Uitstappen in geloof of relatie?

[Marjella 0]

Hai,

Ik ben benieuwd hoe jullie over het volgende denken:

Moet je een goede relatie met God hebben om dingen te ondernemen zoals bijvoorbeeld op zendingsreis gaan. Of moet je juist uitstappen en dingen ondernemen, zodat je geloof misschien sterker wordt of weer herleeft.

Misschien leg ik het niet helemaal goed uit, maar door jullie reacties kan ik het misschien nog wat verder specificeren.

Groeten Marjella.

[Michiel 14]

Uitstappen waaruit?

[Marjella 0]

Je weet wel.. uitstappen in geloof zeggen ze..

Dingen ondernemen, dingen doen die met God te maken hebben..

[Ol Moth 0]

Van de (Zw)evangelische kreten.

[Marjella 0]

Ja, oke, maar laten we nou niet zeuren over de termen die ik gebruik, maar focussen op het onderwerp wat ik aan de kaak stel, want daar zit ik mee..

---

Samengevoegd:

Het zou namelijk fijn zijn als iemand hier een idee over heeft..

[audacity 0]

@marjella, ik denk niet dat iedereen hier snapt wat je met "uitstappen" bedoelt.

[Benedictus17 0]

Ik snap je denk ik niet helemaal ofzo.

Als je een goede relatie met god hebt kan je inderdaad dingen gaan ondernemen.

En je kan ook dingen ondernemen om te zorgen dat je relatie met god beter wordt.

Ik zie de 'of' niet zeg maar.

[Ds Dre 0]

Ik wil hier best op ingaan, maar je zal me toch eerst moeten uitleggen wat je bedoeld, ik snap er heel weinig van, beheers het(Zw)evangelisch niet.

[Olorin 155]

Dudes (Olmoth en dominee dre), ik ben evangelisch en het zegt me ook niets hoor.

Natuurlijk snap ik jullie grote bewondering voor de tale Kanaäns die gebezigd werd en wordt binnen de evangelische kring en jullie groots geloof in de verspreiding en de alom vertegenwoordige rol in het leven van de jeugdige rechtvaardige gelovige (Rechtvaardiging niet door eigen werken maar louter door genade). Maar als woorden niet bekend voor komen zou het ook slechts de onbeholpenheid kunnen zijn van gedachten uit te drukken in een taal waardoor de Babylonische spraakverwarring gewoon een kwestie is van op dit vlak de juiste terminologie te missen en de des betreffende persoon zich tracht uit te drukken met woorden die wel tot haar beschikking bestaan.

Edit: ^Die post was trouwens niet serieus bedoeld...

[Mr. Emilio 0]

Quote:

Op donderdag 25 juni 2009 22:33:05 schreef Michiel het volgende: Uitstappen waaruit?

Moet het dan echt zo moeilijk zijn? Zie "uitstappen in dit geval eens als zoiets als toen Petrus vrij letterlijk een stap nam toen hij uit de boot stapte en Jezus over de golven tegemoet ging.

[Eulogía 0]

Beste Marjella,

Het is volgens mij afhankelijk van de consequenties. Is het bv. een zendingsreis van een paar maanden -tussen twee studies in- of in de zomervakantie, dan is er volgens mij niet zo heel veel aan de hand, kun je er veel van leren en kan het je relatie met God versterken.

Maar gaat het over een zendingsreis van enkele jaren die je toekomst zou kunnen beïnvloeden, dan zou het misschien goed zijn om er heel veel meer zekerheid over te hebben en er langere tijd voor te nemen om Gods stem te verstaan en bevestiging te krijgen.

[Michiel 14]

Quote:

Op donderdag 25 juni 2009 23:32:08 schreef Mr. Emilio het volgende: Moet het dan echt zo moeilijk zijn?

Moet je gelijk zo gebeten reageren? Ik stel een vraag omdat ik Marjella niet begrijp en ik doe moeilijk.

[Michiel 14]

Quote:

Op donderdag 25 juni 2009 22:35:48 schreef Marjella het volgende: Je weet wel.. uitstappen in geloof zeggen ze.. Dingen ondernemen, dingen doen die met God te maken hebben..

Bedoel je zoiets als evangelisatie?

[Noddy 0]

Uitstappen in geloof is helemaal niet zo zweverig als het klinkt.

Voor mij is uitstappen in geloof soms iets doen wat de duivel nooit verwacht had, dat jij dat zou doen.

[Ds Dre 0]

Quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 00:03:24 schreef Barbapapa het volgende: Beste Marjella, Het is volgens mij afhankelijk van de consequensies. Is het bv. een zendingsreis van een paar maanden -tussen twee studies in- of in de zomervakantie, dan is er volgens mij niet zo heel veel aan de hand, kun je er veel van leren en kan het je relatie met God versterken. Maar gaat het over een zendingsreis van enkele jaren die je toekomst zou kunnen beïnvloeden, dan zou het misschien goed zijn om er heel veel meer zekerheid over te hebben en er langere tijd voor te nemen om Gods stem te verstaan en bevestiging te krijgen.

Als dit is wat de vraagsteller bedoeld kan ik nog wel een katholieke opmerking erbij maken.

Roeping als zendeling zal door de kerk bevestigd moeten worden.

Iets minder katholiek, wat vinden je beste vrienden ervan, of evangelisch(?) je voorganger, oudste raad, mentor, coach, al naar gelang je in welk deel van de evangelische driehoek je vindt.

Je roeping volgen leidt niet tot een betere relatie met God, sterker nog kan zelfs tot grotere afstand leiden, dus daarvoor hoef je het niet te doen, eerder te laten.

[Morphogenesis 4]

Of gewoon dingen ondernemen in het geloof. Zendingreis, dominee worden, boeken schrijven. Dat soort dingen

Of bedoel je dat niet, TS?

[Robert Frans 1.653]

Quote:

Moet het dan echt zo moeilijk zijn? Zie "uitstappen in dit geval eens als zoiets als toen Petrus vrij letterlijk een stap nam toen hij uit de boot stapte en Jezus over de golven tegemoet ging.

Sjaloom Mr. Emilio,

Soms kunnen termen behorende bij een specifieke geloofsbeleving moeilijk te begrijpen zijn inderdaad. Ik denk dat als ik hier een verhaal vol katholieke termen zou plaatsen, dat jij dan ook wel een woordenboekje erbij zou willen hebben. Niets raars aan.

De term "ergens in uitstappen" is een typisch neo-charismatische term die inderdaad wat mysterieus kan klinken. Je stapt immers ergens uit, of je stapt ergens in. Ergens in uitstappen klinkt gewoon wat vreemd of dubbelop. "Ik ga even uitstappen in de trein," dat klinkt toch ook gewoon raar als je die term niet kent?

Als ik de context lees waarin die term vaak wordt gebruikt, dan wordt daarmee volgens mij inderdaad vaak bedoeld dat je risico neemt, buiten je grenzen gaat. Dus dat je iets doet wat niet vertrouwelijk is, wat je nog nooit eerder hebt gedaan.

Als ik de openingspost dan probeer te parafraseren, en ze mag me in alles verbeteren, dan vraagt Marjella dit:

Moet ik eerst samen met God nagaan of mijn geloof sterk genoeg is voordat ik risico's als een zendingsreis neem, of moet ik juist risico's nemen en zo samen met God mijn geloof versterken?

Als de term inderdaad dát betekent en bovenstaande een juiste parafrase is van Marjella's vraag, dan lijkt het mij het meest verstandig om na te gaan wat het belangrijkst is: de vrucht van de Geest dragen, of per se risico's willen nemen. Het geloof is immers geen spelletje, maar een serieuze zaak. Als je én én kunt doen, dan is dat prachtig. Maar dat kan lang niet iedereen.

In principe kan elke christen, niemand uitgezonderd, al vrucht dragen in zijn eigen buurt en in zijn gewone dagelijkse leven. Als christelijke scholier ga je niet naar school, maar heilig je jezelf door naar school te gaan en zo kennis op te doen. Je doet niet de afwas, maar heiligt jezelf door ontbaatzuchtig mee te helpen in huis. Waar je ook woont, je hebt altijd genoeg voorhanden om heilig te worden.

Deze heiliging is al moeilijk genoeg voor vele christenen. Het betekent een loslaten van jezelf, van je verlangens en gewoon de wil van de Vader doen zoals Jezus dat van je vraagt. Bekering is nu eenmaal een levenslang proces, voor iedereen. Een zendingsreis kan dan prachtig zijn, maar niet noodzakelijk als je er niet heiliger van wordt. En uiteindelijk is dat hetgene dat telt: dat je de vrucht van de Geest gaat dragen.

De vraag kan dus beter zijn: wordt ik écht heiliger en kan ik God werkelijk dienen met het maken van zo'n reis of het nemen van zo'n risico in het algemeen? Petrus kreeg toestemming om over het water te lopen en zolang zijn blik op Jezus gericht was, ging het goed. Hij diende Jezus door het nemen van zo'n risico. Maar ook dat viel bijna in het water.

Het is een vraag die niemand voor jou kan beantwoorden. Dat zul je zelf moeten onderzoeken, het beste met hulp van een geestelijk leidsman, als je kerk of gemeente daarin voorziet. Of gewoon een meer ervaren broeder of zuster, die misschien ook met zulke overwegingen heeft gezeten. Het gaat mijns inziens dus niet om het wel of niet nemen van risico's, maar of elke stap die je zet je daadwerkelijk meer vrucht doet dragen, je werkelijk een betere christen maakt.

[Eulogía 0]

Ik geloof dat het in je eigen omgeving over het algemeen geen probleem is (en dat het goed is) om uit te stappen in geloof.

[Andere Jas 2]

Quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 12:26:36 schreef Barbapapa het volgende: Ik geloof dat het in je eigen omgeving over het algemeen geen probleem is (en dat het goed is) om uit te stappen in geloof.

Neuh, de meeste buschauffeurs maken zich meer zorgen om andere weggebruikers dan om mensen die al dan niet in geloof uitstappen.

[Eulogía 0]

[Étoile 0]

Admod note: Nu heeft iedereen wel weer duidelijk genoeg gemaakt hoe belachelijk evangelische terminologie is. Vanaf deze post gaat een ieder die post zich buigen over het probleem van de Topicstarter en niet over het taalgebruik en wie dat niet doet krijgt met mij en mijn knopjes te maken.

En voor iedereen die de term niet snapt: met uitstappen in het geloof wordt over het algemeen bedoelt dat je stappen gaat nemen in je geloof en dingen gaat uitproberen waarvan je eerst nog niet zo zeker was of je ze wel zou kunnen. Zoals eerder gezegd is Petrus die over het water wilde lopen er een mooi voorbeeld van.

[Andere Jas 2]

Quote:

En voor iedereen die de term niet stapt:

Misschien is het verstandiger om uit de discussie te stappen voor mij. Enige wat ik wil zeggen is dat de topicstarter het beste zo concreet mogelijk moet formuleren wat uitstappen in geloof inhoudt. Voor zover ik het kan zien stappen in geloof zetten helemaal niet zo vaak aan de orden, meeste zaken zoals een nieuwe baan, verhuizen, een opleiding hebben niet of nauwelijks invloed op geloof en zouden daarom niet in geloof moeten worden genomen maar in vertrouwen op de genade en voorzienigheid van God. Daarbij dient altijd in acht genomen te worden dat God alles ten goede kan keren.

Maar echte stappen in geloof kan je pas nemen als je op iets vertrouwd buiten de bijbel om terwijl er ook al specifieke opdrachten in de bijbel staan en ook de zaken waar je je op moet richten.

[Étoile 0]

Quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 14:36:40 schreef AndreasJ het volgende: [...]

sssht

[Raido 0]

In tegenstelling tot nogal wat mensen op Credible ben ik niet van mening dat elke christen zou moeten evangeliseren of op zendingsreis zou moeten gaan. Wanneer je dat echter wel doet, zorg er dan echt voor dat je dit voorbereid doet. Ga vanuit je kerk en wanneer je kerk of gemeente geen zendingsorganisatie heeft, neem zo'n interkerkelijke organisatie. Naar mijn overtuiging is een van de grootste dingen die je kunt doen in je geloofsleven om eigenlijk te werken naar een staat waarin er niet echt een onderscheid meer staat tussen je leven en je geloofsleven.

Daarmee wil ik niet zeggen dat je je christelijkheid bij mensen onder hun neus moet gaan wrijven door weet ik veel wat niet te doen (op kratjes staan in het Julianapark en 'The Impending Doom' te prediken, jezelf volhangen met kruisjes, WWJD-merchandise, of in een zwart pak te gaan lopen). Je geloof komt naar buiten in alle dingen die je doet, het gaat heel veel om intenties, waarom je mensen helpt, waarom jij bepaalde dingen laat of juist wel doet. Volg Christus na in het leven van alledag, want in dat leven van alledag kom jij de meeste mensen tegen. Leef vanuit je geloof, lees dagelijks uit je Bijbel, liefst met een dagboek erbij (zo'n Bijbeldagboek kun je overal kopen waar christelijk op de deur staat), zorg dat je een gebedsleven hebt en wanneer je dat moeilijk heb 'schrijf naar God' en vertel Hem niet wat voor dingen je allemaal wel niet gedaan hebt in 'Zijn Naam', dank Hem voor Zijn genade waardoor jij die dingen mag en kunt doen.

Het is een beetje een zwamverhaal geworden, dat was niet echt de bedoeling. God zit niet te wachten op dat wat jij allemaal gaat doen en de satan hoef je ook niet voor het malletje te houden door opeens iets te doen 'wat ie nooit gedacht zou kunnen hebben', het gaat er zelfs niet om wat jij doet 'In de Naam van Jezus' het gaat er om dat je open wilt staan voor Gods genade, nee dat is niet iets wat je even aan of uit kunt zetten, daarom ook 'Bid en werk' en 'Geloof en Verwacht'. Een tip nog, het boek 'The Law of Kindness: Serving with Heart and Hands, door Mary Beeke'. Ik denk dat er ook een Nederlandse vertaling voor is..

[Eulogía 0]

Quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 14:17:11 schreef Karin het volgende: Admod note: Nu heeft iedereen wel weer duidelijk genoeg gemaakt hoe belachelijk evangelische terminologie is. Vanaf deze post gaat een ieder die post zich buigen over het probleem van de Topicstarter en niet over het taalgebruik en wie dat niet doet krijgt met mij en mijn knopjes te maken. En voor iedereen die de term niet snapt: met uitstappen in het geloof wordt over het algemeen bedoelt dat je stappen gaat nemen in je geloof en dingen gaat uitproberen waarvan je eerst nog niet zo zeker was of je ze wel zou kunnen. Zoals eerder gezegd is Petrus die over het water wilde lopen er een mooi voorbeeld van.

Ik heb alleen nog een volgend voorstel. Kan 'gaat uitproberen' worden vervangen door 'doen'? Geloof is een zeker weten en als Petrus had geprobeerd op water te lopen, was hij gelijk al gezonken. Hij probeerde niet op water te lopen, maar liep in geloof op het water. Later begon zijn geloof in twijfel te veranderen en probeerde hij nog op water te lopen. Het uitstappen gebeurt dus in geloof door het te doen.

Quote:

Op vrijdag 26 juni 2009 15:58:26 schreef Harm-Jan het volgende: In tegenstelling tot nogal wat mensen op Credible ben ik niet van mening dat elke christen zou moeten evangeliseren of op zendingsreis zou moeten gaan. Wanneer je dat echter wel doet, zorg er dan echt voor dat je dit voorbereid doet. Ga vanuit je kerk en wanneer je kerk of gemeente geen zendingsorganisatie heeft, neem zo'n interkerkelijke organisatie. Naar mijn overtuiging is een van de grootste dingen die je kunt doen in je geloofsleven om eigenlijk te werken naar een staat waarin er niet echt een onderscheid meer staat tussen je leven en je geloofsleven. Daarmee wil ik niet zeggen dat je je christelijkheid bij mensen onder hun neus moet gaan wrijven door weet ik veel wat niet te doen (op kratjes staan in het Julianapark en 'The Impending Doom' te prediken, jezelf volhangen met kruisjes, WWJD-merchandise, of in een zwart pak te gaan lopen). Je geloof komt naar buiten in alle dingen die je doet, het gaat heel veel om intenties, waarom je mensen helpt, waarom jij bepaalde dingen laat of juist wel doet. Volg Christus na in het leven van alledag, want in dat leven van alledag kom jij de meeste mensen tegen. Leef vanuit je geloof, lees dagelijks uit je Bijbel, liefst met een dagboek erbij (zo'n Bijbeldagboek kun je overal kopen waar christelijk op de deur staat), zorg dat je een gebedsleven hebt en wanneer je dat moeilijk heb 'schrijf naar God' en vertel Hem niet wat voor dingen je allemaal wel niet gedaan hebt in 'Zijn Naam', dank Hem voor Zijn genade waardoor jij die dingen mag en kunt doen. Het is een beetje een zwamverhaal geworden, dat was niet echt de bedoeling. God zit niet te wachten op dat wat jij allemaal gaat doen en de satan hoef je ook niet voor het malletje te houden door opeens iets te doen 'wat ie nooit gedacht zou kunnen hebben', het gaat er zelfs niet om wat jij doet 'In de Naam van Jezus' het gaat er om dat je open wilt staan voor Gods genade, nee dat is niet iets wat je even aan of uit kunt zetten, daarom ook 'Bid en werk' en 'Geloof en Verwacht'. Een tip nog, het boek 'The Law of Kindness: Serving with Heart and Hands, door Mary Beeke'. Ik denk dat er ook een Nederlandse vertaling voor is..

Ik zeg niet dat het per sé niet zo is hoor, maar kun je deze opvattingen / levensstijl ook vanuit de Bijbel onderbouwen? Ik ben daar namelijk ietwat benieuwd naar. Ik doel eigenlijk op je opvatting dat je vooral door je levensstijl en door je doen mensen moet bereiken en niet/minder door het evangelie te preken.