de mens contact heeft met God. Dit staat in de Bijbel overigens over het oordeel voor de gelovigen:

Joh 5,24

Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, wie mijn woord hoort en Hem gelooft, die Mij gezonden heeft, heeft eeuwig leven en komt niet in het oordeel, want hij is overgegaan uit de dood in het leven.

[Raido 0]

Quote:

Dat is een lastige. Het karakter komt denk ik nogal overeen met de ziel.

Ik denk eigenlijk niet, maar goed dat is een heel andere discussie. Voor dit topic zouden we deze termen aan kunnen houden:

Ziel -

Geest - (Engels: Mind, dus je verstanden, redelijkheid, denken, hersenprocessen zoiets).

Lichaam

Quote:

De ziel hangt ook samen met het woord 'zielig' en met het vlees van de mens.

Zielig ligt niet in de mens waar het overgaat, het is een vorm van medelijden (deerniswekend) die je hebt met iemand anders. Ik weet of dat woord zo verwant is

Quote:

Het vlees / de ziel schreeuwt om aandacht en wil graag zielig gevonden worden en heeft zelfmedelijden.

Het vlees staat tegenover de ziel als concept in de Bijbel.

Quote:

(Jezus had geen zelfmedelijden, maar deed Gods wil onder alle omstandigheden en tot het uiterste. Hij had wel gevoel, Hij was soms met ontferming bewogen en huilde soms, maar bleef de wil van de Vader doen.)

Dat wil dan weer niet zeggen dat Hij geen zelfmedelijden had. De wil van de Vader doen is niet automatisch geen zelfmedelijden hebben.

Quote:

Het is belangrijk dat de christen een geestelijk volwassen karakter krijgt. Het karakter moet dus gevormd worden. Ik denk dat dit overeenkomt met het onderwerpen van de ziel.

Niet de ziel maar het vlees moet onderworpen worden. Je zult vast wat anders bedoelen want zo lijkt het namelijk een omgekeerd evangelie.

Quote:

Wat precies geoordeeld wordt, weet ik op dit moment niet precies. Ik neig ernaar te zeggen dat dit de geest is. De geest is de identiteit van een mens. De nieuw-geboren mens is de nieuwe geest, waarmee de mens contact heeft met God. Dit staat in de Bijbel overigens over het oordeel voor de gelovigen:

Weer oneens. De ziel is van (twijfel, HJ) tot eeuwigheid dezelfde het is een geestelijk wezen net als een engel of God zelf. Geestelijk wezen staat hier tegenover fysiek/vleselijk wezen. De wedergeboren mens, die vernieuwd word (niet vervangen). Hoe dan ook, andere discussie

Met een vooronderstelling dat de Heilige Geest van die stellige overtuigingen geeft die gepaard gaan met wat 'datsoort'evangelischen de gaven van de Geest noemen. Binnen die overtuiging kun je dan inderdaad niet zeggen dat ze emotioneel zijn omdat ze van mening zijn dat dit de werking van de Geest is. Daarbuiten is dat wel mogelijk, maar wie 'daar in zit' zal het daar hartgrondig mee oneens zijn.

Hier gaat het om en nee ik ben niet van mening dat de Geest buiten het gevoel om gaat dat zal mee werken net als rationaliteit of wat voor zaken dan ook, het zal meespelen en gebruikt worden door God om je te werken tot wedergeboorte en bekering. Ik kan er nog net bij dat mensen bepaalde zaken terugredeneren tot de schriften en het daar ook lezen. Daar waar mensen zeggen dat bepaalde evangelischen te emotioneel zijn daar bedoelen ze dan waarschijnlijk het hele 'emotieopwekkende' gedoe. Van synthesizers als massabijeenkomsten e.d.

Dat is m.i. geen Geesteswerk maar mensenwerk.

[Eulogía 0]

Quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 14:44:25 schreef Harm-Jan het volgende: [...]Weer oneens. De ziel is van (twijfel, HJ) tot eeuwigheid dezelfde het is een geestelijk wezen net als een engel of God zelf. Geestelijk wezen staat hier tegenover fysiek/vleselijk wezen. De wedergeboren mens, die vernieuwd word (niet vervangen). Hoe dan ook, andere discussie

Ik schreef ook dat ik er naar 'neigde', maar ik ben er op dit moment niet helemaal over uit. Ik zou dat nog beter moeten bekijken.

Quote:

Met een vooronderstelling dat de Heilige Geest van die stellige overtuigingen geeft die gepaard gaan met wat 'datsoort'evangelischen de gaven van de Geest noemen. Binnen die overtuiging kun je dan inderdaad niet zeggen dat ze emotioneel zijn omdat ze van mening zijn dat dit de werking van de Geest is. Daarbuiten is dat wel mogelijk, maar wie 'daar in zit' zal het daar hartgrondig mee oneens zijn. Hier gaat het om en nee ik ben niet van mening dat de Geest buiten het gevoel om gaat dat zal mee werken net als rationaliteit of wat voor zaken dan ook, het zal meespelen en gebruikt worden door God om je te werken tot wedergeboorte en bekering. Ik kan er nog net bij dat mensen bepaalde zaken terugredeneren tot de schriften en het daar ook lezen. Daar waar mensen zeggen dat bepaalde evangelischen te emotioneel zijn daar bedoelen ze dan waarschijnlijk het hele 'emotieopwekkende' gedoe. Van synthesizers als massabijeenkomsten e.d. Dat is m.i. geen Geesteswerk maar mensenwerk.

Evangelischen zijn ook juist vaak vertegenwoordigd in kleine gemeenten, met bijvoorbeeld ledenaantallen van minder dan 50 personen. Daarnaast zijn er nogal wat gereformeerde kerken met ledenaantallen van 1000 tot 3000 personen.

Daarnaast was de bediening van Jezus op aarde een grote hype. Waar Hij maar kwam, kwamen er grote aantallen mensen, zoals bij de wonderbare spijzigingen. Ook in Hand. 2 wordt gesproken over duizenden mensen.

'Synthesizers' zegt weinig. Je zou het kunnen vergelijken met psalm 150. Het orgel staat ook niet letterlijk in de Bijbel vermeld Ik vraag me af in hoeverre het emotie-opwekkend gedoe is. De duivel gebruikt overdadig geluids- en lichteffecten in popmuziek en daar lijken gereformeerden minder moeite mee te hebben dan met uitbundige lofprijs en aanbidding voor God.

[Timon 0]

Als ik kijk naar de manier waarop evangelischen met het gevoel om gaan zie ik twee zaken die in een merkwaardige verhouding tot elkaar staan.

Aan de ene kant kan je wel degelijk stellen dat evangelischen emotioneel zijn. Wat dat betreft zou je ook kunnen zeggen dat evangelischen binnen het christelijk spectrum behoorlijk postmodern zijn, met een allergie voor tradities en een grote nadruk op het "ervaren" van God. Meestal is de muziek hier in lijn mee, en heeft het een hoge emotionele lading. Kwade tongen beweren dat dit manipulatie is en niet voor niets wordt evangelischen nogal eens beschuldigd ervan een "sfeertje" te creeeren voor een emotionele ervaring die men dan aan de ontmoeting met God toeschrijft. God spreekt tot mensen vaak door "een gevoel op hun hart te leggen". Veel draait om de persoonlijke relatie met God en daarmee staat het individu vaak boven het collectief.

Aan de andere kant zijn er evangelischen die in feite weinig ruimte laten voor het gevoel. Het woord van God staat hier boven. Dus als men bedrukt is, proclameert men dat de vreugde des Heren onze kracht is, tot de stemming om slaat. Ze reageren niet zozeer uit hun gevoel, maar bestrijden als het ware elk gevoel dat volgens hen niet in lijn is met Gods woord. Niet zelden heeft dit een wat "onmenselijk" karakter, of gaat het richting een ontkenning van het lijden. Want als Paulus tegen de Filipenzen zegt dat ze zich ten allen tijde moeten verblijden, laat dan weinig ruimte voor rouwverwerking als er een dierbare is overleden.

Natuurlijk is er voor beide kanten meer te zeggen dan ik hierboven heb gedaan. Aan de ene kant zijn mensen wezens met emoties en kan God zeker ook daar doorheen spreken. Het is niet verkeerd om de stijl van de muziek aan te laten sluiten bij de boodschap, dat maakt de impact van de muziek alleen maar des te groter. En natuurlijk zullen evangelischen altijd ontkennen te willen manipuleren met hun muziek. En God heeft ook oog voor iedereen persoonlijk.

Aan de andere kant klopt het inderdaad dat Gods woord belangrijker is dan onze emoties. Enige waar ik het dan niet altijd mee eens ben is de uitleg die de bovengenoemde groep aan Gods woord mee geeft.

Maar dat deze 2 zaken naast elkaar bestaan in evangelische kringen, maakt dat het niet terecht is om puur te stellen dat evangelischen emotioneel zijn. Tegelijkertijd is het ook niet helemaal uit de lucht gegrepen om dit te beweren

[Eulogía 0]

In de Bijbel is te lezen hoe Jezus omging met de dood van Lazarus en Johannes de Doper. In de Bijbel is ook te lezen hoe David omging met het overlijden van zijn zoon (na de affaire met Batseba) en na het overlijden van Absalom.

[Timon 0]

Even een aanvullinkje met een concreet voorbeeld:

Bij Trin gaat men er van uit dat Gods woord staat boven de zintuiglijk waarneembare werkelijkheid. Dat betekent dat als mensen ziek zijn, terwijl ze uit de Bijbel denken op te kunnen maken dat God iedereen ten alle tijde wil genezen, het een zaak is om te bidden voor de zieke en hij zal genezen. En zo werkt dat op verschillende terreinen. Nogmaals, ik stel wat vraagtekens bij deze Bijbeluitleg, maar kan tegelijkertijd wel respect opbrengen voor de hoge status die ze aan Gods woord geven. Maar die kant is dus niet gericht op de emotie, maar eerder op het onderwerpen van de emotie aan (hun interpretatie van) het woord van God.

Aan de andere kant zijn de firenights toch zeker niet vrij van emoties. De ene keer is de muziek vooral blij en geeft een gevoel van blijdschap om wat God heeft gedaan, de andere keer is het rustiger en voelt het "alsof je in het heilige der heilige bent". Maar hoe de muziek ook speelt, het heeft een hoge emotionele lading. Een preek is vaak opzwepend, met vaak een uitnodiging om naar voren te komen om je leven opnieuw aan Jezus te geven er achteraan. Zo spelen de muziek en preek vaak enorm in op de gevoelens van de aanwezige mensen.

En zo kunnen die beide aspecten heel goed naast elkaar bestaan, ook al lijken ze elkaar behoorlijk tegen te spreken

[BookerT 0]

Bij mij róepen evangelischen vooral emoties op.

[Eulogía 0]

Jezus, de discipelen en de apostelen riepen ook altijd overal emoties op

[BookerT 0]

Ach ja, Adolf Hitler en Mussolini ook, dus dat is geen argument natuurlijk.

[Eulogía 0]

Wat is wel een argument dan?

[Raido 0]

Quote:

Evangelischen zijn ook juist vaak vertegenwoordigd in kleine gemeenten, met bijvoorbeeld ledenaantallen van minder dan 50 personen. Daarnaast zijn er nogal wat gereformeerde kerken met ledenaantallen van 1000 tot 3000 personen.

En zoals jij weet is dat net iets anders omdat er bij de gemiddelde gereformeerde happening geen band staat te springen, geen mensen klappen, joelen en dansen er weinig 'opzwepends' aan de muziek is er geen gebruikt wordt gemaakt van erg makkelijke 'meezingers' (ik bedoel het niet negatief).

Op het moment dat ik in een gereformeerde kerk zit ervaar ik dat anders dan wanneer ik in een evangelische dienst, laat staan 'bijeenkomst/festival' ben. Dat kennen wij niet, door een bepaalde cultuur en liturgie te hebben kan ik me voorstellen dat het makkelijk als 'emotioneel' en 'gevoelsdrijverig' overkomt. Mijn hoek gereformeerd-protestantisme heeft dat ook deels, er zijn in de HHK, CGK en PKN predikanten die dit goed onder woorden brengen:

a) Er moet bevinding in de prediking zijn, maar er moet niet bevindelijk gepreekt worden.

Jezus Christus moet centraal staan, niet de Heilige Geest.

c) De grond van ons geloof ligt in een rotsvast vertrouwen op de Zaligmaker en Middelaar niet in de vruchten van de Geest.

d) We moeten groeien in geloof/oefenen in de genade, maar weten dat het niet ons werk is, maar Zijn werk.

Vier punten en b tot c zijn toepasbaar op zowel bevindelijk-gereformeerd Nederland als op charismatisch (zo noem ik het dan maar) maar ten dele ook evangelisch Nederland. Uiteraad kan het ook de andere kant op slaan, dat er geen doorleeft geloof meer is omdat:

a) Men dusdanige grote afstand van God heeft genomen of ervaren door de prediking van het evangelie, hoewel vrije genade (vaak genoeg) gepreekt wordt men niet ziet dat het 'ook voor hen' is. Dat God niet alleen de Rechter, maar ook de Ontfermer is. Dan verzaak je het Evangelie.

Men dusdanig 'in God' is dat Hij niet een Vader is, maar een levensmaatje, broer of wat dan ook, ook dit door de prediking van het evangelie, hoewel vrije genade (vaak genoeg) gepreekt wordt en men niet ziet wie God is, naast de Ontfermer ook de Rechter. Dan verzaak je het Evangelie.

Quote:

Daarnaast was de bediening van Jezus op aarde een grote hype. Waar Hij maar kwam, kwamen er grote aantallen mensen, zoals bij de wonderbare spijzigingen. Ook in Hand. 2 wordt gesproken over duizenden mensen.

En vermoedelijk velen van hen scandeerden 'kruist Hem, kruist Hem'.

Quote:

'Synthesizers' zegt weinig. Je zou het kunnen vergelijken met psalm 150. Het orgel staat ook niet letterlijk in de Bijbel vermeld Ik vraag me af in hoeverre het emotie-opwekkend gedoe is.

Het gaat ook niet om de synthesizers! Je moest eens weten, er zijn genoeg organisten die hele concerten weggeven op een orgel onder het 'Soli Deo Gloria' idee, en ik heb daar net zoveel mee als met het andere. Ik krijg gerust kippenvel van een mooi orgelspel, net als ik dat van het zingen van Opwekking, de Oud Katholieke Zangbundel, Op Toon Hoogte of War of Ages kan krijgen. Ik verbind daar echter geen 'aanraking door de Heilige Geest' aan. Ik ben ook wel een tot tranen geroerd door Bijbelteksten, lezingen, films, boeken, levensbeschrijvingen, ik zoek daar alleen niet Gods Geest automatisch achter.

Quote:

De duivel gebruikt overdadig geluids- en lichteffecten in popmuziek en daar lijken gereformeerden minder moeite mee te hebben dan met uitbundige lofprijs en aanbidding voor God.

Daar zoek ik dan ook niet direct de duivel achter, net als ik niet de Geest achter de geluids- en lichteffecten bij praisemuziek zoek. Ik zie dat als emotionaliteit waar niets mis mee is.

[Olorin 155]

Quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 15:09:09 schreef Barbapapa het volgende: Evangelischen zijn ook juist vaak vertegenwoordigd in kleine gemeenten, met bijvoorbeeld ledenaantallen van minder dan 50 personen. Daarnaast zijn er nogal wat gereformeerde kerken met ledenaantallen van 1000 tot 3000 personen.

Ik denk niet dat dit te maken heeft met het evangelisch-zijn, maar met de "markt", om het maar het even blasfemisch uit te drukken.

Evangelische gemeenten zijn relatief jong in verhouding met de 'gevestigde' kerken en Nederland is erg geseculariseerd.

Als je kijkt naar Amerika dan zie je wel evangelische mega kerken. En ook per regio verschilt het. Mijn kerk ligt ergens in de bible belt en ik weet het aantal leden niet, maar kerkgangers zijn iig over de honderd. En ik ken in Zwolle een evangelische kerk waar ik wel eens heen geweest ben waar ik het leden aantal niet ken maar waar een paar duizend kerkgangers per zondag heel gebruikelijk is.

[Eulogía 0]

Klopt. In de VS bestaan hele kleine evangelische kerken naast mega-kerken en ook in NL bestaan kleine evangelische kerken naast evangelische kerken met duizenden kerkgangers. (In Zuid-Korea is een Pinkstergemeente met meer dan 800.000 kerkgangers )

Soms hebben kleine gemeenten er volgens mij ook mee te maken dat ze huiskerk zijn. (Het kan ook handig zijn om met een cel-structuur met kleine gemeenten een beter netwerk te hebben tussen de ongelovige wereld, om deze te bereiken. Er bestaan kerk-concepten die met een bepaald klein aantal werken, zoals bijvoorbeeld zo'n twaalf mensen, net als bij de discipelen )

[Michiel 14]

De pinkster en evangelische beweging heeft ook zijn grondslag in de VS, wat zeker bij zal dragen aan het aantal "mega" evangelische gemeenten aldaar. Verder wat HJ al schreef.

[Mark1987 0]

Laat maar..

[Eulogía 0]

Je zou ook kunnen stellen dat de pinkster- en evangelische beweging zijn grondslag heeft in Wales - 1904, één van de andere plekken op de wereld waar opwekkingen hebben plaatsgevonden, of, nog beter: Jeruzalem, 2000 jaar geleden. Daarnaast bestaan de grootste megakerken in Zuid-Korea: alleen al in Seoul zijn 11 van de 12 grootste kerken op aarde.

[Raido 0]

Quote:

Op woensdag 19 augustus 2009 13:35:44 schreef Barbapapa het volgende: Je zou ook kunnen stellen dat de pinkster- en evangelische beweging zijn grondslag heeft in Wales - 1904, één van de andere plekken op de wereld waar opwekkingen hebben plaatsgevonden, of, nog beter: Jeruzalem, 2000 jaar geleden. Daarnaast bestaan de grootste megakerken in Zuid-Korea: alleen al in Seoul zijn 11 van de 12 grootste kerken op aarde.

Hè wat grappig toen is de katholieke kerk én alle protestantse kerken ook al ontstaan. Het is wat, dat Pinksteren.

[Eulogía 0]

Ja, alle kerken/gemeenten hebben dezelfde bron en hebben/hadden dezelfde uitingen en krachtige werken (die niet als over-emotioneel werden gezien, om het ontopic te houden ). Later werden in sommige kerken sommige uitingen en werken als overdreven en ongepast bestempeld en kwam er steeds minder ruimte voor tijdens de dienst/mis/bijeenkomst. Veel opwekkingen zijn ook in de kiem gesmoord omdat de religieuze kerkleiders in vergaderingen besloten dat deze onbegrijpelijke uitingen maar geen ruimte meer moesten krijgen. Hier lees ik dat zelfs een Nederlandse stadhouder zich er ooit mee bemoeide.

[Mark1987 0]

Ik herken het feit dat evangelischen vaak veel waarde hechten aan emoties. Ik denk dat er twee kanten aan zitten. Aan de ene kant zie ik dat vaak iets te veel naar emoties wordt gekeken. Aan de andere kant denk ik ook dat mensen die zelf niet evangelisch zijn vaak toch ook een verkeerd beeld overhouden aan de taferelen in evagelische kerken.

Helaas komt dat nog al te vaak voor. Mensen zien iets, begrijpen het verkeerd en trekken direct hun conclusies. Dat is iets wat je ook vaak ziet bij opwekkingen, en met de internetcultuur is dat enorm versterkt. Ik ken iemand die alleen vanwege een paar youtube filmpjes zich fel tegen een bepaalde beweging heeft gekeerd. Uiteraard waren dat al fimpjes die zich daar negatief over uitlieten. Ik vind dat als je ergens een goede mening over wil vormen, je jezelf zult moeten verdiepen in wat de betreffende persoon/organisatie over zichzelf zegt, en dan niet een aantal opmerkingen uit z'n verband trekken.

Om dat dan weer te betrekken op emoties en evangelische kerken, wat veel mensen misschien toeschrijven aan louter emoties kan wat mij betreft heel goed juist een aanraking van de Heilige Geest zijn. Ik geloof zelf bijvoorbeeld dat als God ergens aanwezig is, dat het mogelijk is dat mensen daar uiterlijke manifestaties door vertonen, zoals hevig trillen, niet op de benen kunnen blijven staan (vallen) e.d. Als je mensen dit tijdens een dienst ziet doen, en er verder geen onderzoek naar doet kun je tot de conclusie komen dat dit hevige emoties, groepsdruk of iets dergelijks is. De wetenschap zou in ieder geval tot die conclusie komen.

Daarnaast denk ik dat sommige dingen ook echt emoties zijn, maar dat dit helemaal niet verkeerd hoeft te zijn. Het voorbeeld wat Harm-Jan aandraagt bijvoorbeeld. Ik word soms best ontroerd door een nummer wat ik hoor, en dat is echt niet altijd een aanraking van de Heilige Geest. Af en toe komt het echter ook voor dat God me iets duidelijk maakt door een bepaald nummer, wat bij mij ook een emotie opwekt, maar wel 'veroorzaakt' door God. Dan komt het dus niet volledig vanuit mezelf.

Om een lange post samen te vatten, het is dus allemaal niet zo zwart-wit.

[Mister_L 0]

Quote:

Op dinsdag 18 augustus 2009 15:09:09 schreef Barbapapa het volgende: Ik vraag me af in hoeverre het emotie-opwekkend gedoe is. De duivel gebruikt overdadig geluids- en lichteffecten in popmuziek en daar lijken gereformeerden minder moeite mee te hebben dan met uitbundige lofprijs en aanbidding voor God.

Dat vond ik even mooi gezegd